دکتر محمد خدادادی

آیا در روزگار ما رسیدن به حقیقت خداوند ممکن است؟

شاید بسیاری می پندارند که در عصر ما، رسیدن به خداوند و ادراک بی واسطه حق، نسبت روزگاران گذشته، سخت تر و دشوارتر شده است. با وجود این، از منظری دیگر، می توان گفت که گویا جهان معاصر ما با همه سختی ها و فراز و فرودهایی که برای انسان و غافل شدن او از حقیقت ایجاد کرده است، بهترین فرصت برای عشقبازی با خداوند و اتصال با وی است.
زیرا در روزگاران گذشته که انسان‌ها در دل طبیعت و سکوت و آرامش شبانه به خدا می اندیشیدند و با او مناجات می کردند، کاری دشوار انجام نمی دادند، و قاعدتا میزان رشد روحی انسان، به اندازه دشواری کاری است که انجام می دهد.
حال اگر در روزگار ما که عصر غفلت‌ و گمگشتگی است، فردی نیمه شبی برخیزد و یا دقایقی در روز به مراقبه بپردازد و در درون خود با خدای خویش خلوت کند، کاری دشوار و مشگل انجام داده است و از همین رو، لیاقت دریافت عنایت و جذبه الهی را بیش از پیش، خواهد داشت.
عنایت و جذبه ای که شاید در روزگاران گذشته، نیاز به ده ها سال ریاضت و تمرکز داشت، اما شاید امروز، در مدتی بسیار کوتاه، برای طالبان کوی دوست فراهم می‌شود.
از این منظر، در روزگار ما، رسیدن به حقیقت خداوند، خیلی راحت‌تر و در دسترس تر خواهد بود.
علاوه بر اینکه در چنین شرایطی که اغلب انسان‌ها غرق در مجاز و ماده اند، یاد محبوب بودن لذت‌بخش‌تر و ارزشمندتر است.
خوشا کسانی که در این آشفته بازار دنیا و هزار نقش مجاز و فتنه، با حضرت دوست، سری و سرّی دارند و با محبوب جاودان خویش، نرد عشق می‌بازند. به قول مولانا:
"جان به فدای عاشقان، خوش هوسی است عاشقی
عشق پرست ای پسر، باد هواست مابقی"
امید که همه عشق پرست شویم و آزاد و رها...

✍ دکتر محمد خدادادی

@dr_mohamad_khodadadi

www.group-telegram.com/us/dr_mohamad_khodadadi.com/761

1.71K viewsedited  May 31 at 20:44

آیا در روزگار ما رسیدن به حقیقت خداوند ممکن است؟

شاید بسیاری می پندارند که در عصر ما، رسیدن به خداوند و ادراک بی واسطه حق، نسبت روزگاران گذشته، سخت تر و دشوارتر شده است. با وجود این، از منظری دیگر، می توان گفت که گویا جهان معاصر ما با همه سختی ها و فراز و فرودهایی که برای انسان و غافل شدن او از حقیقت ایجاد کرده است، بهترین فرصت برای عشقبازی با خداوند و اتصال با وی است.
زیرا در روزگاران گذشته که انسان‌ها در دل طبیعت و سکوت و آرامش شبانه به خدا می اندیشیدند و با او مناجات می کردند، کاری دشوار انجام نمی دادند، و قاعدتا میزان رشد روحی انسان، به اندازه دشواری کاری است که انجام می دهد.
حال اگر در روزگار ما که عصر غفلت‌ و گمگشتگی است، فردی نیمه شبی برخیزد و یا دقایقی در روز به مراقبه بپردازد و در درون خود با خدای خویش خلوت کند، کاری دشوار و مشگل انجام داده است و از همین رو، لیاقت دریافت عنایت و جذبه الهی را بیش از پیش، خواهد داشت.
عنایت و جذبه ای که شاید در روزگاران گذشته، نیاز به ده ها سال ریاضت و تمرکز داشت، اما شاید امروز، در مدتی بسیار کوتاه، برای طالبان کوی دوست فراهم می‌شود.
از این منظر، در روزگار ما، رسیدن به حقیقت خداوند، خیلی راحت‌تر و در دسترس تر خواهد بود.
علاوه بر اینکه در چنین شرایطی که اغلب انسان‌ها غرق در مجاز و ماده اند، یاد محبوب بودن لذت‌بخش‌تر و ارزشمندتر است.
خوشا کسانی که در این آشفته بازار دنیا و هزار نقش مجاز و فتنه، با حضرت دوست، سری و سرّی دارند و با محبوب جاودان خویش، نرد عشق می‌بازند. به قول مولانا:
"جان به فدای عاشقان، خوش هوسی است عاشقی
عشق پرست ای پسر، باد هواست مابقی"
امید که همه عشق پرست شویم و آزاد و رها...

✍ دکتر محمد خدادادی

@dr_mohamad_khodadadi

BY دکتر محمد خدادادی