فلسفه های روان‌گردان ( چرندیات پست مدرن ، فلسفه زبان )

🔰 هستی و زمان هایدگر ، سرعت و جرم ذره در فیزیک کوانتوم

عرفان حلقوی آلمانی

ارتباط نظریات هایدگر در کتاب «هستی و زمان» با فیزیک کوانتوم یکی از بحث‌های جنجالی در فلسفهٔ علم معاصرست.
برخی افراد (عمدتاً در سنت‌های پدیدارشناسی و هرمنوتیک) تلاش می‌کنند ارتباطی عمیق بین این دو حوزه برقرار کنند
منتقدان (به‌ویژه در مکاتب تحلیلی و پوزیتیویستی) این مقایسه را «سوءتفاهم‌آمیز» یا حتی «علم‌ستیزانه» می‌دانند.

🔰 ادعای طرفداران:
کسانی مثل کارل فریدریش فون وایتسکر یا برخی شارحان پست مدرن ، معمولاً به این موارد استناد می‌کنند:
- ابهام و عدم قطعیت:
هایدگر در «هستی و زمان» از «ساختار ابهام‌آلود هستی» (Geworfenheit) سخن می‌گوید و فیزیک کوانتوم نیز با اصل عدم قطعیت هایزنبرگ، جهان را ذاتاً غیرقطعی توصیف می‌کند.

- نقش ناظر:
تفسیر کپنهاگی از کوانتوم بر نقش ناظر در تعیین واقعیت تأکید دارد و هایدگر نیز «دازاین» (انسان) را «محل آشکارگی هستی» می‌داند.
- نقد تکنولوژی:
هایدگر معتقد بود علم مدرن (از جمله فیزیک نیوتنی) هستی را به «منبعی برای بهره‌کشی» تقلیل داده است. برخی استدلال می‌کنند مکانیک کوانتوم، با شکستن دترمینیسم، این دیدگاه را تأیید می‌کند.

🔰 نقدها
افرادی مانند آلن سوکال ، دنیل دنت ، یا فیزیکدانانی مثل استیون واینبرگ، این ارتباط را به دلایل زیر رد می‌کنند:

الف) سوءبرداشت از علم
- عدم قطعیت هایزنبرگ ربطی به ابهام هستی‌شناختی ندارد.
اصل عدم قطعیت یک محدودیت ریاضی-آماری در اندازه‌گیری است ( همین و بس ) نه گزاره‌ای متافیزیکی دربارهٔ «ذاتِ ابهام‌آلودِ واقعیت».

- نقش ناظر در کوانتوم ≠ دازاین هایدگری:
  در فیزیک کوانتوم، «ناظر» لزوماً یک انسان نیست ، بلکه هر ابزار اندازه‌گیری است.
اما «دازاین» هایدگر به هستی‌آگاهی انسان اشاره دارد، نه یک سنسور آزمایشگاهی.

ب) هایدگر صراحتا با علم مدرن مخالف بود
- هایدگر در «پرسش از تکنولوژی» علم جدید (حتی کوانتوم) را بخشی از «چهارچوبِ تکنولوژیک» (Gestell) می‌دانست که هستی را مخدوش می‌کند. 
- او معتقد بود ریاضی‌سازی طبیعت (که پایهٔ فیزیک کوانتوم است) باعث «فراموشی هستی» شده است. پس چگونه می‌توان نظریه‌ای که او رد می‌کرد ، تأییدکنندهٔ فلسفه‌اش باشد؟

ج ) خطر «فلسفه‌زدگی در علم»
منتقدان استدلال می‌کنند این مقایسه‌ها اغلب:
- از اصطلاحات علمی (مثل «عدم قطعیت») به صورت استعاری استفاده می‌کنند، بی‌آنکه محتوای ریاضی آن را درک کنند. 
- تفاوت‌های روش‌شناختی بین فلسفه (پرسش‌های کیفی) و فیزیک (مدل‌های کمّی) را نادیده می‌گیرند. 


