روزنامه ایران، امروز

https://irannewspaper.ir/8810/9

امور سهام شرکت سرمایه‌گذاری پارس توشه (وتوشه) مدعی هستند که ویدیو مجمع هفته پیش رو در قالب سی‌دی فرستادند سازمان بورس و الان پیش خودشون کپی ندارند که منتشر کنند.

جدا از اینکه جالب و سوال برانگیز است که چطور در سال ۲۰۲۵ میلادی کپی ندارند تا جایی آپلود شه و... ،
از نماینده سازمان بورس در مجمع ۱۴ مرداد وتوشه، جناب آقای مرتضی نوائی تقاضا میکنم که به ما کمک کنند ببینیم «نسخه کامل فیلم مجمع مورخ ۱۴ مرداد وتوشه» کجاست که سهامداران تماشا کنند؟

سوال کلی‌تر این است که طبق ابلاغیه ۱۰ خرداد ۱۴۰۲‌ مدیریت نظارت بر ناشران سازمان بورس، شرکت‌ها ملزم شدند تا امکان مشاهده آنلاین جلسات مجامع را فراهم کنند.
چرا انتشار نسخه کامل فیلم مجامع هم الزامی نشده؟

نگاهی به بازار سهام هفته گذشته – ۲۴ مرداد ۱۴۰۴

https://www.group-telegram.com/danayan_academy/535

پیشنهاد تا پیشنهاد
پیشنهادهای در سطح بازار سهام این روزهای فعالان بازار را می‌توان در شش دسته طبقه‌بندی کرد. دسته اول، مانند «کاهش مالیات و کارمزد سازمان بورس و شرکت‌های تابعه آن از معاملات»، «انتشار شفاف جزئیات معاملات صندوق‌های تثبیت و توسعه بازار»، «حجم مبنا در مثبت، ۱» و «الزام ناشران به ضبط و انتشار فیلم مجامع در کدال» از جمله پیشنهادهای مشخص و قابل اجرایی است که معلوم نیست چرا از سمت سازمان بورس مورد توجه قرار نمی‌گیرند یا حداقل استدلالی ارائه نمی‌شود که چرا این پیشنهادها اجرا نمی‌شوند. دسته دوم، پیشنهادهای به ظاهر شیک مانند «لزوم فرهنگ‌سازی» است که اصلا معلوم نیست دقیقا از چه چیزی صحبت می‌شود. دسته سوم، پیشنهادهایی مانند «الزام صندوق‌های سرمایه‌گذاری در اوراق با درآمدثابت به سرمایه‌گذاری حداقل ۱۵ درصد از دارایی‌ها در سهام» است که در آن‌ها در واقع نیت این است که برای مالِ غیر، تصمیم دستوری گرفته شود و برخی ناکارایی‌ها در سایر حوزه‌ها مانند نرخ بهره و مشکلات اعتبارها، به این نحو دور زده شود بدون آنکه اصل مسئله به صورت شفاف و روشن طرح گردد. دسته چهارم، پیشنهادهایی است که برای حل مشکلات بازار طرح می‌شوند اما یادآور داستان «دوستی خاله خرسه» است. برای مثال، در نقد عملکرد صندوق‌ها و برای حل معضل افزایش توموروار صندوق‌های اهرمی، پیشنهاد «توقف صدور مجوز جدید» مطرح می‌شود که مشخصا به نفع مدیران صندوق‌هایی است که تا کنون مجوز گرفته‌اند. پیشنهاد «تعطیلی بازار تا اطلاع ثانوی» را نیز می‌توان در این دسته جای داد که اکنون کارکردش این است که ریسک تعطیلی نامعلوم را بالای سر بازار نگه دارد و موجب منفی‌تر شدن فضا شود و در صورت اجرا شدن نیز، عملا با تعطیلی و شکسته شدن دماسنج و آیینه وضعیت اقتصاد، کشور بیشتر در توهم غرق شود. دسته پنجم، پیشنهادهایی است که در آن، کوچک‌ترین توجهی به وضعیت فعلی بازار سهام ایران نمی‌شود. در شرایطی که سرانجام «سهام عدالت» به چنین وضع مشعشعی رسیده است، پیشنهاد «عرضه عمومی شرکت نفت و شرکت گاز» مطرح می‌شود یا در شرایطی که حجم مبنا و رفع گره، قوز بالای قوز دامنه نوسان شده‌اند و در همین فضا برخی خواستار محدودتر شدن دامنه نوسان اند، برخی دیگر پیشنهاد «باز شدن دامنه نوسان» را ارائه می‌کنند و «افزایش حجم مبنا» هم همراه آن طرح می‌شود که معلوم نیست با «دامنه باز» قرار است کارکرد «حجم مبنا» چه باشد. دسته ششم، شامل پیشنهادهای در ظاهر معقول مانند «حذف قیمت‌گذاری دستوری» و «تک‌نرخی شدن ارز» است که جزئیات اجرایی پیرامون آن بحث نمی‌شود و بعضا به گونه‌ای این پیشنهادها طرح می‌شوند که گویی «حذف قیمت‌گذاری دستوری» منتظر یک چرخش قلم وزیر اقتصاد یا فشردن دکمه توسط رئیس سازمان بورس است. مثلا در بحث خودرو تا صحبت از «تعرفه‌ و شرایط واردات» می‌شود، برخی از سهامداران شرکت‌های خودروساز دیگر در دسترس نیستند و توجهی به افکار عمومی شکل گرفته حول این حوزه نمی‌کنند. البته که این بحث، به معنای تائید روند گذشته که چند صد همت زیان به خودروسازان و شبکه بانکی تحمیل کرده، نیست اما لازم است به ظرافت‌های پیرامون این موضوعات توجه کرد. این افراد باید توضیح دهند که اگر آن‌ها امروز رئیس سازمان بورس بودند و خبر آخر هفته مبنی بر «دستور تعزیرات حکومتی تهران مبنی بر قرار تامین اشخاص حقوقی هیات مدیره شرکت ایران خودرو» منتشر می‌شد، چه واکنشی می‌داشتند و چه ابزاری داشتند؟ القصه، کارکرد اصرار بر پیشنهادهای دسته دوم تا ششم در شرایط فعلی، به حاشیه بردن پیشنهادهای دسته اول است. پس از بحث در مورد این پیشنهادهای دسته اول، می‌توان سراغ سایر پیشنهادها رفت به شرط آنکه دقیقا مشخص باشد که چه اقدام عینی توسط چه فرد و نهادی و برای رفع چه مشکلی و از راه چه سازوکاری و از جیب چه کسانی باید انجام شود.

