Forwarded from سهام نیوز
✅شخصی معمّم برخلاف مسلّمات تاریخی در برنامه حسینیه معلّی ادعا کرد: «حسین ما را یهودی‌ها کشتند، طرّاح اصلی صحنه کربلا یهود است».
ادبیات یهودی‌ستیزی به‌شدت در #صداوسیما در حال گسترش است.
عجیبتر آنکه این برنامه قبل از جنگ ۱۲روزه ضبط شده بود./محسن برهانی
@Sahamnewsorg
ادبیات یهودی‌ستیزی به‌شدت در #صداوسیما در حال گسترش است.
عجیبتر آنکه این برنامه قبل از جنگ ۱۲روزه ضبط شده بود./محسن برهانی
@Sahamnewsorg
*کانون فرهنگی شید*
✅شخصی معمّم برخلاف مسلّمات تاریخی در برنامه حسینیه معلّی ادعا کرد: «حسین ما را یهودی‌ها کشتند، طرّاح اصلی صحنه کربلا یهود است». ادبیات یهودی‌ستیزی به‌شدت در #صداوسیما در حال گسترش است. عجیبتر آنکه این برنامه قبل از جنگ ۱۲روزه ضبط شده بود./محسن برهانی …
اگر این شخص چنین مطالبی گفته باشد آب به آسیاب نتانیاهو و صهیونیستهای سیاسی ریخته است و چاقوی آنها را تیز میکند!
◼️◼️◼️
آخرین نامهٔ امام حسین (ع) از کربلا به مدینه، همین جمله کوتاه است:
از حسین بن علی
به محمد حنفیه پسر علی
و هر کس از قبیلهٔ بنی‌هاشم
که نزد اوست:
بِسْمِ اللّه ِ الرَّحْمنِ الرَّحیم
امّا بَعد
فَکانَّ الدُّنیا لَمْ تَکُنْ
وَ کانَّ الْآخِرَةَ لَمْ تَزَلْ
وَ السَّلام
به نام خدای بخشندهٔ مهربان
باری، گویی هرگز دنیایی نبوده
و گویا هماره آخرت است.
بدرود
◼️◼️◼️
آخرین نامهٔ امام حسین (ع) از کربلا به مدینه، همین جمله کوتاه است:
از حسین بن علی
به محمد حنفیه پسر علی
و هر کس از قبیلهٔ بنی‌هاشم
که نزد اوست:
بِسْمِ اللّه ِ الرَّحْمنِ الرَّحیم
امّا بَعد
فَکانَّ الدُّنیا لَمْ تَکُنْ
وَ کانَّ الْآخِرَةَ لَمْ تَزَلْ
وَ السَّلام
به نام خدای بخشندهٔ مهربان
باری، گویی هرگز دنیایی نبوده
و گویا هماره آخرت است.
بدرود
◼️◼️◼️
Forwarded from سهند ایرانمهر
✔️چرا باید نقد کرد، پیشنهاد داد و همچنان نوشت
✍🏻سهند ایرانمهر
هر بار که درباره راه‌های عقلانی و تدریجی برای عبور از انسداد سیاسی و اجتماعی می‌نویسم، بخشی از مخاطبان با واکنشی تلخ پاسخ می‌دهند. آنها می‌گویند خوش‌خیالم، ساده‌لوحم، توجیه‌گرم، یا مأمورم به امیدبخشی کاذب. می‌گویند که چیزی تغییر نمی‌کند، ساختار اصلاح‌پذیر نیست، و نوشتن صرفاً اتلاف وقت است.
اما من باز هم می‌نویسم. نه از سر خوش‌باوری، نه به قصد تطهیر وضع موجود بلکه چون می‌دانم اگر ننویسیم، اگر راهی حتی فرض برای بهبود حال یا ترسیم آینده نگشاییم، آن‌گاه نه تنها اکنون که حتی در لحظه‌‌های حساس یا آستانه تحولات و تغییر‌های پیش‌بینی نشده، هیچ افق، هیچ طرح، و هیچ زبان بدیلی وجود نخواهد داشت.
باید بپذیریم که تغییر، نه همیشه با نوشتن اتفاق می‌افتد، نه از دل تحلیل‌های روشنفکرانه می‌جوشد. تغییر گاهی با یک تحول رخ می‌دهد؛ با یک تلنگر، یک بحران اما این رخدادها اگر چه مهم‌اند، خودبه‌خود هیچ افقی نمی‌سازند و اگر جامعه در آن لحظه هیچ زبان و نقشه‌ای نداشته باشد، یا در یأس و خشم دفن شده باشد، فرصت‌ها یا از دست می‌روند، یا به هرج‌ومرج و افراط می‌انجامند.
ما می‌نویسیم نه چون می‌دانیم آینده چه خواهد شد، بلکه چون می‌دانیم اگر آینده آمد و ما آماده نبودیم، شکست واقعی آن‌جاست.
