🎧 اسلام چیست؟ و مسلمان کیست؟

🎥 گفتگوی اکبر کرمی با شهرام آریان - ۲۶ مهر ۱۴۰۴

در این برنامه در گفت‌وگو با شهرام آریان که پزشک، فیزیک‌دان و زبان‌شناس زبان‌ها ی باستانی است، پرسیده‌ام: اسلام چیست؟ و مسلمانان کیستند؟ چرا کرانبندی و تعریف اسلام همانند همه ی مجموعه‌ها ی کلان دش‌وار است؟ و چه‌گونه باید از این دش‌واری گذشت؟ آیا اسلام باره‌ای تاریخ‌مند، زمان‌مند و زبان‌مند است؟ یا آن‌چنان که برخی از مسلمانان داویده‌اند در تاریخ اسلام ما با ریختی از تجسد روبه‌رو هستیم و خداوند همانند باره و کردوری فراتاریخی آشکار می‌شود و نقش خود را بر تاریخ می‌زند؟

پرسش از چیستی اسلام، و کیستی مسلمانان در آغاز و برای کسانی که با تاریخ اندیشه چندان آشنا نیستند، ممکن است، بسیار ساده یا حتا پاداندیشه بنماید؛ اما پرسش‌هایی از این دست بسیار پیچیده و لایه‌لایه‌اند، و به بدپنداری‌ها ی بسیاری آلوده. کسانی که خیال خام کرانبندی‌ها و تعریف‌ها ی خودپذیر (جامع) و دگرناپذیر (مانع) را می‌پزند، هنوز جهان‌ها ی جدید و دش‌واری‌ها ی زبان را ندیده‌اند. اسلام‌گرایی از یک‌سو و اسلام‌ستیزی از سو ی دیگر برآمد این بددانی و‌ بدپنداری‌اند. این فاجعه تنها در دریافت ناتمام و خام از اسلام و در متن‌ها ی فلسفی نمی‌ماند؛ پیش می‌رود؛ از نوشتارها و‌ گفتارها بیرون می‌زند؛ و در جایی به جان جوان آمیزش اجتماعی مسالمت‌آمیز ما می‌افتد.

خشونت برساخته‌ای زیست‌مانی است و در جایی به فرگشت و‌ دش‌واری‌ها ی آن می‌رسد، اما زبان و‌ پندار ما هم بخشی از زیست‌مان ماست؛ زبان هم در فرآیندها ی فرگشتی هنایا است و هم برآمد آن‌ها می‌باشد. زبان و‌ برساخت آن یکی از فرسنگ‌ها ی برجسته ی تاریخ نوع آدمی است و نامیدن اشیا یکی از فرسنگ‌ها ی برجسته در تاریخ آفرینش زبان. فلسفه در یک معنا توضیح همین نام‌ها است؛ ریختی از تبارشناسی واژه‌ها از یک‌‌طرف و بازکاوی پیوند واژه‌ها با فرآیندها ی مغزی و هم‌بودگانیگ و اجتماعی از طرف دیگر. چنین دانایی یا نادانی است که در پایان می‌تواند به این پرسش پاسخ دهد که اسلام چیست؟

با هم‌رسانی و بازخوردها ی خود به این گفت‌وگو ادامه دهید و بخشی از جریانی باشید که راه می‌برد و نه راه برده می‌شود. از پسند (ساب‌سکرایب) این کانال که کانالی برای شنیدن صداها ی تازه است هم کوتاهی نکنید؛ همه ی را‌ه‌ها ی بزرگ با همین گام‌ها ی کوچک آغاز می‌شود.

📚 سه سال در آسیا، ژوزف آرتور گوبینو، عبدالرضا هوشنگ مهدوی، نشر قطره، ۱۳۸۳، ۳۷۰ صفحه.

📚 مذاهب و فلسفه در آسیای وسطی، کنت دو گوبینو، همایون فره‌وشی، ۱۳۲۸، ۳۱۳ صفحه.

پر از "باید"!

