بازار کلاهبرداری‌های کرپتو در اسقاطیل به سطحی رسیده که قربانی‌هایش فقط افراد ساده‌دل یا بی‌سواد نیستند، بلکه بسیاری از آن‌ها پزشک، مهندس های‌تِک و سرمایه‌گذار حرفه‌ای هستند. الگوی همه پرونده‌ها تقریباً شبیه است: ارتباط اولیه ظاهراً بی‌ضرر از طریق پیامک، واتساپ یا اپلیکیشن‌های دوستیابی، که با جملات دوستانه، تصاویر جذاب و اعتمادسازی آغاز می‌شود و کم‌کم به پیشنهاد سرمایه‌گذاری «کاملاً بی‌خطر» می‌رسد. این اعتمادسازی تدریجی همان روشی است که در چین «خوک‌کُشی» نام گرفته؛ ابتدا قربانی با محبت و امید چاق می‌شود، سپس یکباره ذبح مالی صورت می‌گیرد.

ماجرای یک مهندس های‌تک نشان داد که حتی افراد متخصص نیز با یک رابطه آنلاین ساختگی و پیشنهاد سود روزانه ۱٪ تا ۵٪ فریب می‌خورند، در حالی که یک خانواده پزشک با وعده سرمایه‌گذاری «مطمئن» در پروژه‌های ساختگی کریپتو طی دو سال حدود ۱۵ میلیون شِکِل از دست داد.

در پرونده‌ای شدیدتر، سه مهاجم نقاب‌دار به خانه‌ای در هرتزلیا یورش بردند، صاحب‌خانه را با چاقو تهدید کردند، او را وادار به انتقال ۵۴۷،۰۰۰ دلار رمزارز کردند و هنگام فرار تهدید کردند «اگر به پلیس زنگ بزنی، خانواده‌ات را پیدا می‌کنیم».

روش‌های رایج شامل پروفایل‌های عاشقانه ساختگی در اپلیکیشن‌های دوستیابی، تماس‌های تلفنی با «لهجه انگلیسی بی‌نقص» و پیام‌هایی با ظاهر صرافی‌های معتبر است که از قربانی می‌خواهند لینک را باز کند، کُد امنیتی بدهد یا دسترسی به کیف‌پول را منتقل کند.

پلیس می‌گوید اکثر این گروه‌ها از هوش مصنوعی برای چت، جعل هویت و ایجاد اعتماد استفاده می‌کنند و پس از هر انتقال، پول میان کیف‌پول‌ها و صرافی‌های خارجی جابه‌جا می‌شود تا ردیابی سخت‌تر گردد.

اگرچه ۹۸٪ فعالیت کریپتو قانونی است، همین ۲٪ باقی‌مانده خسارت مالی، روانی و امنیتی سنگینی ایجاد کرده و ثابت شده که در این حوزه، قربانی می‌تواند یک بازنشسته تنها، پزشک موفق، یا کارشناس فناوری پیشرفته باشد؛ چیزی که همه را متحد می‌کند ضعف انسانی در برابر اعتماد، امید به سود سریع و ترس از دست‌دادن است.

دوتا تروریست اسقاطیلی یه رفتگر فلسطینی رو که مشغول انجام کارشه ازار و اذیت میدن

در تاریخ ۰۵/۱۲/۲۰۲۵ در ساعت ۲۱/۲۰ گزارشی منتشر شد درباره سندی مهم که آیال زمیر، رئیس عرررررتش اسقاطیل، تهیه کرده است. این سند ۹ صفحه دارد و برای نخستین بار صراحتاً درخواست تحقیق درباره نقش مقامات سیاسی قبل از رویداد ۷/۱۰ را مطرح می‌کند؛ همان روزی که حمله حماس رخ داد و به کشتار و فروپاشی امنیتی در جنوب منجر شد. زمیر در این سند اشاره می‌کند که مسئولیت و اخراج‌ها نباید فقط در عرررررتش باشد، بلکه سطح سیاسی هم باید پاسخگو باشد. او همچنین تعیین کرده که نتایج تحقیقات فقط به دست خودش برسد و استفاده از آنها فقط به تصمیم او بستگی دارد. افسران ارشد می‌گویند: در موضوع کمیته تحقیق، زمیر عقب‌نشینی نخواهد کرد.

