نمی‌دونم؛ شاید دنیام داره تغییر می‌کنه.

موهات مثل کلاویه‌های پیانوئه. آدم همش دلش می‌خواد با نوک انگشت‌هاش دائم بنوازتش.

برای ادامه‌ی زندگیم نیاز به یک جهش دارم تا منقرض نشم. با همین فرمون متاسفانه خیلی زود از پا درمیام.

- به‌نظرم آدم هرچی بزرگ‌تر می‌شه مشکلاتشم با خودش قد می‌کشه.
- پس با این اوصاف خیلی قراره مشکلات زندگی به چشممون بیاد. حال کنیم امروز که چهل‌سال بعد، زندگی قراره خیلی سخت‌تر بشه.

تا امروز گند زدی قبول، باقی‌ش رو جبران کن.

خاطره‌هاتو برای هرکسی تعریف نکن. آدم‌ها میتونن با گفتن فقط یه جمله، گذشته‌تو خیلی بیخود و پوچ نشون بدن.

تایپم تا ابد:

"بدبین در هر فرصتی سختی را می‌بیند اما خوش‌بین در هر سختی‌ای فرصتی پیدا می‌کند."

استراحت یعنی هرچی تنش و نگرانی و استرسه بذاری زمین و جوری اون لحظه رو زندگی کنی که انگار هیچ‌کاری برای انجام‌دادن نداری.

در عالم موفقیت، حتی برای دلداری‌دادن هم آدم‌های موفق به سراغ‌ت میان.

خیلی وقته که از تلاش برای نگه داشتن آدم‌ها دست کشیدم. اونی که موندنی باشه بهونه‌اش رو داره، اونی که رفتنی باشه هم همین‌طور. موندن واقعی، اجبار نمی‌خواد.

"عشق فقط جایی زنده می‌مونه که پذیرفته شه."

گاهی‌اوقات یک‌آغوش بیش‌تر از هزارتا کلمه حالم رو جا میاره.

تو زیبایی، حتم دارم حتی از عکس‌هاتم خوشگل‌تری، اما اینم بدون که همون‌اندازه درونتم زیباست.

فهمیدم گفتن جمله‌ی: "تو تنها نیستی، این روزها همه مثل توئن." کسی رو آروم نمی‌کنه.

کمالگرایی به معنی نهایت سعی خود رو کردن نیست! کمالگرایی با رشد و پیشرفت سالم فرق داره!
کمالگرایی سِپر هست، سپری بیست تُنی که به سختی اون رو حمل میکنیم، و خیال میکنیم میتونه از ما محافظت کنه! ولی این سپر بجای اوج گرفتن ما برعکس باعث سقوطمون میشه.

مسیر موفقیت هرکسی یک‌جوره. اینکه من موفق شدم، تضمین موفقیت تو نیست.