🍁🍂
🔻در هشتاد و سومین هفته از آغاز کارزار سراسری «سه‌شنبه‌های نه به اعدام»، بار دیگر موجی از همبستگی و اعتراض مردمی در شهرهای مختلف ایران به نمایش درآمد. روز سه‌شنبه ۴ شهریور ۱۴۰۴، صدها شهروند در ده‌ها شهر کوچک و بزرگ گرد هم آمدند تا فریاد جمعی خود علیه مجازات مرگ را بلندتر از همیشه سر دهند.
#نه_به_اعدام
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
زن و جامعه
باز نشر خیزش. @khizesche https://www.group-telegram.com/GEtehadbazneshastegan
🔻در هشتاد و سومین هفته از آغاز کارزار سراسری «سه‌شنبه‌های نه به اعدام»، بار دیگر موجی از همبستگی و اعتراض مردمی در شهرهای مختلف ایران به نمایش درآمد. روز سه‌شنبه ۴ شهریور ۱۴۰۴، صدها شهروند در ده‌ها شهر کوچک و بزرگ گرد هم آمدند تا فریاد جمعی خود علیه مجازات مرگ را بلندتر از همیشه سر دهند.
#نه_به_اعدام
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
زن و جامعه
باز نشر خیزش. @khizesche https://www.group-telegram.com/GEtehadbazneshastegan
خیزش
Photo
هر گاه ساکی را می‌بینی، نگاهت به دنبال مسافرش می‌گردد که شاد و خندان از سفر باز می‌آید و تو نیز چه خوشحالی که مسافرت به سلامت رسیده است. عزیزانی که قرار بود از زندان بیرون بیایند و ساک به دست، شاهد آزادی‌شان باشیم، ولی ساک‌های‌شان را بدون آن‌ها دیدیم، آن هم ساک‌هایی که معلوم نبود واقعا مال آن‌هاست یا دیگری. لباس‌هایی که حتی بوی آن‌ها را نمی‌داد و نمی‌دانستیم مال کدام یک از زندانیان است و آیا واقعا بر تن او بوده است؟ شاید برخی از وسایل ساک‌ها متعلق به زندانی دیگری بود که اعدام شده و قرار بود توسط زندانی ما به دست خانواده اش برسد. هر گوشه ساک و درزها و جیب‌ها و لباس‌ها را می کاویدیم، شاید نشانه‌ای و یادداشتی در آن بیابیم. اگر دفترچه‌ای هم بود، نوشته‌های آن را پاره کرده بودند و فقط کاغذی سفید بر جای مانده بود. نه وصیت نامه‌ای، نه دست‌نوشته‌ای، هیچ.
آذر ۶۷، زنگ‌ها به صدا در آمد و خبر رسید که به کُمیته ... و اوین بیایید، با این خیال که پس از پنج ماه بی‌خبری از آن‌ها، شاید ملاقات‌شان برقرار شده است، شاید می‌خواهند آزادشان کنند، و شاید هم می‌خواهند جنازه‌شان را تحویل دهند و هزاران شاید دیگر که با خود می‌اندیشیدیم. شایعاتی بود که زندانیان را کشته‌اند، ولی هیچ کدام را باور نمی‌کردیم و می‌گفتیم مگر می‌شود این همه زندانی را به یک باره بِکُشند، چگونه می‌شود، حتما دروغ است و آن‌ها زنده‌اند!
دوم، سوم، چهارم و ... آذر ماه سال ۶۷، یادآور خبرهای تلخ و گزنده‌ای است که به سختی میتوان آن را باور کرد. چگونه توانستند آن‌ها را که حکم زندان داشتند یا آن‌هایی که حکم‌شان به پایان رسیده بود را بکُشند؟ چگونه توانستند بدون تحویل جنازه‌ها، ساک‌های زندانیان را به خانواده‌ها تحویل دهند؟ این همه پَستی باور کردنی نیست، هزاران ساکی که بدون صاحب آن، به دست خانواده‌ها رسید و پس از گذشت بیست و شش سال هنوز نمی دانیم چه بر سرشان آورده‌اند و چرا؟!
مادرانی که هر روز با دیدن و نوازش ساک‌ها و نشانه‌ها و دنبال کردن گُم شده‌شان، عمرشان به سر رسید و کودکانی که فقط از پدر و مادر خاطره‌ای محو داشتند و عاقبت عکسی در قاب و ساکی، برخی حتی پدر خود را ندیده‌اند زیرا در شکم مادر بودند. همسرانی که مسئولیتی سنگین به دوش‌شان افتاده بود و این زخم را بایستی به تنهایی و بدون یار تحمل می‌کردند، خواهران و برادرانی که تنها یادی از لحظات شیرین کودکی و جوانی برای‌شان به یادگار مانده بود و برخی حتی عکسی با عزیزشان ندارند و پدرانی که با سکوت‌شان، این زخم را تحمل و برخی هم دق کردند و پدر من نیز یکی از آن‌ها بود.
خانواده‌ها در آن سال‌ها چه رنج‌هایی کشیدند، سالهای درد و انتظار که به تنهایی سپری شد. کسی نبود که به دیدارمان بیاید، یا با ما همدردی کند، در رسانه‌ها از آن بگویند و در تلویزیون‌ها راجع به آن صحبت کنند. سکوت بود و سکوت و همه از نزدیک شدن به ما وحشت داشتند و هنوز هم برخی دارند و فقط خانواده‌ها بودیم که به همدیگر دلداری می‌دادیم!
در شرایطی که حتی نمی‌دانستیم عزیزمان در کدام گوشه‌ای از این شهر یا بیابان با تحقیر دفن شده است، گفتند آن‌ها را در کانال‌هایی در خاوران چال کرده‌اند و برخی از خانواده‌ها جنازه‌هایی را با لباس در آنجا دیده و عکس گرفته بودند، قطعا گورهای بی‌نام و نشان دیگری هم در تهران و شهرستان‌ها هست که بعدها شناسایی خواهد شد.
آخرین نشانه‌های مسافران ما در خاوران بود و خانواده‌هایی که پیشتر به این بلا دچار شده بودند. آنجا را یافتیم و در بدترین شرایط هم آنجا را تنها نگذاشتیم. تهدیدمان کردند، کتک‌مان زدند، بازداشت‌مان کردند، گلهایمان را که با هزاران عشق برده بودیم زیر پا له کردند، هر بلایی دلشان خواست سرمان آوردند تا ما را از رفتن باز دارند، ولی نتوانستند و می‌دانند که این کمترین حق ماست و خواهیم رفت و امیدواریم روزی را شاهد باشیم که ....
این ذره ذره گرمی خاموش وار ما/ یک روز بی‌گمان/ سر می‌زند ز جایی و خورشید می‌شود!
درود بی‌پایان به همه رهروان راه آزادی و عدالت و برابری!
منصوره بهکیش
چهارم آذر ۱۳۹۴
🔺#منصوره_بهکیش فرزند "نیره جلالی مهاجر" مشهور به #مادر_بهکیش است.
شش عضو خانواده‌ی بهکیش در جریان پروژه‌ی کشتار زندانیان سیاسی در دهه‌ی ۶۰اعدام شدند:
#محمد_بهکیش و #سیامک_اسدیان (داماد خانواده) در سال ۱۳۶۰، #زهرا_بهکیش و #محسن_بهکیش در سالهای ۱۳۶۲ و ۱۳۶۴، #محمود_بهکیش و #علی_بهکیش در شهریور ۱۳۶۷ اعدام شدند.
#مادر_بهکیش
#خاوران_حافظه_تاریخی #خاوران_هنوز_سرخ_است #دادخواهی
#مادران_خاوران #جمهوری_کشتار #علیه_فراموشی #تابستان۶۷
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
@Blackfishvoice1
@khizesche
آذر ۶۷، زنگ‌ها به صدا در آمد و خبر رسید که به کُمیته ... و اوین بیایید، با این خیال که پس از پنج ماه بی‌خبری از آن‌ها، شاید ملاقات‌شان برقرار شده است، شاید می‌خواهند آزادشان کنند، و شاید هم می‌خواهند جنازه‌شان را تحویل دهند و هزاران شاید دیگر که با خود می‌اندیشیدیم. شایعاتی بود که زندانیان را کشته‌اند، ولی هیچ کدام را باور نمی‌کردیم و می‌گفتیم مگر می‌شود این همه زندانی را به یک باره بِکُشند، چگونه می‌شود، حتما دروغ است و آن‌ها زنده‌اند!
