پسین‌باستان _ بهرام روشن‌ضمیر

بخش دوم :
جامعه‌شناسی بر تختِ پدرسالاریِ علوم؟

2-  منظورِ از عوام در این بحث‌ها معمولا laïkós است که یعنی غیرمتخصص و لابد منظورِ شما این است که غیرجامعه‌شناسان از جمله من، شما را نمیفهمیم. اگر چنین باشد، مقصر کیست جز خود دانشگاه و مشخصا خودِ دیسیپلین؟ چرا یکبار برای ما عوام روشن نمی‌کنید که شما در شش هفت سال تحصیل دانشگاهی دقیقا چه می‌آموزید که دربارۀ همه‌چیز نظر می‌دهید؟ دقیقا چه آموزش و تربیتی در عرض چند سال اخذ می‌کنید که بعد از آن در تقریبا همۀ خوشۀ علوم انسانی از موضعی بالادستانه سخن می‌گویید؟ نکند برنامۀ درسی شما حجمی چندین برابر بقیه دارد؟ آیا معتقدید که بقیۀ متخصصان اشتباه محاسباتی کردند که جامعه‌شناسی نخواندند و این اقتدار را کسب نکردند؟ برای ما عوام توضیح دهید که جامعه‌شناس چه می‌آموزد که جمیعِ بقیه نمی‌آموزند اگر ما در تاریخ یک 2 واحدی جامعه‌شناسی داریم، آیا شما بیش از 2 واحد تاریخ دارید؟ پس چطوری دربارۀ کورش، چندخداپرستی، تاریخِ زبان فارسی، اسلام، مشروطه، و ... در تریبون‌های رسمی سخن می‌گویید؟ صحبت از گپ و گفت غیررسمی نیست که همه ما شهروندیم و آزاد و گپ می‌زنیم. عرضم انتقاد به گفته‌های شما در تریبون‌هایی‌ست که مسئولیت اجتماعی به همراه دارد.

نکتۀ بسیار جالب گرایش‌های موجود در جامعه‌شناسی است (تاریخ افتاده در حوزه استحفاظی جامعه‌شناسی تاریخی، دین افتاده در جامعه‌شناسی دینی، سیاست در جامعه‌شناسیِ سیاسی و ...). اما حتی به همین هم وفادار نیستند. مثلا خودِ شما در چند گفتگو خود را جامعه‌شناسِ دین معرفی کردید ولی فرمودید که در حال نگارش کتابی دربارۀ کورشِ هخامنشی‌اید (که البته سویه‌های دینی چندگانه‌پرستی نیز دارد). با این اوصاف آیا بخشی از تقصیر به گردنِ خودِ شما جامعه‌شناسان نیست که تاکنون توضیح نداده‌اید چگونه و چرا جامعه‌شناسی بر تاج و تخت علوم انسانی نشسته است؟

لابد می‌فرمایید «انسان است و جامعه و انسان موجودی اجتماعی‌ست!» این بیشتر به بازاریابی یا برندینگ شبیه است تا معرفت‌شناسی. قدما گفته‌اند که تاریخ ام‌العلوم است. ظاهرا باید جامعه‌شناسی را اباالعلوم بدانیم. خدا به دادِ فرزندانشان برسد. آیا واقعا اندیشۀ سازندگان جامعه‌شناسی این بوده؟

3-  ایدئولوژی برای شما آقای محدثی واقعا به یک سلاح بازدارنده تبدیل شده است. می‌گویند شما خود زمانی مروجِ آقای شریعتی بودید. برای من مهم نیست، ملاک من امروز است و دست شما را اگر امروز منتقدِ نگاهِ ایدئولوژیک به اسلام و ایران‌اید می‌فشارم و با هم در این مورد یعنی ایدئولوژی‌زدایی هم‌سنگریم. اختلافمان در مورد مصادیق - اینکه من طباطبایی را ایدئولوگ نمی‌بینم و شما می‌بینید - به‌جای خود باقی است. همچنان معتقدم نقدتان بر طباطبایی بی‌انصافانه، بی‌رحمانه و گاه با بی‌اخلاقی و کینه‌ای شخصی است. به نظرم آقای صحافی پاسخ شما را دادند و شما نمی‌‌خواهید بپذیرید. اگر خودِ زنده‌یاد به جهان برگردد و بگوید ای‌الناس پروژه من تجدد و مدرنیته بود و نه بازگشت به ایرانشهرِ باستان، شما می‌گویید دروغ است! همچنان که وقتی زنده‌بودند در حضورشان به ایشان می‌گفتند ملی‌گرا و ایشان می‌گفت من پشت سرم را نگاه می‌کنم ببینم کسی پشت ایستاده که به این طرف اشاره می‌کنند؟ بگذریم.