زمیر در این تحلیل، نیروی هوایی را تبرئه می‌کند، اما بر عمق شکست‌ها در فرماندهی جنوب و اطلاعات نظامی تأکید می‌کند و همچنین به ستاد کل و رئیس عرررررتش پیشین هم انگشت اتهام نشان می‌دهد. او مهم‌تر از همه هشدار می‌دهد که نبود یک کمیته تحقیق مستقل و بیرونی برای بررسی نقش دولت و مقامات سیاسی غیرقابل‌قبول است.

زمیر در ماه‌های اخیر مجبور شده هر ماه میدان‌های نبرد سیاسی خود را انتخاب کند، زیرا میان او و سطح سیاسی بی‌اعتمادی عمیقی وجود دارد، به‌ویژه با نتانیابو. زمیر گاهی تسلیم خواسته‌های نتانیابو شده (مثل پخش سخنرانی او در نوار غزه از طریق بلندگوها)، یا رد شدنِ انتصاب افسران توسط وزیر جنگ اسرائیل کاتص را تحمل کرده، اما در موضوع کمیته تحقیق مستقل او اعلام کرده که نه کوتاه می‌آید و نه سکوت می‌کند.

زمیر تأکید می‌کند که فاجعه ۷/۱۰ یک شکست گسترده و سیستماتیک است. به گفته او، تصمیم درباره مسئولیت شخصی فرماندهانی که زندگی خود را برای امنیت کشور گذاشته‌اند باید با احتیاط و بدون فشار سیاسی اتخاذ شود. برای این کار، فقط یک کمیته تحقیق مستقل، گسترده و دارای تصویر کامل می‌تواند تصمیم‌های درست، برابر و سرنوشت‌ساز بگیرد. او می‌نویسد: حتی با وجود این، مسئولیت عرررررتش و فرماندهان کاهش نمی‌یابد.

در سند، او می‌نویسد که عرررررتش از خود انتقاد کرده، اما نمی‌توان تمام تقصیرها را فقط متوجه آن کرد و سیاستمداران که سال‌ها در قدرت بودند، از جمله نتانیابو، نباید کنار گذاشته شوند.

زمیر خواستار کمیته تحقیق مستقل مانند بعد از جنگ یوم‌کیپور است. او می‌گوید باید بررسی شود:

رابطه میان سطح نظامی و سیاسی

رویکردهای امنیتی و سیاسی که به جنگ منجر شد

کانسپتی که دشمن را دست‌کم گرفت

کیفیت اطلاعات و هشدارها

مکانیزم‌های کنترل

تعامل و مسئولیت میان نهادها


در نامه، زمیر تذکر می‌دهد که در سال ۲۰۲۳، قبل از جنگ، رئیس بخش تحقیقات اطلاعات هشدارهایی درباره آمادگی دشمنان از جمله ایران، حزب‌الله و حماس به مقامات سیاسی و نظامی منتقل کرده بود. دشمنان فکر می‌کردند اسقاطیل در حال ضعف داخلی است. زمیر می‌پرسد:
چرا عرررررتش فرمان‌ها، نیروها و آماده‌باش را متناسب با هشدارها تغییر نداد؟

او همچنین می‌گوید که فرماندهی جنوب برنامه عملیاتی واقعی برای شکست حماس نداشت و تغییر دشمن را تشخیص نداده بود.

درباره شب بین ۶ و ۷ اکتبر، او می‌گوید:

تصمیمات ستاد کل غیرحرفه‌ای بود

رئیس پیشین عرررررتش، هرتسی هالوی، مقصر است

نیروی هوایی تمام مأموریت‌های داده‌شده را اجرا کرد
اما:

نیروی هوایی در برابر پهپادها و وسایل پرنده نزدیک زمین که حماس استفاده کرد، شکست خورد


زمیر هشدار می‌دهد: «غرور و آرامش اطلاعاتی-عملیاتی، فاجعه‌بار و تهدیدی برای موجودیت است.»

