◀️ گزارش «آیندهٔ مشاغل» (Future of Jobs Report 2023) از مجمع جهانی اقتصاد (World Economic Forum) می‌گوید که تا سال ۲۰۲۷ حدود ۸۳ میلیون شغل از بین خواهد رفت و در عوض ۶۹ میلیون شغل جدید به‌وجود می‌آید. یعنی نزدیک به ۲۳٪ از کل مشاغل در دنیا تغییر می‌کنند. مشاغلی مثل Data Entry یا کارهای دفتری Clerical Work در حال کم شدن هستند. در مقابل، مشاغلی در زمینۀ هوش مصنوعی (AI)، امنیت دیجیتال و آموزش آنلاین در حال رشد هستند.

🔴 با این حال، برخی مدرسه‌ها هنوز بسیاری از بچه‌ها را برای شغل‌هایی آماده می‌کنند که یا در حال حذف شدن‌ هستند یا تا چند سال دیگر وجود نخواهند داشت. در شرایطی که دنیا با سرعت تغییر می‌کند، مهم است که در آموزش و مدرسه به یاد گرفتن مهارت‌هایی مثل «یادگیری مداوم» (Lifelong Learning)، حل مسئله (Problem Solving)، و «توانایی کنار آمدن با تغییر» (Adaptability) توجه بیشتری شود.



🔰 خشت کج | نقد نظام آموزشی

🆔️ @kheshtekaj

◀️ پرسشگری فقط ابزار یادگیری نیست؛
خودش یک ارزش است.
انیشتین در این جمله می‌گوید که کنجکاوی، به‌تنهایی دلیل و معنا دارد حتی اگر به پاسخ نرسد.
یعنی گاهی خودِ پرسیدن، ما را زنده نگه می‌دارد، ذهن‌مان را فعال می‌کند و انگیزه‌‌ی یادگیری را در ما روشن نگه می‌دارد.

✅ در دنیای آموزش، اگر فضا برای پرسیدن فراهم شود،می‌تواند باعث شود که یادگیری عمیق‌تر و پایدارتر خواهد بود.


🔰 خشت کج | نقد نظام آموزشی

🆔️ @kheshtekaj

🔴نسل زِد، مدرسه‌گریز یا آینده‌نگر؟ | چرا نسل زد علاقه‌ای به تحصیل و مدرسه ندارد؟

✅در روزگاری که نسل جدید با پدر و مادر و حتی با خواهر و برادر بزرگ‌تر خود قابل‌مقایسه نیست، دیگر نمی‌توان به روالی که ده‌ها سال است چه نظام تربیت خانواده و چه آموزش و پرورش را در بر گرفته است، عمل کرد.
🔹نسل نوجوان و جوان امروز با دغدغه‌های متفاوتی از نسل پیشین خود مواجه است؛ به طوری که گاهی اوقات، وقت‌صرف‌کردن برای یادگیری برخی مسائلی را که تا مدتی پیش ضروری تلقی می‌شد، بیهوده می‌داند و ترجیح می‌دهد زمان خود را برای کاری صرف کند که نان‌وآبی برایش داشته باشد!
🔹این تفکر و تصمیم نسل جدید باعث شد که توجه بسیاری از کارشناسان نیز به سمت نظام آموزش و پرورش جلب شود و تقاضا کنند دروس برنامه‌ریزی‌شده برای مدارس، به سمت مهارت‌پروری حرکت کنند؛ چراکه نوجوان و جوان امروز دیگر نه حوصله‌ای برای یادگیری مطالب تئوری دارند و نه دلیلی برای فراگیری آن‌ها می‌بینند؛ همچنین به نظر بسیاری از کارشناسان، انرژی نسل زِد باید در حوزه‌هایی صرف شود که فایده‌ای برای آینده آن‌ها داشته باشد.


🔰 خشت کج | نقد نظام آموزشی

🆔️ @kheshtekaj

🔴 کتاب درسی تفاله واقعیت...


🔷️مدرسه خراشی بود به رخساره خیالات رنگی خردسالی من
🔷️مدرسه خواب های مرا رویاهای مرا قیچی کرده بود
🔷️نماز مرا شکسته بود عروسک مرا رنجانده بود
🔷️مرا از کوچه گرگم به هوا ربودند و به کابوس مدرسه سپردند
🔷️من خود را غریب و تنها دیدم غم دور ماندگی از اصل با من بود
🔷️هر روز دلهره بود که بجای من راهی مدرسه می شد
🔷️سرمشق ادب و راستی در محیط مدرسه نبود در رسم الخط مدرسه بود
🔷️معلم در سخنرانی مدیر پدر دلسوز بود و در کلاس نه پدر بود و نه دلسوز
🔷️آموزش جدا بود از زندگی و شاگرد کیسه زباله بود و درس در او خالی می شد و کتاب تفاله واقعیت
🔷️مدرسه دیاری بریده از کوچه و بازار شهر یک جزیره بود خاکی دیگر با رسومی دیگر هوای دیگر داشت...