وزارت خارجه با صدور بیانیه‌ای دوره زمانی ۱۰ ساله تعیین شده در برجام را خاتمه‌یافته دانسته و تآکید کرده است: "موضوع هسته‌ای ایران باید از فهرست موضوعات مورد بررسی شورای امنیت خارج شود. سازمان ملل باید فوراً اطلاعات نادرست مندرج در صفحه اینترنتی خود درباره روند ادعایی بازگرداندن قطعنامه‌های خاتمه‌یافته را اصلاح کند. تشکیل مجدد سازوکارهای تحریمی شورای امنیت از جمله کمیته تحریم و گروه کارشناسان غیرقانونی است."
این بیانیۀ پر از "باید" شبیه بیانیه‌های داوطلبان ردصلاحیت‌شده در انتخابات ریاست‌جمهوری و مجلس خطاب به شورای نگهبان است! تأثیر عملی آن نیز به اندازۀ همانهاست!
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad

📻این هفته در پرگار: احمد کسروی

🔻تاثیر احمد کسروی در نقد دین و در تاریخ‌نگاری حدود هشتاد سال پس از قتل او همچنان مشهود است. اما کم تر کسی به وامداری خود از او اعتراف می‌کند. چرا؟

میهمان‌ها:
فرج سرکوهی، احمد سلامتیان، طوبی زکی‌پور و حمیدرضا ظریفی‌نیا

این برنامه پیش از این هم پخش شده است.

@BBCPersian

👀 آیا حماس سلاح‌های خود را زمین خواهد گذاشت؟

✍️ محمد مرسی, بی‌بی‌سی عربی - ۲۷ مهر ۱۴۰۴

دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، با افتخار گفت: «جنگ تمام شد.» او با این جمله از توافق آتش‌بسی سخن گفت که میان اسرائیل و حماس شکل گرفت؛ توافقی که پس از دو سال جنگ در نوار غزه و با میانجی‌گری او حاصل شد.

بر اساس این توافق، اسرائیل در گام نخست از بخش‌هایی از غزه عقب‌نشینی می‌کند و در مقابل، تبادل بازداشت‌شدگان، زندانیان و گروگان‌ها صورت می‌گیرد.

اما برخی از مسائل کلیدی در طرح ترامپ هنوز حل‌نشده مانده‌اند و می‌توانند آتش‌بس را به خطر بیندازند. حال این پرسش مطرح است که آینده غزه چگونه رقم خواهد خورد؟

🛎 عروسی‌ی خوبان!

✍️ یدالله کریمی‌پور - ۲۷ مهر ۱۴۰۴

انتشار ویدیوی عروسی مجلل در هتلی لوکس، بیش از آن‌که یک رویداد خصوصی باشد، آیینه‌ای از چند واقعیت تلخ است؛ واقعیت‌هایی که جامعه، سال‌هاست به‌صورت مبهم حس می‌کند و اکنون در قالب تصویری آشکار دیده است.

۱. پیش از هر چیز، ماجرا نشانه‌گر تمایز عمیق میان الزامات رسمی و سبک زندگی واقعی در بخشی از ساختار قدرت است؛ تمایزی که از دید جامعه‌ای خوگرفته با آموزه‌های انقلاب و ساده‌زیستی، مصداقی روشن از دوگانگی و ریاکاری به شمار می‌رود.

۲. این ویدئو می‌تواند به ابزاری برای فشار جناح‌های رقیب بدل شود؛ به‌ویژه از سوی نهادها و رسانه‌هایی که همواره در کمین فرصت برای حذف یا محدودسازی چهره‌های میانه‌رو بوده‌اند. در چنین شرایطی، حذف نرم و تدریجی محتمل‌تر از برخورد رسمی است.

۳. برای مهار موج خشم عمومی، احتمال دارد حاکمیت با فاصله‌گذاری سریع از این چهره سیاسی-نظامی واکنش نشان دهد؛ حتی ورود به مسیر قضایی نیز بعید نیست، اگرچه بیشتر برای نمایش واکنش اخلاقی خواهد بود تا پیگیری واقعی.

