Komillik sari

#шеърият

Ушбу шеърни ишдан, ўқишдан толиққанда маъносини тафаккур қилиб, аста ўқинг. Қалбга етиб, кишига ўзлигини эслатади.

ГУЛ БИЛАН СУҲБАТ

Кўринди бу кеча гулда муножот,
     Забони ҳол билан кечди мулоқот.
Дедим: “Эй гул, нечун чеҳранг қизилдир?”
    Деди: “Эй қул, юз изҳори кўнгилдир”.
Дедим: “Недан ажаб нозикбадансан?”
    Деди: “Дил нозик эрса, найласин тан?!”.
Дедим: “Жисмингда йўқ ғунчангдаги бўй?”
    Деди: “Хулқинг оғиздан кўрсатар бўй”.
Дедим: “Баргинг яшил эркан, гўзалдир”,
    Деди: “Орзу-умидлардан масалдир”.
Дедим: “Сўлғин кўрингайсан хазонда?”
    Деди: “Бу ерга ётмоқдан нишон-да”.
Дедим: “Ҳосилларингни не қиларсан?”
    Деди: “Сув ичган ўрнимга тўкарман”.
Дедим: “Узмиш гулингни қайсидир ёш?”
    Деди: “То лаб очилди, кетди бу бош!”
Дедим: “Борми сенинг бир боғбонинг?”
    Деди: “Жисминг турарми, йўқса жонинг?”
Дедим: “Булбул сенга ошиқ экан кўп?”
    Деди: “Боғбондир ишқ аҳлига маҳбуб”.
Дедим: “Ҳар япроғинг санъат нишони”,
    Деди: “Ҳар бири боғбон достони”.
Дедим: “ Нега боқарсан кўкка доим?”
    Деди: “Дил талпинар, айтиб “Илоҳим”.
Дедим: “Қанча қуёшдан баҳравар тан?”
    Деди: “Ҳар қанча унга юзланарман”.
Дедим: “Ёнингда бу ажриққа не бор?”
    Деди: “Тушса назарлар, айлагай кор”.
Дедим: “Нега гўзаллик рамзи сенсан?”
    Деди: “Доим табассум суннат эркан”.
Дедим: “Сен қўлма-қўл халқ ичра доим”,
    Деди: “Сен ҳам тиконсиз бўл, мулойим”.
Дедим: “Эл юзинга мафтун бўларлар?”
    Деди: “Бадбўй эсам, ташлаб кетарлар”.
Дедим: “Эсса шабода тебранарсан?!”
    Деди: “Гар тебранолмассан, синарсан!”
Дедим: “Ари асал олгай гулингдан”.
    Деди: “Яхши, ёмон бори тилингдан”.
Дедим: “Ҳуснингга ошиқлар саноқсиз”,
    Деди: “Ўткинчи ҳусн ишқ(қ)а яроқсиз”.
Дедим: “Қумғоқ нега гул-ғунча очмас?”
    Деди: “Бебаҳра ҳеч ерда кўкармас”.
Дедим: “Меванг йўғ-у, сен серхаридор?”
    Деди: “Хушчеҳраликда яхшилик бор”.
Дедим: “Жисмингни юлганни нетарсан?”
    Деди: “Илгин ўпиб, атрим сепарман”.
Дедим: Недир ҳаётинг қилди барбод?”
    Деди: “Барвақт очилмоқ бўлди, ҳайҳот!”
Дедим: “Қайдансан-у, сўнг қайга кетмоқ?”
    Деди: “Туфроғдан-у, туфроққа қайтмоқ”.
Дедим: “Бу ўртада зиммангда не бор?”
    Деди: “Гуллик вазифам қилмоқ изҳор”.
Дедим: “Умринг валекин унча эрмас”,
    Деди: “Бир гул бўлишга етмоғи бас”.
Дедим: “Энди қачон сен-ла кўришмоқ?”
    Деди: “Сен-ла кўришмоқ ўрни учмоқ”.
Дедим: “Менга насиҳат айла бир дам”,
    Деди: “Туфроғни ёд эт, ожиз одам!”
Дедим: “Менга васият қил, қадрдон”,
    Деди: “Қуллик вазифанг, ҳазрат инсон!”