امید، آن‌طور که در سنت فلسفی آمده، نوعی نیروی عقلانی برای ایستادن در برابر انفعال است. فیلسوفانی مانند اسپینوزا، ارنست بلوخ و حتی کانت، امید را نه احساس خوشایند، بلکه بخشی از عقل عملی می‌دانستند.
امیدی که می‌بیند چه هست، اما دست از ساختن آنچه می‌تواند باشد، نمی‌کشد.این امید، کور نیست. وعده نمی‌دهد. اما مسیر را باز نگه می‌دارد و نویسنده، در چنین زمانه‌ای، مأمورِ نوشتن از همین نوع امید است. امیدی که با نقد همراه است. امیدی که هیچ چیز را تطهیر نمی‌کند، اما راه را هم مسدود نمی‌سازد.
تغییرات بزرگ، اغلب در لحظاتی از راه رسیده‌اند که هیچ‌کس انتظارشان را نداشته. اما آنان که از پیش نوشته بودند، آنان که زبان و فکر را آماده کرده بودند، در لحظه‌ی وقوع بحران، توانستند مسیر را پیشنهاد کنند. واسلا‌و هاول، نلسون ماندلا و آنا آخماتووا در اوج ناامیدی‌ها نوشتند و نوشتند اما در لحظات حساس و تعیین‌کننده این نوشته‌ها ذخیره‌های از پیش‌اندیشانه‌ای بود که مایه اصلی برنامه‌ها بود و بعدها هم تبار و حافظه تغییر از آنها استخراج شد.
اگر همه‌چیز به سکوت و یأس یا گلایه و خشم سپرده شود، آینده و اکنون در لحظاتی که امکان ساختن آن هست، هم بی‌جهت خواهد بود، هم بی‌راهبرد. ذهن‌ها خالی می‌مانند، تندروها میدان را پر می‌کنند، و جامعه دوباره به همان دور باطل بازمی‌گردد.
ما که می‌نویسیم، قرار نیست همه‌چیز را پیش‌بینی یا هدایت کنیم. اما وظیفه داریم زبان، منطق و افق بدیل را زنده نگه داریم. حتی اگر کم‌صدا باشیم. حتی اگر نشنیده بمانیم. ما نمی‌نویسیم چون فردا روشن است. ما می‌نویسیم تا اگر فردا رسید، در توشه‌مان جز آه‌وناله نباشد.
من و امثال من خوش‌خیال نیستیم ما فقط نمی‌خواهیم که ذهن‌ها به خشم کور و یاس خویگر شوند و در لحظاتی که فرصت بازنگری و اراده آن هست، همه‌چیز خاکستری باشد و این، وظیفه‌ای‌ست که می‌ارزد تا آخرین سطر برای ایران و ایرانی ادامه پیدا کند.
@sahandiranmehr
✍🏻سهند ایرانمهر
هر بار که درباره راه‌های عقلانی و تدریجی برای عبور از انسداد سیاسی و اجتماعی می‌نویسم، بخشی از مخاطبان با واکنشی تلخ پاسخ می‌دهند. آنها می‌گویند خوش‌خیالم، ساده‌لوحم، توجیه‌گرم، یا مأمورم به امیدبخشی کاذب. می‌گویند که چیزی تغییر نمی‌کند، ساختار اصلاح‌پذیر نیست، و نوشتن صرفاً اتلاف وقت است.
اما من باز هم می‌نویسم. نه از سر خوش‌باوری، نه به قصد تطهیر وضع موجود بلکه چون می‌دانم اگر ننویسیم، اگر راهی حتی فرض برای بهبود حال یا ترسیم آینده نگشاییم، آن‌گاه نه تنها اکنون که حتی در لحظه‌‌های حساس یا آستانه تحولات و تغییر‌های پیش‌بینی نشده، هیچ افق، هیچ طرح، و هیچ زبان بدیلی وجود نخواهد داشت.
باید بپذیریم که تغییر، نه همیشه با نوشتن اتفاق می‌افتد، نه از دل تحلیل‌های روشنفکرانه می‌جوشد. تغییر گاهی با یک تحول رخ می‌دهد؛ با یک تلنگر، یک بحران اما این رخدادها اگر چه مهم‌اند، خودبه‌خود هیچ افقی نمی‌سازند و اگر جامعه در آن لحظه هیچ زبان و نقشه‌ای نداشته باشد، یا در یأس و خشم دفن شده باشد، فرصت‌ها یا از دست می‌روند، یا به هرج‌ومرج و افراط می‌انجامند.
ما می‌نویسیم نه چون می‌دانیم آینده چه خواهد شد، بلکه چون می‌دانیم اگر آینده آمد و ما آماده نبودیم، شکست واقعی آن‌جاست.
امید، آن‌طور که در سنت فلسفی آمده، نوعی نیروی عقلانی برای ایستادن در برابر انفعال است. فیلسوفانی مانند اسپینوزا، ارنست بلوخ و حتی کانت، امید را نه احساس خوشایند، بلکه بخشی از عقل عملی می‌دانستند.
