فرناز جعفرزادگان @farnazjafarzadegan ...

نگاه " فرناز جعفرزادگان " به شعری از" فریبا حمزه ای " منبع :مجله شهرگان بی سی کانادا
.
.

اکنون که بسامد حروف از
تهوع ظهر گذشته است
از راز عقوبت تیرکها بگو
از ایستادن در برهوت خیابان
در تنگنای ظهر
از نابسامانی تکلم ماشینها درآژیر بن بست
وقتی واهمه چتر می گشاید درصدا
وقرمزی درشهد انار دلمه می شود
به هیبت غلیظ دانه ها بگو
از راز تیرک ودرخت چه میدانی
از شیوع مضطر فضله ها در کیفیت برگ
و کبوتری که از فضیلت نامه داغ حروف را به گرده می کشد
می لیسد تعفن نابلد کلمات را
از اعتراف سیم‌های سوخته در تنفرظهر
بیا به نزاکت نامه لب نزنیم
به سطور داغ در بعدازظهر تنور ونان
ما که آشفته ایم در حزن بال کبوتر
از بخت پرهای ریخته
در عقوبت بالشت و باد
چه می دانیم


" بسامد حروف "

از منظر زبان شناسی وقتی سروده یا متنی را می خوانیم ، این زبان است که اندیشه ی ما را نشانه گذاری می‌کند. و به ما اجازه می‌دهد در تمام حالت ها با بهره‌گیری از واژه ها، یا زنجیره‌ای از واژه ها به صورت نمادین و با رمزگذاری و انتقال مفاهیم به فکر و نگاه پیچیده و ظریف خود بپردازیم.
و در واقع زبان شاعرانه خود به تولید معنا می پردازد معنایی چند ساحتی که از گفتمانی زاده می شود و در گفتمانی دیگر فرو می رود .
با نگاهی به سروده ی "فریبا حمزه ای " درمی یابیم که زبان در گفتاری استعاره خیز به شعر نشسته و در " سوی پنهان زبان شاعرانه" نفس می کشد . نزدیکی به ساخت های چند وجهی زبان و بیان از رفتارهای ذاتی متن است که این رفتار جنبه هایی از زبان روزانه را پس از آشنایی زدایی به جزیی از پیکر خود تبدیل می کند و شعر به واسطه ی رهایی اش از کارکردهای ابزاری بیان و نحوشکنی هاست، که زبان طبیعی را می شکند و منجر به زبانی دیگر و شاعرانه می شود ، به گفته ی وینگنشتاین " این کار کرد واژه هاست که تعیین کننده است "



چیزی که در این شعر توجه من خواننده را برمی انگیزد ایجاد فضای اندوه, با استفاده از کلماتی که این فضا را شکل می دهند می باشد..... واج آرایی وتکرار صدای ,,آ,, که تداعی کننده و ایجاد کننده حس آه کشیدن است .
همچنین ایهام و استعاره در بستر زبان سبب می شود که واژه ها خصلت بیانی خود را کتمان کنند و از بیان در سطح بگریزند و به قول یانیس ریتسوس " با آنچه نهان می کنند معنا می یابند "

از منظر زیبایی شناسی
شعر يک هنر متعالي ست و هر اثر هنري در نهاد خود زيباست، از آنجا که در شعر ،بیان عاطفه و احساس در قالب زباني ست که با تخیل شکل مي گيرد . بنابراين زيبايي زبان، آهنگ و موسیقی کلمات و خیال پردازی در بخش روساخت، و زيبايي فرم و محتوا در بخش ژرف ساخت، ارکان سازنده زيبايي شعر محسوب می شوند .

پیوند و ارتباط عناصر و چینش کلماتی مانند [ ظهر ، برهوت ،،، خیابان ، ماشین ،،، تیرک ، درخت ،برگ ،،، داغ، تنور ،نان ،،، کبوتر ، بالشت ، پر ، باد ،،،، برای التزام و استحکام اجزاء شعر در هم تنیده شده اند و
دربافت عمودی و افقی متن، ساختار و فرمی یکدست می آفریند و نه تنها تمرکز ، که در ذهن مخاطب سوژه را می آ فرینند.
گاهی پارادوکس در متن نیز موجب زیبایی شعر می گردد .


"از شیوع مضطر فضله ها در کیفیت برگ
و کبوتری که از فضیلت نامه داغ حروف را به گرده می کشد
می لیسد تعفن نابلد کلمات را
از اعتراف سیم‌های سوخته در تنفرظهر
بیا به نزاکت نامه لب نزنیم"


تضادها ایجاد تنش ذهنی و عاطفی می کنند و درنهایت این تقابل ها و موتیف ها در بستر متن توازنی ایجاد می کنند که خود از ارکان زیبایی شناسی شعر به شمار می روند

شاعر در بستر اندیشگانی به نابسامانی جامعه اشاره دارد که در نهایت به آشفتگی های شخصی و فردی می رسد به ترسی که سایه انداخته بر سرنوشت و زندگی در حزن بال کبوتر و بخت پرهای ریخته در عقوبت بالشت و باد .