(ادامه دارد)
#حسن_محدثی

👍46👎1

www.group-telegram.com/us/HistoriographyOfIran.com/2281

1.84K viewsedited  Jun 10 at 18:19

بخش دوم :
جامعه‌شناسی بر تختِ پدرسالاریِ علوم؟

2-  منظورِ از عوام در این بحث‌ها معمولا laïkós است که یعنی غیرمتخصص و لابد منظورِ شما این است که غیرجامعه‌شناسان از جمله من، شما را نمیفهمیم. اگر چنین باشد، مقصر کیست جز خود دانشگاه و مشخصا خودِ دیسیپلین؟ چرا یکبار برای ما عوام روشن نمی‌کنید که شما در شش هفت سال تحصیل دانشگاهی دقیقا چه می‌آموزید که دربارۀ همه‌چیز نظر می‌دهید؟ دقیقا چه آموزش و تربیتی در عرض چند سال اخذ می‌کنید که بعد از آن در تقریبا همۀ خوشۀ علوم انسانی از موضعی بالادستانه سخن می‌گویید؟ نکند برنامۀ درسی شما حجمی چندین برابر بقیه دارد؟ آیا معتقدید که بقیۀ متخصصان اشتباه محاسباتی کردند که جامعه‌شناسی نخواندند و این اقتدار را کسب نکردند؟ برای ما عوام توضیح دهید که جامعه‌شناس چه می‌آموزد که جمیعِ بقیه نمی‌آموزند اگر ما در تاریخ یک 2 واحدی جامعه‌شناسی داریم، آیا شما بیش از 2 واحد تاریخ دارید؟ پس چطوری دربارۀ کورش، چندخداپرستی، تاریخِ زبان فارسی، اسلام، مشروطه، و ... در تریبون‌های رسمی سخن می‌گویید؟ صحبت از گپ و گفت غیررسمی نیست که همه ما شهروندیم و آزاد و گپ می‌زنیم. عرضم انتقاد به گفته‌های شما در تریبون‌هایی‌ست که مسئولیت اجتماعی به همراه دارد.

نکتۀ بسیار جالب گرایش‌های موجود در جامعه‌شناسی است (تاریخ افتاده در حوزه استحفاظی جامعه‌شناسی تاریخی، دین افتاده در جامعه‌شناسی دینی، سیاست در جامعه‌شناسیِ سیاسی و ...). اما حتی به همین هم وفادار نیستند. مثلا خودِ شما در چند گفتگو خود را جامعه‌شناسِ دین معرفی کردید ولی فرمودید که در حال نگارش کتابی دربارۀ کورشِ هخامنشی‌اید (که البته سویه‌های دینی چندگانه‌پرستی نیز دارد). با این اوصاف آیا بخشی از تقصیر به گردنِ خودِ شما جامعه‌شناسان نیست که تاکنون توضیح نداده‌اید چگونه و چرا جامعه‌شناسی بر تاج و تخت علوم انسانی نشسته است؟

لابد می‌فرمایید «انسان است و جامعه و انسان موجودی اجتماعی‌ست!» این بیشتر به بازاریابی یا برندینگ شبیه است تا معرفت‌شناسی. قدما گفته‌اند که تاریخ ام‌العلوم است. ظاهرا باید جامعه‌شناسی را اباالعلوم بدانیم. خدا به دادِ فرزندانشان برسد. آیا واقعا اندیشۀ سازندگان جامعه‌شناسی این بوده؟

3-  ایدئولوژی برای شما آقای محدثی واقعا به یک سلاح بازدارنده تبدیل شده است. می‌گویند شما خود زمانی مروجِ آقای شریعتی بودید. برای من مهم نیست، ملاک من امروز است و دست شما را اگر امروز منتقدِ نگاهِ ایدئولوژیک به اسلام و ایران‌اید می‌فشارم و با هم در این مورد یعنی ایدئولوژی‌زدایی هم‌سنگریم. اختلافمان در مورد مصادیق - اینکه من طباطبایی را ایدئولوگ نمی‌بینم و شما می‌بینید - به‌جای خود باقی است. همچنان معتقدم نقدتان بر طباطبایی بی‌انصافانه، بی‌رحمانه و گاه با بی‌اخلاقی و کینه‌ای شخصی است. به نظرم آقای صحافی پاسخ شما را دادند و شما نمی‌‌خواهید بپذیرید. اگر خودِ زنده‌یاد به جهان برگردد و بگوید ای‌الناس پروژه من تجدد و مدرنیته بود و نه بازگشت به ایرانشهرِ باستان، شما می‌گویید دروغ است! همچنان که وقتی زنده‌بودند در حضورشان به ایشان می‌گفتند ملی‌گرا و ایشان می‌گفت من پشت سرم را نگاه می‌کنم ببینم کسی پشت ایستاده که به این طرف اشاره می‌کنند؟ بگذریم.

(ادامه دارد)
#حسن_محدثی

BY پسین‌باستان _ بهرام روشن‌ضمیر