امیدی که می‌بیند چه هست، اما دست از ساختن آنچه می‌تواند باشد، نمی‌کشد.این امید، کور نیست. وعده نمی‌دهد. اما مسیر را باز نگه می‌دارد و نویسنده، در چنین زمانه‌ای، مأمورِ نوشتن از همین نوع امید است. امیدی که با نقد همراه است. امیدی که هیچ چیز را تطهیر نمی‌کند، اما راه را هم مسدود نمی‌سازد.
تغییرات بزرگ، اغلب در لحظاتی از راه رسیده‌اند که هیچ‌کس انتظارشان را نداشته. اما آنان که از پیش نوشته بودند، آنان که زبان و فکر را آماده کرده بودند، در لحظه‌ی وقوع بحران، توانستند مسیر را پیشنهاد کنند. واسلا‌و هاول، نلسون ماندلا و آنا آخماتووا در اوج ناامیدی‌ها نوشتند و نوشتند اما در لحظات حساس و تعیین‌کننده این نوشته‌ها ذخیره‌های از پیش‌اندیشانه‌ای بود که مایه اصلی برنامه‌ها بود و بعدها هم تبار و حافظه تغییر از آنها استخراج شد.
اگر همه‌چیز به سکوت و یأس یا گلایه و خشم سپرده شود، آینده و اکنون در لحظاتی که امکان ساختن آن هست، هم بی‌جهت خواهد بود، هم بی‌راهبرد. ذهن‌ها خالی می‌مانند، تندروها میدان را پر می‌کنند، و جامعه دوباره به همان دور باطل بازمی‌گردد.
ما که می‌نویسیم، قرار نیست همه‌چیز را پیش‌بینی یا هدایت کنیم. اما وظیفه داریم زبان، منطق و افق بدیل را زنده نگه داریم. حتی اگر کم‌صدا باشیم. حتی اگر نشنیده بمانیم. ما نمی‌نویسیم چون فردا روشن است. ما می‌نویسیم تا اگر فردا رسید، در توشه‌مان جز آه‌وناله نباشد.
من و امثال من خوش‌خیال نیستیم ما فقط نمی‌خواهیم که ذهن‌ها به خشم کور و یاس خویگر شوند و در لحظاتی که فرصت بازنگری و اراده آن هست، همه‌چیز خاکستری باشد و این، وظیفه‌ای‌ست که می‌ارزد تا آخرین سطر برای ایران و ایرانی ادامه پیدا کند.
@sahandiranmehr
Telegram
attach 📎
Forwarded from سهند ایرانمهر
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
Forwarded from سهند ایرانمهر
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
Forwarded from سهند ایرانمهر
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
Forwarded from سهند ایرانمهر
✔️آیا سرود «ای ایران» یک نشانه است؟
✍🏻سهند ایرانمهر
در روزهایی آتش‌بس و پس از تجاوز اسراییل که روزهای بی‌سابقه‌ای را رقم زد یک صحنه، چشم‌ها را متوجه خود کرده است: رهبری پس از چند روز غیبت، به مراسم ایام محرم بازگشت و در میان هیجان و شادمانی حضار، از مداح خواست تا سرود «ای ایران» را بخواند. این سرود البته برای مردم ناآشنا نبود اما سابقه نداشت که در مجلس مذهبی یا مراسمی در این سطح و با درخواست عالیترین مقام کشور خوانده شود.
برای برخی این لحظه تنها یک اجرای احساسی نبود، بلکه نشانه‌ای بود از یک تغییر گفتمانی احتمالی ؛ چرخشی از تمرکز صرف بر ایدئولوژی دینی، به‌سوی بازگشایی، به‌سوی هویت ملی.
در تاریخ، بارها پیش آمده که یک سرود، یک نماد یا یک تصویر، سرآغاز دگرگونی بوده؛ آغازگر تغییر در نگاه یک حکومت، یا بازتاب تغییر در افکار عمومی.
در فرانسه، سرود «مارسی‌یِز» در دوران انقلاب، صدای جمهوریت و آزادی بود. اما بعد از سقوط جمهوری، ممنوع شد. سال‌ها بعد، با بازگشت آن به محافل رسمی، پیام روشنی داشت: جمهوریت برگشته، و با آن، ارزش‌های آزادی و برابری.
در آمریکا، وقتی رئیس‌جمهور لیندون جانسون خطاب به کنگره گفت: “We Shall Overcome”، همان سرودی را تکرار کرد که فعالان سیاه‌پوست در خیابان‌ها می‌خواندند. این جمله، سرود را از یک فریاد خیابانی به زبان رسمی دولت تبدیل کرد.
در کُره، «آریرانگ» یک لالایی قدیمی بود. اما پس از دهه‌ها اشغال و جنگ و جدایی، به نماد وحدت فرهنگی دو کره تبدیل شد. وقتی در المپیک، شمال و جنوب با هم و با همین سرود وارد استادیوم شدند، دنیا فهمید که نمادها گاهی بیشتر از قراردادها حرف می‌زنند.
در بریتانیا، «God Save the Queen» پس از بمباران‌های جنگ جهانی دوم، از سرود سلطنت به نماد مقاومت و انسجام اجتماعی تبدیل شد. سرودی که مردم را به هم پیوند می‌داد، نه صرفاً به تاج‌وتخت.