۴. در سطح اجتماعی، ویدئو برای مردم تکان‌دهنده بود؛ چرا که شکاف طبقاتی را نه به صورت آماری، بلکه به زبان تصویر و تجربه عینی نشان داد. در کشوری که اکثریت درگیر تورم، بیکاری و فقرند، چنین نمایش‌هایی بیش از هر سخنرانی، فاصله طبقاتی را فریاد می‌زند.

۵. از زاویه فرهنگی، ماجرا ضربه‌ای به گفتمان رسمی «حجاب و عفاف» وارد کرده است. تصاویر و نوع پوشش مهمانان، آن گفتمان را که سال‌ها پایه مشروعیت اخلاقی قدرت تلقی می‌شد، به حاشیه رانده و بی‌اعتبار کرده است.

۶. از منظر رسانه‌ای، فضای طنز، کنایه و طعنه در شبکه‌های اجتماعی فوران کرده است. جامعه‌ای که سال‌ها در تنگنای بیان زیسته، اکنون از زبان شوخی برای بیان خشم و تحقیر استفاده می‌کند — خشم از تبعیض، و تحقیر از بی‌عدالتی.

۷. پیامد مهم‌تر اما در سطح سرمایه اخلاقی قدرت رخ می‌دهد. این رویداد، یکی از نشانه‌های فرسایش مشروعیت اخلاقی حاکمیت است؛ فرسایشی که شاید از هر بحران سیاسی یا اقتصادی خطرناک‌تر باشد. در ذهن مردم، فاصله میان گفتار و کردار قدرت، به شکافی پرنشدنی بدل شده است.

۸. در سطح نمادین، این ویدئو به‌خوبی نشان داد که «ارزش‌ها» الزام‌آور برای توده‌هاست، نه برای خواص. همین تجربه ملموس از زندگی دوگانه نخبگان، بنیان‌های اجتماعی اطاعت را بیش از پیش سست می‌کند و حس «بی‌عدالتی اخلاقی» را به عمق جامعه می‌فرستد.

۹. طبیعی است که رسانه‌های خارجی و مخالفان از این صحنه‌ها بهره‌برداری کنند؛ اما واقعیت این است که خوراک اصلی را خود حاکمیت با رفتار دوگانه‌اش فراهم کرده است.

۱۰. و شاید نمادین‌ترین بخش ماجرا، پخش موسیقی عربی در تالار بود؛ جزئی که در ظاهر ساده است اما در بطن خود بار سیاسی سنگینی دارد، زیرا به یادآورنده همان فاصله عمیق میان هویت ادعایی و واقعیت زیسته قدرت است.

در نهایت، این ویدئو بیش از یک عروسی بود؛ تصویری از فروپاشی تدریجی اعتماد. اگر انقلاب زمانی وعده سادگی، برادری و اخلاق داد، اکنون جامعه در مقابل چشمان خود می‌بیند که چگونه قدرت، در برج‌های مرمرین خود از مردم جدا شده است.
این صحنه شاید جشن ازدواجی باشد، اما در حافظه جمعی، چیزی شبیه سوگواری اعتماد ثبت خواهد شد.

«لیبرالیسم و آموزش "به" زبان مادری»

در این فایل صوتی مفصلاً دربارۀ مسئلۀ «آموزش "به" زبان مادری» یا «آموزشـ"ــِ" زبان مادری» صحبت کردم.

دربارۀ این مسئله زیاد از من سوال می‌شد و چون پیش‌تر برای فهم لیبرالیسم مطالب زیادی به صورت گفتاری و نوشتاری منتشر کرده‌م، این فقره رو باید به صورت منسجم مطرح می‌کردم.

در ابتدای سال تحصیلی برخی رسانه‌ها هم به این بحث دامن می‌زنند. کسانی هم که کلاً مترصد هستند تا اثبات کنند من هر تفکری دارم مگر «تفکر لیبرال» در همۀ زمینه‌ها ساکتند و در این مورد بهانه‌ای پیدا می‌کنند تا حمله‌ای به من انجام بدن. همین‌که مجبورند ماه‌ها مترصد بمونند تا چنین بهانه‌ای براشون جور بشه، مشخص می‌کنه عناصر غیرلیبرالی در تفکر من پیدا نمی‌کنند و مجبورند چند ماهی برای هر حمله منتظر بمونند.

