group-telegram.com/amoozeshvaandishe/9450
Last Update:
مجازی شدن کلاس‌ها، خط قرمز آموزش
محمدرضا نیک‌نژاد، روزنامه شرق، 29 امرداد 1404
🔻چند روزی هست که زمزمه‌هایی از برگزاری مجازی
کلاس‌ها شنیده شده و می‌شود. گرچه بهانه این کار در گفته‌های آشکار و پنهان دست‌اندرکاران، امنیت دانش‌آموزان در صورت بروز جنگ است اما گاه بهانه‌های دیگری همچون ناترازی انرژی و قطع آب و برق و ... نیز مطرح شده‌است. نگرانی از مجازی شدن آموزش و آسیب‌های آن به قدری افزایش یافته که گروه‌هایی از کنش‌گران مدنی و برخی از خانواده‌ها دست به‌کار شده و کارزارهایی رسانه‌ای-مجازی در راستای مخالفت با آن به راه انداخته‌اند.در یکی از این کارزارها که عنوانش "اعتراض و مخالفت با آموزش مجازی در سال 1404" است آمده: دلایل اصلی این مخالفت عبارت‌‌اند از 1-کاهش کیفیت آموزشی درعلوم پایه 2- آسیب به رشد اجتماعی و ارتباطی دانش‌آموزان 3-ایجاد بی عدالتی آموزشی میان خانواده‌ها 4-افت انگیزه و تمرکز در فرآیند یادگیری 5- تضعیف مهارت‌های پایه‌ای همچون نوشتن و تمرین حضوری 6-بروز آسیب‌های جسمی و روانی ناشی از استفاده مداوم از وسایل دیجیتال".
🔻برای کسانی که دشواری‌های آموزش‌و‌پرورش را دنبال می‌کنند و آسیب‌های جبران ناپذیر آموزش‌های مجازی در دوران کرونا را از سر گذرانده‌اند این گونه خبرها بسیار شگفت‌آور، نگران‌کننده و حتی آزار‌دهنده است! چگونه ممکن است کسی مسئول و کارشناس و حتی معلم و پدر‌ومادر باشد و نداند که همچنان آموزش، نه تنها در ایران که در گستره جهانی، گرفتار آسیب‌های وحشتناک دوران همه‌گیری است.
🔻امروز دانش‌آموزان پایه‌های نخست دبستان در دوران کرونا یا در سال‌های پایانی دبستان هستند و یا دوره متوسط نخست را می‌گذرانند و همه می‌دانیم که این گروه از دانش‌آموزان دست‌کم و همچنان درگیر مهارت‌های پایه‌ایِ خواندن و نوشتن و حساب هستند! نهادهای جهانی در گستره آموزش همواره در نشست‌ها، بیانیه‌ها، نوشتارها و نتایج پژوهش‌ها هشدار داده و تاکید می‌کنند که باید تلاش کرد که بار دیگر گرفتار مجازی شدن آموزش نشویم و یا در صورت بروز، آمادگی بیشینه‌ی خود برای رویارویی با آن را داشته باشیم. در این شرایط چگونه دست‌اندرکاران به آسانی و بدون کمترین نگرانی از مجازی شدن کلاس‌ها سخن می‌گویند؟ براستی شگفت‌آور است! آن هم زمانی که مجازی شدن آموزش دشمن هر دو شعار کلیدی و سرنوشت‌ساز پزشکیان، بعنوان رییس دولت، یعنی عدالت آموزشی و کیفیت بخشی به آن است.
🔻به گواه پژوهش‌های جهانی بازماندگیِ فیزیکی و غیر‌فیزیکی از آموزش، کاهشِ عدالت آموزشی و افت کیفیت آن سرراست از پیامدهای آموزش مجازی بوده و جبران آن برای بخش بزرگی از خانواده‌ها ناشدنی است و حتی بسیاری از دولت‌ها نیز نتوانسته‌اند آنچنان که باید و شاید از پس جبران آن برآیند. در دوران کرونا، از سویی با همه تلاش‌های خیرین، سازمان‌های مردم نهاد و تا اندازه‌ی دولت، امکانی فراهم نشد که همه دانش‌آموزان تبلت یا گوشی و یا رایانه شخصی داشته‌باشند و از دیگر سو دولت و آموزش‌و‌پرورش در پشتیبانی‌های کارآمد از این شکل آموزش سربلند بیرون نیامد! از این رو بخش بسیار بزرگی از جامعه آموزشی ما از آموزش بهینه و کیفی جا ماندند. بسیاری از خانواده‌ها، و شاید نزدیک به همه آن‌ها، توان پشتیبانی آموزشی از بچه را نداشتند و حتی با داشتن ابزارهای درخور، دانش و مهارت بایسته برای پیشبرد آموزش، نه تنها برای پدر‌و‌مادرها که بخشی از آموزگاران، فراهم نبود. تنها چند دهک بالای درآمدی، آن هم کسانی که آموزش در اولویت خانوادگی‌شان بود، توانستند با فرستادن بچه‌ها به آموزشگاه‌ها و گرفتن معلم خصوصی اندکی جاماندگی از سواد و مهارت‌های آموزشی را جبران کنند و البته همه بچه‌ها از مهارت‌آموزی درگستره روابط اجتماعی، ورزش و آمادگی جسمانی، مهارتِ سخن گفتن در جمع، تحمل و
مدارا، زیست در جمع و یادگیری آن ... و در کل افزایش هوش عاطفی-اجتماعی محروم مانده و خواهند ماند.
🔻سخن پایانی این که دست‌اندرکاران آموزش به ویژه
وزیر نباید اجازه دهند فضای ذهنی و فیزیکی برای چنین کاری آماده شود. ایشان و تیم مدیریتی او موظف‌اند خط قرمز تعطیلی و مجازی شدن آموزش را به هیات دولت و نهادهای بالا‌دستی تحمیل کنند؛ به گونه‌ای که مدرسه و کلاس واپسین جایی باشد که به خاطرناترازی انرژی، آلودگی و سردی و گرمی هوا و مراسم‌های گوناگون به تعطیلی کشیده‌شود؛ البته خدای ناکرده حساب جنگ جداست!
🔻ما چشم براه موضع‌گیری روشن وزیر و از او بالاتر رییس دولت هستیم تا جامعه را از این نگرانی برهانند و خط قرمز تعطیلی مدرسه‌ها به هر بهانه‌ای را به روشنی به مردم و نهادهای تصمیم‌گیر دیگر بفهمانند.
آدرس یادداشت در روزنامه
BY آموزش و اندیشه
Share with your friend now:
group-telegram.com/amoozeshvaandishe/9450