@Устоз Ҳусайнхон Яҳё Абдулмажид

Каналга уланиш
https://www.group-telegram.com/komillikuz

👍9🔥3

www.group-telegram.com/us/Komillikuz.com/222

3.38K viewsedited  Nov 19, 2024 at 04:23

#шеърият

Ушбу шеърни ишдан, ўқишдан толиққанда маъносини тафаккур қилиб, аста ўқинг. Қалбга етиб, кишига ўзлигини эслатади.

ГУЛ БИЛАН СУҲБАТ

Кўринди бу кеча гулда муножот,
     Забони ҳол билан кечди мулоқот.
Дедим: “Эй гул, нечун чеҳранг қизилдир?”
    Деди: “Эй қул, юз изҳори кўнгилдир”.
Дедим: “Недан ажаб нозикбадансан?”
    Деди: “Дил нозик эрса, найласин тан?!”.
Дедим: “Жисмингда йўқ ғунчангдаги бўй?”
    Деди: “Хулқинг оғиздан кўрсатар бўй”.
Дедим: “Баргинг яшил эркан, гўзалдир”,
    Деди: “Орзу-умидлардан масалдир”.
Дедим: “Сўлғин кўрингайсан хазонда?”
    Деди: “Бу ерга ётмоқдан нишон-да”.
Дедим: “Ҳосилларингни не қиларсан?”
    Деди: “Сув ичган ўрнимга тўкарман”.
Дедим: “Узмиш гулингни қайсидир ёш?”
    Деди: “То лаб очилди, кетди бу бош!”
Дедим: “Борми сенинг бир боғбонинг?”
    Деди: “Жисминг турарми, йўқса жонинг?”
Дедим: “Булбул сенга ошиқ экан кўп?”
    Деди: “Боғбондир ишқ аҳлига маҳбуб”.
Дедим: “Ҳар япроғинг санъат нишони”,
    Деди: “Ҳар бири боғбон достони”.
Дедим: “ Нега боқарсан кўкка доим?”
    Деди: “Дил талпинар, айтиб “Илоҳим”.
Дедим: “Қанча қуёшдан баҳравар тан?”
    Деди: “Ҳар қанча унга юзланарман”.
Дедим: “Ёнингда бу ажриққа не бор?”
    Деди: “Тушса назарлар, айлагай кор”.
Дедим: “Нега гўзаллик рамзи сенсан?”
    Деди: “Доим табассум суннат эркан”.
Дедим: “Сен қўлма-қўл халқ ичра доим”,
    Деди: “Сен ҳам тиконсиз бўл, мулойим”.
Дедим: “Эл юзинга мафтун бўларлар?”
    Деди: “Бадбўй эсам, ташлаб кетарлар”.
Дедим: “Эсса шабода тебранарсан?!”
    Деди: “Гар тебранолмассан, синарсан!”
Дедим: “Ари асал олгай гулингдан”.
    Деди: “Яхши, ёмон бори тилингдан”.
Дедим: “Ҳуснингга ошиқлар саноқсиз”,
    Деди: “Ўткинчи ҳусн ишқ(қ)а яроқсиз”.
Дедим: “Қумғоқ нега гул-ғунча очмас?”
    Деди: “Бебаҳра ҳеч ерда кўкармас”.
Дедим: “Меванг йўғ-у, сен серхаридор?”
    Деди: “Хушчеҳраликда яхшилик бор”.
Дедим: “Жисмингни юлганни нетарсан?”
    Деди: “Илгин ўпиб, атрим сепарман”.
Дедим: Недир ҳаётинг қилди барбод?”
    Деди: “Барвақт очилмоқ бўлди, ҳайҳот!”
Дедим: “Қайдансан-у, сўнг қайга кетмоқ?”
    Деди: “Туфроғдан-у, туфроққа қайтмоқ”.
Дедим: “Бу ўртада зиммангда не бор?”
    Деди: “Гуллик вазифам қилмоқ изҳор”.
Дедим: “Умринг валекин унча эрмас”,
    Деди: “Бир гул бўлишга етмоғи бас”.
Дедим: “Энди қачон сен-ла кўришмоқ?”
    Деди: “Сен-ла кўришмоқ ўрни учмоқ”.
Дедим: “Менга насиҳат айла бир дам”,
    Деди: “Туфроғни ёд эт, ожиз одам!”
Дедим: “Менга васият қил, қадрдон”,
    Деди: “Қуллик вазифанг, ҳазрат инсон!”

@Устоз Ҳусайнхон Яҳё Абдулмажид

Каналга уланиш
https://www.group-telegram.com/komillikuz

BY Komillik sari