او نتیجه می‌گیرد: فاجعه ۷/۱۰ یک شکست مستمر و چندلایه است. همه مقاماتی که نام‌شان مرتبط است، تا پایان عمر بار سنگینی بر دوش خواهند داشت.

بر اساس نظرسنجی «اخبار ۱۳»، اگر انتخابات امروز برگزار می‌شد، لیکود بزرگ‌ترین حزب بود با ۲۳ کرسی – کاهش ۴ کرسی نسبت به نظرسنجی قبلی. پس از آن، حزب نفتالین اختاپوس زده با ۱۹ کرسی – اینجا هم کاهش ۴ کرسی نسبت به قبل.

در جایگاه سوم، سه حزب قرار دارند: شاس، اسقاطیل بیتنو و دموکرات‌ها – هرکدام با ۱۰ کرسی. احزاب آویگدور لیبرمن و یائیر گولان در این نظرسنجی ۲ کرسی قوی‌تر شده‌اند. «یش عتید» به ۹ کرسی رسیده و «عوتزما یهودیت» هم با ۹ کرسی است.

«یهودیت تورات» یک کرسی ضعیف‌تر شده و روی ۶ کرسی قرار دارد، همچنین حزب «یشر» گادی آیزنکوفت و «حداش–تعال» – هرکدام با ۶ کرسی.

رعام مَنصور عباس، صهیونیسم مذهبی اسموتریچ و «ذخیره‌ها» به رهبری یوآز هندل هر سه ۴ کرسی دارند.

دو حزب از سدّ حداقل عبور نمی‌کنند:

«ابی سفید» بنی گانتس: ۲/۵٪

«بلد»: ۲/۱٪

نقشه‌ی بلوک‌ها:

اگر انتخابات امروز برگزار می‌شد:

ائتلاف: ۵۲ کرسی

اپوزیسیون: ۵۴ کرسی

بین این دو: احزاب عربی و حزب ذخیره‌های هندل

سناریوی «فهرست عربی مشترک»

اگر احزاب عربی با یک فهرست واحد شرکت کنند:

لیکود یک کرسی از دست می‌دهد

بنت بدون تغییر می‌ماند

فهرست عربی مشترک با ۱۶ کرسی سومین حزب بزرگ می‌شود

دموکرات‌های یائیر گولان در این حالت یک کرسی از دست می‌دهند: ۹ کرسی


در این حالت:

ائتلاف به رهبری نتانیابو سقوط می‌کند به ۴۹ کرسی

اپوزیسیون ۵۱ کرسی

در وسط: فهرست عربی و حزب ذخیره‌چی‌ها

موضع افکار عمومی درباره قانون معافیت از سربازی:

در مورد «قانون معافیت از خدمت» که دولت پیش می‌برد:

۵۷٪ مخالف

۲۹٪ موافق

۱۴٪ نمی‌دانند


در میان رأی‌دهندگان لیکود:

۴۹٪ موافق

۲۴٪ مخالف

۷٪ نمی‌دانند


درباره دلیل دولت برای این قانون:

۴۹٪: هدف این است که بیشتر مذهبی‌ها از سربازی معاف شوند و مانع فروپاشی دولت شود

۳۸٪: هدف افزایش تعداد سربازان و کاهش فشار روی ذخیره‌چی‌ها

۱۶٪ از رأی‌دهندگان لیکود گفته‌اند اگر قانون تصویب شود، در رأی خود تجدیدنظر می‌کنند

۶۶٪ گفتند رأی خود را عوض نمی‌کنند

۱۸٪ نمی‌دانند



---

موضوع عفو نتانیابو:

به پرسش «چه نوع عفو باید داده شود؟»

۳۴٪: عفو بدون شرط

۳۱٪: فقط در صورت خروج او از سیاست


و این پرسش: «آیا باید درخواست عفو بررسی شود حتی بدون اعتراف؟»