در ایرانِ امروز، بازخوانی سرود «ای ایران» در یک مجلس مذهبی، فقط احیای یک آهنگ قدیمی نیست. اگرچه از نگاه برخی رجوع به مفاهیم و نمادهای میهنی اقدامی متعلق به «برهه حساس» و اضطراری تلقی شده نه ادامه‌دار اما از نگاه برخی دیگر این یک جابه‌جایی در لحن و نشانه است.
برای نخستین‌بار پس از انقلاب، سرودی با بارِ ملی و غیرمذهبی، در دل ساختار مذهبی-رسمی پذیرفته می‌شود به عبارت دیگر اگر حاکمیت تا دیروز، هویت خود را صرفاً بر پایه‌ی ایدئولوژی دینی تعریف می‌کرد، حالا «ممکن» است در حال بازنگری باشد؛ در حال جستجوی زبانی مشترک با مردم، در دل بحرانی که هم جنگی واقعی در بیرون دارد، هم شکافی در درون.
اگرچه این تحلیل‌ها رنگی از نشانه‌ها دارند اما واقعیت این است که یک سرود، به‌تنهایی نمی‌تواند نشانگر تغییر در نگرش باشد اما می‌تواند آغاز بازتعریف یک روایت باشد. اگر حاکمیت واقعاً قصد دارد از این لحظه بهره بگیرد و از روش‌هایی که صرفا دافعه دارد به نفع انسجام ملت و‌حفظ سرزمین، فاصله بگیرد باید گام‌هایی جدی‌تر و ساختاری بردارد:
اگر قرار است از طریق ایجاد انسجام اجتماعی و وحدت ملی بازدارندگی واقعی ایجاد شود مرزهای وحدت ملی نباید بر پایه‌ی گرایش‌های ایدئولوژیک یا باورهای دینی ترسیم شود؛ بلکه باید بر پایه‌ی هویت مشترک، سرنوشت واحد و منافع ملی شکل بگیرد.اگر قرار باشد تنها مؤمنان به یک ایدئولوژی یا مذهب، صاحب حق تعلق به وطن باشند، انسجام ملی به‌جای آنکه تقویت شود، از درون فرومی‌پاشد.میهن، خانه‌ی همه است؛ و مرزبندی براساس عقیده یا مذهب، نه تنها ناعادلانه، بلکه خطرناک و ویرانگر است.
باید تاریخ ایران را درست روایت کرد؛ نه بر اساس پیروزی یک گروه، بلکه با صدای همه‌ی اقوام، مذاهب، و طبقات. به عبارت دیگر «ایران» چه درساحت سیاست و چه اجتماع، باید به معنای واقعی‌اش بازگردد: خانه‌ی همه.
این «بایدها»اگر تنها در سطح کلام و نماد باقی بمانند، نه‌تنها بی‌اثر، که حتی بی‌اعتمادکننده خواهند بود. وحدت ملی، زمانی واقعی می‌شود که در ساختارهای سیاسی، رسانه‌ای، آموزشی و حقوقی کشور، نشانه‌های روشن و ملموس آن دیده شود:سریع و عملی.
اما اگر این نشانه، در همان سطح نماد باقی بماند، بدون اصلاح ساختارها، بدون تقویت حضور و مشارکت مردم، بدون به رسمیت شناختن تنوع هویتی ملت، به‌سرعت رنگ خواهد باخت.
سرودها تنها زمانی معنا دارند که مردم، خود را در آنها بازشناسند و «ای ایران» اگر سبب این بازشناسی شود نشانه‌ای مثبت و ابتکاری خلاقانه است در غیر این صورت و بدون نشانه‌های عینی به مثابه خرج‌شدن ذخیره دیگری از داشته‌هایی است که پیشتر هزینه شده است.
@sahandiranmehr
✍🏻سهند ایرانمهر
در روزهایی آتش‌بس و پس از تجاوز اسراییل که روزهای بی‌سابقه‌ای را رقم زد یک صحنه، چشم‌ها را متوجه خود کرده است: رهبری پس از چند روز غیبت، به مراسم ایام محرم بازگشت و در میان هیجان و شادمانی حضار، از مداح خواست تا سرود «ای ایران» را بخواند. این سرود البته برای مردم ناآشنا نبود اما سابقه نداشت که در مجلس مذهبی یا مراسمی در این سطح و با درخواست عالیترین مقام کشور خوانده شود.
برای برخی این لحظه تنها یک اجرای احساسی نبود، بلکه نشانه‌ای بود از یک تغییر گفتمانی احتمالی ؛ چرخشی از تمرکز صرف بر ایدئولوژی دینی، به‌سوی بازگشایی، به‌سوی هویت ملی.
در تاریخ، بارها پیش آمده که یک سرود، یک نماد یا یک تصویر، سرآغاز دگرگونی بوده؛ آغازگر تغییر در نگاه یک حکومت، یا بازتاب تغییر در افکار عمومی.