(ادامه در پست بعد)

(ادامه)

سهام عدالت
«خبر خوش سهام عدالت» که در ابتدای هفته توسط وزارت اقتصاد منتشر شد، در اواسط هفته جای خود را به خبر «آزادسازی سهام عدالت» داد و برخی مدعی شدند که بازار با این خبر منفی‌تر شده و برخی نیز گفتند که این خبر خوش، مربوط به «واریز سود معوق» یا «قابل معامله شدن شرکت‌های سرمایه‌گذاری استانی» است. واضح است که در شرایط فعلی که برخی فروشندگان فعلی بازار نیز توسط «مقام ناظر» محدود می‌شوند، قابل معامله شدن «سهام عدالت روش مستقیم و پرتفوی شرکت‌های سرمایه‌گذاری استانی» چیزی نیست که «مقام ناظر» به آن تن دهد و احتمالا بحث، همان واریز سود معوق یا بازگشایی نمادهای استانی‌ها است که مدت‌ها متوقف شده‌اند و افراد زیادی را گرفتار کرده‌اند. با توجه به این حساسیت‌ها، لازم است سازمان بورس آمار سهام عدالت روش مستقیم و غیرمستقیم را به تفکیک نمادهای مختلف بازار منتشر کند تا سهامداران از اکنون و پیش از «قابل معامله شدن تدریجی و از پیش اعلام شده سهام بلوکه شده» اطلاعات لازم را داشته باشند. فاصله زیاد قیمت تابلو از خالص ارزش دارایی شرکت‌هایی سرمایه‌گذاری استانی، چالش دیگری خواهد بود که باید به صورت شفاف بحث شود. به صورت کلی، اینکه این «خبر خوش» نیز به ریسک جدید برای بازار سهام در فضای عمومی تبدیل می‌شود، نشان می‌دهد که شیرازه اداره این بازار از هم پاشیده شده است. شیرازه‌ای که در مقابل نسیم هم تاب‌آوری ندارد، چه رسد به تندبادهای کلان پیش رو.