۴۷٪: بله

۴۴٪: نه



---

بازگشت آیلِت شاکِد به سیاست؟

فقط ۱۹٪ موافق

۵۰٪ مخالف

۳۱٪ نمی‌دانند

ایران یاد می‌گیرد چگونه یک بمب مرگبار بسازد – درست زیر بینی غرب. همکاری محرمانهٔ فناورانه میان مسکو و تهران به ایران امکان می‌دهد «آزمایش‌های هسته‌ای در سایه» انجام دهد با استفاده از لیزرهای پیشرفته. هدف: رسیدن به بمب عملیاتی بدون گذاشتن هیچ ردّی، و در نهایت – بمب هیدروژنی.

تا امروز، قانون طلایی در دنیای هسته‌ای این بود که برای داشتن یک بمب عملیاتی باید مدرک فیزیکی وجود داشته باشد: آزمایش زیرزمینی، لرزهٔ مصنوعی، یک نشانهٔ آشکار که همه ببینند. اما همکاری فناورانهٔ رو‌به‌افزایش بین روسیه و ایران این قانون را تهدید می‌کند و ممکن است مرگبارترین سلاح را «نامرئی» کند.

گزارش «فایننشال تایمز» درباره حضور دانشمندان واحد SPND ایران در روسیه فقط نوک کوه یخ است: انتقال دانش بسیار حساس با یک هدف روشن – کامل کردن طراحی بمب هسته‌ای ایران بدون برجای گذاشتن هیچ شواهدی.

چالش اصلی در ساخت کلاهک هسته‌ای مواد خام نیست، بلکه دقت مطلق مکانیسم انفجار اولیه است. برای اینکه بمب کار کند، انفجار معمولی پیرامونی باید هستهٔ مادهٔ شکافت‌پذیر را کاملاً به‌صورت متقارن فشرده کند – کاری که شبیه هماهنگ کردن هزار ساعت است که همه در همان نانوثانیه زنگ بزنند. شکست در این دقت یعنی شکست بمب. در گذشته، تنها راه اثبات این دقت انجام یک آزمایش انفجار زیرزمینی بود، اما ایران، به‌ویژه بعد از جنگ «۱۲ روز» که برتری هوایی اسقاطیل را نشان داد، نمی‌تواند چنین آزمایشی انجام دهد.

اینجا روسیه وارد می‌شود با یک راه‌حل هسته‌ای-شوروی: استفاده از مراکز لیزر عظیم. این فناوری، مشابه آنچه در آمریکا وجود دارد، اجازه می‌دهد فرآیند فشرده‌سازی مواد منفجره در نانوثانیه تصویربرداری شود. به این ترتیب ایران می‌تواند ثابت کند طراحی مهندسی مکانیسم انفجارش درست کار می‌کند، بدون اینکه چیزی را منفجر کند و بدون هدر دادن مادهٔ هسته‌ای. عملاً ایران وارد «آزمایش‌های در سایه» می‌شود.

کمک روسیه فقط به این محدود نیست. دانش منتقل‌شده برای تحقیق در حوزهٔ فیوژن نیز کاربرد دارد، چیزی که به ایران مسیر غیرمستقیم برای رسیدن به نسل بعدی سلاح هسته‌ای می‌دهد: بمب هیدروژنی. کمک روسیه فقط راهنمای ساخت یک بمب شکافت نیست، بلکه کلیدهای بمب ترمونوکلئار، هزار برابر قدرتمندتر، را هم در اختیار تهران می‌گذارد.

علاوه بر این، همکاری شامل دانش حیاتی درباره فناوری‌های ناوبری، هدایت و ماهواره‌ای است – ضروری برای دقت موشک‌های بالستیکی که قرار است بمب را حمل کنند. روسیه تضمین می‌کند که نه‌تنها بمب کار کند، بلکه با احتمال بسیار بالا به هدف برسد.