🖋سهراب سپهری


🔰 خشت کج | نقد نظام آموزشی

🆔️ @kheshtekaj

🔴 آینده آموزش با هوش مصنوعی!

◀️ مدرسه آلفا در تگزاس فقط دو ساعت در روز آموزش می‌ده، معلم هم نداره، همه چیز دست هوش مصنوعیه!

🔶️ جالبه بدونید دانش‌آموزاش جزو ۱ تا ۲ درصد برتر آمریکا هستن! حتی توی یه منطقه محروم، نتایج نشون داده بچه‌ها دو برابر سریع‌تر یاد می‌گیرن...

اما...

⁉️آیا واقعاً این روش، فراتر از نمره و هوش، به رشد همه‌جانبه بچه‌ها کمک می‌کنه؟

⁉️نظر شما چیست؟ شما فرزندتون رو به همچنین مدرسه‌ای می‌فرستید؟🤔


🔰 خشت کج | نقد نظام آموزشی

🆔️ @kheshtekaj

🔶️انقلاب «ریزمدرسه‌ها»؛ وقتی والدین نظام آموزش‌و‌پرورش را متحول می‌کنند

🖋امیر عبدالملکی

🔷️ سبک جدیدی از آموزش در آمریکا با نام جنبش «ریزمدرسه‌ها» محبوبیت فزاینده‌ای پیدا کرده است. مری جو فیرهد، معلم، پس از حدود یک دهه تدریس در مدارس دولتی داکوتای جنوبی، احساس کرد که دانش‌آموزان به توجه فردی بیشتری نیاز دارند. او کار خود را رها و در سال ۲۰۲۲ مدرسه‌ای خانگی با نام Onward Learning راه‌اندازی کرد؛ مدرسه‌ای با تمرکز بر آموزش شخصی‌سازی‌شده که در سال سوم فعالیتش میزبان ۳۷ دانش‌آموز از مقاطع ابتدایی تا راهنمایی است و فهرستی بلندبالا از متقاضیان دارد.
به نوشته‌ی بیزنس اینسایدر، مدرسه‌ی فیرهد بخشی از جنبش رو‌به‌گسترش ریزمدرسه‌ها (Microschools) در آمریکا است. این مدارس معمولاً کمتر از ۲۰ دانش‌آموز دارند و با حذف ساختارهای خشک آموزشی، به نیازهای فردی دانش‌آموزان پاسخ می‌دهند. برخی تحلیل‌ها شمار دانش‌آموزان تمام‌وقت در این مدارس را بین یک تا دو میلیون نفر برآورد می‌کنند...

◀️ ادامه متن :
https://www.zoomit.ir/zoomplus/441409-microschool-personalized-learning/

🔰 خشت کج | نقد نظام آموزشی

🆔️ @kheshtekaj

آموزش ناخودآگاه: چگونه مدرسه، انسان را از درون بازنویسی می‌کند؟

✍ سیامک معظمی گودرزی

مدرسه را اغلب معبد دانایی خوانده‌اند، اما در واقعیت، بیشتر به کارخانه‌ای شباهت دارد که انسان را با نرمی و لبخند، برای هم‌شکلی آماده می‌کند. آنچه آموزش می‌نامیم، بیش از آن‌که انتقال معنا باشد، حذف حاشیه‌هاست—تربیت نه برای اندیشیدن، بلکه برای پذیرش. عقلانیت این نظام، عقلانیتی شفاف و خوش‌نیت نیست؛ بلکه فرموله‌شده و تکرارشونده است.

نظام آموزشی مدرن با ظاهری دموکراتیک و هدفمند، برنامه‌ای تنظیم می‌کند که در آن کودک، از همان نخستین سال‌ها، نه برای کشف جهان، بلکه برای زیستن در چارچوب آن تربیت شود. سؤال‌ها پیشاپیش تعریف شده‌اند، پاسخ‌ها از قبل موجودند و ارزیابی‌ها نه برای فهم، بلکه برای رتبه‌بندی است. کنجکاوی، آرام‌آرام به مهارت تست‌زنی فروکاسته می‌شود. خیال، به کاربرگ و اندیشه، به کلیدواژه.

آموزش، در این صورتبندی، پروژه‌ای برای حذف خویشتن است. کتاب‌های درسی، سطر به سطر، جهان را از پیچیدگی‌اش تهی می‌کنند. معلم، حافظ پروتکل است و دانش‌آموز، حافظه‌ای پویا که باید داده‌های مقرر را در زمانی مقرر، بازتولید کند. «تفکر انتقادی» که شعارش را می‌دهند، تنها تا آن‌جا مجاز است که ساختار مدرسه را به خطر نیندازد. آزادی بیان در کلاس درس، تا وقتی پذیرفتنی‌ست که نمره را تهدید نکند.