اما ما اول متعهد به ایران و مردم ایرانیم. اگر مسابقۀ «کی‌لیبرال‌تره» وجود داره، من رو پیشاپیش خط بزنید و به حساب نیارید. قصد ما خودنمایی نیست، ما فرزندان و سربازان ایران و مردمش هستیم. برای بهروزی مردم ایران حرف می‌زنیم، نه برای اثبات خود.

به هر حال دیدگاهم رو در این فایل مفصل توضیح دادم.

برای آشنایی با لیبرالیسم هم می‌تونید به این فایل‌ها مراجعه کنید: لیبرالیسم (۲۶ جلسه) | بورکراسی (۱۳ جلسه)

#لیبرالیسم
@Garajetadayoni | گاراژ

کارکرد جایزهٔ صلح نوبل برای ما

@Garajetadayoni | گاراژ

🎥 مناظره حمید رسایی با احمد زید آبادی پیرامون سیاست خارجی ایران

۲۷ مهر ۱۴۰۴

مناظره با همفکر؟

برخی دوستان به من انتقاد می‌کنند که چرا با کسانی مانند حمید رسایی از این سو و مهدی نصیری از آن سو مناظره می‌کنم.
آیا باید با همفکران خود مناظره کنم؟
به هر حال ما ایرانیان مجبوریم با هم در یک جامعه زندگی کنیم و این هم به سطحی از تفاهم و احترام بستگی دارد. این که نباشد باید دائم خون هم را بر زمین بریزیم همانطور که در 130 سال اخیر ریخته‌ایم!
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad

موسیقی فیلم سونات پاییزی 1978

آهنگساز : #فردریک_شوپن

@theopensociety

🔍 در خانواده‌ی پهلوی چه می‌گذرد؟

گفتگوی اکبرکرمی و احمدعلی مسعودانصاری - ۲۶ مهر ۱۴۰۴

در گفت‌وگویی بسیار شنیدنی و دیدنی با احمدعلی مسعودانصاری که از کارگزاران دوران محمدرضاشاه و از نزدیکان شاه، فرح دیبا و رضا پهلوی بوده است، پرسیده‌ام: در خانواده ی پهلوی چه می‌گذرد؟ چه‌ گذشت؟ در این برنامه از عروسی رضا پهلوی و یاسمین پهلوی تا برنامه ی آمریکایی ایران آزاد در کیش خواهیم گفت. از داستان کودک‌هم‌سری یاسمین اعتماد امینی تا برنامه‌ها ی رضا پهلوی برای تربیت او. انصاری می‌گوید: قرار عروسی رضا و یاسمین در دوران کودکی یاسمین و در زمانی که هنوز دبیرستان او تمام نشده بود، گذاشته شد. آن‌ها در دورانی که هنوز یاسمین ۱۸ ساله نبود و پیش‌ازعروسی هم باهم به مسافرت رفته‌اند و هم در یک‌خانه زنده‌گی کرده‌اند. اهمیت این داستان آن‌جاست که خانواده ی پهلوی افسانه ی آزادی زنان را در ایران به‌نام خود زده‌اند. داستان برنامه بسیار پرهزینه و پیچیده ی آمریکا (نیکسون) برای آزادی ایران از راه گرفتن کیش و نامیدن آن به‌نام «ایران آزاد». هم آمده است که در آن‌چه این روزها در ایران می‌گذرد، بسیار برجسته می‌شود و می‌تواند فیلی راکه پهلوی‌طلب‌ها هواکرده‌اند ، بترکاند.

