دریچه های قلبم آنقدر گشوده هست که روشنای روز را از آن بگذرانم تا به چشمان تو برسند.
و شبها...
به این دلتنگی خرده مگیر جانم
جزین چگونه بی پروا
ترا در خیال های شبانه ات به آغوش کشم؟"

#بداهه_سرایی
✍ #امیرملیحی
کانال کوه و واژه ، کانون فرهیختگان
کوهستان
🆔 @Kooh_O_Vaje

کانال کوه و واژه ، کانون فرهیختگان
کوهستان
🆔 @Kooh_O_Vaje

#طنز_کوهنوردی

رفتیم به کوه تا که نبینیم شلوغ
در خانه و در کوچه نَشینیم شلوغ

در کوه بگفتند که یاران هستند
در کوله مان سفره بچیدیم شلوغ

هر سو که به پاکوبه زدیم از سر شوق
اوه اوه که چه پاکوبه بدیدیم شلوغ

بر صخره و هر تیغه ی خش دار بسی
از بابت اجبار خزیدیم شلوغ

از شهر شلوغ آمده یک لشکر ِ فوج
تا قله بدین شرح رسیدیم شلوغ

در عالَم افراط به ما خرده مگیر
ما مردم ِ همواره شلوغیم، شلوغ

✍ #امیرملیحی
کانال کوه و واژه ، کانون فرهیختگان
کوهستان
🆔 @Kooh_O_Vaje

کانال کوه و واژه ، کانون فرهیختگان
کوهستان
🆔 @Kooh_O_Vaje

شگفتا که در عصر حاضر، شاهد برپایی کارنوال‌هایی هستیم که اوج هنرنمایی‌شان، نه در آفرینش زیبایی و ژرفا، بلکه در سنگ افکنی بر بنیان‌های هویت سترگ ایرانی و هتاکی بی‌پروا به نمادهای دیرین ملی‌ است. این رویکرد، نه تنها بی‌مهری به گنجینه ی گرانبهای میراث فرهنگی ماست، بلکه گویای فقدان بصیرت و درک عمیق از اهمیت پاسداری از سرمایه‌های معنوی یک ملت است.

جماعتی که از فهم شکوه‌مند فرهنگ و حکمت متعالی آن بی‌بهره‌اند، در پوشش سرگرمی‌های سخیف و بی‌مایه، تنها به تصفیه حساب با عقده‌های خودسرانه و انتشار بی‌مایگی می‌پردازند. این دست آثار، که ریشه در فقر اندیشه و بی‌اعتنایی به پشتوانه‌های فکری دارند، بیش از آنکه به بالندگی روح جامعه یاری رسانند، به ابزاری برای تعمیق خلاء فرهنگی و فرسایش همبستگی ملی مبدل گشته‌اند.

در این میان، حسرت‌برانگیز است نظاره‌گر حضور چهره‌های شناخته‌شده‌ای چون سیامک انصاری و مهران غفوریان در چنین کژراهه‌ای از تولید محتوا؛ حضوری که می‌تواند در اذهان عمومی، پرسش‌هایی جدی درباره ی مسئولیت هنرمند در قبال هویت و فرهنگ جامعه‌اش برانگیزد.

✍ #م_م
کانال کوه و واژه ، کانون فرهیختگان
کوهستان
🆔 @Kooh_O_Vaje

👈 مکتب اگزیستانسیالیسم در کوهنوردی
#جستارهای_پژوهشی
#امیرملیحی

شما هم احتمالاً از آن دست کوهنوردانی هستید که به این نکته باورمندید ( کوهنوردی معانی تازه‌ای به زندگی مان بخشیده است).

در امتداد قرن نوزدهم، و در ادامه قرن بیستم، نگرشی تازه در میان فیلسوفان جریان یافت که نگاهی تازه نسبت به موجودیت و هستی انسان، و همچنین تلاش برای معنی بخشیدن به زندگی هر فرد را بررسی نموده و مؤلفه‌های تازه‌ای را پیش روی جامعه قرار دادند.