در فرانسه، سرود «مارسی‌یِز» در دوران انقلاب، صدای جمهوریت و آزادی بود. اما بعد از سقوط جمهوری، ممنوع شد. سال‌ها بعد، با بازگشت آن به محافل رسمی، پیام روشنی داشت: جمهوریت برگشته، و با آن، ارزش‌های آزادی و برابری.
در آمریکا، وقتی رئیس‌جمهور لیندون جانسون خطاب به کنگره گفت: “We Shall Overcome”، همان سرودی را تکرار کرد که فعالان سیاه‌پوست در خیابان‌ها می‌خواندند. این جمله، سرود را از یک فریاد خیابانی به زبان رسمی دولت تبدیل کرد.
در کُره، «آریرانگ» یک لالایی قدیمی بود. اما پس از دهه‌ها اشغال و جنگ و جدایی، به نماد وحدت فرهنگی دو کره تبدیل شد. وقتی در المپیک، شمال و جنوب با هم و با همین سرود وارد استادیوم شدند، دنیا فهمید که نمادها گاهی بیشتر از قراردادها حرف می‌زنند.
در بریتانیا، «God Save the Queen» پس از بمباران‌های جنگ جهانی دوم، از سرود سلطنت به نماد مقاومت و انسجام اجتماعی تبدیل شد. سرودی که مردم را به هم پیوند می‌داد، نه صرفاً به تاج‌وتخت.
در ایرانِ امروز، بازخوانی سرود «ای ایران» در یک مجلس مذهبی، فقط احیای یک آهنگ قدیمی نیست. اگرچه از نگاه برخی رجوع به مفاهیم و نمادهای میهنی اقدامی متعلق به «برهه حساس» و اضطراری تلقی شده نه ادامه‌دار اما از نگاه برخی دیگر این یک جابه‌جایی در لحن و نشانه است.
برای نخستین‌بار پس از انقلاب، سرودی با بارِ ملی و غیرمذهبی، در دل ساختار مذهبی-رسمی پذیرفته می‌شود به عبارت دیگر اگر حاکمیت تا دیروز، هویت خود را صرفاً بر پایه‌ی ایدئولوژی دینی تعریف می‌کرد، حالا «ممکن» است در حال بازنگری باشد؛ در حال جستجوی زبانی مشترک با مردم، در دل بحرانی که هم جنگی واقعی در بیرون دارد، هم شکافی در درون.
اگرچه این تحلیل‌ها رنگی از نشانه‌ها دارند اما واقعیت این است که یک سرود، به‌تنهایی نمی‌تواند نشانگر تغییر در نگرش باشد اما می‌تواند آغاز بازتعریف یک روایت باشد. اگر حاکمیت واقعاً قصد دارد از این لحظه بهره بگیرد و از روش‌هایی که صرفا دافعه دارد به نفع انسجام ملت و‌حفظ سرزمین، فاصله بگیرد باید گام‌هایی جدی‌تر و ساختاری بردارد:
اگر قرار است از طریق ایجاد انسجام اجتماعی و وحدت ملی بازدارندگی واقعی ایجاد شود مرزهای وحدت ملی نباید بر پایه‌ی گرایش‌های ایدئولوژیک یا باورهای دینی ترسیم شود؛ بلکه باید بر پایه‌ی هویت مشترک، سرنوشت واحد و منافع ملی شکل بگیرد.اگر قرار باشد تنها مؤمنان به یک ایدئولوژی یا مذهب، صاحب حق تعلق به وطن باشند، انسجام ملی به‌جای آنکه تقویت شود، از درون فرومی‌پاشد.میهن، خانه‌ی همه است؛ و مرزبندی براساس عقیده یا مذهب، نه تنها ناعادلانه، بلکه خطرناک و ویرانگر است.
باید تاریخ ایران را درست روایت کرد؛ نه بر اساس پیروزی یک گروه، بلکه با صدای همه‌ی اقوام، مذاهب، و طبقات. به عبارت دیگر «ایران» چه درساحت سیاست و چه اجتماع، باید به معنای واقعی‌اش بازگردد: خانه‌ی همه.
این «بایدها»اگر تنها در سطح کلام و نماد باقی بمانند، نه‌تنها بی‌اثر، که حتی بی‌اعتمادکننده خواهند بود. وحدت ملی، زمانی واقعی می‌شود که در ساختارهای سیاسی، رسانه‌ای، آموزشی و حقوقی کشور، نشانه‌های روشن و ملموس آن دیده شود:سریع و عملی.
اما اگر این نشانه، در همان سطح نماد باقی بماند، بدون اصلاح ساختارها، بدون تقویت حضور و مشارکت مردم، بدون به رسمیت شناختن تنوع هویتی ملت، به‌سرعت رنگ خواهد باخت.
سرودها تنها زمانی معنا دارند که مردم، خود را در آنها بازشناسند و «ای ایران» اگر سبب این بازشناسی شود نشانه‌ای مثبت و ابتکاری خلاقانه است در غیر این صورت و بدون نشانه‌های عینی به مثابه خرج‌شدن ذخیره دیگری از داشته‌هایی است که پیشتر هزینه شده است.