دوم، سوم، چهارم و ... آذر ماه سال ۶۷، یادآور خبرهای تلخ و گزنده‌ای است که به سختی میتوان آن را باور کرد. چگونه توانستند آن‌ها را که حکم زندان داشتند یا آن‌هایی که حکم‌شان به پایان رسیده بود را بکُشند؟ چگونه توانستند بدون تحویل جنازه‌ها، ساک‌های زندانیان را به خانواده‌ها تحویل دهند؟ این همه پَستی باور کردنی نیست، هزاران ساکی که بدون صاحب آن، به دست خانواده‌ها رسید و پس از گذشت بیست و شش سال هنوز نمی دانیم چه بر سرشان آورده‌اند و چرا؟!
مادرانی که هر روز با دیدن و نوازش ساک‌ها و نشانه‌ها و دنبال کردن گُم شده‌شان، عمرشان به سر رسید و کودکانی که فقط از پدر و مادر خاطره‌ای محو داشتند و عاقبت عکسی در قاب و ساکی، برخی حتی پدر خود را ندیده‌اند زیرا در شکم مادر بودند. همسرانی که مسئولیتی سنگین به دوش‌شان افتاده بود و این زخم را بایستی به تنهایی و بدون یار تحمل می‌کردند، خواهران و برادرانی که تنها یادی از لحظات شیرین کودکی و جوانی برای‌شان به یادگار مانده بود و برخی حتی عکسی با عزیزشان ندارند و پدرانی که با سکوت‌شان، این زخم را تحمل و برخی هم دق کردند و پدر من نیز یکی از آن‌ها بود.
خانواده‌ها در آن سال‌ها چه رنج‌هایی کشیدند، سالهای درد و انتظار که به تنهایی سپری شد. کسی نبود که به دیدارمان بیاید، یا با ما همدردی کند، در رسانه‌ها از آن بگویند و در تلویزیون‌ها راجع به آن صحبت کنند. سکوت بود و سکوت و همه از نزدیک شدن به ما وحشت داشتند و هنوز هم برخی دارند و فقط خانواده‌ها بودیم که به همدیگر دلداری می‌دادیم!
در شرایطی که حتی نمی‌دانستیم عزیزمان در کدام گوشه‌ای از این شهر یا بیابان با تحقیر دفن شده است، گفتند آن‌ها را در کانال‌هایی در خاوران چال کرده‌اند و برخی از خانواده‌ها جنازه‌هایی را با لباس در آنجا دیده و عکس گرفته بودند، قطعا گورهای بی‌نام و نشان دیگری هم در تهران و شهرستان‌ها هست که بعدها شناسایی خواهد شد.
آخرین نشانه‌های مسافران ما در خاوران بود و خانواده‌هایی که پیشتر به این بلا دچار شده بودند. آنجا را یافتیم و در بدترین شرایط هم آنجا را تنها نگذاشتیم. تهدیدمان کردند، کتک‌مان زدند، بازداشت‌مان کردند، گلهایمان را که با هزاران عشق برده بودیم زیر پا له کردند، هر بلایی دلشان خواست سرمان آوردند تا ما را از رفتن باز دارند، ولی نتوانستند و می‌دانند که این کمترین حق ماست و خواهیم رفت و امیدواریم روزی را شاهد باشیم که ....
این ذره ذره گرمی خاموش وار ما/ یک روز بی‌گمان/ سر می‌زند ز جایی و خورشید می‌شود!
درود بی‌پایان به همه رهروان راه آزادی و عدالت و برابری!
منصوره بهکیش
چهارم آذر ۱۳۹۴
🔺#منصوره_بهکیش فرزند "نیره جلالی مهاجر" مشهور به #مادر_بهکیش است.
شش عضو خانواده‌ی بهکیش در جریان پروژه‌ی کشتار زندانیان سیاسی در دهه‌ی ۶۰اعدام شدند:
#محمد_بهکیش و #سیامک_اسدیان (داماد خانواده) در سال ۱۳۶۰، #زهرا_بهکیش و #محسن_بهکیش در سالهای ۱۳۶۲ و ۱۳۶۴، #محمود_بهکیش و #علی_بهکیش در شهریور ۱۳۶۷ اعدام شدند.
#مادر_بهکیش
#خاوران_حافظه_تاریخی #خاوران_هنوز_سرخ_است #دادخواهی
#مادران_خاوران #جمهوری_کشتار #علیه_فراموشی #تابستان۶۷
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
@Blackfishvoice1
@khizesche
Telegram
خیزش
به کانال خیزش بپیوندید، و با ارسال پیامهای آن ما را یاری نمایید. آدرس تماس و ارسال مطالب، عکس و ویدئو بر ای درج در خیزش @khizesh به امید فردای روشن
خیزش
Photo
✍️نوشته زیر یادواره و یاد داشتی است از طرف رفیقی از بستگان ِ رفیق جان باخته، رزمنده کمونیست، داریوش کائدپور عضو مرکزیت سازمان رزمندگان آزادی طبقه کارگر که برای کانال پیام رهایی ارسال شده است. ضمن تشکر از این رفیق گرامی برای ارسال این یاد داشت و همچنین تصاویری از وسایل خصوصی رفیق داریوش در زندان که از ایشان به یادگار مانده، یادش را گرامی می داریم. 🌹👇پیام رهایی
💥بدون شک خورشید خاوران ها خواهد دمید در این سرزمین!
آن ماه های بی خبری که جانمان را به آتش کشیده بود... آن شهریور ننگین که نور چشمان مادر را ربوده بود، گریسته بود و چشمانش سیاهی رفت وقتی که حتی پول و سیگار را هم برای پسر عزیز دردانه اش ، زندانبانان نپذیرفته بودند. آن روزهای تاریک .... و خبرهای دهشتناکی که از طریق رفقا و خانواده های زندانیان سیاسی فضا را سنگین و بهت آور کرده بودو به قلب مان نیش می زد: « در آبان و آذر همه را زدند..... »، در چنین شرایطی بود که من هم از برادرم خواستم که برود و خبری بگیرد..... او رفت و با این ساک برگشت ... ! همه ی آنچه که از سی و شش سال زندگی و مبارزه داریوش بود فقط همین ساک بود که حتی فامیلی اش را هم به اشتباه نوشته بودند..... با چشمانی اشکبار ، در حالیکه سراسر وجودم خشم و درد بود، سرم گیج می رفت ، چگونه می شود در مدت کوتاهی آن همه جان شیفته را ...... آن زیباترین گلهایمان را به این راحتی پرپر کرده باشند...... آیا جنایتکاران با طناب دار و یا تیر خلاص ..... جرأت نگریستن به آن چشم های پر امید و مملو از عشق به زندگی را داشته اند؟... چگونه با آن کامیون های خونین به خاورانها راندند.....؟ کسی رد خون را ندید؟ چه سکوت مرگباری... هنوز از تصور آن لحظات سیاه ، تنم می لرزد. هنوز دلم می خواهد کسی پیدا شود و به من بگوید همه ی این ها کابوس بوده و واقعیت ندارد.... آنروز انگار مرا در فضایی از بی کسی و دربدری رهایم کرده بودند. نمی دانستم به کجا بروم ..... یادم هست در آن روز فیلم « خانه ی دوست کجاست» اکران می شد. یک روز بارانی و غم انگیز که آسمان نیز میگریست، با همکارم به دیدن فیلم رفتیم.... اما من آنجا نبودم ، چیزی را نمی دیدم و حس نمیکردم حتی متوجه نبودم که باران تمام لباسهایم را خیس کرده. درونم انگار همه عالم میگریست، یخ زده بودم .... نمی دانستم با این ساک چه کنم. انگار به اندازه تمام جهان وزن داشت و بر جانم سنگینی میکرد..... عزیزم مگر چه آرزوهایی داشتی که اینچنین سنگین است ؟ میدانم روزی آرزوهایت را فریاد خواهم زد: از خیابانهای تهران تا مسجد سلیمان .... روزی که تو بر بال رویاهایت به پرواز درآیی ... اما اینبار با ما بمان نازنین ! بیا و بمان ! قول می دهم « قرارسلامتی» را در همان باجه تلفن ده نارمک ، انقدر واضع برایت بزنم که دیگر نگرانت نکنم . بیا و بمان دیگر نمی گذارم صدایت را خاموش کنند... بیا و با ما بمان عزیزترینم . من هرگز نبودنت را باور نخواهم کرد. یادت، یاد سرخ تان همیشه گرامی ست. من از یادت نمی کاهم
یاد بعضی نفرات روشنم می دارد.