این عقلانیت آموزشی، خشونتی خاموش دارد. نه از سر اجبار، بلکه از دل مشارکت. والدین، معلمان، دانش‌آموزان، همگی در این سازوکار مشارکت دارند، بی‌آن‌که ضرورتاً بر آن مسلط باشند. ساختار، خودکار پیش می‌رود؛ همچون ماشینی دقیق که هدفش تربیت سربازانی‌ست با چهره‌ی کارمند، با ذهنی منظم و احساسی خاموش.

فارغ‌التحصیل نه انسانی پرورش‌یافته، که محصولی بسته‌بندی‌شده است؛ آماده‌ی مصرف، آماده‌ی استخدام، آماده‌ی حذف و این‌همه، در سکوت کلاس، در نظمی بی‌سروصدا و در دفترچه‌ی نمراتی که حقیقت را تنها در عدد می‌بیند، اتفاق می‌افتد...

◀️ برگرفته از کانال اندیشه های روزمره
@Andisheh_Moazzami


🔰 خشت کج | نقد نظام آموزشی

🆔️ @kheshtekaj

#معرفی_کتاب

📚 تصور کن اگر ...

🖋 اثر کن‌ رابینسون

◀️ این کتاب اثری ماندگار از کن رابینسون، یکی از تأثیرگذارترین اندیشمندان حوزه آموزش و خلاقیت است. رابینسون با بینشی الهام‌بخش، ما را به بازنگری در نظام‌های آموزشی و اجتماعی دعوت می‌کند و بر اهمیت تخیل و خلاقیت به‌عنوان ابزارهای کلیدی برای حل بحران‌ها و ساختن آینده‌ای بهتر تأکید دارد. 
🔷️  سخنرانی معروف او در تد (TED ) با عنوان «آیا مدارس خلاقیت را از بین می‌برند؟» الهام‌بخش میلیون‌ها نفر در سراسر جهان بوده و پیام او اکنون در این کتاب تحقق یافته است.
💠 این کتاب فقط نگاهی انتقادی به وضعیت آموزش ندارد، بلکه راهکارهایی عملی و امیدبخش برای ایجاد تحول ارائه می‌دهد. رابینسون ما را ترغیب می‌کند که ظرفیت‌های بالقوه انسانی را کشف کنیم، نظام‌های خود را بازطراحی کنیم و آینده را نه به‌عنوان چیزی از پیش تعیین‌شده، بلکه به‌عنوان دنیایی که می‌توانیم تخیل و خلق کنیم، ببینیم. این اثر، مانیفستی دربارۀ خلاقیت، امید و پیشرفت است که به ما یادآوری می‌کند تغییرات بزرگ از اقدامات کوچک آغاز می‌شوند.

🔰 خشت کج | نقد نظام آموزشی

🆔️ @kheshtekaj

❇️خودیادگیری چیست؟ (Self-Learning)

✅انسان ترکیبی پیچیده از مهارت‌ها، آگاهی‌ها، قدرت‌ها و نگرش‌هاست. داشتن مهارت‌های زندگی، امری ضروری برای موفقیت در زندگی است. انسان‌ها دائماً با افراد دیگر، محیط‌های گوناگون و همچنین با خویشتن ارتباط برقرار می‌کنند.
✅ نوجوانان پس از رسیدن به سن بزرگسالی، به مهارت‌های زندگی نیاز دارند تا بتوانند خود را با محیط‌های گوناگون وقف دهند و از عهده امور زندگی برآیند. بنابراین برای پرورش انسان‌های شاد و موفق، تقویت مهارت‌های زندگی در دانش آموزان را می توان جزء اولولیت‌های آموزشی قرار داد.
🛑مهارتهای ده گانه توصیه شده سازمان بهداشت جهانی
🟢مهارت تصمیم گیری
🟢مهارت حل مسئله
🟢مهارت ارتباطی
🟢مهارت تفکر نقادانه
🟢مهارت مذاکره
🟢مهارت همدلی
🟢مهارت مدیریت استرس
🟢مهارت مدیریت احساسات
🟢مهارت تفکر خلاقانه
🔔مهارت خودیادگیری
✅خودیادگیری یعنی توانایی یاد گرفتن چیزی جدید بدون نیاز به معلم مستقیم. به عبارت دیگر یعنی رسیدن به سطحی که دانش آموز بتواند در مورد نیازهای خود، و در صورت لزوم، به کمک افرادی مانند معلمان، خانواده و دوستان، تصمیم های ضروری را اتخاذ کند.
✅داشتن این مهارت به دانش آموز کمک می‌کند تا شناخت بیشتری درباره خود و پیرامون خود به دست آورد و بفهمید شیوه تفکر و بهترین روش یادگیری در محل تحصیل و در زندگی شخصی اش کدام است و بتواند روی پای خود بایستید و مسئول یادگیری خود باشد.
🎯بهبود مهارت خود یادگیری توانایی دانش آموزان را در تفکر مستقلانه و انتخاب آگاهانه در مورد کاری که می خواهند انجام دهند، بالا می برد.