https://danayan.academy/capital-market-analysis/45990

چرا این اصراری که برخی روی "خرید حمایتی" داشتند در دو ماه گذشته، روی مثلا "کاهش مالیات و کارمزد معاملات" نداشتند؟

ساده است. چون اکثرشون میخواستند فرار کنند.

چرا اینقدر از انتشار معاملات "صندوق‌های حمایتی" و "مدیران نهادهای مالی" و "خبرنگاران" ترس وجود داره؟ چون شاید مشخص بشه که فلانی که "حمایت" "حمایت" میکرد، فلانجا سهماشو انداخته به صندوق و... .

چرا این اصرار به "الزام صندوق‌های درآمدثابت به خرید سهام" روی مثلا "حجم مبنا در مثبت، ۱" نیست؟ چون باز اکثرا نیت فراره و نه اینکه این بازار جایی باشه که بشه راحت‌تر داخلش موند و فعالیت کرد. حالا اگر بازار برگشت هم، خب لازم است که در فلان سهم کوچیک حجم مبنا باشه که بتونیم در کف مجددا وارد بشیم و روز از نو، روزی از نو.

🔸️ تناقض "اعتراض به نرخ سود بالا" و "ارزندگی سهام بانک‌ها"

۱. ممکن است نگاه شما این باشه که نرخ بهره ۳۶ درصدی زیاد است و از تسهیلات و سایر دارایی بانک‌ها درنمیاد و مثلا فلان سپرده‌گذار بانک یا یونیت‌هولدر صندوق درآمدثابت داره پول بیخود میگیره.

۲. ممکن است نگاه شما این باشه که سهام بانک‌ها همچنان ارزنده است. چرا؟ چون مثلا فرضتون این است که قراره تورم خیلی بالا تا ابد ادامه دار باشه و اینام مثلا ملک و... دارند و به نفعشون است و جیب سپرده‌‌گذار زده میشه و اینام حال می‌کنند.

۳. سپرده افراد و صندوق‌ها در بانک‌ها، میشه بدهی‌ بانک‌ها به اینا. هر چقدر سرعت نسبی افزایش این بدهی زیاد (کم) باشه به زیان (سود) سهامداران بانک است.

خب حالا حرف این روزهای برخی "تحلیلگران" بازار چی است؟

حرفشون این است که مثلا یونیت‌هولدرای صندوقای سرمایه‌گذاری در اوراق با درآمدثابت "رباخور" و "نزول‌خور قانونی" هستند اما از طرف دیگر، معتقد هستند که سهام بانک‌ها و مثلا وشهر ۱۰۰ همتی ارزنده است و براش بوق میزنند و رپورتاژ پخش می‌کنند!

این یعنی تناقض. یعنی شما با یک بی‌سواد یا یک شارلاتان طرف هستید.

اگر معتقد هستید که این نرخ سودها زیاد است، از طرف دیگر باید قائل باشید که وضع بانک‌ها خراب است و دیگه مثلا بوقچی "پروژه وشهر" نباشید.

آیا "پاچه‌خاری" هیئت‌مدیره و مدیرعامل توسط بازرس قانونی در ابتدای مجمع سالیانه شرکت، اتفاق بزرگ و جالب و خوب و لایق تبلیغی است یا سیگنال دیگری دارد؟

https://www.group-telegram.com/repositoriumm.com/4206

چطور میشه با افرادی که اسم خودشون رو گذاشتند "پایگاه خبری" و "خبرنگار" ولی فقط عامل انتشار اطلاعات جهت‌دار و دروغ در این بازار هستند، محترمانه صحبت کرد؟

بحث پوله؟ خب حداقل بیاید بگید چقدر میدند شاید ما بیشتر پرداخت کردیم.