با آن‌که احمدعلی مسعود انصاری گفتارها و نوشتارها بسیاری در باره ی خانواده ی پهلوی و خود محمدرضاشاه داشته و پراکنده است، با این همه هنوز خبرها ی جدید و خاطره‌ها ی تازه و دست‌نخوره ی بسیاری مانده است که از محمدرضاشاه پهلوی، خانواده پهلوی و سامان گردانش قدرت در دوران پهلوی نمی‌دانیم و نشنیده‌ایم؛ همه ی تلاش‌ من آن است که به برخی از گوشه‌ها ی تاریک و دست‌نخورده ی این خانواده بپردازم و خبرها ی خوش‌و‌ناخوش تازه بیاورم. در این رشته گفت‌وگوها که امیدوارم ادامه یابد، با کسی که از نزدیکان و اندرونی ی محمدرضاشاه بوده است و او را در لحظه‌لحظه ی برآمدن و فروافتادن از نزدیک دیده، شنیده و پاییده است، در تکاپو ی آن خواهیم بود و ماند که بر برخی از گوشه‌ها ی تاریک تاریخ سیاسی ایران نور بپاشیم و جریان‌ها ی سیاسی جاری در ایران ام‌روز را برجسته کنیم؛ و امیدواریم به گذار کشتی توفان‌زده ایران به ساحل آرامش و سامانش کمک کند. احمدعلی انصاری که در خانواده ی پهلوی احمد نامیده می‌شد، از فرزندان محمدعلی مسعودانصاری است که یکی از دیپلمات‌ها ی بلندپایه ی دوران پهلوی بود. احمدعلی بسیار هوشمند، مذهبی و هم‌چنان وفادار به محمدرضاشاه است؛ اما آشکارا وفاداری او به مردمان ایران، منافع ملی و سرفرازی ایران بیش‌تر است و پیش‌تر می‌رود. تا آن‌جا که احمدعلی مسعودانصاری را به ایستاده‌گی در برابر رضا پهلوی و بازگشت سلطنت به ایران می‌کشاند. به باور احمدعلی سلطنت با کرامت شهربندی بی‌گانه است و از آدمی به جا ی انسانی آزاد و برابر و بلندبالا، فردی له‌شده، کوتاه، کوچک و خوار بر جای می‌گذارد. در داوری احمدعلی بازخورد این انسا‌ن‌شناسی ی خوارکننده است که همانند بوم‌رنگی بازمی‌گردد و پادشاه و‌ پادشاهی را هم خوار می‌سازد؛ خار می‌کند؛ می‌شکند؛ کوچک و تنها می‌گذارد؛ و سرانجام از پای درمی‌آورد.

با هم‌رسانی و بازخوردهای خود به این گفت‌وگو ادامه دهید و بخشی از جریانی باشید که راه می‌برد و نه راه برده می‌شود. از پسند (ساب‌سکرایب) این کانال که کانالی برای شنیدن صداها ی تازه است هم کوتاهی نکنید؛ همه ی را‌ه‌ها ی بزرگ با همین گام‌ها ی کوچک آغاز می‌شود.

قاتلی که عروسی دخترش مردم را به خشم آورد

نوشته مهرزاد بروجردی، پژوهشگر و استاد دانشگاه مقیم آمریکا درباره نقش علی شمخانی در قتل پدرش