🔰 خشت کج | نقد نظام آموزشی

🆔️ @kheshtekaj

🔶️استخدام در معروف‌ترین شرکت هوش مصنوعی دنیا؛ این ۲ عامل از مدرک دکترا مهم‌تر هستند

🖋مجتبی بوالحسنی

برای ورود به قلب دنیای هوش مصنوعی، به چیزی فراتر از مدرک دانشگاهی نیاز دارید؛ چیزی که از دل کنجکاوی و جسارت زاده می‌شود.
رهبران OpenAI، نیک تورلی و مارک چن، هنگام صحبت درباره‌ی فرایند استخدام در این شرکت سراغ لیست بلندبالایی از مدارک دانشگاهی از آیوی‌لیگ‌ها یا قهرمانی در مسابقات هوش مصنوعی نمی‌روند. بلکه روی ویژگی‌هایی انسانی‌تر و بنیادی‌تر تمرکز دارند: «کنجکاوی» و «ابتکار عمل».

نیک تورلی مدیر تیم ChatGPT در قسمت جدید پادکست رسمی OpenAI توضیح داد که مهم‌ترین ویژگی برای جذب نیرو در این شرکت، توانایی فنی نیست؛ بلکه روحیه‌ی کنجکاوی است. او گفت: «این مهم‌ترین چیزی است که من در افراد جست‌وجو می‌کنم. وقتی دانشجویان از من می‌پرسند در این دنیای متغیر چه باید کرد، پاسخم همین است.»

تورلی با تأکید بر اینکه کار با هوش مصنوعی بیشتر از دانستن پاسخ‌ها، به پرسیدن پرسش‌های درست وابسته است، افزود: «بخش زیادی از این حوزه هنوز ناشناخته است. برای ساختن آینده در این مسیر، باید فروتنی داشت. تنگنای اصلی، ندانستن پاسخ نیست؛ نپرسیدن سؤال‌های درست است.»

به‌نوشته‌ی Dnyuz، مارک چن مدیر ارشد تحقیقات OpenAI نیز همین دیدگاه را دارد. او تأکید کرد که هنگام ورودش به شرکت در سال ۲۰۱۸، آموزش رسمی زیادی در حوزه‌ی هوش مصنوعی نداشت و گفت: «ما روزبه‌روز کمتر به داشتن مدرک دکترای هوش مصنوعی اهمیت می‌دهیم. آنچه اهمیت دارد، داشتن ابتکار عمل است؛ یعنی این‌که مشکل را ببینی، بدانی هیچ‌کس حلش نمی‌کند و خودت دست‌به‌کار شوی.»

روحیه‌ی خودانگیخته میان کارکنان OpenAI چیز تازه‌ای نیست. پیتر دِنگ معاون سابق محصولات مصرفی شرکت که سابقه‌ی رهبری تیم‌های محصول در متا را نیز دارد، اخیراً در پادکست دیگری با صراحت گفت: «اگر بعد از ۶ ماه هنوز لازم باشد به شما بگویم چه‌کار کنید، یعنی شخص اشتباهی را استخدام کرده‌ام.»

انتظار از استقلال و مالکیت بر کار، دقیقاً با فرهنگ سازمانی OpenAI هم‌راستا است. تورلی اشاره کرد که ChatGPT در واقع حاصل تلاش چندروزه شبیه به هکاتون بود؛ تلاشی تیمی که در آن افراد از بخش‌های مختلف مانند زیرساخت و ابررایانه‌ها گرد هم آمدند تا محصول را سریع عرضه کنند. او گفت: «ما در OpenAI پر از آدم‌هایی هستیم که خودشان دست به کار می‌شوند و محصول می‌سازند. این همان چیزی است که ما را متمایز می‌کند و در فرایند استخدام به‌شدت روی آن تمرکز داریم.»