@sahandiranmehr
Telegram
attach 📎
Forwarded from چشم‌انداز ایران
🔻جنگ ۱۲ روزه و حزب رجا
🖊لطف‌الله میثمی(۷ تیر)
✅ حزب رجا مخفف رانده‌شدگان جمهوری اسلامی است؛ اعضای این حزب سرتاسری کسانی هستند که انقلاب، جمهوری اسلامی و قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و جریان قانون‌گرایی به‌ویژه اصل ششم و پنجاه و ششم قانون اساسی را قبول داشته و برای آن اهمیت قائل هستند. این‌ها اولویت آرای مردم را بر ولایت فقیه یعنی آنچه در قانون اساسی مصوب سال ۱۳۵۸ آمده، قبول داشته و فصل‌الخطاب را قانون اساسی برمبنای آرای مردم می‌دانند.
✅این جریان از ابتدای انقلاب تاکنون به‌دلیل وفاداریش به موارد نام‌برده در بالا به تدریج از چرخه مشارکت در امور حذف شده، درحالی‌که به دام واکنش‌های ضدیتی با موارد یاد شده در بالا نیفتادند و همواره منافع ملی را ترجیح دادند.
✅رانده‌شدگان جمهوری اسلامی از آنجا که برخلاف میل خود حذف شده‌اند، مایوس نبوده و اگر در چرخه امور مملکتی شرکت داده نمی‌شوند، از فعالیت و امیدواری باز نماندند و در قالب محافل، جمعیت‌ها، احزاب، روزنامه‌ها، مجلات، خیریه‌ها و... به فعالیت خود ادامه دادند که شاید بتوان آنها را فعالان جامعه مدنی ایران هم نامید؛ فرهیختگانی که در این جریان هستند اگر بیشتر از فرهیختگان درون نظام نباشند، کمتر هم نیستند.
✅در این حزب شخصیت‌هایی چون نخست‌وزیر، روسای‌جمهور، روسای مجلس شورای اسلامی، وزیران و مدیرکل‌های بسیاری وجود دارند، امثال مهندس میرحسین موسوی، حجت‌الاسلام سیدمحمد خاتمی، مرحوم آیت‌الله هاشمی رفسنجانی، مرحوم آیت‌الله منتظری، حجت‌الاسلام ناطق نوری و حجت‌الاسلام مهدی کروبی، دبیرکل‌های نهضت آزادی(ملی - مذهبی) حزب مشارکت، مجاهدین انقلاب اسلامی و... دیده می‌شود.
✅این حزب، خوشبختانه در جریان این جنگ ۱۲ روزه، خوش درخشید و در مقوله‌هایی چون دفاع از سرزمین و تمامیت ارضی آن، جنگ تحمیلی و تعامل سازنده با جهان به جای جنگ با جهان فعالیت معناداری انجام داده‌اند و راه هم‌افزایی جامعه مدنی با نظام را هموار کردند، به‌طوری‌که یکی از محاسبه‌های اسرائیل و آمریکا برای تهاجم به ایران نقش بر آب شد.
✅آنها فکر می‌کردند که به محض تهاجم به ایران، مردم به خیابان‌ها ریخته، شورش کرده و به سرنگونی نظام کمک می‌کنند، درحالی‌که خوشبختانه این اتفاق روی نداد و درسی به حاکمیت جمهوری اسلامی داد، به‌طوری‌که دکتر پزشکیان رئیس‌جمهور ایران در نطق‌اش در کابینه، بدین مضمون گفت، اولین اقدام باید تغییر نگرش نظام جمهوری اسلامی به مردم سرزمین ایران باشد.
✅حزب رجا ضمن قبول حق شهروندی شهروندان و جمهوریت، قرائت نواندیشان دینی از اسلام را که حامی و مدافع جمهوریت و حق شهروندی است را قبول دارد.
✅امیدواریم تمام مصوبات مجلس شورای اسلامی که جنبه بازدارندگی داشته و مخالف نص صریح قانون اساسی هستند، به مادر خود یعنی قانون اساسی بازگردند و راه انسجام و وفاق ملی را در پیش گیرند. همینطور که رئیس جمهور مطرح کرد اگر ما به جای خواهش از این و آن با نخبگان مملکت اتحاد برقرار کنیم، بهترین راه دفاع از مملکت است.
#حزب_رجا
#لطف_الله_میثمی
#قانون_اساسی
🗓چشم‌انداز ایران را از کتابفروشی‌های معتبر و کیوسک‌های روزنامه‌فروشی بخواهید.
ما را در اینستاگرام دنبال کنید.
@cheshmandaz_iran
چشم انداز ایران
🖊لطف‌الله میثمی(۷ تیر)
✅ حزب رجا مخفف رانده‌شدگان جمهوری اسلامی است؛ اعضای این حزب سرتاسری کسانی هستند که انقلاب، جمهوری اسلامی و قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و جریان قانون‌گرایی به‌ویژه اصل ششم و پنجاه و ششم قانون اساسی را قبول داشته و برای آن اهمیت قائل هستند. این‌ها اولویت آرای مردم را بر ولایت فقیه یعنی آنچه در قانون اساسی مصوب سال ۱۳۵۸ آمده، قبول داشته و فصل‌الخطاب را قانون اساسی برمبنای آرای مردم می‌دانند.