قوتم می بخشد،
راه می اندازد،
و اجاق ِکهن ِسردِ سرایم
گرم می آید از گرمی ِعالی دم شان.
نام بعضی نفرات
رزق روحم شده است.
وقت هر دل تنگی
سوی شان دارم دست
جراتم می بخشد
روشنم می دارد.
نیما یوشیج
#دادخواهی
#کشتار۶۷
پیام رهایی https://www.group-telegram.com/PayamRahai
باز نشر خیزش @khizesche
💥بدون شک خورشید خاوران ها خواهد دمید در این سرزمین!
آن ماه های بی خبری که جانمان را به آتش کشیده بود... آن شهریور ننگین که نور چشمان مادر را ربوده بود، گریسته بود و چشمانش سیاهی رفت وقتی که حتی پول و سیگار را هم برای پسر عزیز دردانه اش ، زندانبانان نپذیرفته بودند. آن روزهای تاریک .... و خبرهای دهشتناکی که از طریق رفقا و خانواده های زندانیان سیاسی فضا را سنگین و بهت آور کرده بودو به قلب مان نیش می زد: « در آبان و آذر همه را زدند..... »، در چنین شرایطی بود که من هم از برادرم خواستم که برود و خبری بگیرد..... او رفت و با این ساک برگشت ... ! همه ی آنچه که از سی و شش سال زندگی و مبارزه داریوش بود فقط همین ساک بود که حتی فامیلی اش را هم به اشتباه نوشته بودند..... با چشمانی اشکبار ، در حالیکه سراسر وجودم خشم و درد بود، سرم گیج می رفت ، چگونه می شود در مدت کوتاهی آن همه جان شیفته را ...... آن زیباترین گلهایمان را به این راحتی پرپر کرده باشند...... آیا جنایتکاران با طناب دار و یا تیر خلاص ..... جرأت نگریستن به آن چشم های پر امید و مملو از عشق به زندگی را داشته اند؟... چگونه با آن کامیون های خونین به خاورانها راندند.....؟ کسی رد خون را ندید؟ چه سکوت مرگباری... هنوز از تصور آن لحظات سیاه ، تنم می لرزد. هنوز دلم می خواهد کسی پیدا شود و به من بگوید همه ی این ها کابوس بوده و واقعیت ندارد.... آنروز انگار مرا در فضایی از بی کسی و دربدری رهایم کرده بودند. نمی دانستم به کجا بروم ..... یادم هست در آن روز فیلم « خانه ی دوست کجاست» اکران می شد. یک روز بارانی و غم انگیز که آسمان نیز میگریست، با همکارم به دیدن فیلم رفتیم.... اما من آنجا نبودم ، چیزی را نمی دیدم و حس نمیکردم حتی متوجه نبودم که باران تمام لباسهایم را خیس کرده. درونم انگار همه عالم میگریست، یخ زده بودم .... نمی دانستم با این ساک چه کنم. انگار به اندازه تمام جهان وزن داشت و بر جانم سنگینی میکرد..... عزیزم مگر چه آرزوهایی داشتی که اینچنین سنگین است ؟ میدانم روزی آرزوهایت را فریاد خواهم زد: از خیابانهای تهران تا مسجد سلیمان .... روزی که تو بر بال رویاهایت به پرواز درآیی ... اما اینبار با ما بمان نازنین ! بیا و بمان ! قول می دهم « قرارسلامتی» را در همان باجه تلفن ده نارمک ، انقدر واضع برایت بزنم که دیگر نگرانت نکنم . بیا و بمان دیگر نمی گذارم صدایت را خاموش کنند... بیا و با ما بمان عزیزترینم . من هرگز نبودنت را باور نخواهم کرد. یادت، یاد سرخ تان همیشه گرامی ست. من از یادت نمی کاهم
یاد بعضی نفرات روشنم می دارد.
قوتم می بخشد،
راه می اندازد،
و اجاق ِکهن ِسردِ سرایم
گرم می آید از گرمی ِعالی دم شان.
نام بعضی نفرات
رزق روحم شده است.
وقت هر دل تنگی
سوی شان دارم دست
جراتم می بخشد
روشنم می دارد.
نیما یوشیج
#دادخواهی
#کشتار۶۷
پیام رهایی https://www.group-telegram.com/PayamRahai
باز نشر خیزش @khizesche
Telegram
کانال پیام رهایی
هدف اصلی و بنیادی گردانندگان کانال پیام رهایی ، پخش و تبلیغ امر بنیادین طبقۀ کارگر و مطالبات جنبش های همه توده های زیر ستم و تلاش برای ساختن جامعه ای عاری از استثمار و بدون طبقات است. آدرس تماس با ما:
@far8832
[email protected]
@far8832
[email protected]
🟣 محکومیت مطهره گونه‌ای به ۲۱ ماه حبس
به گزارش زمانه: «شعبه ۲۹ دادگاه انقلاب تهران، مطهره گونه‌ای، فعال دانشجویی و دبیر سابق سیاسی انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران را به ۲۱ ماه حبس تعزیری محکوم کرد.
بر اساس حکمی که او شخصاً منتشر کرده، ۱۵ ماه از این حبس به اتهام «تبلیغ علیه نظام» و ۶ ماه دیگر به اتهام «اهانت به خامنه‌ای» صادر شده است. همچنین تلفن همراه او نیز به‌دلیل «مطالب مجرمانه» ضبط شده است.
این فعال دانشجویی در خردادماه بازداشت و با گذشت بیش از یک ماه با قرار وثیقه آزاد شده بود. او پس از آزادی، از جزئیات بازداشت خود از جمله شلیک گلوله هنگام دستگیری، و انتقال با چشم‌بند به خیابان خبر داده بود.
این حکم در حالی صادر شده که او پیش از این نیز سابقه بازداشت و محکومیت را داشته و به‌تازگی در اسفند ۱۴۰۳ از زندان آزاد شده بود».
#ژن_ژيان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani. @khizesche. باز نشر خیزش
به گزارش زمانه: «شعبه ۲۹ دادگاه انقلاب تهران، مطهره گونه‌ای، فعال دانشجویی و دبیر سابق سیاسی انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران را به ۲۱ ماه حبس تعزیری محکوم کرد.
بر اساس حکمی که او شخصاً منتشر کرده، ۱۵ ماه از این حبس به اتهام «تبلیغ علیه نظام» و ۶ ماه دیگر به اتهام «اهانت به خامنه‌ای» صادر شده است. همچنین تلفن همراه او نیز به‌دلیل «مطالب مجرمانه» ضبط شده است.
این فعال دانشجویی در خردادماه بازداشت و با گذشت بیش از یک ماه با قرار وثیقه آزاد شده بود. او پس از آزادی، از جزئیات بازداشت خود از جمله شلیک گلوله هنگام دستگیری، و انتقال با چشم‌بند به خیابان خبر داده بود.
این حکم در حالی صادر شده که او پیش از این نیز سابقه بازداشت و محکومیت را داشته و به‌تازگی در اسفند ۱۴۰۳ از زندان آزاد شده بود».
#ژن_ژيان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani. @khizesche. باز نشر خیزش
🟣 #بیدارزنی : گزارشی از بازداشت جمعیِ فعالان فرهنگی در تهران
روز چهارشنبه ۲۹ مرداد ۱۴۰۴ به‌صورت همزمان پنج نفر از فعالان فرهنگی و سیاسی شامل #احسان_رستمی، #رامین_رستمی، #حسن_توزنده‌جانی، #نیما_مهدی‌زادگان و #مرجان_اردشیرزاده توسط «اطلاعات سپاه» در منازل شخصی خود بازداشت شدند.
♦️احسان رستمی، مترجم کتاب‌های ارزشمندی در حوزه‌ی اقتصاد سیاسی و نقد سرمایه‌داری جهانی است. او در رده‌ی ناشران مستقلی است که کتاب‌های منتشر شده‌ی آن در سه بخش فلسفه، اقتصاد و جنبش‌های سیاسی-اجتماعی قرار می‌گیرد.
♦️حسن توزنده‌جانی، شاعر و فعال فرهنگی در حوزه‌ی کتاب است. وی نیز در روز چهارشنبه ۲۹ مردادماه توسط ماموران اطلاعات سپاه در منزل شخصی خود بازداشت شد.