◀️ برگرفته از:
https://www.zoomit.ir/ai-articles/443177-want-work-openai-curiosity-grit-matter-more/

🔰 خشت کج | نقد نظام آموزشی

🆔️ @kheshtekaj

مدرسه و فروپاشی ایران؛ تجربه شش سال معلمی

🖌نوید کلهرودی

🔴 چیزی تا پایان واپسین امتحانات مدارس باقی نمانده و من پس از تجربه شش سال معلمی می‌توانم به صراحت بگویم در هیچ جایی از کشور به اندازه مدرسه نمی‌توانیم فروپاشی ایران را مشاهده کنیم. من از مدارس غیرانتفاعی با وضعیت مالی خوب خانواده‌ها و از مناطق غیر محروم حرف می‌زنم. بچه‌هایی که هرگز در زندگی غم نان نداشته اند. تجربه ای از نیاوران گرفته تا پاکدشت تا ورامین. در این تجربه چند ساله بیش از هر چیز متوجه نکات زیر شده ام:
۱. بی علاقگی کامل به مدرسه و تمامی دروس آن
۲.بی میلی در رابطه با یادگیری مفاهیم کتب دینی 
۳. سردرگمی نوجوانان در مورد مسائل مختلف و آلوده شدن ذهنشان به انواع اطلاعات غلط در باب مسائل مختلف مذهبی، تاریخی و جنسی که در کمترین حالتش باعث استرس و اضطراب آن‌ها می‌شود.
۴. بی میلی به کنکور و ادامه تحصیل در دانشگاه و استرس بی پولی.
۵. پذیرش اجباری رفتن به دانشگاه نه به دلیل کسب علم و مهارت بلکه به دلایل دیگر مثل داشتن مدرک به وقت ازدواج، سفارش شدن برای استخدام، ترس از پدر و مادر و یا سربازی یا پیدا کردن دوستان دختر و پسر.
۶. عملکرد مفتضحانه در خواندن روان فارسی و داشتن بی نهایت غلط املایی و ناتوانی در نوشتن یک متن ساده.
۷. بی میلی به حفظیات محوری و تاکید سیستم بر آن که باعث فقدان هیچ گونه توان برای فکر کردن، اظهار نظر و داشتن فکر خلاق و نقاد در بچه‌ها شده.
۸. جذب شدن ضعیف‌ترین نیروها به آموزش و پرورش به عنوان معلم و در نتیجه ضعف این معلمان در کلاسداری، نداشتن حداقلی از سواد برای تدریس و در نتیجه بی‌سوادی مفرط معلم و دانش آموز با هم.
۹. مرگ کامل مدرسه در ایران و تبدیل شدن آن به یک چهاردیواری که بچه‌ را چند ساعتی در خودش نگه دارد و معلم و بچه فقط زنگی را به پایان برسانند.
۱۰. چالش وجود معلمان با سابقه با ذهن قدیمی و کهنه که نه مهارت کار با تکنولوژی دارند نه جهان نسل جدید را درک می‌کنند و تنش میان آن‌ها و بچه‌ها.
۱۱. بی ادبی، طلبکاری و نداشتن کوچکترین اخلاقیات در دانش آموزان مثل سلام کردن به معلم،  فحاشی یا بلد نبودن کوچکترین آداب معاشرت ( تا مستقیم تجربه نکنید متوجه عمق آن نخواهید شد )
۱۲. اعتیاد به سیگار و گل و مشروب.
۱۳. داشتن روابط جنسی از سنین بسیار پایین بدون هیچ نوع محافظت.
۱۴. فقدان هر نوع دانش و سواد در مورد علم، ادبیات یا هنر و اطلاعات عمومی.
۱۵. اعتیاد مطلق به تلفن همراه.
۱۶. داشتن روحیه مباحثه و نپذیرفتن هر سخنی البته به شکل احساسی و بدون استدلال
و ...


🔰 خشت کج | نقد نظام آموزشی

🆔️ @kheshtekaj

💠 «باور به اینکه می‌توانیم آموزش و پرورش را با آزمون‌های بیشتر بهبود دهیم، مثل این است که باور کنیم می‌توانیم با اندازه‌گیری قد خود، قد بلندتری پیدا کنیم.»

🔶️ افزایش تعداد آزمون‌ها به خودی خود منجر به بهبود کیفیت آموزش نمی‌شود؛ همان‌طور که اندازه‌گیری مکرر قد، باعث رشد قد انسان نمی‌گردد. آزمون‌ها ابزار سنجش هستند، نه ابزار رشد و یادگیری. اگر تمرکز آموزش صرفاً بر سنجش و آزمون باشد، کیفیت یادگیری و پرورش خلاقیت و تفکر انتقادی دانش‌آموزان قربانی خواهد شد.

