همین یک جمله برایِ مردن‌مون بسه!
"دیگر کسی به فکرِ علی-ع غیرِ چاه نیست.."

- ای انتقامِ کُشته‌یِ مِسمار! برگرد
جانِ گرفتارِ در و دیوار برگرد..
#صاحبنا

- دردمندان را زِ بویِ یار، درمان می‌رسد..

پ‌ن: حتی عکسِ حرم‌تون هم
حال‌مون رو خوب می‌کنه‌، امام رضا-ع جان‌‌!

- با ما به جز تو، هیچ کسی مهربان نبود؛
یا اباعبدالله-ع..

- آرامشِ دنیایِ نفس‌گیر! کجایی‌..؟
#صاحبنا

‏+چی تویِ ‌قلبته که تو رو
انقدر قوی می‌کنه؟!
-‌ امید به اینکه
یک نفر مثلِ علی می‌رسد از راه آخر!

که هر جمعه بدونِ تو سیاه است..

"عَجِّلْ عَلی ظُهُورِکَ یا صاحِبَ الْزَمان"

#صاحبنا

- سنگ است دلم؛ عشقِ علی-ع سنگ‌نوشته!

- "فَمَنْ یَمُتْ یَرَني" گفتنَت نجاتم داد
به مرگ‌ گفته‌ام: اینجا نیا بدونِ علی-ع!
#من‌یمت‌یرنی

- از تو بالاتر مگر اصلا کسی دارد وجود؟
"یاعَلی-ع! اَنْتَ الَّذي یَعْلوا وَ لایُعْلیٰ عَلَیْک"

معنی؟

- ای علی-ع!
تو والا و برتر هستی و چیزی برتر از تو نیست.

- آبرویی که به آن مفتخرم، دستِ علی-ع ‌ست!

دعایِ هنگامِ بارشِ باران:
- " الحمد للَّه الّذی ینزل الغیث من السّماء، و ینشر رحمته لعباده، اللّهمّ ولَک الْحَمْدُ عَدَدَ کلِّ مَلَک فِی السَّماءِ، وَلَک الْحَمْدُ عَدَدَ کلِّ قَطْرَةٍ نَزَلَتْ مِنَ السَّماءِ، وَلَک الْحَمْدُ عَدَدَ کلِّ قَطْرَةٍ فِی الْبِحارِ، وَلَک الْحَمْدُ عَدَدَ ما فی جَوْفِ الْاَرَضینَ وَاَوْزانِ مِیاهِ الْبِحارِ، وَلَک الْحَمْدُ عَدَدَ ما عَلی وَجْهِ الْاَرْضِ، وَلَک الْحَمْدُ عَدَدَ ما اَحْصی کتابُک، وَلَک الْحَمْدُ عَدَدَ ما اَحاطَ بِهِ عِلْمُک. وَلَک الْحَمْدُ عَدَدَ الْوَرَقِ وَالشَّجَرِ وَالْحَصی، وَالنَّوی وَالثَّری، وَلَک الْحَمْدُ عَدَدَ الْاِنْسِ وَالْجِنِّ، وَالْبَهائِمِ وَالسِّباعِ وَالْهَوامِّ، حَمْداً کثیراً طَیباً مُبارَکاً فیهِ، کما تُحِبُّ رَبَّنا وَتَرْضی، وَکما ینْبَغی لِکرَمِ وَجْهِک وَعِزِّ جَلالِک مِنَ الْحَمْدِ مُبارَکاً فیهِ اَبَداً."

قرارمون این باشه، هروقت خِیر و برکتی دیدیم، عرضِ ارادت کنیم به آقایی که
منشأ و علتِ هر خِیر و برکتیه که به ما می‌رسه.
"اَللّهُمَّ بارِک لِمَولانا صاحِب الْزَّمان-عج"
#صاحبنا

- پناه می‌بَرَم از شرّ خود، به خِیرِ علی-ع
به سینه نیست مُرادی مرا به غیرِ علی-ع!

- تو ذوقِ تو دلمی، امام رضا-ع..

- می‌گُشاید هر گِرِه را حضرتِ اُم‌ُالْبَنین-س!

- گرچه فرقی هست از این فاطمه تا فاطمه
ذکرِ "یا اُم‌ُالْبَنین" یعنی همان "یا فاطمه"
- خانه‌یِ بی فاطمه هرگز نمی‌خواهد علی
هست شیرینیِ مولا در دو دنیا، فاطمه..
- حضرتِ اُم‌ُالْبَنین از جلوه‌هایِ فاطمه‌ست
گرچه زهرا رفت، اما هست اینجا فاطمه!
- بچه‌هایِ فاطمه بر دامنِ اُم‌ُالْبَنین
خواب می‌رفتند و می‌دیدند رویا، فاطمه..
- از همان اول همه گفتند "مادرجان" به او
چشمشان می‌دید در این خانه تنها فاطمه
- با ادب فرمود: "آقاجان بگو اُم‌ُالْبَنین"
وَرنه نامش را صدا می‌کرد مولا، فاطمه..
- او کنیزی آمد و زهرا عزیزِ خویش کرد
او زمین بوسید و زینب گفت: "اُمّاه فاطمه"
- مریم و آسیه و حوّا و هاجر کیستند؟
مادرِ عباس وقتی می‌رسد با فاطمه!
- روزِ محشر چادرِ او هم شفاعت می‌کند
تا که می‌آید به محشر پشتِ زهرا، فاطمه
‐ بچه‌هایِ او هم آری بچه‌هایِ فاطمه‌اند
نیست او در کربلا و هست اما فاطمه..
- بس که یا اُم‌ُالْبَنین از ما گِرِه وا می‌کند
هست بر لب‌های ما "یا فاطمه-س یا فاطمه-س"

- خاکِ دَرَت، دوایِ دلِ دردمندِ ما
کربلا..