برای اسقاطیل، این حرکت روسیه تلاشی است برای کنترل مدیریت بحران هسته‌ای ایران، بالا بردن هزینهٔ حملهٔ اسقاطیل و دادن امکان به ایران برای «بازی با خطوط قرمز». در پاسخ، اسقاطیل تاکتیک را تغییر داده است: به‌جای تمرکز بر تخریب تأسیسات مستحکم، تمرکز بر فلج‌سازی لجستیکی است – ضربهٔ پیوسته به زنجیرهٔ تأمین قطعات سانتریفیوژها و موشک‌های دقیق، همراه با دو برابر کردن تلاش اطلاعاتی. اما همه می‌دانند که این استراتژی فقط اجتناب‌ناپذیر را عقب می‌اندازد.

کمک روسیه معاملهٔ پایاپای نیست؛ انتقال «کلیدهای محرمانه» است که به ایران اجازه می‌دهد به سمت بمب بدود، درحالی‌که غرب در نوعی نابینایی نسبی قرار دارد. در این مسابقهٔ تسلیحاتی، ایران و روسیه تلاش می‌کنند چراغ‌ها را خاموش کنند – و این اسقاطیل را مجبور می‌کند تا زمانی که چراغ‌ها هنوز روشن هستند اقدام کند.

پس از انتشار سند تازهٔ کاخ سفید درباره راهبرد امنیت ملی دولت ترامپ، بخش‌هایی از آن مربوط به اسقاطیل چنین آمده است:

در سند گفته می‌شود که ترامپ «میانجی صلح بین اسقاطیل و ایران» بوده و همچنین به درگیری‌های دیگری اشاره می‌شود که دولت ترامپ از پایان آن‌ها به‌طور مبهم و افتخارآمیز سخن می‌گوید. همچنین از «دمیدن جان تازه» در اتحادهای خلیج، با شریکان عرب دیگر، و با اسقاطیل یاد می‌شود.

در ادامهٔ سند آمده است:

«این درگیری همچنان پویایی نگران‌کنندهٔ اصلی در خاورمیانه باقی مانده، اما امروز مشکل آن بسیار کمتر جدی است از آن‌چه تیترهای خبری ممکن است القا کنند.
ایران – نیروی مرکزی بی‌ثبات‌کننده در منطقه – پس از اقدامات اسقاطیل از هفتم اکتبر ۲۰۲۳، و در عملیات دولت ترامپ در ژوئن ۲۰۲۵ که برنامهٔ هسته‌ای ایران را به‌شکلی جدی آسیب زد، به‌طور چشمگیری تضعیف شد. درگیری اسقاطیلی–فلسطینی همچنان پیچیده است، اما به‌سبب آتش‌بس و آزادی اسرا که ترامپ هدایت کرد، پیشرفت‌هایی به‌سوی صلحی پایدارتر انجام شد. پشتیبانان اصلی حماس تضعیف شدند یا کنار رفتند. سوریه همچنان یک مشکل بالقوه است، اما با حمایت آمریکا، کشورهای عرب، اسقاطیل و ترکیه، ممکن است تثبیت شود و به جایگاه شایستهٔ خود به‌عنوان بازیگری مثبت و یکپارچه در منطقه بازگردد.

«برای آمریکا همیشه منافعی اساسی در تضمین این موضوع وجود خواهد داشت که منابع انرژی در خلیج به دست دشمن آشکار نیفتد، تنگهٔ هرمز باز بماند، دریای سرخ برای کشتیرانی قابل دسترس باشد، منطقه به پناهگاه یا صادرکنندهٔ ترور علیه منافع آمریکا یا سرزمین آمریکا تبدیل نشود، و اسقاطیل در امنیت باشد. ما می‌توانیم و باید با این تهدید به‌صورت ایدئولوژیک و نظامی مقابله کنیم، بدون دهه‌ها جنگ بی‌حاصلِ «ملت‌سازی». ما همچنین علاقه‌ای روشن به گسترش توافق‌های ابراهیم به کشورهای بیشتری در منطقه و در جهان مسلمان داریم.»