◀️ برگرفته از: کانال «روش‌های نوین یادگیری و آموزش مؤثر»
@dr_saeedi_learningtheory


🔰 خشت کج | نقد نظام آموزشی

🆔️ @kheshtekaj

#معرفی_کتاب

📚 "The Case Against Education"

کتاب «پرونده ای علیه آموزش و پرورش: چرا سیستم آموزشی هدر دادن زمان و پول است» نوشته برایان کپلن، که در سال ۲۰۱۸ منتشر شد، یک نقد جنجالی به سیستم آموزشی مدرن ارائه می‌دهد. کپلن، اقتصاددانی با دیدگاهی تیزبین، استدلال می‌کند که هدف اصلی آموزش نه افزایش مهارت‌های دانشجویان، بلکه تأیید هوش، اخلاق کاری و انطباق‌پذیری آن‌ها به‌عنوان کارمند خوب است. او توضیح می‌دهد که چرا دانش‌آموزان به دنبال نمرات آسان هستند و پس از امتحانات نهایی بیشتر آموخته‌ها را فراموش می‌کنند، و چگونه گسترش دسترسی به آموزش طی دهه‌ها به جای بهبود شغل‌های متوسط، باعث تورم مدارک شده است.

🔰 خشت کج | نقد نظام آموزشی

🆔️ @kheshtekaj

◀️ قسمتی از مقدمه کتاب «پرونده ای علیه آموزش و پرورش: چرا سیستم آموزشی هدر دادن زمان و پول است»

🖋 نوشته‌ی برایان کپلن

🔷️ من بیش از چهل سال است که به‌طور مداوم در مدرسه بوده‌ام. اول پیش‌دبستانی، بعد مهدکودک، دبستان، راهنمایی و دبیرستان. بعدش یک دوره چهارساله کارشناسی در دانشگاه برکلی کالیفرنیا، و پس از آن هم یک دوره چهارساله دکترا در دانشگاه پرینستون. مرحله بعد، چیزی بود که می‌شود به آن «اولین شغل واقعی‌ام» گفت: استاد اقتصاد در دانشگاه جورج میسون. بیست سال گذشته و من هنوز در همین دانشگاه هستم. پاییز امسال، وارد «کلاس چهل و یکم» زندگی‌ام می‌شوم!

🔷️ این سیستم برای من خیلی خوب عمل کرده. واقعاً خوب. من شغلی رؤیایی و دائمی دارم. انتظار می‌رود سالی فقط ۱۵۰ ساعت تدریس کنم—پنج ساعت در هفته، فقط برای سی هفته. بر خلاف بسیاری از استادان، من عاشق تدریسم؛ اما حتی اگر از آن بدم هم می‌آمد، این حجم کار بسیار سبک است. بقیه سال را صرف فکر کردن، خواندن و نوشتن درباره موضوعات مورد علاقه‌ام می‌کنم—چیزی که به آن می‌گویند «پژوهش». درآمدم خیلی زیاد نیست، اما حاضر نیستم جایم را با بیل گیتس عوض کنم. میلیاردها دلار او نمی‌توانند چیزی را برایم بخرند که واقعاً بخواهم و الان نداشته باشم. حتی فکر می‌کنم آرامشی که دارم، چیزی است که گیتس در دوران بازنشستگی‌اش هم ندارد.

🔷️پس از نظر شخصی، هیچ دلیلی ندارم که از نظام آموزشی گله کنم—برعکس! اما تجربه یک عمر زندگی در این سیستم و ۲۵ سال مطالعه و تأمل، مرا به این نتیجه رسانده که نظام آموزشی ما اتلاف عظیمی از زمان و پول است. تقریباً همه سیاستمداران قول می‌دهند که هزینه‌های آموزش را افزایش دهند. اما از نگاه من، فقط می‌توانم زیر لب بگویم: «برای چی؟ می‌خواهید بیشتر هدر بدهیم؟»

🔷️بیشتر منتقدان نظام آموزشی می‌گویند پول را در جای درست خرج نمی‌کنیم، یا معلمان مثل مبلغین بچه‌ها را به راه‌های نادرست می‌کشانند. من تا حدی با این حرف‌ها موافقم، اما به‌نظر من، بزرگ‌ترین ایراد نظام آموزشی چیز دیگری است: آموزش بیش از حد! دانش‌آموزان هزاران ساعت صرف یادگیری مطالبی می‌کنند که نه بهره‌وری آن‌ها را بالا می‌برد، نه زندگی‌شان را غنی‌تر می‌کند. و البته، دانش‌آموزان بدون راهنمایی متخصصان نمی‌توانند این‌همه وقت را تلف کنند!

