بهتر بود خداوند ما را هم مثل گياهان خلق می‌كرد؛ يعنی اينكه پايمان محكم توی زمين باشد؛ آن وقت هيچكدام از اين كثافت كاری‌های مربوط به جنگ و مرز و اين چيزها اصلاً پيش نمی‌آمد...

#بازمانده_روز
#کازوئو_ایشی_گورو
#کتاب

@Caligula_Mas / کانال کالیگولا

Dressed to kill (1980)

فیلم لباسی/آراسته برای کشتن، یک تریلر جنایی و کم‌وبیش، اروتیک است؛ با الگوبرداری صریح از برخی آثار هیچکاک - و البته رادیکال‌تر در نمایش خشونت و سکس؛ در حدی که هنگام اکران، به دلیل محتوای جنسی عریان و خشونت‌های شدید، شدیداً مورد نقد قرار گرفت. امروز و بعد حدود ۵ دهه اما، این فیلم به عنوان یکی از یک از بهترین آثار ژانر تریلر شناخته می‌شود؛ با بازی‌هایی بسیار خوب، شخصیت‌های متفاوت و سکانس‌های گیرا و ماندگار.

فیلم با زنی ۴۵ ساله و ناراضی از زندگی زناشویی آغاز می‌شود؛ زنی که به دنبال پیگیری غریزه جنسی، کارش به جایی می‌کشد که نباید؛ نیویورک یا هر شهر بزرگ دیگری، پر است از آدم‌هایی که ممکن است واقعاً خطرناک باشند؛ به غریبه‌ها اعتماد نکنید! سکانس‌های تعقیب - در موزه و مترو - و نیز سکانس‌های مربوط به رویا و خواب - حمام و برهنگی - فوق‌العاده‌اند؛ می‌شود منفک از فیلم، دیدشان و درگیر شد؛ همانطور که درگیرِ بازیِ زیباترین و دوست‌داشتنی‌تری فاحشهٔ سینماییِ ممکن و پلیسی کله‌شق اما کاردست.

#برایان_دی_پالما
#پیشنهاد_فیلم

@Caligula_Mas / کانال کالیگولا

فهمیده‌ام همهٔ بدبختی انسان‌ها ها از این است که به زبان صریح و روشن حرف نمی‌زنند؛ از این رو تصمیم گرفته‌ام که صریح حرف بزنم و صریح رفتار کنم؛ تا در راه درست بیفتم.

#طاعون
#کامو
#کتاب

@Caligula_Mas / کانال کالیگولا

یادمه اول دبیرستان، سر کلاس فیزیک داشتم راجع به طولانی بودن روزای مدرسه غُر می‌زدم به بغل دستیم.
‏معلم‌مون شنید و از پشت عینکِ همیشه آویزون به نوکِ دماغِش گفت: «روزا طولانین، ولی سال‌ها نه!»
‏من اینطوری بودم که این چه کسشری بود این گفت؟!
‏چند دقیقه بعد زنگ خورد و من الان ۲۸ سالمه!!


#توییت (متاسفانه نویسنده‌ش رو پیدا نکردم).

@Caligula_Mas / کانال کالیگولا

Black 47 (2018)

بلَک ۴۷، از یک سو اثری اکشن و خشن است و از سویی دیگر، آنقدر تاریخی است که می‌توان به مثابه یک مستند نگاهش کرد؛ مستندی متمرکز بر قحطی بزرگ ۱۸۴۷ ایرلند، استعمار بی‌رحمانهٔ انگلیسی‌ها و ایرلندی‌هایی که جانشان ارزشی ندارد. پروتاگونیست فیلم، یک رنجر است؛ یک نظامی قهار اصالتا ایرلندی که سال‌ها برای ارتش بریتانیا جنگیده؛ مردی که پس از بازگشت، مادر و برادر خود را مرده می‌یابد؛ با خانه‌ای که دیگر سرپناه نیست؛ مخصوصاً در برابر سرمای استخوان سوزی که در ترکیب با گرسنگی، جان می‌ستاند...

