مؤسسةُ الهُدیٰ

🔹او قهرمانی گمنام از امت اسلامی بود که عمداً نامش از تاریخ ما حذف شد: عثمان باتور اسلام‌اوغلو.

وقتی که نیروهای چینی و روسی به ترکستان شرقی یورش بردند تا مسلمانان را سرکوب کنند، از انجام هیچ جنایتی دریغ نکردند: قتل، غارت، تجاوز، و هتک حرمت. هر کسی را که سلاحی در دست داشت، چه تفنگ، چه تیر و کمان، حتی چاقوی شکار، دستگیر می‌کردند.

اما عثمان، سوارکار شجاع قزاق که به لقب "باتور" یعنی قهرمان شناخته می‌شد، هرگز در برابر این اشغالگران سر خم نکرد. زندگی در کوه‌ها را برگزید، سلاح به دست گرفت و مبارزه با این ائتلاف متجاوز را آغاز کرد که هدفش جلوگیری از تشکیل یک دولت اسلامی در آن سرزمین‌ها بود.

🔸او با نبوغ و مهارت نظامی خاصی شناخته می‌شد. عثمان شیوه‌ای ویژه در کمین‌گذاری داشت: دشمن را به تله‌ای می‌کشاند که در آن یک دسته کامل نابود می‌شد، و وقتی نیروی کمکی به یاری می‌آمد، خود در دامِ کمینی بزرگ‌تر گرفتار می‌شد. این روش را بارها تکرار کرد تا جایی که لشکرهای کامل را در دام انداخت و وحشت را در دل دشمن انداخت.

🔹ترس از عثمان و همراهانش چنان بالا گرفت که سربازان چینی و روسی به فرماندهانشان رشوه می‌دادند تا فقط به مناطقی که او در آنجا می‌جنگد، فرستاده نشوند! حتی فرمانده نظامی چین از شدت درماندگی گفت:
"هر کس سر عثمان را - زنده یا مرده - برایم بیاورد، همسرم را به مدت ۷۰ روز به او می‌دهم تا هرچه خواست با او بکند!"
اما آن زن به اردوگاه مسلمانان گریخت، در آنجا با دیدن اخلاق مسلمانان به اسلام گروید، یکی از فرماندهان عثمان با او ازدواج کرد و در میان مسلمانان با عزت و کرامت زندگی کرد.

🔸اردوگاه‌های عثمان باتور در میان مردم شهرت زیادی داشتند؛ ظلمی در آن‌ها دیده نمی‌شد، به زنان و کودکان و سالمندان آسیبی نمی‌رسید. مجاهدان او پایبند اخلاق والای جنگ در اسلام بودند.

🔹در کتاب «شب‌های ترکستان» چنین توصیف شده است: "عثمان باتور نگاهی جدی و نافذ داشت، ریشی انبوه، سبیلی بلند، حرکاتی آرام و کلماتی اندک، اما افکاری عمیق. لباس‌های گرم می‌پوشید تا سرمای کوه را تاب بیاورد. شعار او که کوه‌ها را می‌لرزاند، این بود: الله‌اکبر...الله‌اکبر."

🔸با وجود همه شجاعت‌ها و پیروزی‌ها، تنها راه شکست او، خیانت بود. یکی از خائنان، مکان اردوگاهش را لو داد. ارتش چین با نیرویی بزرگ به آنجا یورش برد. عثمان همراه با ۲۰۰ مجاهد به شدت مقاومت کرد، اما در نهایت، اسبش لغزید و زمین خورد، سلاحش از کار افتاد و با خنجرش ادامه داد تا زخمی شد.

🔹در روز ۲۹ آوریل سال ۱۹۵۱، عثمان باتور به اسارت درآمد. اما تسلیم نشد. با شکوه و وقار با مرگ روبه‌رو شد، با تکبیر و تهلیل. بینی و گوشش را بریدند، همان‌طور که با حمزه بن عبدالمطلب (رضی‌الله‌عنه) کرده بودند. سپس در حالی که تکبیر می‌گفت، اعدام شد.

وقتی خبر به مادرش رسید، با افتخار گفت:
«برای چنین روزی او را پروراندم.»

رحمت خدا بر عثمان باتور، بر یاران شجاعش، و بر مادری که چنین قهرمانی را تربیت کرد.

🔸تصویر مربوط به اسارت عثمان باتور پیش از اعدام به دست ارتش جنایت‌کار چین است.

📚 منابع:

کتاب «الإعلام لبعض رجالات تركستان» تألیف محمد قاسم أمین التركستانی

کتاب «مجاهدون منسيون» نوشته دکتر محمد موسى الشريف

#تاریخ_اسلام
#بزرگان_اسلام
#قهرمانان_فراموش‌_شده
🔹 @alhudamoases
🔹 #tarikh
🔹 #history

💯12❤‍🔥3🔥3🕊2✍1👍1

www.group-telegram.com/us/AlHudamoases.com/296

4.88K viewsedited  Jul 7 at 16:37

🔹او قهرمانی گمنام از امت اسلامی بود که عمداً نامش از تاریخ ما حذف شد: عثمان باتور اسلام‌اوغلو.