🔷️مدارس بدیهی است که مهارت‌هایی کاربردی مانند سواد خواندن و نوشتن و حساب را آموزش می‌دهند. دبیرستان‌ها گاهی دروس فنی و حرفه‌ای هم دارند—مانند مکانیکی، برنامه‌نویسی و نجاری. دانشگاه‌ها هم رشته‌هایی مثل مهندسی، پزشکی و کامپیوتر را ارائه می‌دهند که جنبه شغلی دارند. اما تکلیف بقیه درس‌ها و رشته‌ها چیست؟

🔷️به تمام کلاس‌هایی که در عمرتان رفته‌اید فکر کنید. چندتای آن‌ها هیچ مهارت کاربردی‌ای به شما یاد نداد؟ درس‌هایی که از همان مهدکودک شروع می‌شوند و هرگز در زندگی واقعی به کارتان نمی‌آیند. در دبستان، فراتر از خواندن، نوشتن و ریاضی، تاریخ، مطالعات اجتماعی، موسیقی، هنر و تربیت بدنی هم هست. در راهنمایی و دبیرستان هم ریاضیات پیشرفته، ادبیات کلاسیک و زبان‌های خارجی اضافه می‌شود—مفید برای عده کمی از دانشمندان، نویسندگان یا مترجمان آینده، اما بی‌ربط برای بقیه. بیشتر رشته‌های دانشگاهی حتی ادعا نمی‌کنند که مهارت شغلی می‌آموزند. اگر در شغلتان از تاریخ روم، آثار شکسپیر، تحلیل حقیقی یا فلسفه ذهن استفاده می‌کنید، احتمالاً شغل عجیبی دارید!

🔷️شاید از این آموزش به ظاهر «بی‌فایده» از منظر انسانی دفاع کنید. معلم‌ها اغلب می‌گویند هدفشان غنی کردن زندگی دانش‌آموزان یا گسترش افق‌های فکری آن‌هاست. به عنوان یک استاد، من با این استدلال‌ها هم‌دل هستم، چون خودم هم از ایده‌های بزرگ بهره‌مند شده‌ام و تلاش می‌کنم این تجربه را منتقل کنم. اما برای دفاع واقعی از آموزش، کافی نیست به آرمان‌های انسانی تکیه کنیم. باید بپرسیم: واقعاً چند وقت یک‌بار معلم‌ها موفق می‌شوند افق‌های ذهنی دانش‌آموزان را گسترش دهند؟ پاسخ، از نظر تجربی، ناامیدکننده است. گرچه معلم‌های عالی‌می‌توانند دانش‌آموزان را به شکسپیر علاقه‌مند کنند یا آن‌ها را عاشق هنر یا موسیقی کنند، اما این دگرگونی‌ها بسیار نادرند. با وجود همه تلاش‌های معلمان، بیشتر نوجوان‌ها فرهنگ والا را خسته‌کننده می‌دانند—و در بزرگسالی هم نظرشان عوض نمی‌شود.

🔷️یادگیری لازم نیست حتماً کاربردی باشد، یا الهام‌بخش. اما وقتی یادگیری نه مفید است و نه الهام‌بخش، دیگر چه اسمی می‌توان رویش گذاشت جز «اتلاف وقت»؟


🔰 خشت کج | نقد نظام آموزشی

🆔️ @kheshtekaj

الوین تافلر(آینده پژوه):
«بی‌سوادان قرن بیست و یکم کسانی نخواهند بود که نمی‌توانند بخوانند و بنویسند، بلکه کسانی خواهند بود که نمی‌دانند چگونه یاد بگیرند.»
به تعبیر دیگری بی‌سوادان کسانی‌اند که نتوانند یاد بگیرند و آنچه یاد گرفته‌اند را فراموش کنند و مجبور شوند دوباره یاد بگیرند ...

⁉️ به نظر شما به چه کسی می توان با سواد گفت؟

🔰 خشت کج | نقد نظام آموزشی

🆔️ @kheshtekaj

🔴 باورهای غیرمنطقی را کنار بگذارید...

🔹 آلبرت الیس، نظریه عقلانی-عاطفی را مطرح کرد که بر این اصل استوار است: انسان می‌تواند به مسائل با دو رویکرد منطقی و غیرمنطقی نگاه کند. تفکر منطقی آرامش و تعادل ایجاد می‌کند، درحالی‌که تفکر غیرمنطقی موجب اضطراب و رفتارهای نامناسب می‌شود.

🔸 معلمان نیز ممکن است در حرفه خود با باورهای منطقی و غیرمنطقی روبه‌رو باشند. برخی از این باورها عبارت‌اند از:

❌ باورهای غیرمنطقی:

🔺دانش‌آموزان باید همیشه دقیق و بی‌نقص درس بخوانند.
🔺رفتار دانش‌آموزان تعیین‌کننده میزان خوشحالی یا ناراحتی من است.
🔺دانش‌آموزان باید دقیقاً مطابق انتظار من رفتار کنند.
🔺تمجید زیاد باعث پررویی دانش‌آموزان می‌شود.
🔺مقایسه و رقابت میان دانش‌آموزان، بهترین راه ایجاد انگیزه است.
🔺هرگونه اشتباه، نشانه سهل‌انگاری است و باید با شدت برخورد شود.

