فریدون؛ فصلنامه فکری-تحلیلی

.
تبدیل پسماند به انرژی؛ حفاظت از محیط زیست به همراه تولید سرمایه

«در کشورمان ایران، تولید بیوگاز و خالص‌سازی در پالایشگاه‌های کوچک به‌خوبی می‌تواند پاسخ‌گوی بسیاری از مشکلات اقتصادی، بهداشتی و محیط‌زیستی باشد.

بیوگاز می‌تواند به‌طور قابل‌توجهی، تقاضای رو به رشد انرژی را برآورده کند و در عین حال، انتشار گازهای گلخانه‌ای را کاهش دهد.

استان‌هایی مانند سیستان و بلوچستان و هرمزگان که دارای آب‌وهوای گرم هستند، می‌توانند از فضولات حیوانی و گیاهی بهره ببرند و با تکیه بر تابش خورشید و دمای بالا، فرآیند تولید بیوگاز را انجام دهند.

در استان‌های سیستان و بلوچستان و بخشی از خراسان، با توجه به فاصله‌ی بین شهرها و جمعیت پراکنده و همچنین به‌خاطر شرایط دمایی مناسب برای تخمیر و تجزیه‌ی پسماندهای آلی، وجود این پالایشگاه‌های کوچک بیوگاز می‌تواند انرژی مورد نیاز مردم را به‌صورت نقطه‌به‌نقطه تأمین کند.

رژیم جمهوری اسلامی، عامل چالش‌های زیست‌محیطی متعددی در زمینه‌های مربوط به مدیریت پسماند، دفع فاضلاب شهری، آلودگی آب‌وهوا و همچنین کمبود آب شده است. بسیاری از شهرهای ایران فاقد زیرساخت‌های مناسب جمع‌آوری و انتقال فاضلاب هستند.

روابط خارجی ضعیف، اقتصاد دولتی و رانتی و نیز هدر دادن پول، سرمایه و منابع برای پیشبرد اهداف ایدئولوژیک، باعث شده است به‌کارگیری کمک‌های بین‌المللی و همکاری با متخصصین کشورهای پیشرو در این زمینه نیز غیرممکن شود.

پرداختن به این چالش‌های زیست‌محیطی نیازمند سیاست‌های یکپارچه، سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها، کمپین‌های آگاهی عمومی و همکاری بین‌المللی است؛ فاکتورهایی که رژیم جمهوری اسلامی نه توانایی انجام آن را دارد و نه اراده‌ای برای انجام این کار در او دیده می‌شود.

صنعت بیوگاز راه‌حلی امیدوارکننده برای برخی از اساسی‌ترین چالش‌های زیست‌محیطی و انرژی در آینده‌ی ایران است».

----
بخش‌هایی از مقاله دکتر بهمن خبیری در شماره هشتم «فریدون» با عنوان: «تبدیل پسماند به انرژی؛ حفاظت از محیط زیست به همراه تولید سرمایه»

----
«بهمن خبیری» فارغ‌التحصیل دکترای مهندسی شیمی با گرایش محیط زیست از دانشگاه شربروک کانادا است. وی پیش‌تر تحصیلات خود را در رشته مهندسی شیمی به ترتیب در دانشگاه صنعتی سهند و دانشگاه علم و صنعت ایران به پایان رساند.

موضوع رساله دکتری او به کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و حذف ترکیبات آلی فرار با استفاده از بیوتکنولوژی اختصاص داشت. در سال ۲۰۲۰ مدال شایستگی لئونارد داوینچی، بالاترین درجه افتخار دانشکده مهندسی دانشگاه شربروک، به او اعطا شد.

-—
لینک مقاله در وبسایت «فریدون»:
https://www.fereydoun.org/articles/environment

@fereydoun_magazine

👍68👏6🕊3

www.group-telegram.com/us/fereydoun_magazine.com/777

4.86K viewsedited  Feb 24 at 21:36

.
تبدیل پسماند به انرژی؛ حفاظت از محیط زیست به همراه تولید سرمایه

«در کشورمان ایران، تولید بیوگاز و خالص‌سازی در پالایشگاه‌های کوچک به‌خوبی می‌تواند پاسخ‌گوی بسیاری از مشکلات اقتصادی، بهداشتی و محیط‌زیستی باشد.

بیوگاز می‌تواند به‌طور قابل‌توجهی، تقاضای رو به رشد انرژی را برآورده کند و در عین حال، انتشار گازهای گلخانه‌ای را کاهش دهد.

استان‌هایی مانند سیستان و بلوچستان و هرمزگان که دارای آب‌وهوای گرم هستند، می‌توانند از فضولات حیوانی و گیاهی بهره ببرند و با تکیه بر تابش خورشید و دمای بالا، فرآیند تولید بیوگاز را انجام دهند.

در استان‌های سیستان و بلوچستان و بخشی از خراسان، با توجه به فاصله‌ی بین شهرها و جمعیت پراکنده و همچنین به‌خاطر شرایط دمایی مناسب برای تخمیر و تجزیه‌ی پسماندهای آلی، وجود این پالایشگاه‌های کوچک بیوگاز می‌تواند انرژی مورد نیاز مردم را به‌صورت نقطه‌به‌نقطه تأمین کند.

رژیم جمهوری اسلامی، عامل چالش‌های زیست‌محیطی متعددی در زمینه‌های مربوط به مدیریت پسماند، دفع فاضلاب شهری، آلودگی آب‌وهوا و همچنین کمبود آب شده است. بسیاری از شهرهای ایران فاقد زیرساخت‌های مناسب جمع‌آوری و انتقال فاضلاب هستند.

روابط خارجی ضعیف، اقتصاد دولتی و رانتی و نیز هدر دادن پول، سرمایه و منابع برای پیشبرد اهداف ایدئولوژیک، باعث شده است به‌کارگیری کمک‌های بین‌المللی و همکاری با متخصصین کشورهای پیشرو در این زمینه نیز غیرممکن شود.

پرداختن به این چالش‌های زیست‌محیطی نیازمند سیاست‌های یکپارچه، سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها، کمپین‌های آگاهی عمومی و همکاری بین‌المللی است؛ فاکتورهایی که رژیم جمهوری اسلامی نه توانایی انجام آن را دارد و نه اراده‌ای برای انجام این کار در او دیده می‌شود.

صنعت بیوگاز راه‌حلی امیدوارکننده برای برخی از اساسی‌ترین چالش‌های زیست‌محیطی و انرژی در آینده‌ی ایران است».

----
بخش‌هایی از مقاله دکتر بهمن خبیری در شماره هشتم «فریدون» با عنوان: «تبدیل پسماند به انرژی؛ حفاظت از محیط زیست به همراه تولید سرمایه»

----
«بهمن خبیری» فارغ‌التحصیل دکترای مهندسی شیمی با گرایش محیط زیست از دانشگاه شربروک کانادا است. وی پیش‌تر تحصیلات خود را در رشته مهندسی شیمی به ترتیب در دانشگاه صنعتی سهند و دانشگاه علم و صنعت ایران به پایان رساند.

موضوع رساله دکتری او به کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و حذف ترکیبات آلی فرار با استفاده از بیوتکنولوژی اختصاص داشت. در سال ۲۰۲۰ مدال شایستگی لئونارد داوینچی، بالاترین درجه افتخار دانشکده مهندسی دانشگاه شربروک، به او اعطا شد.

-—
لینک مقاله در وبسایت «فریدون»:
https://www.fereydoun.org/articles/environment

@fereydoun_magazine

BY فریدون؛ فصلنامه فکری-تحلیلی