در یک تعریف ساده #اگزیستانسیالیست ها باور دارند که هیچ معنایی پیش فرض در جهان وجود نداشته، و هر انسان با قدرت انتخاب و تلاش‌های فردی، معانی تازه‌ زندگی خود را به طور اختصاصی به دست آورده و می‌آفریند.

اما ارتباط این پیشگفتار با #ورزش_کوهنوردی چیست؟ و آیا می‌توان این نگره فلسفی(مکتب فکری) را در رفتار کوهنوردان جویا شد، و به نتیجه‌گیری رسید که حضور در طبیعت و کوهستان، در بنیان اندیشه کوهنوردان، مبانی و معانی تازی از موضوع هستی و معنوی زندگی را آشکار و مهیا، و جای گذاری می‌نماید؟

و باور بر این است که انسان در یک جنبش و خیزش اندیشه ورزانه، به دنبال معنی بخشیدن به فلسفه هستی خویش است، و با انتخاب مسیر زندگی خویش به عنوان آفریده‌ای هوشمند و صاحب فکر، در پی باز تولید معانی نهفته در ساختار آفرینش خویش بوده است.

همواره یک پرسش بنیادین نزد صاحبان این مکتب وجود داشته است، که از خود می‌پرسند: انسان چگونه می‌تواند صاحب اختیار باشد، وقتی خود یک آفریده مطلق است، و نیرویی که وی را آفریده است قدرتی فراتر از قدرت انتخاب او را داراست؟
در اینصورت نکته‌ای به عنوان پیش فرض باید وجود داشته باشد، اما نه به انتخاب، و گزینش انسان.

فرض بگیرید که شما در پی دستیابی به معانی وجودی خویش، و بها دادن و ارتقای شخصیتی خود، دست به هر انتخاب سخت و پیچیده‌ای می‌زنید و از ناحیه تصمیماتتان به درجاتی از شناخت خویش دست می‌یابید، آیا این انتخاب شما بوده یا تقدیر نوشته شده‌تان توسط آفریننده؟

این پرسش‌ها همواره در مکتب اگزیستانسیالیسم جریان داشته و خواهد داشت. چرا که انسان همواره در پی چرایی آفرینش خویش بوده و در این راه، گزینه‌هایی سخت و دشوار را دستاویز قرار داده، تا راه شناخت و معرفت وجودی خویش را از بیراهه های بی سرانجام بازشناسد.

در واقع عبور از سخت راههای کوهستان، و پیمودن صخره‌ها و ستیغ ها آنچنان که می‌پنداریم معنی ساز نیستند، چرا که آفریده‌های دیگری در این اقلیم نیز زندگی می‌کنند. موجوداتی که موجودند. و دارای روح در کالبدی که با انسان تفاوت‌های ماهوی آنچنانی ندارند. اما چرا انسان نیازمند شناخت معانی و چرایی هستی خویش است. و چرا به دنبال راهی ست تا دریابد برای چه آفریده شده است؟

و اکنون یک پرسش از کوهنوردان، ما چه معانی و معارف تازه ای را در کوه یافته ایم؟

✍ #امیرملیحی
کانال کوه و واژه ، کانون فرهیختگان
کوهستان
🆔 @Kooh_O_Vaje

من سر می گذارم..‌.
تُ پنهان مشو

در گرگ و میش خیال کودکانه ام
خواب آغوش دیده ام"

#بداهه_سرایی
کانال کوه و واژه ، کانون فرهیختگان
کوهستان
🆔 @Kooh_O_Vaje

دوشنبه شما به تندرستی و شادی🌷

کانال کوه و واژه ، کانون فرهیختگان
کوهستان
🆔 @Kooh_O_Vaje

با دلار ۱۱۸ هزار تومن، قول می دم با اسکارف هام مهربون تر برخورد کنم. قبلا لابلای جورابام بودن، حالا دیگه با احترام میذارمشون تو رگال کت و شلوارام.🫣

کانال کوه و واژه ، کانون فرهیختگان
کوهستان
🆔 @Kooh_O_Vaje

کانال کوه و واژه ، کانون فرهیختگان
کوهستان
🆔 @Kooh_O_Vaje

👈 نقش قلم

✍#محمد_امجد‌یان 

سیمرغ آشیانه‌اش را ترک نخواهد کرد. 
سیمرغ به یاد وطن، هنوز برای دماوند آواز می‌خواند. 
سیمرغ اندوهگین است و قوش با اشکی زیر پلک، در دیواره‌ی بیستون. 
در بلندای بیستون، قوش از درد زمان به صخره‌ای بزرگ تبدیل شده است. 

