اکنون گفته می‌شود که «شیرِ یک زنِ ترنس به همان اندازه برای نوزادان خوب است که شیرِ مادر». این ادعا طبق نامه‌ای از سوی مدیر پزشکی بیمارستان دانشگاهی ساسکس وابسته به NHS مطرح شده است.

این ادعا در پاسخ به گروه‌های کارزاری مطرح شده و بیمارستان در نامهٔ خود به پژوهش‌ها و راهنمایی‌های سازمان جهانی بهداشت (WHO) استناد کرده است، از جمله یک مورد که در آن گفته شده «هیچ اثر قابل مشاهده‌ای» در نوزادانی که با «شیردهی القایی» تغذیه شده‌اند، یافت نشده است.

اصول اساسی‌ای که زیربنای بازار آزاد هستند، همان‌هایی که آدام اسمیت در همین دانشگاه به شاگردانش می‌آموخت، در واقع بسیار ساده‌اند. به این مداد نگاه کنید. در تمام جهان حتی یک نفر هم وجود ندارد که بتواند این مداد را به‌تنهایی بسازد. گزاره شگفت‌انگیزی است؟ اصلاً.

چوبی که این مداد از آن ساخته شده—تا آنجا که من اطلاع دارم—از درختی می‌آید که در ایالت واشنگتن قطع شده. برای بریدن آن درخت، به اره نیاز بود. برای ساختن آن اره، به فولاد نیاز بود. برای ساختن فولاد، به سنگ آهن.

این مغز سیاه رنگ را ما «سرب» می‌نامیم، اما در حقیقت گرافیت فشرده است. دقیقاً نمی‌دانم از کجا می‌آید، ولی فکر می‌کنم از برخی معادن در آمریکای جنوبی استخراج می‌شود. این قسمت قرمز بالای مداد، یعنی پاک‌کن، تکه‌ای لاستیک است که احتمالاً از مالایا می‌آید؛ جایی که درخت لاستیک حتی بومی آن منطقه نیست و توسط چند بازرگان، با کمک دولت بریتانیا، از آمریکای جنوبی به آنجا برده شد.

این حلقهٔ برنجی (فِرول) را نمی‌دانم از کجا آورده‌اند، یا رنگ زرد بدنه را، یا رنگ خطوط مشکی را، یا چسبی که قطعات را به هم متصل می‌کند. هزاران نفر در ساخت این مداد همکاری کرده‌اند.
افرادی که حتی یک زبان مشترک ندارند، پیرو ادیان مختلف هستند، و اگر همدیگر را ببینند شاید از هم متنفر شوند.

وقتی شما به فروشگاه می‌روید و این مداد را می‌خرید، در حقیقت چند دقیقه از وقت خود را با چند ثانیه از زمان کاریِ هزاران انسان مبادله می‌کنید.

چه چیزی آن‌ها را گرد هم آورد و واداشت تا برای ساخت این مداد با یکدیگر همکاری کنند؟
هیچ کمیساری از یک دفتر مرکزی دستوری صادر نکرد.
این جادوی نظام قیمت‌ها بود—عملکرد غیرشخصی قیمت‌ها—که آن‌ها را کنار هم آورد و باعث شد همکاری کنند تا شما بتوانید این مداد را با مبلغی ناچیز تهیه کنید.

به همین دلیل است که عملکرد بازار آزاد نه‌فقط برای افزایش کارایی تولید، بلکه مهم‌تر از آن برای تقویت همزیستی، هماهنگی و صلح میان مردم جهان ضروری است.

«اصلاً در مورد نامزد شدن به من نگاه هم نکنید، چون همگی دارید دروغ می‌گویید.

شما هنوز آمادهٔ یک زن نیستید. پس وقتم را تلف نکنید. ما هنوز باید خیلی بالغ‌تر شویم.»

ما باید به رشدِ اقتصادیِ مستمر ادامه دهیم تا ثروتی را که برای حفاظت از محیط‌زیست لازم است تولید کنیم. باید در برابر وسوسهٔ ساده‌انگارانهٔ سرزنش کردن صنایع چندملیتیِ مدرن برای آسیب‌هایی که به محیط‌زیست وارد می‌شود مقاومت کنیم. این صنایع، نه «مقصران» ماجرا، بلکه همان‌هایی هستند که برای انجام پژوهش و یافتن راه‌حل‌ها به آن‌ها تکیه داریم.