نظریه‌زدگی یعنی نگاه شیفته‌وار به نظریات غربی، آن‌گونه که ساخته شده‌اند و هستند و نه آن‌گونه که در بستر جامعه درک می‌شوند؛ این‌که دانشجوی ما با نظریه شروع می‌کند و نه با تجربه‌ی زیسته‌ی خود يا مسائلی که از بطن جامعه برمی‌خیزد؛ این که گمان کنیم جدیدترین نظریه‌ها بهترین‌ها و کامل‌ترین‌ها هستند. نظریه‌زدگی به این معناست که فکر کنیم تحقیق حتماً باید با نظریه‌ای خاص آغاز شود و مهم‌تر از همه به این معناست که فکر کنیم نظریه‌ی شی‌وارگی، واسازی، حوزه‌ی عمومی، جامعه‌ی انضباطی و نظایر آن حقایق مسلمی هستند که همه‌جا کاربرد دارند. اما نظریه، آن‌گونه که من می‌فهمم چیزی جز فهمِ نظام‌مند و انتزاعی از واقعیت و تجربه‌ی زیسته نیست و این فهم لاجرم باید از تصادم با این واقعیت حاصل شود. پژوهش‌گر علوم اجتماعی ما هنگام کار با نظریه‌های ازپیش‌موجود، باید ملتفت سفر نظریه‌ها باشد؛ نظریه‌ها را در زمینه‌ی جدید آن‌ها جای دهد؛ با مفاهیمش بازی کند؛ برخی از عناصر آن را که با بافت فرهنگی و اجتماعی تناسب ندارد، کنار بگذارد؛ نباید تصور کند نظریه قرار است واقعیت را به او نشان دهد، بلکه باید در نظر داشته باشد که در تصادم با واقعیت است که نظریه از نو ساخته می‌شود. نظریه در یک تعامل مستمر با نظریه‌پرداز یا محقق است که خود را از نو سامان می‌دهد.
سفر نظریه‌ها | عباس کاظمی | چاپ اول ۱۴۰۲، شمیز، رقعی، ۱۵۰ صفحه، ۸۸.۰۰۰ تومان، #باکتاب.
نظریه‌زدگی یعنی نگاه شیفته‌وار به نظریات غربی، آن‌گونه که ساخته شده‌اند و هستند و نه آن‌گونه که در بستر جامعه درک می‌شوند؛ این‌که دانشجوی ما با نظریه شروع می‌کند و نه با تجربه‌ی زیسته‌ی خود يا مسائلی که از بطن جامعه برمی‌خیزد؛ این که گمان کنیم جدیدترین نظریه‌ها بهترین‌ها و کامل‌ترین‌ها هستند. نظریه‌زدگی به این معناست که فکر کنیم تحقیق حتماً باید با نظریه‌ای خاص آغاز شود و مهم‌تر از همه به این معناست که فکر کنیم نظریه‌ی شی‌وارگی، واسازی، حوزه‌ی عمومی، جامعه‌ی انضباطی و نظایر آن حقایق مسلمی هستند که همه‌جا کاربرد دارند. اما نظریه، آن‌گونه که من می‌فهمم چیزی جز فهمِ نظام‌مند و انتزاعی از واقعیت و تجربه‌ی زیسته نیست و این فهم لاجرم باید از تصادم با این واقعیت حاصل شود. پژوهش‌گر علوم اجتماعی ما هنگام کار با نظریه‌های ازپیش‌موجود، باید ملتفت سفر نظریه‌ها باشد؛ نظریه‌ها را در زمینه‌ی جدید آن‌ها جای دهد؛ با مفاهیمش بازی کند؛ برخی از عناصر آن را که با بافت فرهنگی و اجتماعی تناسب ندارد، کنار بگذارد؛ نباید تصور کند نظریه قرار است واقعیت را به او نشان دهد، بلکه باید در نظر داشته باشد که در تصادم با واقعیت است که نظریه از نو ساخته می‌شود. نظریه در یک تعامل مستمر با نظریه‌پرداز یا محقق است که خود را از نو سامان می‌دهد.
سفر نظریه‌ها | عباس کاظمی | چاپ اول ۱۴۰۲، شمیز، رقعی، ۱۵۰ صفحه، ۸۸.۰۰۰ تومان، #باکتاب.
As the war in Ukraine rages, the messaging app Telegram has emerged as the go-to place for unfiltered live war updates for both Ukrainian refugees and increasingly isolated Russians alike. Right now the digital security needs of Russians and Ukrainians are very different, and they lead to very different caveats about how to mitigate the risks associated with using Telegram. For Ukrainians in Ukraine, whose physical safety is at risk because they are in a war zone, digital security is probably not their highest priority. They may value access to news and communication with their loved ones over making sure that all of their communications are encrypted in such a manner that they are indecipherable to Telegram, its employees, or governments with court orders. After fleeing Russia, the brothers founded Telegram as a way to communicate outside the Kremlin's orbit. They now run it from Dubai, and Pavel Durov says it has more than 500 million monthly active users. For Oleksandra Tsekhanovska, head of the Hybrid Warfare Analytical Group at the Kyiv-based Ukraine Crisis Media Center, the effects are both near- and far-reaching. "There are several million Russians who can lift their head up from propaganda and try to look for other sources, and I'd say that most look for it on Telegram," he said.
from us