✅ اساسا فلسفه‌ی آلمان ( خصوصا کسانی که تاثیر کمتری از فلسفه‌ی آنگلوساکسون گرفتند مثل هگل و هایدگر ، در مقابل کسانی که صراحتا گفتند تحت تاثیر هیوم انگلیسی زبان هستند مثل کانت و شوپنهاور ) آخرین تقلای مهم ارتجاع برای #ابراز_وجود در برابر مدرنیته است.

ربط دادن این ارتجاع ، به ریاضیات و فیزیک جدید ، ازون کارهاست.

- هایدگر نه فیزیک می‌دونست و نه علاقه‌ای به تایید علم داشت. 
هایدگر در فلسفه ش ( مثلا ) داشت به پرسش‌های پیشا-علمی (مثل «هستی چیست؟») پاسخ می‌داد ، درحالی که فیزیک کوانتوم به پرسش‌های تجربی و جزیی نگرانه ای (مثل «الکترون چگونه رفتار می‌کند؟») می‌پردازه .

⚠️ اساسا هر نوشته‌ی مبهم ( معنی نامشخص ) و یا دارای ایهامی ( دارای دو یا چند معنی) استعداد اینو داره که به هرچیزی ربط داده بشه.
حالا اون نوشته #سالاد_واژه ها باشه که یه بیمار اسکیزوفرنی نوشته
یا یه متن ادبی ارزشمند مثل شعر #حافظ که یه آدم تجربه گرا بود که مخالف اوباش زمان خودش بود و به هر طریقی می کوبیدشون.
برعکس هایدگر که به نازی ها کمک کرد و حتی بعد شکست نازی ها بصورت ضمنی ازشون دفاع می کرد.

#فلسفه_آلمان
#هایدگر
#چرندیات_پست_مدرن

@ZIRsigari_kohn || فلسفه‌های روانگردان
@persian_organon || معرفت شناسی کاربردی
@JAAMEbaaz || فلسفه علوم اجتماعی
@Anglosphere2 || سنت و مدرنیته

www.group-telegram.com/us/ZIRsigari_kohn.com/511

156 viewsedited  May 31 at 07:47

🔰 هستی و زمان هایدگر ، سرعت و جرم ذره در فیزیک کوانتوم

عرفان حلقوی آلمانی

ارتباط نظریات هایدگر در کتاب «هستی و زمان» با فیزیک کوانتوم یکی از بحث‌های جنجالی در فلسفهٔ علم معاصرست.
برخی افراد (عمدتاً در سنت‌های پدیدارشناسی و هرمنوتیک) تلاش می‌کنند ارتباطی عمیق بین این دو حوزه برقرار کنند
منتقدان (به‌ویژه در مکاتب تحلیلی و پوزیتیویستی) این مقایسه را «سوءتفاهم‌آمیز» یا حتی «علم‌ستیزانه» می‌دانند.

🔰 ادعای طرفداران:
کسانی مثل کارل فریدریش فون وایتسکر یا برخی شارحان پست مدرن ، معمولاً به این موارد استناد می‌کنند:
- ابهام و عدم قطعیت:
هایدگر در «هستی و زمان» از «ساختار ابهام‌آلود هستی» (Geworfenheit) سخن می‌گوید و فیزیک کوانتوم نیز با اصل عدم قطعیت هایزنبرگ، جهان را ذاتاً غیرقطعی توصیف می‌کند.

- نقش ناظر:
تفسیر کپنهاگی از کوانتوم بر نقش ناظر در تعیین واقعیت تأکید دارد و هایدگر نیز «دازاین» (انسان) را «محل آشکارگی هستی» می‌داند.
- نقد تکنولوژی:
هایدگر معتقد بود علم مدرن (از جمله فیزیک نیوتنی) هستی را به «منبعی برای بهره‌کشی» تقلیل داده است. برخی استدلال می‌کنند مکانیک کوانتوم، با شکستن دترمینیسم، این دیدگاه را تأیید می‌کند.