سیمرغ رازدار زال است و تولد او را به یاد دارد و قوش رازدار خدایان باستان، نبرد دلیران و پهلوانان ایران‌زمین. 

این‌بار ما از فراز دماوند فرود می‌آییم و به زیارت دیواره‌ها می‌رویم تا پیام دماوند را به بیستون برسانیم و قوش را مرغ عشق بنامیم. 
قوش پرنده‌ای است عاشق و زخم‌خورده از پلشتی‌های روزگار؛ بیاییم آواز دلگیر او را به آوازی خوش تبدیل کنیم. 

آری، در بلندای بیستون و در میان دیواره‌های عظیم، قوش با سینه‌ای ستبر، نظاره‌گر زمان بی‌کران است؛ گویی گذشته را مرور می‌کند و می‌خواهد از نو زاده شود و ققنوس‌وار برخیزد و با دلیران و پهلوانان حماسه بیافریند. 

در البرزکوه، سیمرغ زال را به آشیانه‌اش برده است تا او را بپروراند و آیین نیک‌سرشتی و هنر دلاوری به او بیاموزد. 
روزها و شب‌ها سپری می‌شود و زال و سیمرغ برای دماوند چنان آوازی سر داده‌اند که قوش برای بیستون. 

پیام سیمرغ به قوش می‌رسد. تصمیم بر آن است که قوش نیز به میدان آید و نبردی بر علیه اهریمن آغاز شود. این پیام، قله‌به‌قله می‌رسد و آغاز نبرد است. 

پیام سیمرغ چنین است: 
«ای قوش، تو در بیستون و ما در دماوند، از شرق و غرب، شمال و جنوب، خروشی بر ضحاکیان بیفکنیم تا سراسر گیتی از زَر و زُور و تیرگی رهایی یابد و جهانی باشکوه از مهر و دوستی بسازیم. این‌چنین، جاودانگی از آنِ ما خواهد بود.» 

در دماوند، سیمرغ رازدار زال است و آگاه از راز آفرینش او؛ که می‌باید زال را بپرورد تا نیک ببالد و پهلوانی دلیر گردد. باشد که جهانی بسازد آکنده از شکوه و روشنی؛ چرا که زال، درد مشترک کودکان رانده‌شده در جهان است؛ همچون موسی، کوروش، کیخسرو و... 

در دماوند، سیمرغ همراه مرغان می‌خواند و دماوند از درون می‌خروشد. ندا از دماوند برآمد که: 
«ما برخواهیم خاست و ترکه بر دهل رزم خواهیم زد و از نبرد کاوه آهنگر و درفش کاویانی ترانه خواهیم ساخت و ضحاک را از تخت فرود خواهیم آورد و فریدون را به پادشاهی خواهیم نشاند.»

https://www.group-telegram.com/mohamadamjadean


کانال کوه و واژه ، کانون فرهیختگان
کوهستان
🆔 @Kooh_O_Vaje

شاره جان

کمانچه: #سهراب_پورناظری
آواز: دنیا کمالی
بر اساس ملودی کُردی کرمانجی

@besalabatkooh🍁


کانال کوه و واژه ، کانون فرهیختگان
کوهستان
🆔 @Kooh_O_Vaje

زمین گرد و زمان گرد و جهان گرد
و انسان چاله ای، اینها درونش

درین غرقابگی صد موج برخاست
نزد یک روز تخت از آن برونش

#تک_بیت
✍ #امیرملیحی
کانال کوه و واژه ، کانون فرهیختگان
کوهستان
🆔 @Kooh_O_Vaje


پ.ن: سه شنبه تون شاد، امیدوارم روزگارتون به آسودگی و خوشبختی بگذره"