فرناز جعفرزادگان
مرداد 1399

https://shahrgon.com/?p=88193

نشریه فرهنگی شهرگان

شهرگان شماره ۱۶۱۱

www.group-telegram.com/us/farnazjafarzadegan.com/538

1.63K viewsSep 18, 2020 at 11:30

نگاه " فرناز جعفرزادگان " به شعری از" فریبا حمزه ای " منبع :مجله شهرگان بی سی کانادا
.
.

اکنون که بسامد حروف از
تهوع ظهر گذشته است
از راز عقوبت تیرکها بگو
از ایستادن در برهوت خیابان
در تنگنای ظهر
از نابسامانی تکلم ماشینها درآژیر بن بست
وقتی واهمه چتر می گشاید درصدا
وقرمزی درشهد انار دلمه می شود
به هیبت غلیظ دانه ها بگو
از راز تیرک ودرخت چه میدانی
از شیوع مضطر فضله ها در کیفیت برگ
و کبوتری که از فضیلت نامه داغ حروف را به گرده می کشد
می لیسد تعفن نابلد کلمات را
از اعتراف سیم‌های سوخته در تنفرظهر
بیا به نزاکت نامه لب نزنیم
به سطور داغ در بعدازظهر تنور ونان
ما که آشفته ایم در حزن بال کبوتر
از بخت پرهای ریخته
در عقوبت بالشت و باد
چه می دانیم


" بسامد حروف "

از منظر زبان شناسی وقتی سروده یا متنی را می خوانیم ، این زبان است که اندیشه ی ما را نشانه گذاری می‌کند. و به ما اجازه می‌دهد در تمام حالت ها با بهره‌گیری از واژه ها، یا زنجیره‌ای از واژه ها به صورت نمادین و با رمزگذاری و انتقال مفاهیم به فکر و نگاه پیچیده و ظریف خود بپردازیم.
و در واقع زبان شاعرانه خود به تولید معنا می پردازد معنایی چند ساحتی که از گفتمانی زاده می شود و در گفتمانی دیگر فرو می رود .
با نگاهی به سروده ی "فریبا حمزه ای " درمی یابیم که زبان در گفتاری استعاره خیز به شعر نشسته و در " سوی پنهان زبان شاعرانه" نفس می کشد . نزدیکی به ساخت های چند وجهی زبان و بیان از رفتارهای ذاتی متن است که این رفتار جنبه هایی از زبان روزانه را پس از آشنایی زدایی به جزیی از پیکر خود تبدیل می کند و شعر به واسطه ی رهایی اش از کارکردهای ابزاری بیان و نحوشکنی هاست، که زبان طبیعی را می شکند و منجر به زبانی دیگر و شاعرانه می شود ، به گفته ی وینگنشتاین " این کار کرد واژه هاست که تعیین کننده است "



چیزی که در این شعر توجه من خواننده را برمی انگیزد ایجاد فضای اندوه, با استفاده از کلماتی که این فضا را شکل می دهند می باشد..... واج آرایی وتکرار صدای ,,آ,, که تداعی کننده و ایجاد کننده حس آه کشیدن است .
همچنین ایهام و استعاره در بستر زبان سبب می شود که واژه ها خصلت بیانی خود را کتمان کنند و از بیان در سطح بگریزند و به قول یانیس ریتسوس " با آنچه نهان می کنند معنا می یابند "

از منظر زیبایی شناسی
شعر يک هنر متعالي ست و هر اثر هنري در نهاد خود زيباست، از آنجا که در شعر ،بیان عاطفه و احساس در قالب زباني ست که با تخیل شکل مي گيرد . بنابراين زيبايي زبان، آهنگ و موسیقی کلمات و خیال پردازی در بخش روساخت، و زيبايي فرم و محتوا در بخش ژرف ساخت، ارکان سازنده زيبايي شعر محسوب می شوند .

پیوند و ارتباط عناصر و چینش کلماتی مانند [ ظهر ، برهوت ،،، خیابان ، ماشین ،،، تیرک ، درخت ،برگ ،،، داغ، تنور ،نان ،،، کبوتر ، بالشت ، پر ، باد ،،،، برای التزام و استحکام اجزاء شعر در هم تنیده شده اند و
دربافت عمودی و افقی متن، ساختار و فرمی یکدست می آفریند و نه تنها تمرکز ، که در ذهن مخاطب سوژه را می آ فرینند.
گاهی پارادوکس در متن نیز موجب زیبایی شعر می گردد .


"از شیوع مضطر فضله ها در کیفیت برگ
و کبوتری که از فضیلت نامه داغ حروف را به گرده می کشد
می لیسد تعفن نابلد کلمات را
از اعتراف سیم‌های سوخته در تنفرظهر
بیا به نزاکت نامه لب نزنیم"


تضادها ایجاد تنش ذهنی و عاطفی می کنند و درنهایت این تقابل ها و موتیف ها در بستر متن توازنی ایجاد می کنند که خود از ارکان زیبایی شناسی شعر به شمار می روند

شاعر در بستر اندیشگانی به نابسامانی جامعه اشاره دارد که در نهایت به آشفتگی های شخصی و فردی می رسد به ترسی که سایه انداخته بر سرنوشت و زندگی در حزن بال کبوتر و بخت پرهای ریخته در عقوبت بالشت و باد .


فرناز جعفرزادگان
مرداد 1399

https://shahrgon.com/?p=88193

BY فرناز جعفرزادگان @farnazjafarzadegan ...