پنجره اندیشه

💬 معانی رأی ۴۱درصدی انتخابات مجلس

دکتر میثم قمیشیان: ۱‌. ضد انقلاب، مشارکتی به مراتب پایین‌تر از ۴۱ درصد را انتظار داشت و برای نظام و انقلاب هم مشارکتی بالاتر، مطلوب بود. این نشان دهنده‌ی آن است که مردم به ضدانقلاب، آری نگفته‌اند؛  اما از طرف دیگر از عملکرد مسئولان هم راضی نیستند و الا قوی‌تر در این صحنه حاضر می‌شدند.

۲. تبلیغات صداوسیما، فعالان فضای مجازی و هر آنچه که محتوای دعوت به حضور در انتخابات بود، در عالی‌ترین سطح حزب‌اللهیسم، معنویت و انقلابی‌گری بود. این که به خاطر شهدا رأی بدهیم، در پاسخ به ندای رهبر معظم انقلاب به پای صندوق رأی بیاییم، در مقابل خواست دشمن رأی بدهیم، به‌خاطر حاج قاسم، دختر کاپشن صورتی و... پس گویا مخاطبان پیام‌های آوانگارد انقلابی (یا به قول لاریجانی: گفتمان خالص‌سازی)، در ایران، بیش از آن چیزی هستند که قبل از این فکر می‌شد. در این انتخابات، این پیام که «اگر شما نیایید، تندروها رأی می آورند و مثلا اینترنت را می‌بندند» خیلی شنیده نشد و اصلا به گفتمان مسلط یا رقیب جریان اصلی، تبدیل نشد. لذا دعوت حزب‌اللهیانه، ۴۱ درصد جواب داد.

۳. این ۴۱ درصد را نباید از ۱۰۰ درصد منها کنیم. بلکه باید حداکثر از ۷۱ درصد تفریق کنیم. این عدد بالاترین نرخ مشارکت مردم در انتخابات مجلس است که در سال ۱۳۷۴ رقم خورد و اتفاقا آن سال هم با تورم ۵۰ درصدی مواجه بودیم. یعنی شرایط نارضایتی از وضعیت اقتصادی، چیزی شبیه امروز ما بود. فلذا در بهترین حالت، ۳۰ درصد که اصلا رأی نمی‌دهند، ۴۰ درصد حزب اللهیانه رأی می‌دهند، ۳۰ درصد هم به دلیل شرایط نارضایتی رأی نداده‌اند (نارضایتی اقتصادی و نارضایتی‌های پس از حوادث سال ۱۴۰۱). در نتیجه برخلاف آنچه که گفته می شود، هنوز گفتمان حزب‌اللهیسم، ۱۰ درصد جلوتر از جریان ضد انقلاب، ناراضی به حد رأی ندادن و نظیر آن است.
(توضیح آنکه در ۴۱ درصد رأی دهنده، همگی حزب اللهی به معنای باحجاب و ... نیستند. اینها کسانی هستند که در بازی جریان آوانگارد انقلاب اسلامی حاضرند بازی کنند. یعنی جمهوری اسلامی را به عنوان یک نظام حکومتی رسمی قبول دارند اگر چه زیست آنها لزوما همخوان با خواست آن نباشد).

۴. در شرایطی که جمهوری اسلامی ایران در عالی‌ترین سطح از سرمایه اجتماعی خود به سر می‌برد (در اوائل انقلاب و مجلس اول) مشارکت ۵۳ درصد بود. یعنی کلیت انقلاب و جمهوری اسلامی، ۹۸ درصد رأی داشت، ولی انتخابات مجلس تقریبا نصف آن مشارکت‌کننده را به پای صندوق رأی آورده بود. در انتخابات‌های ریاست جمهوری که میانگین بالاتری از مشارکت را به خود اختصاص می دهد (۶۰ درصد) هم همیشه کسانی هستند که رأی نمی دهند و مشارکت نکردن آنها ربطی به سرمایه اجتماعی نظام و عملکرد مسئولان ندارد.