وقتی که نیروهای چینی و روسی به ترکستان شرقی یورش بردند تا مسلمانان را سرکوب کنند، از انجام هیچ جنایتی دریغ نکردند: قتل، غارت، تجاوز، و هتک حرمت. هر کسی را که سلاحی در دست داشت، چه تفنگ، چه تیر و کمان، حتی چاقوی شکار، دستگیر می‌کردند.

اما عثمان، سوارکار شجاع قزاق که به لقب "باتور" یعنی قهرمان شناخته می‌شد، هرگز در برابر این اشغالگران سر خم نکرد. زندگی در کوه‌ها را برگزید، سلاح به دست گرفت و مبارزه با این ائتلاف متجاوز را آغاز کرد که هدفش جلوگیری از تشکیل یک دولت اسلامی در آن سرزمین‌ها بود.

🔸او با نبوغ و مهارت نظامی خاصی شناخته می‌شد. عثمان شیوه‌ای ویژه در کمین‌گذاری داشت: دشمن را به تله‌ای می‌کشاند که در آن یک دسته کامل نابود می‌شد، و وقتی نیروی کمکی به یاری می‌آمد، خود در دامِ کمینی بزرگ‌تر گرفتار می‌شد. این روش را بارها تکرار کرد تا جایی که لشکرهای کامل را در دام انداخت و وحشت را در دل دشمن انداخت.

🔹ترس از عثمان و همراهانش چنان بالا گرفت که سربازان چینی و روسی به فرماندهانشان رشوه می‌دادند تا فقط به مناطقی که او در آنجا می‌جنگد، فرستاده نشوند! حتی فرمانده نظامی چین از شدت درماندگی گفت:
"هر کس سر عثمان را - زنده یا مرده - برایم بیاورد، همسرم را به مدت ۷۰ روز به او می‌دهم تا هرچه خواست با او بکند!"
اما آن زن به اردوگاه مسلمانان گریخت، در آنجا با دیدن اخلاق مسلمانان به اسلام گروید، یکی از فرماندهان عثمان با او ازدواج کرد و در میان مسلمانان با عزت و کرامت زندگی کرد.

🔸اردوگاه‌های عثمان باتور در میان مردم شهرت زیادی داشتند؛ ظلمی در آن‌ها دیده نمی‌شد، به زنان و کودکان و سالمندان آسیبی نمی‌رسید. مجاهدان او پایبند اخلاق والای جنگ در اسلام بودند.

🔹در کتاب «شب‌های ترکستان» چنین توصیف شده است: "عثمان باتور نگاهی جدی و نافذ داشت، ریشی انبوه، سبیلی بلند، حرکاتی آرام و کلماتی اندک، اما افکاری عمیق. لباس‌های گرم می‌پوشید تا سرمای کوه را تاب بیاورد. شعار او که کوه‌ها را می‌لرزاند، این بود: الله‌اکبر...الله‌اکبر."

🔸با وجود همه شجاعت‌ها و پیروزی‌ها، تنها راه شکست او، خیانت بود. یکی از خائنان، مکان اردوگاهش را لو داد. ارتش چین با نیرویی بزرگ به آنجا یورش برد. عثمان همراه با ۲۰۰ مجاهد به شدت مقاومت کرد، اما در نهایت، اسبش لغزید و زمین خورد، سلاحش از کار افتاد و با خنجرش ادامه داد تا زخمی شد.

🔹در روز ۲۹ آوریل سال ۱۹۵۱، عثمان باتور به اسارت درآمد. اما تسلیم نشد. با شکوه و وقار با مرگ روبه‌رو شد، با تکبیر و تهلیل. بینی و گوشش را بریدند، همان‌طور که با حمزه بن عبدالمطلب (رضی‌الله‌عنه) کرده بودند. سپس در حالی که تکبیر می‌گفت، اعدام شد.

وقتی خبر به مادرش رسید، با افتخار گفت:
«برای چنین روزی او را پروراندم.»

رحمت خدا بر عثمان باتور، بر یاران شجاعش، و بر مادری که چنین قهرمانی را تربیت کرد.

🔸تصویر مربوط به اسارت عثمان باتور پیش از اعدام به دست ارتش جنایت‌کار چین است.

📚 منابع:

کتاب «الإعلام لبعض رجالات تركستان» تألیف محمد قاسم أمین التركستانی

کتاب «مجاهدون منسيون» نوشته دکتر محمد موسى الشريف

BY مؤسسةُ الهُدیٰ