✅این جریان از ابتدای انقلاب تاکنون به‌دلیل وفاداریش به موارد نام‌برده در بالا به تدریج از چرخه مشارکت در امور حذف شده، درحالی‌که به دام واکنش‌های ضدیتی با موارد یاد شده در بالا نیفتادند و همواره منافع ملی را ترجیح دادند.
✅رانده‌شدگان جمهوری اسلامی از آنجا که برخلاف میل خود حذف شده‌اند، مایوس نبوده و اگر در چرخه امور مملکتی شرکت داده نمی‌شوند، از فعالیت و امیدواری باز نماندند و در قالب محافل، جمعیت‌ها، احزاب، روزنامه‌ها، مجلات، خیریه‌ها و... به فعالیت خود ادامه دادند که شاید بتوان آنها را فعالان جامعه مدنی ایران هم نامید؛ فرهیختگانی که در این جریان هستند اگر بیشتر از فرهیختگان درون نظام نباشند، کمتر هم نیستند.
✅در این حزب شخصیت‌هایی چون نخست‌وزیر، روسای‌جمهور، روسای مجلس شورای اسلامی، وزیران و مدیرکل‌های بسیاری وجود دارند، امثال مهندس میرحسین موسوی، حجت‌الاسلام سیدمحمد خاتمی، مرحوم آیت‌الله هاشمی رفسنجانی، مرحوم آیت‌الله منتظری، حجت‌الاسلام ناطق نوری و حجت‌الاسلام مهدی کروبی، دبیرکل‌های نهضت آزادی(ملی - مذهبی) حزب مشارکت، مجاهدین انقلاب اسلامی و... دیده می‌شود.
✅این حزب، خوشبختانه در جریان این جنگ ۱۲ روزه، خوش درخشید و در مقوله‌هایی چون دفاع از سرزمین و تمامیت ارضی آن، جنگ تحمیلی و تعامل سازنده با جهان به جای جنگ با جهان فعالیت معناداری انجام داده‌اند و راه هم‌افزایی جامعه مدنی با نظام را هموار کردند، به‌طوری‌که یکی از محاسبه‌های اسرائیل و آمریکا برای تهاجم به ایران نقش بر آب شد.
✅آنها فکر می‌کردند که به محض تهاجم به ایران، مردم به خیابان‌ها ریخته، شورش کرده و به سرنگونی نظام کمک می‌کنند، درحالی‌که خوشبختانه این اتفاق روی نداد و درسی به حاکمیت جمهوری اسلامی داد، به‌طوری‌که دکتر پزشکیان رئیس‌جمهور ایران در نطق‌اش در کابینه، بدین مضمون گفت، اولین اقدام باید تغییر نگرش نظام جمهوری اسلامی به مردم سرزمین ایران باشد.
✅حزب رجا ضمن قبول حق شهروندی شهروندان و جمهوریت، قرائت نواندیشان دینی از اسلام را که حامی و مدافع جمهوریت و حق شهروندی است را قبول دارد.
✅امیدواریم تمام مصوبات مجلس شورای اسلامی که جنبه بازدارندگی داشته و مخالف نص صریح قانون اساسی هستند، به مادر خود یعنی قانون اساسی بازگردند و راه انسجام و وفاق ملی را در پیش گیرند. همینطور که رئیس جمهور مطرح کرد اگر ما به جای خواهش از این و آن با نخبگان مملکت اتحاد برقرار کنیم، بهترین راه دفاع از مملکت است.
#حزب_رجا
#لطف_الله_میثمی
#قانون_اساسی
🗓
ما را در اینستاگرام دنبال کنید.
@cheshmandaz_iran
چشم انداز ایران
*کانون فرهنگی شید*
Video
آفرین به این دخترکان افغانستانی نمک شناس!
انصاف نبود که با این عزیزان چنین رفتار شود!
امید است سریعا مقام‌های مسئول تمهیداتی بیندیشند که تنها برای این مهمانان؛ از ایران تنها خاطرات خوب باقی بماند.
آمین.
انصاف نبود که با این عزیزان چنین رفتار شود!
امید است سریعا مقام‌های مسئول تمهیداتی بیندیشند که تنها برای این مهمانان؛ از ایران تنها خاطرات خوب باقی بماند.
آمین.
Forwarded from اسکان نیوز
🔻 مذاکرات حماس و رژیم صهیونیستی در دوحه آغاز شد
یک رسانه رژیم صهیونیستی یکشنبه شب از آغاز مذاکرات غیرمستقیم بین جنبش حماس و این رژیم در دوحه خبر داد.
@eskannews_com
instagram.com/eskannews
یک رسانه رژیم صهیونیستی یکشنبه شب از آغاز مذاکرات غیرمستقیم بین جنبش حماس و این رژیم در دوحه خبر داد.