🔰 نقدها
افرادی مانند آلن سوکال ، دنیل دنت ، یا فیزیکدانانی مثل استیون واینبرگ، این ارتباط را به دلایل زیر رد می‌کنند:

الف) سوءبرداشت از علم
- عدم قطعیت هایزنبرگ ربطی به ابهام هستی‌شناختی ندارد.
اصل عدم قطعیت یک محدودیت ریاضی-آماری در اندازه‌گیری است ( همین و بس ) نه گزاره‌ای متافیزیکی دربارهٔ «ذاتِ ابهام‌آلودِ واقعیت».

- نقش ناظر در کوانتوم ≠ دازاین هایدگری:
  در فیزیک کوانتوم، «ناظر» لزوماً یک انسان نیست ، بلکه هر ابزار اندازه‌گیری است.
اما «دازاین» هایدگر به هستی‌آگاهی انسان اشاره دارد، نه یک سنسور آزمایشگاهی.

ب) هایدگر صراحتا با علم مدرن مخالف بود
- هایدگر در «پرسش از تکنولوژی» علم جدید (حتی کوانتوم) را بخشی از «چهارچوبِ تکنولوژیک» (Gestell) می‌دانست که هستی را مخدوش می‌کند. 
- او معتقد بود ریاضی‌سازی طبیعت (که پایهٔ فیزیک کوانتوم است) باعث «فراموشی هستی» شده است. پس چگونه می‌توان نظریه‌ای که او رد می‌کرد ، تأییدکنندهٔ فلسفه‌اش باشد؟

ج ) خطر «فلسفه‌زدگی در علم»
منتقدان استدلال می‌کنند این مقایسه‌ها اغلب:
- از اصطلاحات علمی (مثل «عدم قطعیت») به صورت استعاری استفاده می‌کنند، بی‌آنکه محتوای ریاضی آن را درک کنند. 
- تفاوت‌های روش‌شناختی بین فلسفه (پرسش‌های کیفی) و فیزیک (مدل‌های کمّی) را نادیده می‌گیرند. 


✅ اساسا فلسفه‌ی آلمان ( خصوصا کسانی که تاثیر کمتری از فلسفه‌ی آنگلوساکسون گرفتند مثل هگل و هایدگر ، در مقابل کسانی که صراحتا گفتند تحت تاثیر هیوم انگلیسی زبان هستند مثل کانت و شوپنهاور ) آخرین تقلای مهم ارتجاع برای #ابراز_وجود در برابر مدرنیته است.

ربط دادن این ارتجاع ، به ریاضیات و فیزیک جدید ، ازون کارهاست.

- هایدگر نه فیزیک می‌دونست و نه علاقه‌ای به تایید علم داشت. 
هایدگر در فلسفه ش ( مثلا ) داشت به پرسش‌های پیشا-علمی (مثل «هستی چیست؟») پاسخ می‌داد ، درحالی که فیزیک کوانتوم به پرسش‌های تجربی و جزیی نگرانه ای (مثل «الکترون چگونه رفتار می‌کند؟») می‌پردازه .

⚠️ اساسا هر نوشته‌ی مبهم ( معنی نامشخص ) و یا دارای ایهامی ( دارای دو یا چند معنی) استعداد اینو داره که به هرچیزی ربط داده بشه.
حالا اون نوشته #سالاد_واژه ها باشه که یه بیمار اسکیزوفرنی نوشته
یا یه متن ادبی ارزشمند مثل شعر #حافظ که یه آدم تجربه گرا بود که مخالف اوباش زمان خودش بود و به هر طریقی می کوبیدشون.
برعکس هایدگر که به نازی ها کمک کرد و حتی بعد شکست نازی ها بصورت ضمنی ازشون دفاع می کرد.

#فلسفه_آلمان
#هایدگر
#چرندیات_پست_مدرن

@ZIRsigari_kohn || فلسفه‌های روانگردان
@persian_organon || معرفت شناسی کاربردی
@JAAMEbaaz || فلسفه علوم اجتماعی
@Anglosphere2 || سنت و مدرنیته

BY فلسفه های روان‌گردان ( چرندیات پست مدرن ، فلسفه زبان )