طی شش روز گذشته، همگی آنان از حق تماس تلفنی نیز محروم بودند و بی‌خبری از محل نگهداری و پرونده‌سازی شکل گرفته علیه آنان، نگرانی‌ها پیرامون وضعیت سلامت آنان را بیشتر کرده است.
🟣 از سه بازداشتی دیگر، هنوز تصاویری در دست نیست
#ژن_ژيان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani. @khizesche. باز نشر خیزش
روز چهارشنبه ۲۹ مرداد ۱۴۰۴ به‌صورت همزمان پنج نفر از فعالان فرهنگی و سیاسی شامل #احسان_رستمی، #رامین_رستمی، #حسن_توزنده‌جانی، #نیما_مهدی‌زادگان و #مرجان_اردشیرزاده توسط «اطلاعات سپاه» در منازل شخصی خود بازداشت شدند.
♦️احسان رستمی، مترجم کتاب‌های ارزشمندی در حوزه‌ی اقتصاد سیاسی و نقد سرمایه‌داری جهانی است. او در رده‌ی ناشران مستقلی است که کتاب‌های منتشر شده‌ی آن در سه بخش فلسفه، اقتصاد و جنبش‌های سیاسی-اجتماعی قرار می‌گیرد.
♦️حسن توزنده‌جانی، شاعر و فعال فرهنگی در حوزه‌ی کتاب است. وی نیز در روز چهارشنبه ۲۹ مردادماه توسط ماموران اطلاعات سپاه در منزل شخصی خود بازداشت شد.
طی شش روز گذشته، همگی آنان از حق تماس تلفنی نیز محروم بودند و بی‌خبری از محل نگهداری و پرونده‌سازی شکل گرفته علیه آنان، نگرانی‌ها پیرامون وضعیت سلامت آنان را بیشتر کرده است.
🟣 از سه بازداشتی دیگر، هنوز تصاویری در دست نیست
#ژن_ژيان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani. @khizesche. باز نشر خیزش
⭕️ گسترش کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در هفته هشتاد و سوم به ۵۰ زندان مختلف
⭕️پیوستن زندان دهدشت به کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام»
در ایران ِ تحت حاکمیت ولایت فقیه ماشین اعدام همچنان بی‌رحمانه قربانی می‌گیرد. تنها در ماه مرداد، ۱۶۶ تن به دار آویخته شدند؛ و در هفته گذشته، ۳۱ تن از هم‌وطنان ما، از جمله یک زن اعدام شدند، و دو تن از قربانیان در کردکوی و بیرم لارستان در ملا عام حلق آویز شدند. حکومت اعدامی قصد دارد با تحقیر و عادی‌سازی خشونت، جامعه را در وحشت فرو برد.
طبق اخبار رسیده جمعی از زندانیان زندان دهدشت در هفته هشتاد و سوم به «کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام» پیوستند؛ افزودن نام زندان دهدشت به فهرست این کارزار یادآور این حقیقت تلخ است که هیچ گوشه‌ای از ایران از سایه اعدام در امان نمانده است.
همزمان با خشم به خبر تکان‌دهنده دیگری می‌نگریم: تبدیل قطعه ۴۱ بهشت زهرا (قطعه‌ای که یادآور هزاران زندانی سیاسی دهه ۶۰ و جنایت‌های فراموش‌نشدنی آن سال‌هاست) به پارکینگ؛ اقدامی که نه تنها تلاشی شرم‌آور برای پاک کردن حافظه جمعی و آثار جنایت‌های حکومتی است، بلکه بی‌حرمتی آشکاری به قربانیان و خانواده‌هایشان محسوب می‌شود، امری که از سوی عفو بین الملل نیز محکوم شده است.
کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» بار دیگر فریاد می‌زند:
اعدام راه‌حل نیست؛
اعدام نقض آشکار حق حیات است؛
اعدام ابزاری برای ایجاد رعب و تثبیت سرکوب سیاسی است.
این کارزار از همه نهادهای بین‌المللی، فعالان حقوق بشر و همه وجدان‌های بیدار می‌خواهد که در برابر این چرخه مرگ بایستند و اعتراض مردم ایران علیه اعدام را بازتاب کنند.
«کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در هفته هشتادوسوم روز سه‌شنبه ۴ شهریور ۱۴۰۴ در ۵۰ زندان زیر در اعتصاب غذا می‌باشد:
زندان اوین، زندان قزلحصار (واحد ۳و ۴)، زندان مرکزی کرج، زندان فردیس کرج، زندان تهران بزرگ، زندان قرچک، زندان خورین ورامین، زندان چوبیندر قزوین، زندان اهر، زندان اراک، زندان خرم آباد، زندان یاسوج، زندان اسدآباد اصفهان، زندان دستگرد اصفهان، زندان شیبان اهواز، زندان سپیدار اهواز (بند زنان و مردان)، زندان نظام شیراز، زندان عادل آباد شیراز (بند زنان و مردان)، زندان فیروزآباد فارس، زندان زاهدان (بند زنان)، زندان برازجان، زندان رامهرمز، زندان بهبهان، زندان بم، زندان یزد، زندان کهنوج، زندان طبس، زندان مشهد، زندان گنبدکاووس، زندان قائمشهر، زندان رشت (بند مردان و زنان )، زندان رودسر، زندان حویق تالش، زندان ازبرم لاهیجان، زندان دیزل آباد کرمانشاه، زندان اردبیل، زندان تبریز، زندان ارومیه، زندان سلماس، زندان خوی، زندان نقده، زندان میاندوآب، زندان مهاباد، زندان بوکان، زندان سقز، زندان بانه، زندان مریوان، زندان سنندج،زندان کامیاران و زندان دهدشت
هفته هشتادوسوم
۴ شهریور ۱۴۰۴
#کارزار_سه‌شنبه‌های_نه_به_اعدام
#کارزار_سه_شنبه_های_نه_به_اعدام
#نه_به_اعدام
@no_to_execution_tuesdays
https://www.group-telegram.com/No_To_Execution_Tuesdays
https://x.com/n_t_e_t?s=11&t=6GecPLF1UQuojV4AbepL1A
⭕️پیوستن زندان دهدشت به کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام»
در ایران ِ تحت حاکمیت ولایت فقیه ماشین اعدام همچنان بی‌رحمانه قربانی می‌گیرد. تنها در ماه مرداد، ۱۶۶ تن به دار آویخته شدند؛ و در هفته گذشته، ۳۱ تن از هم‌وطنان ما، از جمله یک زن اعدام شدند، و دو تن از قربانیان در کردکوی و بیرم لارستان در ملا عام حلق آویز شدند. حکومت اعدامی قصد دارد با تحقیر و عادی‌سازی خشونت، جامعه را در وحشت فرو برد.
طبق اخبار رسیده جمعی از زندانیان زندان دهدشت در هفته هشتاد و سوم به «کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام» پیوستند؛ افزودن نام زندان دهدشت به فهرست این کارزار یادآور این حقیقت تلخ است که هیچ گوشه‌ای از ایران از سایه اعدام در امان نمانده است.
همزمان با خشم به خبر تکان‌دهنده دیگری می‌نگریم: تبدیل قطعه ۴۱ بهشت زهرا (قطعه‌ای که یادآور هزاران زندانی سیاسی دهه ۶۰ و جنایت‌های فراموش‌نشدنی آن سال‌هاست) به پارکینگ؛ اقدامی که نه تنها تلاشی شرم‌آور برای پاک کردن حافظه جمعی و آثار جنایت‌های حکومتی است، بلکه بی‌حرمتی آشکاری به قربانیان و خانواده‌هایشان محسوب می‌شود، امری که از سوی عفو بین الملل نیز محکوم شده است.
کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» بار دیگر فریاد می‌زند:
اعدام راه‌حل نیست؛
اعدام نقض آشکار حق حیات است؛
اعدام ابزاری برای ایجاد رعب و تثبیت سرکوب سیاسی است.
این کارزار از همه نهادهای بین‌المللی، فعالان حقوق بشر و همه وجدان‌های بیدار می‌خواهد که در برابر این چرخه مرگ بایستند و اعتراض مردم ایران علیه اعدام را بازتاب کنند.
«کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در هفته هشتادوسوم روز سه‌شنبه ۴ شهریور ۱۴۰۴ در ۵۰ زندان زیر در اعتصاب غذا می‌باشد:
زندان اوین، زندان قزلحصار (واحد ۳و ۴)، زندان مرکزی کرج، زندان فردیس کرج، زندان تهران بزرگ، زندان قرچک، زندان خورین ورامین، زندان چوبیندر قزوین، زندان اهر، زندان اراک، زندان خرم آباد، زندان یاسوج، زندان اسدآباد اصفهان، زندان دستگرد اصفهان، زندان شیبان اهواز، زندان سپیدار اهواز (بند زنان و مردان)، زندان نظام شیراز، زندان عادل آباد شیراز (بند زنان و مردان)، زندان فیروزآباد فارس، زندان زاهدان (بند زنان)، زندان برازجان، زندان رامهرمز، زندان بهبهان، زندان بم، زندان یزد، زندان کهنوج، زندان طبس، زندان مشهد، زندان گنبدکاووس، زندان قائمشهر، زندان رشت (بند مردان و زنان )، زندان رودسر، زندان حویق تالش، زندان ازبرم لاهیجان، زندان دیزل آباد کرمانشاه، زندان اردبیل، زندان تبریز، زندان ارومیه، زندان سلماس، زندان خوی، زندان نقده، زندان میاندوآب، زندان مهاباد، زندان بوکان، زندان سقز، زندان بانه، زندان مریوان، زندان سنندج،زندان کامیاران و زندان دهدشت
هفته هشتادوسوم
۴ شهریور ۱۴۰۴
#کارزار_سه‌شنبه‌های_نه_به_اعدام
#کارزار_سه_شنبه_های_نه_به_اعدام
#نه_به_اعدام
@no_to_execution_tuesdays
https://www.group-telegram.com/No_To_Execution_Tuesdays
https://x.com/n_t_e_t?s=11&t=6GecPLF1UQuojV4AbepL1A
Telegram
کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام
کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام
No to Execution Tuesdays Campaign
تماس با ادمین در تلگرام:
@no_to_execution_admin
تماس با ادمین در جی‌میل:
[email protected]
No to Execution Tuesdays Campaign
تماس با ادمین در تلگرام:
@no_to_execution_admin
تماس با ادمین در جی‌میل:
[email protected]
🍁🍂
🔻#عملیاتی‌های_معترض_جنوب
📍شرکت بهره‌برداری نفت و گاز #آغاجاری
👈دوشنبه ۳شهریورماه۴۰۴
🔹اهم مطالبات:
➖حذف سقف‌حقوق
➖حذف محدودیت حق‌سنوات بازنشستگی
➖اجرای کامل ماده۱۰
➖پرداخت بک-پی ماده۱۰
➖عدم تفکیک ۳گانه‌ی مشاغل عملیاتی
➖بازنگری اساسنامه‌ی تحمیلی صندوق بازنشستگی
و چندین مورد دیگر
بازگشت #شوالیه‌های_آغاجاری
پایگاه اطلاع رسانی مطالبات کارکنان رسمی صنعت نفت ایران
دوشنبه ۳ شهریور ۱۴۰۴
@khizesche. باز نشر خیزش
🔻#عملیاتی‌های_معترض_جنوب
📍شرکت بهره‌برداری نفت و گاز #آغاجاری
👈دوشنبه ۳شهریورماه۴۰۴
🔹اهم مطالبات:
➖حذف سقف‌حقوق
➖حذف محدودیت حق‌سنوات بازنشستگی
➖اجرای کامل ماده۱۰
➖پرداخت بک-پی ماده۱۰
➖عدم تفکیک ۳گانه‌ی مشاغل عملیاتی
➖بازنگری اساسنامه‌ی تحمیلی صندوق بازنشستگی
و چندین مورد دیگر
بازگشت #شوالیه‌های_آغاجاری
پایگاه اطلاع رسانی مطالبات کارکنان رسمی صنعت نفت ایران
دوشنبه ۳ شهریور ۱۴۰۴
@khizesche. باز نشر خیزش
خیزش
Photo
آزادی بیان در هفته‌ای که گذشت(۲۵ تا ۳۱ مرداد ۱۴۰۴)
24 اوت، 2025 توسط کانون نویسندگان ایران
شنبه ۲۵ مرداد
ــ وکیل شریفه محمدی (فعال کارگری محبوس در زندان لاکان رشت) با انتشار متنی اعلام کرد که حکم اعدام این زندانی سیاسی در دیوان‌عالی کشور تایید شده است. او افزوده است: «شعبه‌ی ۳۹ دیوان‌عالی کشور که پیشتر حکم اعدام شریفه محمدی را نقض کرده بود این بار، با وجود باقی‌ماندن همه ابهامات و ایرادات وارده، حکم اعدام را تأیید کرده است».
ــ جلسه‌ی بازپرسی پریا مرندیز، بازیگر تئاتر و سینما، در دادسرای عمومی و انقلاب ناحیه ۳۳ تهران برگزار شد و این شهروند بهائی ساکن تهران بابت اتهام‌های «تبلیغ علیه نظام»، «تبلیغ و حمایت از رژیم صهیونیستی» و توهین به مقدسات» به دفاع از خود پرداخت. او در پایان جلسه با تودیع وثیقه‌ی سه میلیارد و پانصد میلیون تومانی آزاد شد.
ــ رحمان رحیم‌پور، شهروند اهل سقز، دردادگاه انقلاب این شهر به اتهام «تبلیغ علیه نظام» به ۵ ماه حبس تعلیقی (به مدت دو سال) و پرداخت ۱۰ میلیون تومان جزای نقدی محکوم شد.
ــ حکم دو سال محدودیت تردد با استفاده از پابند الکترونیکی به اتهام «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور» برای سارا وجدانی، شهروند بهائی ساکن شیراز، پس از حضور او در دادسرای شیراز به اجرا گذاشته شد.
ــ محسن غیاثی، زندانی سیاسی و از بازداشت شدگان اعتراضات آبان ۹۸، «به صورت مشروط» از زندان اوین آزاد شد.
ــ «سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه» صدور حکم ۳ سال و ۶ ماه و یک روز زندان برای مسعود فرهیخته را محکوم کرد.
یکشنبه ۲۶ مرداد
ــ به گفته‌ی خبرگزاری‌ها، محکومیت حبس شش شهروند بهائی ساکن همدان (ندا محبی، عاطفه زاهدی، فریده ایوبی، نورا ایوبی، زرین‌دخت احدزاده و ژاله رضایی) به اتهام‌هایی چون «عضویت در جامعه‌ی بهائی» و «آموزش و تبلیغ مخل شرع» ۲۱ مردادماه در دادگاه تجدیدنظر استان همدان عینا تایید شده است.
ــ هانیه نبوی، خواهر ضیا نبوی (زندانی سیاسی)، با انتشار مطلبی اعلام کرد که برادرش را به زندان اوین بازگردانده‌‌اند. او افزود «این در حالی است که نتیجه آزمون دکتری طی روزهای آینده اعلام خواهد شد و ضیا نبوی به جای انجام امور ثبت‌نام و حضور در کلاس‌ها باید روزهای پیش‌رو را در زندان بگذراند».
ــ نواب قزلباش، طراح گرافیک و «عضو سابق هیئت مدیره‌ی انجمن صنفی طراحان گرافیک ایران»، که به اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام» به چهار ماه حبس محکوم شده است به زندان اوین منتقل شد.
ــ مرتضی دامور، پدر هفتادساله‌ی وحید دامور (از جانباختگان اعتراضات آبان ۹۸)، در کرج بازداشت و به زندان همدان منتقل شد. پسر او با انتشار ویدیویی اعلام کرد که این بازداشت روز شنبه ۲۵ مرداد با هجوم نیروهای امنیتی کرج به خانهاش صورت گرفته است.
ــ «سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه» با صدور بیانیه‌ای «صدور و تأیید حکم اعدام علیه فعال کارگری شریفه محمدی» را محکوم کرد.
دوشنبه ۲۷ مرداد
ــ گزارش‌گر ویژه‌ی سازمان ملل در امور حقوق بشر ایران، ضمن ابراز نگرانی شدید نسبت به تأیید حکم اعدام شریفه محمدی، اعلام کرد که این اقدام در حالی انجام شده که دیوان‌عالی کشور پیشتر نواقص جدی در روند رسیدگی و آیین دادرسی این پرونده را تأیید کرده بود. او افزوده است که وجود گزارش‌های متعدد درباره شکنجه، محرومیت از دسترسی به وکیل منتخب و نگهداری طولانی‌مدت در سلول انفرادی تردیدهای جدی در خصوص عادلانه‌بودن این روند ایجاد می‌کند.