درباره این اثر آندرریتد، حرف‌ها دارم؛ بماند برای دیداری دیگر. در اینجا فقط به این مهم بسنده می‌کنم که استعمار، المان‌های خاصی دارد؛ از قرن‌ها قبل تا به امروز. هر جا دیدید نمی‌توانید در ادارات به زبان مادری خود حرف بزنید، هر جا مقامات شهرتان، از تباری دیگر بودند و هر جا منابعتان به صورتی عجیب به بیرون از مناطق خودتان منتقل شدند، شما و مردمانتان مستعمره هستید؛ چه به آن واقف باشید و چه نه.

#پیشنهاد_فیلم

@Caligula_Mas / کانال کالیگولا

باید هرجا شانسی برای خوشبختی دیدی، بهش چنگ بزنی و زیاد نگران دیگران نباشی. تجربهٔ من می‌گه که هرکدوم از ما تو زندگیمون دو یا سه تا از این‌ شانس‌ها بیشتر نداریم، و اگه از دستشون بدیم، تا آخر عمر حسرتشو می‌خوریم...

#جنگل_نروژی
#هاروکی_موراکامی
#کتاب

@Caligula_Mas / کانال کالیگولا

#فرانسوا_تروفو دربارهٔ #اینگمار_برگمان :

برگمان فیلم‌هایی می‌ساخت که ما فقط خواب آنها را می‌توانستیم ببینیم.

@Caligula_Mas / کانال کالیگولا

The Phoenician Scheme (2025)

طرح/توطئهٔ فنیقی، جدیدترین فیلم #وس_اندرسون دوست داشتنی است؛ یک کمدی سیاه جذاب و ماجراجویانه که مانند مابقی آثار این کارگردان، پر است از رنگ و قاب‌های زیبا؛ پر از تقارن و البته، پر از شوخی‌های جدی! داستان در میانهٔ قرن بیستم می‌گذرد؛ ماجراهای یک کارخانه‌دار و فروشندهٔ اسلحه که آدمی است دنیا دیده، خونسرد و بی‌رحم؛ مردی با اکت‌ها و ظاهری غیراروپایی؛ مردی با بازی بنیسیو دل توروی دوست داشتنی و کاربلد - به جز دل تورو، فیلم پر است از بازیگران دیگری که هر کدام، می‌توانند بازیگر اصلی فیلم‌هایی بزرگ باشند؛ بازیگرانی نظیر تام هنکس، برایان کرنستون، بندیکت کامبربچ، ویلم دفو، بیل موری (در نقش خدا!)، اسکارت جوهانسون و... که پیشتر نیز با این کارگردان، همکاری داشته‌اند.

این فیلم هم پر است از ترور و کشتن، هم درامی است خانوادگی و هم، سرکی می‌کشد به ژانر جاسوسی؛ سیاست، مذهب، قدرت و فساد در کانون آن هستند. به طرز عجیبی اما، همه چیز خوب درآمده؛ نه چیزی اضافی است و نه کم؛ نه سردرگمی دیده می‌شود و نه گنده‌گویی - همه چیز شوخی است؛ حتی مرگ.

#پیشنهاد_فیلم

@Caligula_Mas / کانال کالیگولا

خیلی از مردم وقتی ببینند چیزی دارند که مورد علاقه فرد دیگری است، آن چیز ناگهان برایشان عزیز می‌شود! چیزی که یک لحظه دیگر ممکن است آن را دور بیندازند، برایشان مهم و قیمتی می‌شود، زیرا، یک نفر دیگر، مشتاق داشتن آن است و می خواهد از آن استفاده کند!

#قطار_به_موقع_رسید
#هاینریش_بل
#کتاب

@Caligula_Mas / کانال کالیگولا

#پازولینی: سینما انفجار عشق من نسبت به واقعیت است.