پس از آغاز جنگ ، اسقاطیل با موجی از بی‌اعتباری جهانی، تحریم‌های تجاری و محدودیت‌های تسلیحاتی روبه‌رو شد. با این حال یک استثنای مهم وجود داشت: هند. برخلاف کشورهای غربی که برخی فاصله گرفتند، دهلی‌نو نه‌تنها روابطش را حفظ کرد، بلکه آن را عمیق‌تر نمود – از جمله در حوزهٔ امنیتی.

وزیر تجارت و صنعت هند، پیوش گویال، که برای دیدار با نخست‌وزیر اسقاطیل و وزیر اقتصاد به قدس آمده بود، در گفت‌وگو می‌گوید هند به پیشبرد «کریدور IMEC» میان هند و اروپا متعهد است و تأکید می‌کند: «اسقاطیل بخشی جدایی‌ناپذیر از این پروژه است».

محورهای اصلی همکاری گویال توضیح می‌دهد که اسقاطیل قدرت فناوری و نوآوری است و هند قدرت تولید. بنابراین می‌توان فناوری اسقاطیلی را «در مقیاس بسیار بزرگ» در هند پیاده کرد. او پیشنهاد می‌دهد یک «پل استارتاپ‌ها» میان دو کشور ایجاد شود، در حوزه‌هایی مانند:

امنیت و دفاع

فودتک

کشاورزی هوشمند

هوش مصنوعی

سایبر


طبق داده‌های SIPRI، هند در سال‌های ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۴ بزرگ‌ترین مشتری صادرات دفاعی اسقاطیل بود: ۳۴ درصد کل صادرات. حدود ۲۰/۵ میلیارد دلار از تجهیزات دفاعی اسقاطیل طی این دوره به هند رسیده است.

روابط هم‌زمان با ایران و اسقاطیل هند روابط تجاری و انرژی گسترده با ایران نیز دارد. گویال می‌گوید هند مشکلی در این نمی‌بیند: «هر رابطه روی پای خودش می‌ایستد. ما بر اساس منافع مشترک با هر کشور کار می‌کنیم. ما خواهان صلح و شکوفایی برای همه هستیم.»

کریدور IMEC این طرح قرار است هند را از طریق امارات، عربستان، اردن و اسقاطیل، به اروپا وصل کند: یک مسیر حمل‌ونقل، انرژی و ارتباطات. جنگ باعث تأخیر شد، اما گویال می‌گوید: «همه کشورها علاقه‌مندند. مرحله طراحی حیاتی خواهد بود. ما در حال گفت‌وگو هستیم.»

مسائل با آمریکا تا زمانی که هند از روسیه نفت خرید، ترامپ فشار گذاشت:

تعرفه ۵۰ درصدی (در مقایسه با ۱۵ درصد برای اسقاطیل)

هزینه ۱۰۰ هزار دلاری برای ویزای H-1B


گویال با این حال می‌گوید: «روابط هند و آمریکا قوی است. توافق امنیتی ۱۰ ساله داریم. پیشرفت در راه است.»

گام‌های عملی در سفر گویال، یک سند اصول برای ازسرگیری مذاکرات موافقت‌نامه تجارت آزاد امضا شد. از نظر اقتصادی، بیشتر کالاهای هندی هم‌اکنون بدون تعرفه وارد اسقاطیل می‌شوند، بنابراین سند بیشتر جنبهٔ سیاسی دارد. اما اگر شامل:

ورود کارگران هندی به جای نیروی کار فلسطینی،

یا سرمایه‌گذاری متقابل و همکاری دفاعی عمیق‌تر باشد، آنگاه «خبر مهم» خواهد بود.


هم‌زمان اعلام شد که «ایر ایندیا» از اول ژانویه پروازهای دهلی–قدس را از سر می‌گیرد: پنج بار در هفته.