ــ هستی امیری، دانشجوی دانشگاه علامه طباطبایی تهران، به اتهام «تبلیغ علیه نظام» به یک سال حبس تعزیری، به اتهام «حضور بدون حجاب شرعی در معابر و انظار عمومی» به پرداخت سه میلیون و سیصدهزار تومان جزای نقدی و به اتهام «نشر اکاذیب به قصد تشویش اذهان عمومی» به دو سال حبس تعزیری و پرداخت پنجاه میلیون تومان جزای نقدی محکوم شد. او همچنین در بخش «مجازات‌های تکمیلی» به دو سال منع خروج از کشور و عضویت در گروه‌ها و دستجات سیاسی و اجتماعی محکوم شده است. این احکام به صورت غیابی در شعبه‌ی ۲۶ دادگاه انقلاب تهران صادر شده‌اند.
ــ درخواست «اعاده‌ی دادرسی» مهناز طراح (زندانی سیاسی محبوس در زندان قرچک ورامین) برای سومین بار در شعبه‌ی ۳۹ دیوان‌عالی کشور رد شد. این شهروند دی‌ماه ۱۴۰۲ در شعبه‌ی ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به «اتهام اجتماع و تبانی برای ارتکاب جرم و «تبلیغ علیه نظام» به چهار سال و چهار ماه حبس محکوم شد که در پی «تسلیم به رای» به دو سال و ۹ ماه حبس کاهش پیدا کرد.
24 اوت، 2025 توسط کانون نویسندگان ایران
شنبه ۲۵ مرداد
ــ وکیل شریفه محمدی (فعال کارگری محبوس در زندان لاکان رشت) با انتشار متنی اعلام کرد که حکم اعدام این زندانی سیاسی در دیوان‌عالی کشور تایید شده است. او افزوده است: «شعبه‌ی ۳۹ دیوان‌عالی کشور که پیشتر حکم اعدام شریفه محمدی را نقض کرده بود این بار، با وجود باقی‌ماندن همه ابهامات و ایرادات وارده، حکم اعدام را تأیید کرده است».
ــ جلسه‌ی بازپرسی پریا مرندیز، بازیگر تئاتر و سینما، در دادسرای عمومی و انقلاب ناحیه ۳۳ تهران برگزار شد و این شهروند بهائی ساکن تهران بابت اتهام‌های «تبلیغ علیه نظام»، «تبلیغ و حمایت از رژیم صهیونیستی» و توهین به مقدسات» به دفاع از خود پرداخت. او در پایان جلسه با تودیع وثیقه‌ی سه میلیارد و پانصد میلیون تومانی آزاد شد.
ــ رحمان رحیم‌پور، شهروند اهل سقز، دردادگاه انقلاب این شهر به اتهام «تبلیغ علیه نظام» به ۵ ماه حبس تعلیقی (به مدت دو سال) و پرداخت ۱۰ میلیون تومان جزای نقدی محکوم شد.
ــ حکم دو سال محدودیت تردد با استفاده از پابند الکترونیکی به اتهام «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور» برای سارا وجدانی، شهروند بهائی ساکن شیراز، پس از حضور او در دادسرای شیراز به اجرا گذاشته شد.
ــ محسن غیاثی، زندانی سیاسی و از بازداشت شدگان اعتراضات آبان ۹۸، «به صورت مشروط» از زندان اوین آزاد شد.
ــ «سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه» صدور حکم ۳ سال و ۶ ماه و یک روز زندان برای مسعود فرهیخته را محکوم کرد.
یکشنبه ۲۶ مرداد
ــ به گفته‌ی خبرگزاری‌ها، محکومیت حبس شش شهروند بهائی ساکن همدان (ندا محبی، عاطفه زاهدی، فریده ایوبی، نورا ایوبی، زرین‌دخت احدزاده و ژاله رضایی) به اتهام‌هایی چون «عضویت در جامعه‌ی بهائی» و «آموزش و تبلیغ مخل شرع» ۲۱ مردادماه در دادگاه تجدیدنظر استان همدان عینا تایید شده است.
ــ هانیه نبوی، خواهر ضیا نبوی (زندانی سیاسی)، با انتشار مطلبی اعلام کرد که برادرش را به زندان اوین بازگردانده‌‌اند. او افزود «این در حالی است که نتیجه آزمون دکتری طی روزهای آینده اعلام خواهد شد و ضیا نبوی به جای انجام امور ثبت‌نام و حضور در کلاس‌ها باید روزهای پیش‌رو را در زندان بگذراند».
ــ نواب قزلباش، طراح گرافیک و «عضو سابق هیئت مدیره‌ی انجمن صنفی طراحان گرافیک ایران»، که به اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام» به چهار ماه حبس محکوم شده است به زندان اوین منتقل شد.
ــ مرتضی دامور، پدر هفتادساله‌ی وحید دامور (از جانباختگان اعتراضات آبان ۹۸)، در کرج بازداشت و به زندان همدان منتقل شد. پسر او با انتشار ویدیویی اعلام کرد که این بازداشت روز شنبه ۲۵ مرداد با هجوم نیروهای امنیتی کرج به خانهاش صورت گرفته است.
ــ «سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه» با صدور بیانیه‌ای «صدور و تأیید حکم اعدام علیه فعال کارگری شریفه محمدی» را محکوم کرد.
دوشنبه ۲۷ مرداد
ــ گزارش‌گر ویژه‌ی سازمان ملل در امور حقوق بشر ایران، ضمن ابراز نگرانی شدید نسبت به تأیید حکم اعدام شریفه محمدی، اعلام کرد که این اقدام در حالی انجام شده که دیوان‌عالی کشور پیشتر نواقص جدی در روند رسیدگی و آیین دادرسی این پرونده را تأیید کرده بود. او افزوده است که وجود گزارش‌های متعدد درباره شکنجه، محرومیت از دسترسی به وکیل منتخب و نگهداری طولانی‌مدت در سلول انفرادی تردیدهای جدی در خصوص عادلانه‌بودن این روند ایجاد می‌کند.
ــ هستی امیری، دانشجوی دانشگاه علامه طباطبایی تهران، به اتهام «تبلیغ علیه نظام» به یک سال حبس تعزیری، به اتهام «حضور بدون حجاب شرعی در معابر و انظار عمومی» به پرداخت سه میلیون و سیصدهزار تومان جزای نقدی و به اتهام «نشر اکاذیب به قصد تشویش اذهان عمومی» به دو سال حبس تعزیری و پرداخت پنجاه میلیون تومان جزای نقدی محکوم شد. او همچنین در بخش «مجازات‌های تکمیلی» به دو سال منع خروج از کشور و عضویت در گروه‌ها و دستجات سیاسی و اجتماعی محکوم شده است. این احکام به صورت غیابی در شعبه‌ی ۲۶ دادگاه انقلاب تهران صادر شده‌اند.
ــ درخواست «اعاده‌ی دادرسی» مهناز طراح (زندانی سیاسی محبوس در زندان قرچک ورامین) برای سومین بار در شعبه‌ی ۳۹ دیوان‌عالی کشور رد شد. این شهروند دی‌ماه ۱۴۰۲ در شعبه‌ی ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به «اتهام اجتماع و تبانی برای ارتکاب جرم و «تبلیغ علیه نظام» به چهار سال و چهار ماه حبس محکوم شد که در پی «تسلیم به رای» به دو سال و ۹ ماه حبس کاهش پیدا کرد.
خیزش
Photo
ــ کیانوش چراغی، شهروند ساکن دهلران، به اتهام «نشر اکاذیب در فضای مجازی» به ۱۳ ماه و ۱۶ روز حبس تعزیری با احتساب ایام بازداشت قبلی و به اتهام «توهین به مأمورین حین انجام وظیفه» به تحمل ۴۰ ضربه شلاق محکوم شد.
ــ چهار فعال صنفی و مدنی (یونس آزادبر، شهره کسایی، امیر وقاری فرهناک لنگرودی و ابراهیم دانش‌پژوه نهزمی) در پی صدور ابلاغیه‌های قوه قضاییه به شعبه‌ی ۴ بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب رشت احضار شدند.