@Caligula_Mas / کانال کالیگولا

A gentleman in Moscow (2024)

یک جنتلمن در مسکو، مینی‌سریالی بریتانیایی است؛ اثری که البته نه دربارهٔ بریتانیا، بلکه دربارهٔ شوروی و به طور ویژه، مسکو و بلشویک‌ها؛ کانون اثر، هتلی است که تبدیل می‌شود به راویِ برخی از مهم‌ترین ماجراهای چند دههٔ اول حکمرانی بلشویک‌ها - سال‌های تحولات اساسی؛ از جمله جنگ، خشونت‌ها و بی‌رحمی‌ها، ترور و تغییرات سیاسی و اجتماعی بنیادین. پرسش اصلی این است که چرا این اثر هشت قسمتی، تا این حد دوست داشتنی و شیرین است؟ و البته، دومین پرسش مهم این است که اصلاً یک جنتلمن در مسکو، چقدر به تاریخ و واقعیات تاریخی، پایبند است؟
برای شنیدنِ پاسخ‌هایی مناسب به پرسش‌های بالا، و البته بررسی جامع این سریال، از جمله دیگر نقاط قوت و البته ضعف آن، می‌توانید اپیزود زیر را بشنوید - حتماً سریال را ببینید؛ مخصوصاً اگر شیفتهٔ کاراکترهای فراموش نشدنی و دوست داشتنی هستید.

کست‌باکس - اسپاتیفای - اپل‌پادکست

#پیشنهاد_سریال

@Caligula_Mas / کانال کالیگولا

من با استعداد بودم. یعنی هستم. بعضی وقت‌ها به دست‌هام نگاه می‌کنم و فکر می‌کنم که می‌توانستم پیانیست بزرگی شوم. یا یک چیز دیگر. ولی دست‌هام چه‌کار کرده‌اند؟ یک جایم را خارانده‌اند، چک نوشته‌اند، بند کفش بسته‌اند، سیفون کشیده‌اند و غیره. دست‌هایم را حرام کرده‌ام. همین‌طور ذهنم را.

#کتاب
#عامه_پسند
#چارلز_بوکوفسکی

@Caligula_Mas / کانال کالیگولا

وقتی دیپلماسی شکست بخورد، توپخانه حرف آخر را می‌زند.

#بیسمارک

@Caligula_Mas / کانال کالیگولا

Close Encounters of the Third Kind (1977)

برخورد نزدیک از نوع سوم، یک فیلم سای‌فای و ماجراجویانه است؛ به قلم و کارگردانی #استیون_اسپیلبرگ که از بزرگان سینمای علمی-تخیلی محسوب می‌شود. داستان فیلم حول محور چند کاراکتر ساده و مواجه شدنشان با یک جسم پرندهٔ ناشناس می‌چرخد؛ و البته دولت و دیگرانی که وجود آدم فضایی‌ها را کتمان، انکار و مسخره می‌کنند - طبیعتاً کاراکترهای اصلی و واقف، طرد می‌شوند؛ حتی در خانوادهٔ خود؛ اما در نهایت، حقیقت، والاتر از آدم‌های کوچک است. البته بجز آدم‌های معمولی، تیمی از دانشمندان هم بر روی وقایع عجیب، فضایی‌ها و حتی خلق زبانی برای ارتباط با آن‌ها کار می‌کنند؛ تیمی به رهبری کاراکتری فرانسوی با بازی فرانسوا تروفو و البته، زبانی از جنس موسیقی - انصافاً موسیقی، زبانی جهانی است.

موجودات فضایی در این فیلم، عجیب و ناشناخته، اما غیر تهدیدآمیز ترسیم شده‌اند؛ کاری که در غالب آثار مشابه، صورت نگرفته و نمی‌گیرد. برخورد نزدیک از نوع سوم، یکی از فیلم‌های جریان‌ساز ژانر علمی-تخیلی معاصر است و هنوز هم دیدنی؛ با جلوه‌های ویژه‌ای پیشروتر از زمان خود.

#پیشنهاد_فیلم

@Caligula_Mas / کانال کالیگولا

زندگی ارزشی ندارد، ولی هیچ چیز هم ارزش زندگی را ندارد.

#آندره_مالرو

@Caligula_Mas / کانال کالیگولا

نه تشویق آدم‌ها خیلی ضروری و مهم است و نه نادیده گرفته شدن از طرف آن‌ها.

