group-telegram.com/afghanistanis/2697
Last Update:
🍁 ضرورت ایجاد جامعهای بدون طرد
💬 حسام سلامت:
تحلیل وضعیت انسان افغانستانی در ایران
مسئلۀ انسان افغانستانی در ایران، در واقع، ذیل یک مسئلۀ بزرگتر قرار دارد؛ یعنی تصور ما از ایران و اینکه چه کسانی در این جامعه نادیده گرفته میشوند. جامعۀ ایران با یک ساختار سیاسی و حقوقی مشخص، که جمهوری اسلامی نامیده میشود، به گونهای عمل میکند که بسیاری از افراد را از حقوق و فرصتهای خود محروم میکند. این محرومیتها نه تنها سیاسی بلکه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی نیز هستند
استعداد جامعه برای ناپدیدکردن انسانها
یکی از دغدغههای اصلیِ من این است که جامعۀ ایران استعداد زیادی در ناپدیدکردن انسانها دارد. این ناپدیدشدن میتواند به اشکال مختلفی اتفاق بیفتد: از طرد سیاسی و حقوقی گرفته تا حذف اجتماعی. این وضعیت به ما نشان میدهد که چگونه برخی افراد، از جمله زنان، اقوام مختلف و مهاجران، به دلیل هویت یا شرایط خاص خود، از حق زندگی و آرامش محروم میشوند.
ضرورت ایجاد جامعهای بدون طرد
ﺳﺆال اصلی این است که چگونه میتوانیم جامعهای بسازیم که در آن طرد وجود نداشته باشد. آیا میتوانیم جامعهای بسازیم که در آن حقوق شهروندی به همه افراد داده شود؟ این ﺳﺆالات به ما کمک میکند تا درک بهتری از وضعیت انسان افغانستانی و دیگر اقلیتها در ایران پیدا کنیم. ما باید به این فکر کنیم که چگونه میتوانیم یک نظام سیاسی و حقوقی ایجاد کنیم که بیشترین تعداد افراد را دربربگیرد و به آنها حق شهروندی بدهد.
تخیل از ایران آینده
ما باید تخیل خود را از ایران آینده بازتعریف کنیم. آیا ایرانی که ما میخواهیم ایرانی است که در آن همۀ افراد، از جمله مهاجران افغانستانی، حق دارند و احساس امنیت و آرامش میکنند؟ یا اینکه ما با ایرانی مواجه هستیم که در آن اقلیتها به حاشیه رانده میشوند و اکثریت بر آنها تسلط دارند؟
مسئلۀ شهروندی و حقوق بشر
مسئلۀ حقوق بشر و شهروندی در ایران امروز بهشدت مهم است. ما باید به این توجه کنیم که انسان افغانستانی، ایرانی، کرد یا هر هویت دیگری، حق دارد که در جامعهای زندگی کند که در آن بهعنوان یک شهروند با حقوقِ برابر شناخته شود. این مسئله به ما کمک میکند تا از کلیشهها و تصورات نادرست فرار کنیم و به یک جامعۀ عادلانهتر و انسانیتر برسیم.
تجربۀ زیسته و ادغام اجتماعی
تجربۀ زیسته افراد در جامعه میتواند به تغییر نگرشها کمک کند. ادغام اجتماعی به این معناست که ما باید یک نظام اجتماعی و سیاسی ایجاد کنیم که بتواند افراد را در خود بپذیرد و به آنها فرصتهای برابر بدهد. این ادغام اجتماعی نیازمند تلاش و همت جمعی است تا بتوانیم جامعهای بسازیم که در آن همه احساس تعلق کنند.
پیکار اجتماعی و سیاسی
این پیکار اجتماعی و سیاسی نیازمند یک جنبش است. ما باید بهعنوان ایرانیها از حقوق مهاجران افغانستانی دفاع کنیم و به آنها کمک کنیم تا صدای خود را در جامعه مطرح کنند. این به ما کمک میکند تا از تبعیض و نابرابری فرار کنیم و به یک جامعۀ عادلانهتر برسیم.
نتیجهگیری
در نهایت، ما باید به این نکته توجه کنیم که تغییر در جامعه نیازمند تلاشهای جمعی و فردی است. ما باید به دنبال ایجاد یک جامعۀ بدون طرد باشیم که در آن همه افراد، صرفنظر از هویت و ملیت، حقوقِ برابر داشته باشند و بتوانند در امنیت و آرامش زندگی کنند.
©️ بخشی از سخنان حسام سلامت در نشست «انسان افغانستانی و مسئلهٔ هراس اخلاقی در جامعه ایران» که در آذر ۱۴۰۳ به همت انجمن راحل برگزار شده بود؛ فایل صوتی این نشست را میتوانید اینجا گوش کنید.
#️⃣ #ادغام #حق_شهروندی
BY افغانستانی‌ها
Share with your friend now:
group-telegram.com/afghanistanis/2697