ــ مرکز اطلاع‌رسانی پلیس استان فارس از پلمب یک باغ‌رستوران در شیراز به دلیل «عدم رعایت شئونات اسلامی» خبر داد.
سه‌شنبه ۲۸ مرداد
ــ هشتاد و دومین هفته‌ی کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در ۴۹ زندان کشور برگزار شد. در بیانیه‌ی این هفته‌ی کارزار آمده است: «استمرار بی‌خبری از ۵ زندانی سیاسی محکوم به اعدام و عضو کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام (وحید بنی عامریان، پویا قبادی، بابک علی پور، محمد تقوی، اکبر(شاهرخ) دانشورکار) و یک زندانی امنیتی محکوم به اعدام بابک شهبازی، نشانه‌ای آشکار از نقض فاحش حقوق بشر و فشارهای فزاینده بر جان زندانیان است. همچنین، تایید حکم اعدام زندانی سیاسی شریفه محمدی توسط دیوان‌عالی کشور بار دیگر ابعاد فقدان عدالت و بی‌رحمی دستگاه قضاییِ حکومت اعدامی را عیان می‌سازد، حکومتی مستبد که مشروعیت خود را در جامعه به‌کلی از دست داده است. آمار اعدام‌ها گویای فاجعه‌ای انسانی است؛ تنها در فاصله اول تا ۲۷ام مردادماه ۱۳۶ تن اعدام شده و در سال جاری (۱۴۰۴) تاکنون ۶۲۷ تن به دار آویخته شده‌اند. این اعداد، نه صرفاً داده‌های آماری، بلکه روایت زندگی‌ها و خانواده‌هایی هستند که در سوگ و رنج فرو رفته‌اند».
ــ «سندیکای کارگران نیشکر هفت‌تپه»، «گروه اتحاد بازنشستگان»، «کارگران بازنشسته خوزستان» و «کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری» با انتشار بیانیه‌ای مشترک تایید حکم اعدام شریفه محمدی را محکوم کردند.
ــ به گفته‌ی خبرگزاری‌ها، دانیال مقدم (خواننده‌‌ی معترض محبوس در زندان اوین) به اتهام «تبلیغ علیه نظام» به هشت ماه حبس تعزیری، همچنین دو سال منع اقامت در استان تهران و استان‌های هم‌جوار و دو سال منع خروج از کشور محکوم شده است.
ــ معاون شهردار تهران در مصاحبه‌ای اعلام کرد که محل دفن برخی از اعدام‌شدگان دهه‌ی ۶۰ واقع در قطعه‌ی ۴۱ گورستان بهشت‌زهرا به پارکینگ عمومی تبدیل شده است. به گفته‌ی او این قطعه «سال‌ها بلااستفاده مانده بود و با توجه به نیاز به پارکینگ، پس از اخذ مجوزهای لازم از مسئولان، آن را برای استفاده بازسازی کردیم».
ــ ابراهیم رشیدی، فعال رسانه‌ای آذربایجانی، به اتهام «تبلیغ علیه نظام» و «نشر اکاذیب با هدف تشویش اذهان عمومی» در دادگاه انقلاب و دادگاه کیفری مشکین‌شهر مجموعا به ۲۵ میلیون تومان جزای نقدی محکوم شد.
ــ هیئت تجدیدنظر رسیدگی به تخلفات اداری وزارت آموزش و پرورش برای شش عضو هیئت‌مدیره‌ی انجمن صنفی معلمان سنندج (مجید کریمی، غیاث نعمتی، صلاح حاجی‌میرزایی، نسرین کریمی، لیلا زارعی و فیصل نوری) احکام انضباطی صادر کرد. به گفته‌ی خبرگزاری‌ها، این احکام شامل «اخراج دائم، اخراج موقت، بازنشستگی اجباری، تنزل رتبه شغلی، خلع از سمت معاونت و حتی تبعید» است.
چهارشنبه ۲۹ مرداد
ــ نینا گلستانی و رزیتا رجایی، داستان‌نویسان ساکن رشت، به اتهام «تبلیغ علیه نظام در فضای مجازی به نفع گروهک‌ها و سازمان‌های مخالف نظام» در شعبه‌ی سوم دادگاه این شهر هر کدام به یک سال حبس تعزیری محکوم شدند. افزون بر این، پرونده‌ی قضایی مشترک دیگری نیز به اتهام‌هایی چون «نشر اکاذیب، تردد بدون حجاب در معابر عمومی، انتشار عکس و تصاویر و مطالب خلاف عفت عمومی و افشای تحقیقات مقدماتی دادسرا» برای آنان گشوده شده است.
ــ احسان رستمی، ناشر و کتاب‌فروش ساکن تهران، با هجوم نیروهای امنیتی به خانهاش بازداشت و به مکانی نامعلوم منتقل شد.
ــ علیرضا فرشی، فعال مدنی آذربایجانی، برای تحمل دوران محکومیت حبس خود بازداشت و به زندان مرند منتقل شد. او به اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام» به هشت ماه حبس محکوم شده است.
ــ صفحه منتسب به محمدتقی اکبرنژاد اعلام کرد که «دادگاه تجدیدنظر ویژه‌ی روحانیت» حکم حبس و خلع لباس او را عینا تایید کرده است. او در مرحله‌ی بدوی به اتهام «تضعیف نظام» به هشت ماه و یک روز زندان، به اتهام «توهین به رهبران انقلاب اسلامی» به ۱۵ ماه و ۵ روز زندان و به اتهام «هتک حیثیت روحانیت» به سه سال خلع لباس روحانیت محکوم شده بود.
پنج‌شنبه ۳۰ مرداد
ــ انجمن صنفی روزنامه‌نگاران تهران با انتشار بیانیه‌ای پلمب ساختمان این انجمن به دست مأموران شهرداری را محکوم کرد. در بخشی از بیانیه آمده است: «تخلیه اجباری دفتر انجمن صنفی روزنامه‌نگاران تنها یک نزاع بر سر ساختمان نیست، بلکه تعرضی آشکار به استقلال صنفی و آزادی فعالیت حرفه‌ای روزنامه‌نگاران و چندصدایی جامعه است.
ــ چهار فعال صنفی و مدنی (یونس آزادبر، شهره کسایی، امیر وقاری فرهناک لنگرودی و ابراهیم دانش‌پژوه نهزمی) در پی صدور ابلاغیه‌های قوه قضاییه به شعبه‌ی ۴ بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب رشت احضار شدند.
ــ مرکز اطلاع‌رسانی پلیس استان فارس از پلمب یک باغ‌رستوران در شیراز به دلیل «عدم رعایت شئونات اسلامی» خبر داد.
سه‌شنبه ۲۸ مرداد
ــ هشتاد و دومین هفته‌ی کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در ۴۹ زندان کشور برگزار شد. در بیانیه‌ی این هفته‌ی کارزار آمده است: «استمرار بی‌خبری از ۵ زندانی سیاسی محکوم به اعدام و عضو کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام (وحید بنی عامریان، پویا قبادی، بابک علی پور، محمد تقوی، اکبر(شاهرخ) دانشورکار) و یک زندانی امنیتی محکوم به اعدام بابک شهبازی، نشانه‌ای آشکار از نقض فاحش حقوق بشر و فشارهای فزاینده بر جان زندانیان است. همچنین، تایید حکم اعدام زندانی سیاسی شریفه محمدی توسط دیوان‌عالی کشور بار دیگر ابعاد فقدان عدالت و بی‌رحمی دستگاه قضاییِ حکومت اعدامی را عیان می‌سازد، حکومتی مستبد که مشروعیت خود را در جامعه به‌کلی از دست داده است. آمار اعدام‌ها گویای فاجعه‌ای انسانی است؛ تنها در فاصله اول تا ۲۷ام مردادماه ۱۳۶ تن اعدام شده و در سال جاری (۱۴۰۴) تاکنون ۶۲۷ تن به دار آویخته شده‌اند. این اعداد، نه صرفاً داده‌های آماری، بلکه روایت زندگی‌ها و خانواده‌هایی هستند که در سوگ و رنج فرو رفته‌اند».
ــ «سندیکای کارگران نیشکر هفت‌تپه»، «گروه اتحاد بازنشستگان»، «کارگران بازنشسته خوزستان» و «کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری» با انتشار بیانیه‌ای مشترک تایید حکم اعدام شریفه محمدی را محکوم کردند.
