همچون بسیاری از آثار تارکفسکی، «قربانی» دارای اشاره‌های خودزندگی‌نامه‌ای است. فیلم «آینه» (۱۹۷۵) به‌نوعی ادای دینی به مادر اوست و «نوستالگیا» (۱۹۸۳) به‌طور مستقیم به او تقدیم شده است. در آخرین پلان «قربانی» (۱۹۸۶)، تارکفسکی این فیلم را به پسرش تقدیم می‌کند. این پیوند شخصی به محتوای فیلم(ها) نیز راه می‌یابد. استفاده تارکفسکی از ارجاعات شخصی ریشه در سنتی دیرینه در تاریخ هنر دارد و می‌توان آن را با رسم هنرمندانی مقایسه کرد که چهره خود را به‌گونه‌ای پنهان در میان شخصیت‌های فرعی یا پس‌زمینه نقاشی‌هایشان جای می‌دادند.
در نقاشی «نیایش مغان» (۱۴۸۱، لئوناردو دا وینچی)، — که پیوندی نمادین با فیلم دارد — پژوهش‌گران بر این باورند که چهره زره‌پوش در گوشه پایین سمت راست، خودنگاره‌ای از لئوناردو در جوانی است.
تارکفسکی بعدها رویکرد خود به داستان را بازنگری کرد و آن را از قلمرویی بیش‌ازحد شخصی به سوی ایده‌ای جهانی سوق داد. بااین‌حال، رگه‌های خودزندگی‌نامه‌ای همچنان به‌صورت جدایی‌ناپذیر در فیلم قابل ردیابی است. جمله‌ای که الکساندر زیر درختان به پسرش می‌گوید، غیرقابل انکار است: «مرگ وجود ندارد، تنها ترس از مرگ است.»
در نقاشی «نیایش مغان» (۱۴۸۱، لئوناردو دا وینچی)، — که پیوندی نمادین با فیلم دارد — پژوهش‌گران بر این باورند که چهره زره‌پوش در گوشه پایین سمت راست، خودنگاره‌ای از لئوناردو در جوانی است.
تارکفسکی بعدها رویکرد خود به داستان را بازنگری کرد و آن را از قلمرویی بیش‌ازحد شخصی به سوی ایده‌ای جهانی سوق داد. بااین‌حال، رگه‌های خودزندگی‌نامه‌ای همچنان به‌صورت جدایی‌ناپذیر در فیلم قابل ردیابی است. جمله‌ای که الکساندر زیر درختان به پسرش می‌گوید، غیرقابل انکار است: «مرگ وجود ندارد، تنها ترس از مرگ است.»
group-telegram.com/cineargo/250
Create:
Last Update:
Last Update:
همچون بسیاری از آثار تارکفسکی، «قربانی» دارای اشاره‌های خودزندگی‌نامه‌ای است. فیلم «آینه» (۱۹۷۵) به‌نوعی ادای دینی به مادر اوست و «نوستالگیا» (۱۹۸۳) به‌طور مستقیم به او تقدیم شده است. در آخرین پلان «قربانی» (۱۹۸۶)، تارکفسکی این فیلم را به پسرش تقدیم می‌کند. این پیوند شخصی به محتوای فیلم(ها) نیز راه می‌یابد. استفاده تارکفسکی از ارجاعات شخصی ریشه در سنتی دیرینه در تاریخ هنر دارد و می‌توان آن را با رسم هنرمندانی مقایسه کرد که چهره خود را به‌گونه‌ای پنهان در میان شخصیت‌های فرعی یا پس‌زمینه نقاشی‌هایشان جای می‌دادند.
در نقاشی «نیایش مغان» (۱۴۸۱، لئوناردو دا وینچی)، — که پیوندی نمادین با فیلم دارد — پژوهش‌گران بر این باورند که چهره زره‌پوش در گوشه پایین سمت راست، خودنگاره‌ای از لئوناردو در جوانی است.
تارکفسکی بعدها رویکرد خود به داستان را بازنگری کرد و آن را از قلمرویی بیش‌ازحد شخصی به سوی ایده‌ای جهانی سوق داد. بااین‌حال، رگه‌های خودزندگی‌نامه‌ای همچنان به‌صورت جدایی‌ناپذیر در فیلم قابل ردیابی است. جمله‌ای که الکساندر زیر درختان به پسرش می‌گوید، غیرقابل انکار است: «مرگ وجود ندارد، تنها ترس از مرگ است.»
در نقاشی «نیایش مغان» (۱۴۸۱، لئوناردو دا وینچی)، — که پیوندی نمادین با فیلم دارد — پژوهش‌گران بر این باورند که چهره زره‌پوش در گوشه پایین سمت راست، خودنگاره‌ای از لئوناردو در جوانی است.
تارکفسکی بعدها رویکرد خود به داستان را بازنگری کرد و آن را از قلمرویی بیش‌ازحد شخصی به سوی ایده‌ای جهانی سوق داد. بااین‌حال، رگه‌های خودزندگی‌نامه‌ای همچنان به‌صورت جدایی‌ناپذیر در فیلم قابل ردیابی است. جمله‌ای که الکساندر زیر درختان به پسرش می‌گوید، غیرقابل انکار است: «مرگ وجود ندارد، تنها ترس از مرگ است.»
BY Cine- Argo | سینما آرگو
Share with your friend now:
group-telegram.com/cineargo/250