جمع‌بندی هند در دوران جنگ، برخلاف بسیاری، روابطش با اسقاطیل را نه تنها قطع نکرد بلکه تقویت نمود. در عین حال با ایران و روسیه هم روابط اقتصادی دارد، و از دید دهلی‌نو این تضادی ایجاد نمی‌کند: هر رابطه بر اساس منافع مشترک تعریف می‌شود. اسقاطیل برای آن‌ها همچنان شریک کلیدی فناوری، امنیت و تجارت است – و هند به دنبال تبدیل این همکاری به پروژه‌های بزرگ و بلندمدت مانند IMEC است.

ایران دائماً افراد اسقاطیلی را جذب می‌کند و حتی موفق هم می‌شود. امروز یک پرونده جدید فاش شد.

پرونده جاسوسی جدید برای ایران: امیر ملکا، ۳۶ ساله از اشکلون، از ماه ژوئن با هدایت‌کنندگانش در ایران در تماس بود، بعد از این‌که یک پیام در تلگرام گرفت، دقیقاً مثل بسیاری از پرونده‌هایی که در دو سال اخیر کشف شد. امروز علیه او کیفرخواست صادر شد؛ او ظاهراً از ایرانی‌ها هزاران دلار دریافت کرده بود.

این پرونده به دنبال هشدار غیرعادی شهردار بات‌ یام، تزویکا بروت، منتشر شد که گفت در شهر افرادی هستند که همین روزها با عوامل ایران ارتباط دارند. طبق برآورد پلیس و شاباک، هنوز اسقاطیلی‌هایی وجود دارند که برای ایران کار می‌کنند؛ برخی دستگیر شده‌اند، اما دستگاه‌های اطلاعاتی ارزیابی می‌کنند که ایران انگیزه بیشتری دارد تا شهروندان بیشتری را جذب کند و با وعده «پول آسان» شبکه اطلاعات انسانی بسازد.

تا حالا ده‌ها کیفرخواست علیه شهروندان اسقاطیل صادر شده، از جمله چهار نوجوان و سه سرباز که ایران سعی کرده از طریق تلگرام آن‌ها را جذب کند.

پرونده سرباز: آخرین سربازی که علیه او کیفرخواست صادر شد، دو هفته پیش، رافائل راوونی بود که در نیروی هوایی خدمت می‌کرد. او تقریباً از همان ابتدا فهمید که پشت پیشنهاد کار در تلگرام، ایرانی‌ها هستند – اما با این حال همکاری را ادامه داد. آن‌ها هرچه بیشتر به پایگاه، سربازان و فرماندهان او علاقه نشان دادند.

در بازجویی:

بازپرس: چرا این مأموریت‌ها را انجام دادی؟

سرباز: برای پول. نمی‌دانم چه چیز مرا جذب کرد.

بازپرس: می‌دانی که اطلاعات به دشمن دادی؟

سرباز: درست است. پشیمانم. اشتباه کردم.


او بارها به صرافی در بئرالسبع رفت تا پول بگیرد. وقتی ایرانی‌ها فهمیدند که او سرباز وظیفه در پایگاهی حساس است، سرعت مأموریت‌ها را بیشتر کردند.

مثل پرونده‌های قبلی، ایران او را از طریق تلگرام شکار کرد. ابتدا از او یک سلفی خواستند و در ازای آن پول دادند. سپس او را به کافه فرستادند تا عکس سه انگشتش را موقع نوشیدن قهوه بفرستد. بعد از او خواستند جایی برای خرید «پراکسید هیدروژن» پیدا کند.

مأموریت اسلحه: در یکی از مأموریت‌ها، به سرباز گفتند به نقطه‌ای در حولون برود که اسلحه و خشاب در آن پنهان شده بود. او اسلحه را برداشت، عکس گرفت. خواستند اسلحه را به فرد دیگری برساند، ولی قبول نکرد. با این حال، همکاری ادامه داشت.

ایرانی‌ها، وقتی فهمیدند او در پایگاهی حساس است، خواستند نام فرماندهان و اسم سربازان دیگر را بدهد. او می‌گوید اطلاعات جعلی داد: ۱۶ اسم از یک گروه واتس‌اپ مربوط به مهمانی و گارسونی. ایرانی‌ها گفتند فقط ۶–۷ اسم «خوب» است و برای همان ۶۰۰ شِکِل پرداخت کردند.