آقای شمخانی،
ویدیوی عروسی دخترتان را دیدم. برای من مهم نیست چه کسی آن را منتشر کرده و با چه نیتی. آنچه آشکار است، یک عروسی پر زرق‌وبرق در هتلی گران‌قیمت است؛ جایی که نه نشانی از سادگی دیده می‌شود، نه از آن «ارزش‌ها»یی که شما سال‌ها از پشت تریبون‌ها مردم را به آن دعوت می‌کردید.
با دخترتان کاری ندارم، او حق دارد هرطور که می‌خواهد جشن بگیرد. سخن من با شماست.
شما همان کسی هستید که در ۲ دی ۱۳۵۷ در اهواز، همراه شریک جرم‌تان محسن رضایی، پدر من، ملک‌محمد بروجردی، را ترور کردید. بعد از آن ترور و دیگر جنایت‌ها، پله‌های قدرت را یکی‌یکی بالا رفتید: از فرماندهی سپاه تا وزارت، از دبیری شورای عالی امنیت ملی تا عضویت در مجمع تشخیص مصلحت نظام.
خانوادهٔ من و خانواده‌های بی‌شماری را عزادار کردید. مهم نیست چه لباسی بپوشید یا چه عنوانی یدک بکشید — در چشم من و در حافظهٔ تاریخ فقط با یک کلمه شناخته می‌شوید: قاتل.
و حالا خوشحالم که مردم شما را همان‌طور می‌بینند که هستید. کسی که سال‌ها به نام انقلاب و دین، مردم را به قناعت و تحمل سختی‌ها دعوت کرد، اما خودش در پنت هاوس زندگی کرد، برای دخترش عروسی میلیاردی گرفت و پسرانش با فساد و قاچاق نفت نام‌شان در فهرست تحریم‌ها افتاد.
دیگر نقاب‌ها افتاده‌اند؛ آنچه مانده، چهرهٔ واقعی شماست — چهرهٔ ریا، قدرت‌طلبی و جنایت.
نوکیسه‌هایی مثل شما و خانواده‌تان هرگز طعم احترام واقعی را نخواهند چشید؛ احترامی که از دانش، درست‌کاری و انسانیت می‌آید، نه از پول و قدرت.
در چشم من، تویی که در ۲۳ سالگی دستت به خون آلوده شد، در ۷۰ سالگی هم همان‌قدر حقیری.
دریابانِ قاتل، شرم ابدی‌ات جاودان باد.
مهرزاد بروجردی

@babakgha

👀 سیاست، هژمونی و گذار

🎧 گفت‌وگوی اکبر کرمی و آلن اکباتانی

🎥 ویدئوی گفتگو

در گفت‌وگو با آلن اکباتانی که از کهنه‌کاران جمهوری‌خواه و کوشنده‌گان برپایی کنگره است، پرسیده‌ام؛ سیاست و رام یاری چیست؟ هژمونی و چیره‌گی در هم‌بودمان (جامعه‌) چیست؟ و چه‌کارکردی دارد؟ میان هم‌سویی و هم‌رایی (Consent) و نیرو چه پیوندی هست؟ و چه‌گونه هم‌سویی و هم‌رایی در سپهر سیاست به نیرو می‌رسد و با دگرگونی در تراز نیروها به جابه‌جایی و کار سیاسی می‌انجامد؟ چرا سیاست در ایران باره‌ای ناشناخته است؛ و هنوز هستند بسیاری که آماده‌اند اراده خود را واگذارند و قدرت و داوری را به برادران بزرگ‌تر واگذار کنند؟ از دل این خودسپاری‌ها آیا مردم‌سالاری بیرون خواهد آمد؟ چرا و چه‌گونه می‌توان جمهوری به سبک مجاهدین خلق و دمکراسی به سبک رضا پهلوی را ادامه ی ستم‌سالاری جمهوری اسلامی‌ خواند؟ و این تکاپوها را پیشاپیش شکست‌خورده و اختراع دوباره ی چرخ سیاست و مردم‌سالاری خواند؟

چرا ما پس از دو سده مبارزه برای توسعه و ترقی و یک سده تکاپو برای سامانیدن قدرت و ریختی از لیبرال دمکراسی هنوز در چم‌و‌خم سیاست‌ورزی درمانده‌ایم؟ چرا هنوز امکانی و چشم‌اندازی برای گذار فراهم نیست؟ دش‌واری کار کجاست که نمی‌گذارد این ویرانه ایران شود؟ آسیب‌شناسی راه رفته چه می‌گوید؟ و کسانی که در جباب جمهوری به سبک مجاهدین خلق یا دمکراسی به سبک رضا پهلوی گرفتار شده‌اند، می‌توانند بخشی از فرآیند گذار و نیروها ی پیش برنده ی مردم‌سالاری گردند؟ آیا میوه ی درخت جمهوری‌خواهی رسیده است و اکنون زمان چیدن سیب مردم‌سالاری است؟

با هم‌رسانی و بازخوردها ی خود به این گفت‌وگو ادامه دهید و بخشی از جریانی باشید که راه می‌برد و نه راه برده می‌شود. از پسند (ساب‌سکرایب) این کانال که کانالی برای شنیدن صداها ی تازه است هم کوتاهی نکنید؛ همه ی را‌ه‌ها ی بزرگ با همین گام‌ها ی کوچک آغاز می‌شود.