📍آدرس‌های مجازی پنجره: اینستاگرام، ایتا و بله
🖇 خبری|فرهنگ|اقتصاد|اندیشه|بین‌الملل|ورزش

❤1👍1🤔1

www.group-telegram.com/us/PanjerehThought.com/16

395 viewsedited  Mar 4, 2024 at 13:28

💬 معانی رأی ۴۱درصدی انتخابات مجلس

دکتر میثم قمیشیان: ۱‌. ضد انقلاب، مشارکتی به مراتب پایین‌تر از ۴۱ درصد را انتظار داشت و برای نظام و انقلاب هم مشارکتی بالاتر، مطلوب بود. این نشان دهنده‌ی آن است که مردم به ضدانقلاب، آری نگفته‌اند؛  اما از طرف دیگر از عملکرد مسئولان هم راضی نیستند و الا قوی‌تر در این صحنه حاضر می‌شدند.

۲. تبلیغات صداوسیما، فعالان فضای مجازی و هر آنچه که محتوای دعوت به حضور در انتخابات بود، در عالی‌ترین سطح حزب‌اللهیسم، معنویت و انقلابی‌گری بود. این که به خاطر شهدا رأی بدهیم، در پاسخ به ندای رهبر معظم انقلاب به پای صندوق رأی بیاییم، در مقابل خواست دشمن رأی بدهیم، به‌خاطر حاج قاسم، دختر کاپشن صورتی و... پس گویا مخاطبان پیام‌های آوانگارد انقلابی (یا به قول لاریجانی: گفتمان خالص‌سازی)، در ایران، بیش از آن چیزی هستند که قبل از این فکر می‌شد. در این انتخابات، این پیام که «اگر شما نیایید، تندروها رأی می آورند و مثلا اینترنت را می‌بندند» خیلی شنیده نشد و اصلا به گفتمان مسلط یا رقیب جریان اصلی، تبدیل نشد. لذا دعوت حزب‌اللهیانه، ۴۱ درصد جواب داد.

۳. این ۴۱ درصد را نباید از ۱۰۰ درصد منها کنیم. بلکه باید حداکثر از ۷۱ درصد تفریق کنیم. این عدد بالاترین نرخ مشارکت مردم در انتخابات مجلس است که در سال ۱۳۷۴ رقم خورد و اتفاقا آن سال هم با تورم ۵۰ درصدی مواجه بودیم. یعنی شرایط نارضایتی از وضعیت اقتصادی، چیزی شبیه امروز ما بود. فلذا در بهترین حالت، ۳۰ درصد که اصلا رأی نمی‌دهند، ۴۰ درصد حزب اللهیانه رأی می‌دهند، ۳۰ درصد هم به دلیل شرایط نارضایتی رأی نداده‌اند (نارضایتی اقتصادی و نارضایتی‌های پس از حوادث سال ۱۴۰۱). در نتیجه برخلاف آنچه که گفته می شود، هنوز گفتمان حزب‌اللهیسم، ۱۰ درصد جلوتر از جریان ضد انقلاب، ناراضی به حد رأی ندادن و نظیر آن است.
(توضیح آنکه در ۴۱ درصد رأی دهنده، همگی حزب اللهی به معنای باحجاب و ... نیستند. اینها کسانی هستند که در بازی جریان آوانگارد انقلاب اسلامی حاضرند بازی کنند. یعنی جمهوری اسلامی را به عنوان یک نظام حکومتی رسمی قبول دارند اگر چه زیست آنها لزوما همخوان با خواست آن نباشد).

۴. در شرایطی که جمهوری اسلامی ایران در عالی‌ترین سطح از سرمایه اجتماعی خود به سر می‌برد (در اوائل انقلاب و مجلس اول) مشارکت ۵۳ درصد بود. یعنی کلیت انقلاب و جمهوری اسلامی، ۹۸ درصد رأی داشت، ولی انتخابات مجلس تقریبا نصف آن مشارکت‌کننده را به پای صندوق رأی آورده بود. در انتخابات‌های ریاست جمهوری که میانگین بالاتری از مشارکت را به خود اختصاص می دهد (۶۰ درصد) هم همیشه کسانی هستند که رأی نمی دهند و مشارکت نکردن آنها ربطی به سرمایه اجتماعی نظام و عملکرد مسئولان ندارد.

📍آدرس‌های مجازی پنجره: اینستاگرام، ایتا و بله
🖇 خبری|فرهنگ|اقتصاد|اندیشه|بین‌الملل|ورزش

BY پنجره اندیشه