بعد از آن، از او عکس کارت نظامی خواستند:

فهمیدند من سربازم. خواستند عکس از داخل پایگاه.

گفتند «رئیس من می‌خواهد مطمئن شود تو در ارتش هستی».

او در ازای ۵۰۰ شِکِل عکس فرستاد با جزئیات سیاه‌شده، فقط تاریخ اعزام باقی ماند.

بعد، سرباز قول داد اگر پایگاه آماده‌باش اعلام کند، ایرانی‌ها را خبر کند.

مأموریت سیاسی: ایران مأموریت سیاسی هم داد:

به او گفتند اسپری رنگ بخرد و روی دیوارها علیه دولت و نتانیابو شعار بنویسد: «هر شعار ۵۰ شِکِل».

سرباز گفت این کار را نمی‌کند.

دادستانی درخواست کرد او تا پایان رسیدگی در بازداشت بماند.

وکیل او گفت:
«موکل قصد آسیب به امنیت کشور 🤮 را نداشت. اطلاعاتی که داد عمدی جعلی بود فقط برای گرفتن پول. او هرگز پایگاه را فیلم‌برداری نکرد و کارهایش از روی ناآگاهی بود.»

رئیس مرکز مطالعات استراتژیک جیمز شاشا

ما قبلاً هم در وضعیتی مشابه درباره حمله قبلی به ایران بودیم. بارها و بارها گفته شد که چنین حمله‌ای هرگز انجام نخواهد شد – در آغاز عملیات، در میانه و در پایان – اما در نهایت حمله انجام شد. من به‌خوبی یادم هست چه اتفاقی در استودیو افتاد، حتی در همان شب حمله، همان حس تکرار دوباره امروز هم وجود دارد.

نظر من این است که ایران همچنان ریشه اصلی تمام تهدیدها و مشکلات برای اسقاطیل است. هر اتفاقی که مقابل حزب‌الله رخ دهد، هر چیزی که در سوریه رخ دهد، و هر چیزی که امروز در غزه رخ دهد، در نهایت زیر سایه نبرد با ایران قرار دارد.

نبرد با ایران هنوز تمام نشده است. در عملیات گذشته کاری که انجام شد، درست بود، اما اکنون یک فرصت طلایی ایجاد شده است. ایران از نظر اقتصادی، امنیتی و سیاسی در حال فروپاشی است. این لحظه برای ضربه نهایی است، برای قطع‌کردن سر مار.

در این مرحله، به اعزام نیروهای آمریکایی نیاز نیست. موضوع دیگر فقط سایت‌های هسته‌ای زیرزمینی نیست؛ اسقاطیل توانایی‌های لازم را دارد. تنها چیزی که لازم است حمایت سیاسی و بین‌المللی کشورهای مهم است، نه مشارکت نظامی مستقیم.

هرچه زودتر این اقدام انجام شود، بهتر خواهد بود. اگر این کار انجام شود، کسانی که آرزوی «خاورمیانه جدید» را دارند، آن را خواهند دید.

⭕️صلح آمریکایی!
.

🔻|رسانه هنری نفحات|🔻
@nafahatgraphic

طبق معمول پست و زحمت بیشتر لفت بیشتر و فالور کمتر 🤣
عیب نداره ، ان‌شاءالله خدا راضی باشه

راستی فردا شنبه های تحت تعقیب حنظله است
غردونیاتون رو آماده کنید که بجای تشکر دوباره حسابی بکوبیدشون و خستگی تو تنشون بمونه
حیفه امتیاز این مرحله رو از دست بدید
اما اونایی که باید بفهمن چی بسرشون‌اومده خوب میفهمن ولو کره الانقلابیون 😉
مثلا انقلابیون البته

صداهای انفجار مهیب در مرکز فلسطین اشغالی شنیده شده که تا تلاویو هم رسیده
مدعین بخاطر حملات در غزه است