اگر کوهنوردان را می بینید که تا پای جان دست ازین ورزش نمی کشند، و اگر چنانچه کوهنوردی را نبرد انسان با خویش بپنداریم. به چرایی این نبرد بی پایان پی خواهیم برد.
در واقع انسان کوهی ست که بلندایش ناپیداست. ازینرو هیچگاه به پایان این پاکوب نمی رسد. و قله ای در نزدیکی نیست. او می رود، و در جایی سفرش به پایان می رسد. و از همان نقطه یکی دیگر راه او را ادامه می دهد.
در حقیقتی پنهان، روح کوهنوردان در یک التقاط معنایی ازین کالبد به کالبدی دیگر منتقل خواهد شد.

در پایان، شاید آن ی که به قله می رسد، انسان نباشد. و قطعا او بخشی از روح آفرینش است که خاطرات جمیع انسان ها را به روح مطلق باز می گرداند.


✍ #امیرملیحی
کانال کوه و واژه ، کانون فرهیختگان
کوهستان
🆔 @Kooh_O_Vaje

‍ ‍قرارگاه کوهنوردی و مدرسه سنگنوردی شهید احمدی (اخلمد)

سنگ نوردان کشور به خوبی می‌دانند که #اخلمد کجاست. روستایی با پتانسیل مناسب، و دیواره های سرسخت و آبشار یخی، بمنظور انجام تمرینات و برگزاری کلاس های تخصصی. حتی گردشگران بسیاری از نقاط گوناکون کشور و همچنین گردشگران خارجی در فصول مختلف از این روستای شگفت انگیز در دامنه‌های بینالود بازدید کرده‌اند. اما کمتر کسی از وجود سکونتگاهی تمام عیار، با همه امکانات رفاهی در این جاذبه گردشگری آگاه است.

قرارگاه کوهنوردی و مدرسه سنگ‌نوردی شهید احمدی، با قدمتی ۳۰ ساله در بهترین موقعیت مکانی این روستا، توانایی پذیرش سنگنوردان و گردشگران را به تعداد ۸۰ مسافر در یک شیفت پذیرایی و اسکان را در خود دارد. بنایی با متراژ تقریبی ۳۶۰ متر مربع و امکاناتی از قبیل:

◀️اتاق‌های چندگانه مجهز به سیستم گرمایشی

◀️سالن تجمع و پذیرایی

◀️سالن برگزاری همایش و کلاس‌های آموزشی

◀️سرویس‌های بهداشتی و حمام تفکیک شده

◀️آشپزخانه مجهز به همه امکانات رفاهی

◀️فضای وسیع بیرونی و پارکینگ با ظرفیت ۳۰ خودرو به صورت امن و محصور ...


در گفتگویی کوتاه با آقای مهدی عرفانیان، مسئول کمیته پناهگاه‌ها و تاسیسات ورزشی هیات کوهنوردی استان به این نکات اشاره شد که این قرارگاه، تحت مدیریت هیات کوهنوردی استان، آمادگی پذیرش سنگنوردان، کوهنوردان، طبیعتگردان و مسافران علاقه‌مند به بازدید از نقاط دیدنی این روستای گردشگری ست. امکاناتی که تاکنون ناشناخته و مهجور مانده، و با مدیریت کادر جدید هیات کوهنوردی، در پی شکوفایی و رونق بخشی به مبحث گردشگری و ارائه خدمات درخور به هموطنان و سنگنوردان کشور است.

تلفن تماس مسوول محلی جهت رزرو:
۰۹۱۵۹۸۱۶۱۴۱ آقای محمد حقدادی

📍جهت عقد قراردادهای طولانی مدت برای ادارات و سازمان های دولتی، با مسوول کمیته پناهگاههای استان، جناب مهدی عرفانیان به شماره ۰۹۱۵۳۲۱۴۱۰۶ تماس حاصل فرمایید.

تهیه و تدوین گزارش: کانال کوه و واژه