✅ باورهای منطقی:

🔸هر دانش‌آموز با وجود تلاش ممکن است گاهی نمره پایین بگیرد.
🔸دانش‌آموزان شخصیت و انگیزه‌های متفاوتی دارند و ممکن است همیشه مطابق انتظار من عمل نکنند.
🔸اشتباه، بخشی از فرایند یادگیری است و فرصتی برای رشد به شمار می‌آید.
🔸تلاش برای داشتن کلاس ایده‌آل مهم است، اما همیشه بهترین شرایط فراهم نخواهد شد.
🔸خوشحالی من به نگرش و مدیریت شخصی خودم بستگی دارد، نه به رفتار دیگران.

✨ کنار گذاشتن باورهای غیرمنطقی، آرامش، انعطاف‌پذیری و رشد حرفه‌ای معلمان را تقویت می‌کند. با نگاهی منطقی، مسیر آموزش را هموارتر کنید. .

📚برگرفته از کتاب «فوت و فن معلمی» انتشارات لوح زرین علی سعیدی

◀️ رونوشت از: کانال «روش‌های نوین یادگیری و آموزش مؤثر»
@dr_saeedi_learningtheory


🔰 خشت کج | نقد نظام آموزشی

🆔️ @kheshtekaj

✅ مهم‌ترین مهارت‌های شغلی ۲۰۲۵

ارزش و اهمیت مهارت‌های مورد نیاز مشاغل جدید زمانی بیشتر است که دانشگاه‌ها ‌و موسسات آموزش عالی در نیازسنجی و طراحی رشته‌های جدید و به‌روزسازی محتوای برنامه درسی دست به اقدام سیاستی می‌زنند. جایی‌که دانشگاههای ما اغلب نسبت به مهارت‌های شغلی و حرفه‌ای نوپدید حساسیت آموزشی کمتری نشان می‌دهند و رشته‌های سنتی و عرفی و کلاسیک همچنان دایرمدار سیاستگذاری‌های آموزش عالی و پذیرش و جذب دانشجو هستند...

◀️ برگرفته از کانال پداگوژی فرودستان


🔰 خشت کج | نقد نظام آموزشی

🆔️ @kheshtekaj

مدرسه به عنوان نماد جهان استاندارد، همواره تلاش در استانداردسازی دارد که این خود به معنای سرکوب تفاوت‌ها است...

👈🏻 برگرفته از کانال " نوبانگ اندیشه "


🔰 خشت کج | نقد نظام آموزشی

🆔️ @kheshtekaj

💠 گاهی اوقات این دانش‌آموز نیست که در ارزیابی مردود می‌شود — شاید این ارزیابی است که در سنجش کامل توانایی‌های دانش‌آموز شکست خورده است...


🔰 خشت کج | نقد نظام آموزشی

🆔️ @kheshtekaj

کتاب «علیه مدرسه» در سال ۲۰۲۵ منتشر شد و فراتر از مسئلۀ مدرسه، دربارۀ جهان پرمخاطره امروز است و نقشی که مدرسه در تداوم آن دارد. نویسندگان توضیح می‌دهند که مدرسه چگونه تبدیل به نهادی شده که به‌جای «اخلاق زندگی»، «اخلاق انقراض» را پرورش می‌دهد؛ اخلاقی مبتنی بر رابطۀ با خود به‌عنوان امری فردگرایانه و در رقابت با دیگران و رابطۀ جاهلانه با محیط زیست درحالی‌که اخلاق زندگی مبتنی است بر شناخت وابستگی متقابل، مسائل مشترک، آشتی بین حق و خیر، و ارزش تنوع و مدارا.
امروزه مدرسه و معلم در یک بحران سیاسی و معرفت‌شناختی گرفتار شده‌اند. مدرسه به فناوری تولید سوژه‌های فردی انبوه تبدیل شده است. مدرسه نهاد بی‌مکان و بی‌زمان و بی‌زمینه نیست، ما آن را به چنین نهادی تبدیل کرده‌ایم؛ به یک بلوک بی‌محتوا که نابرابری‌ها را تأیید می‌کند و تفاوت‌ها را دسته‌بندی.
برای گذر از چنین وضعیتی باید از اصلاحات غیراصلاح‌طلبانه و فانتزی دوری کرد و به دنبال بازآفرینی مدرسه و حتی فراتر از مدرسه رفت. این مسئله را نمی‌توان با همان ذهن‌هایی حل کرد که آن را ایجاد کرده‌اند.

◀️برگرفته از کانال دکتر رضا امیدی


🔰 خشت کج | نقد نظام آموزشی

🆔️ @kheshtekaj