🔗 کانالِ تلگرام استاد اکبر کرمی

🔗 کانال یوتیوب استاد اکبر کرمی

👀 از چاهِ تَشَیُّع به چاله‌چوله‌های تصوف و عرفان!

✍️ حسن معین - ۲۹ مهر ۱۴۰۴

از چاهِ تَشَیُّع به چاله‌چوله‌های تصوف و عرفان هدایت می‌کند! مخالفم. اسلام دو شرط دارد: گفتنِ لااله‌الاالله و محمداً رسول‌الله. باقی به اسلام بسته شده است.

📚مطالعه بیشتر

🎧 چرا در ایران سیاست ناشناخته مانده است؟

گفت‌وگوی اکبر کرمی و هوشنگ امیراحمدی

🎥 ویدئوی گفتگو

در گفت‌وگو با هوشنگ امیراحمدی که استاد دانش‌گاه و از سیاست‌مداران جمهوری‌خواه است، پرسیده‌ام: سیاست چیست؟ باره ی آن کدام است و سیاست‌مدار چه کسی است؟ چرا در ایران سیاست ناشناخته مانده است؟ و گاهی سیاسی‌نبودن در جای‌گاهی ستایش‌آمیز بالا می‌آید؟ سیاست و رام یاری چیست؟ رخنه و نفوذ در هم‌بودمان (جامعه‌) چیست؟ و چه‌کارکردی دارد؟ میان هم‌سویی، هم‌کاری، هم‌سازی، هم‌رایی (Consent) و نیرو چه پیوندی هست؟ و چه‌گونه این برساخت‌ها در سپهر سیاسی به نیرو می‌رسند؟ و با دگرگونی در تراز نیروها به جابه‌جایی و کار سیاسی می‌انجامند؟ چرا سیاست در ایران باره‌ای ناشناخته است؛ و هنوز هستند بسیاری که آماده‌اند اراده خود و قدرت و داوری خود را به برادران بزرگ‌تر واگذارند؟ از دل این خودسپاری‌ها آیا مردم‌سالاری بیرون خواهد آمد؟
چرا ما پس از دو سده مبارزه برای توسعه و ترقی و یک سده تکاپو برای سامانیدن قدرت و ریختی از لیبرال دمکراسی هنوز در چم‌و‌خم سیاست‌ورزی درمانده‌ایم؟ چرا هنوز امکانی و چشم‌اندازی برای گذار فراهم نیست؟ دش‌واری کار کجاست که نمی‌گذارد این ویرانه ایران شود؟ آسیب‌شناسی راه رفته چه می‌گوید؟ فرآیندها ی گذار و نیروها ی پیش برنده ی آن‌ها در نبود دریافت درخور و ژرف از سیاست و باره ی آن یعنی قدرت، آیا می‌توانند به برآمدن و برساختن مردم‌سالاری برسند؟ آیا میوه ی درخت جمهوری‌خواهی در نبود سازوکارها و فن‌آوری‌ها ی رسیده ی سیاست، می‌رسد؟ و آیا در هم‌بودمانی که هنوز قدرت و اراه به آن نکوهیده و سرکوب می شود، و به جای قدرت هنوز بسیاری به دین، اخلاق یا دانش چشم‌دارند، زمان چیدن سیب مردم‌سالاری نزدیک شده است؟

با هم‌رسانی و بازخوردها ی خود به این گفت‌وگو ادامه دهید و بخشی از جریانی باشید که راه می‌برد و نه راه برده می‌شود. از پسند (ساب‌سکرایب) این کانال که کانالی برای شنیدن صداها ی تازه است هم کوتاهی نکنید؛ همه ی را‌ه‌ها ی بزرگ با همین گام‌ها ی کوچک آغاز می‌شود.

🔗 کانالِ تلگرام استاد اکبر کرمی

🔗 کانال یوتیوب استاد اکبر کرمی