@eskannews_com
instagram.com/eskannews
Forwarded from اسکان نیوز
آلودگی شدید هوا در تهران
هم‌اکنون؛ شاخص آلودگی هوای تهران به ۳۱۱ و خطرناک رسید
باید دید مدیریت بحران استان تهران و البرز در صورت تداوم آلودگی هوای این دو استان در مورد تعطیلی فردا چه تصمیمی خواهند گرفت.
@eskannews_com
instagram.com/eskannews
هم‌اکنون؛ شاخص آلودگی هوای تهران به ۳۱۱ و خطرناک رسید
باید دید مدیریت بحران استان تهران و البرز در صورت تداوم آلودگی هوای این دو استان در مورد تعطیلی فردا چه تصمیمی خواهند گرفت.
@eskannews_com
instagram.com/eskannews
Forwarded from Ghasem Meyghani
باحضور هوشنگ مرادی کرمانی، قصه‌نویس محبوب ما، در های "خانه قصه"، خانه پیشین این نویسنده ارجمند، به روی مخاطبان ارجمند، باز می‌شود.
کتابخانه این خانه، با کتاب‌های اهدایی شما عزیزان درست خواهدشد. کتاب‌هایی در حوزه قصه و ادبیات و هنر.
سپاسگزار می‌شویم نام شریف‌تان را در صفحه اول تک‌تک کتاب‌ها بنویسید، تا همه بدانند این خانه چه دوستان ارجمندی دارد.
جمعه ۲۰ تیرماه ۱۴۰۴ خورشیدی، از ۱۰ تا ۱۲
نشانی: سرچشمه، کوچه شهید جاویدی، کوچه هداوند، بن‌بست شیرازی، پلاک ۸
کتابخانه این خانه، با کتاب‌های اهدایی شما عزیزان درست خواهدشد. کتاب‌هایی در حوزه قصه و ادبیات و هنر.
سپاسگزار می‌شویم نام شریف‌تان را در صفحه اول تک‌تک کتاب‌ها بنویسید، تا همه بدانند این خانه چه دوستان ارجمندی دارد.
جمعه ۲۰ تیرماه ۱۴۰۴ خورشیدی، از ۱۰ تا ۱۲
نشانی: سرچشمه، کوچه شهید جاویدی، کوچه هداوند، بن‌بست شیرازی، پلاک ۸
Audio
🎤 محسن آرمین در گرامی‌داشت تاسوعای حسینی در حزب اتحاد ملت:
🔹در تفکر اقتدارگرایی، «قدرت» در مرکز قرار می‌گیرد و همه‌چیز حتی دین در خدمت حفظ قدرت است/ از هیچ منبع تاریخی معتبر نمی‌توان برداشت کرد که امام حسین به‌دنبال حکومت بود/ امام هرگز آغازگر جنگ و خواهان درگیری نبود، چراکه اساس تفکر اصیل شیعی «زندگی» است، نه مرگ‌خواهی
✳️متن کامل این سخنرانی را در لینک زیر بخوانید:
https://www.group-telegram.com/emtedadnet/80131
#امتداد
@emtedadnet
🔹در تفکر اقتدارگرایی، «قدرت» در مرکز قرار می‌گیرد و همه‌چیز حتی دین در خدمت حفظ قدرت است/ از هیچ منبع تاریخی معتبر نمی‌توان برداشت کرد که امام حسین به‌دنبال حکومت بود/ امام هرگز آغازگر جنگ و خواهان درگیری نبود، چراکه اساس تفکر اصیل شیعی «زندگی» است، نه مرگ‌خواهی
✳️متن کامل این سخنرانی را در لینک زیر بخوانید:
https://www.group-telegram.com/emtedadnet/80131
#امتداد
@emtedadnet
Forwarded from اسکان نیوز
کیفیت هوای تهران در وضعیت خطرناک
سامانه شرکت کنترل کیفیت هوا، شاخص کیفیت هوای تهران در این لحظه ۲:۱ بامداد را در وضعیت قهوه‌ای(خطرناک) نشان می‌دهد.
@eskannews_com
instagram.com/eskannews
سامانه شرکت کنترل کیفیت هوا، شاخص کیفیت هوای تهران در این لحظه ۲:۱ بامداد را در وضعیت قهوه‌ای(خطرناک) نشان می‌دهد.
@eskannews_com
instagram.com/eskannews
شاخص آلودگی هوای پایتخت عدد ۳۱۱ را نشان می‌دهد/ هوای تهران وارد وضعیت قهوه‌ای (خطرناک) شده https://share.google/vIV1vXSxPDWPTMf93
انتخاب
شاخص آلودگی هوای پایتخت عدد ۳۱۱ را نشان می‌دهد/ هوای تهران وارد وضعیت قهوه‌ای (خطرناک) شده
شاخص آلودگی هوای تهران وضعیت قرمز و بنفش را پشت سر گذاشته و وارد وضعیت قهوه‌ای شده است.