#تکه_هایی_از_یک_کل_منسجم
#پونه_مقیمی
#کتاب

@Caligula_Mas / کانال کالیگولا

Materialists (2025)

ماتریالیست‌ها یا ماده‌گرایان، درامی رمانتیک است؛ با بازی داکوتا جانسن، کریس ایونز و پدرو پاسکال. فیلم درباره یک مچ‌میکر موفق در نیویورک است؛ کسی که کارش، جفت کردن کیس‌های مناسبِ یکدیگر است. این زن که می‌گوید خودش یا تنها می‌میرد یا با مردی ثروتمند ازدواج می‌کند، در میان دو مرد متفاوت قرار می‌گیرد: یکی ثروتمند و خوش اخلاق، و دیگری، عشق سابقش که آدمی زحمت‌کش و عاشق پیشه اما فقیر است. پس تنش بین عشق و پول، بین رفاه مادی و ارتباط احساسی، یکی از هسته‌های اصلی فیلم است؛ مانند بسیاری از عاشقانه‌های کلاسیک - با این تفاوت که قرار نیست قضاوت خاصی شکل گرفته و مثلاً فرد ثروتمند، نکوهش شود؛ مسئله بر سر یک دوراهی ساده است که با فلاش‌بک‌ها و قیاس با وضعیت دیگر انسان‌ها، پیچیده می‌شود. پیچیدگی کاراکتر اصلی زن (لوسی) در این است که صادقانه، هر دو را می‌خواهد؛ اما نهایتاً باید دست به انتخابی اساسی زد.

اگر شما هم مثل من داکوتا جانسون را دوست دارید، حتماً فیلم را ببینید؛ همچنین اگر مایل به دیدن یک بازی متفاوت از کاپیتان آمریکا یا همان کریس ایوانز هستید.

#پیشنهاد
#سلین_سونگ

@Caligula_Mas / کانال کالیگولا

از زمانی که نسبت به سرنوشتم صبور و حتی بی‌تفاوت شده بودم، زندگانی هم با من سازش بیشتری نشان می‌داد؛ انسان با همهٔ کشش و کوشش‌ها، به چیزهایی که بیشتر در پی آن‌هاست، کمتر می‌رسد.

#کتاب
#گرترود
#هرمان_هسه

@Caligula_Mas / کانال کالیگولا

ناپلئون بناپارت: آرام‌ بودن دشمن، مرا بیش از حمله‌اش می‌ترساند. فریاد و هیاهو، نشانهٔ ترس است؛ اما وقتی خصم خاموش می‌شود، یعنی در حال اندیشیدن، نقشه‌کشیدن و ضربه‌زدن است - طوفان همیشه پیش از فرود آمدن، آرام می‌گیرد.

@Caligula_Mas / کانال کالیگولا

Before it ends (2023)

پیش‌تر از خاتمه، درامی تاریخی و محصول دانمارک است؛ با الهام از رویدادهای واقعی؛ به طور ویژه، ماجرای ورود و پناهنده شدن حدود ۲۵۰ هزار آلمانی به دانمارک در اواخر و بعد از جنگ دوم جهانی؛ بیچاره‌هایی عموماً زن، کودک، سالمند و البته، بیمار در حد مرگ؛ بی‌خانه و وطن و مورد نفرتِ دانمارکی‌هایی که خاکشان برای مدت‌ها، در اشغال نازی‌ها بود. دو دوگانهٔ اخلاقیِ عمیق، مضامین اصلی فیلم را تشکیل می‌دهند: ۱- آیا باید به پناهجویان آلمانی کمک کرد و مانع از مرگشان شد و یا نه، دست‌کم باید خنثی ماند و با بی‌تفاوتی نسبت به بیماران آلمانی، باری مضاعف بر دوش نازی‌ها گذاشت؟ ۲- بالآخره انتقام یا بخشش؟ اگر انتقام، انتقام از چه کسی؟ آیا یک کودک آلمانیِ بیمار و در حال مرگ، باید به جای افسرها و ژنرال‌ها مجازات شود؟

فیلم به خوبی نشان می‌دهد که جنگ، تمام طرفین درگیر را به بی‌اخلاقی می‌کشاند؛ و در این بین، اگر سالم بمانید و انسان و شریف، متحمل بدترینِ تحقیرها، طردها و حتی شکنجه‌ها و مرگ می‌شوید.

#پیشنهاد_فیلم
#آندرس_والتر

@Caligula_Mas / کانال کالیگولا