ــ به گفته‌ی خبرگزاری‌ها، دانیال مقدم (خواننده‌‌ی معترض محبوس در زندان اوین) به اتهام «تبلیغ علیه نظام» به هشت ماه حبس تعزیری، همچنین دو سال منع اقامت در استان تهران و استان‌های هم‌جوار و دو سال منع خروج از کشور محکوم شده است.
ــ معاون شهردار تهران در مصاحبه‌ای اعلام کرد که محل دفن برخی از اعدام‌شدگان دهه‌ی ۶۰ واقع در قطعه‌ی ۴۱ گورستان بهشت‌زهرا به پارکینگ عمومی تبدیل شده است. به گفته‌ی او این قطعه «سال‌ها بلااستفاده مانده بود و با توجه به نیاز به پارکینگ، پس از اخذ مجوزهای لازم از مسئولان، آن را برای استفاده بازسازی کردیم».
ــ ابراهیم رشیدی، فعال رسانه‌ای آذربایجانی، به اتهام «تبلیغ علیه نظام» و «نشر اکاذیب با هدف تشویش اذهان عمومی» در دادگاه انقلاب و دادگاه کیفری مشکین‌شهر مجموعا به ۲۵ میلیون تومان جزای نقدی محکوم شد.
ــ هیئت تجدیدنظر رسیدگی به تخلفات اداری وزارت آموزش و پرورش برای شش عضو هیئت‌مدیره‌ی انجمن صنفی معلمان سنندج (مجید کریمی، غیاث نعمتی، صلاح حاجی‌میرزایی، نسرین کریمی، لیلا زارعی و فیصل نوری) احکام انضباطی صادر کرد. به گفته‌ی خبرگزاری‌ها، این احکام شامل «اخراج دائم، اخراج موقت، بازنشستگی اجباری، تنزل رتبه شغلی، خلع از سمت معاونت و حتی تبعید» است.
چهارشنبه ۲۹ مرداد
ــ نینا گلستانی و رزیتا رجایی، داستان‌نویسان ساکن رشت، به اتهام «تبلیغ علیه نظام در فضای مجازی به نفع گروهک‌ها و سازمان‌های مخالف نظام» در شعبه‌ی سوم دادگاه این شهر هر کدام به یک سال حبس تعزیری محکوم شدند. افزون بر این، پرونده‌ی قضایی مشترک دیگری نیز به اتهام‌هایی چون «نشر اکاذیب، تردد بدون حجاب در معابر عمومی، انتشار عکس و تصاویر و مطالب خلاف عفت عمومی و افشای تحقیقات مقدماتی دادسرا» برای آنان گشوده شده است.
ــ احسان رستمی، ناشر و کتاب‌فروش ساکن تهران، با هجوم نیروهای امنیتی به خانهاش بازداشت و به مکانی نامعلوم منتقل شد.
ــ علیرضا فرشی، فعال مدنی آذربایجانی، برای تحمل دوران محکومیت حبس خود بازداشت و به زندان مرند منتقل شد. او به اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام» به هشت ماه حبس محکوم شده است.
ــ صفحه منتسب به محمدتقی اکبرنژاد اعلام کرد که «دادگاه تجدیدنظر ویژه‌ی روحانیت» حکم حبس و خلع لباس او را عینا تایید کرده است. او در مرحله‌ی بدوی به اتهام «تضعیف نظام» به هشت ماه و یک روز زندان، به اتهام «توهین به رهبران انقلاب اسلامی» به ۱۵ ماه و ۵ روز زندان و به اتهام «هتک حیثیت روحانیت» به سه سال خلع لباس روحانیت محکوم شده بود.
پنج‌شنبه ۳۰ مرداد
ــ انجمن صنفی روزنامه‌نگاران تهران با انتشار بیانیه‌ای پلمب ساختمان این انجمن به دست مأموران شهرداری را محکوم کرد. در بخشی از بیانیه آمده است: «تخلیه اجباری دفتر انجمن صنفی روزنامه‌نگاران تنها یک نزاع بر سر ساختمان نیست، بلکه تعرضی آشکار به استقلال صنفی و آزادی فعالیت حرفه‌ای روزنامه‌نگاران و چندصدایی جامعه است.
خیزش
Photo
حالا تنها تشکل صنفی روزنامه‌نگاران تهران باید به دنبال جایی دیگر برای پیگیری حقوق صنفی اعضای خود باشد یا این‌که تا اطلاع ثانوی در خیابان فعالیت‌های خود را پی بگیرد».
جمعه ۳۱ مرداد
ــ هیئت تجدیدنظر رسیدگی به تخلفات اداری وزارت آموزش و پرورش برای هفت تن از فعالان صنفی معلمان ساکن سقز و دیواندره (شهرام کریمی، لقمان‌اله مرادی، سلیمان عبدی، پرویز احسنی، کاوه محمدزاده، هیوا قریشی و امید شاه‌محمدی) احکام انضباطی صادر کرد. به گفته‌ی خبرگزاری‌ها، این احکام شامل «انفصال از خدمت، اخراج از آموزش و پرورش و بازنشستگی اجباری با تقلیل رتبه» است.
جمعه ۳۱ مرداد
ــ هیئت تجدیدنظر رسیدگی به تخلفات اداری وزارت آموزش و پرورش برای هفت تن از فعالان صنفی معلمان ساکن سقز و دیواندره (شهرام کریمی، لقمان‌اله مرادی، سلیمان عبدی، پرویز احسنی، کاوه محمدزاده، هیوا قریشی و امید شاه‌محمدی) احکام انضباطی صادر کرد. به گفته‌ی خبرگزاری‌ها، این احکام شامل «انفصال از خدمت، اخراج از آموزش و پرورش و بازنشستگی اجباری با تقلیل رتبه» است.
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🎥
🍁🍂
🔻▫️کندن گوگرد از کف رآکتور
▪️در ویدیویی که کارگران به رسانه کارگاه فرستاده‌اند، صحنه‌ای واقعی از سخت‌ترین بخش‌های کار در مجتمع گاز پارس جنوبی نشان داده می‌شود، جایی که کارگران پیمانکاری با ابزار ابتدایی و تنها با اتکای به نیروی بازوی خود، ساعت‌ها مشغول کندن و خارج کردن گوگرد جامد از کف یک رآکتوراند. تلاشی طاقت‌فرسا و پیوسته که تنها با عرق جبین و استقامت کارگران پیمانکاری پیش می‌رود.
▪️جای تأسف است، در حالیکه ارزش‌آفرینی اصلی از دل همین رنج و کار یدی بیرون می‌آید، سهم و بهره آن اغلب به جیب دفترنشینانی سرازیر می‌شود که از دور دستی بر آتش دارند، بی‌آنکه سختی کار و مشقت واقعی کارگران را لمس کرده باشند.
https://www.group-telegram.com/GEtehadbazneshastegan @khizesche. باز نشر خیزش
🍁🍂
🔻▫️کندن گوگرد از کف رآکتور
▪️در ویدیویی که کارگران به رسانه کارگاه فرستاده‌اند، صحنه‌ای واقعی از سخت‌ترین بخش‌های کار در مجتمع گاز پارس جنوبی نشان داده می‌شود، جایی که کارگران پیمانکاری با ابزار ابتدایی و تنها با اتکای به نیروی بازوی خود، ساعت‌ها مشغول کندن و خارج کردن گوگرد جامد از کف یک رآکتوراند. تلاشی طاقت‌فرسا و پیوسته که تنها با عرق جبین و استقامت کارگران پیمانکاری پیش می‌رود.
▪️جای تأسف است، در حالیکه ارزش‌آفرینی اصلی از دل همین رنج و کار یدی بیرون می‌آید، سهم و بهره آن اغلب به جیب دفترنشینانی سرازیر می‌شود که از دور دستی بر آتش دارند، بی‌آنکه سختی کار و مشقت واقعی کارگران را لمس کرده باشند.
https://www.group-telegram.com/GEtehadbazneshastegan @khizesche. باز نشر خیزش
📌مبارزه علیه اعدام، مبارزه ای مربوط به تمامی آحاد جامعه است!
…جمهوری اسلامی برای سرپا نگاه داشتن خود بویژه پس از جنگ تجاوزکارانه اسرائیل /آمریکا به بر پا کردن چوبه های دار و گرفتن جان انسانها شتاب بیشتری بخشیده است. نوک تیز سرکوب رژیم ، زنان بویژه زنان زندانی سیاسی را نشانه گرفته و جان زنان زندانی سیاسی هم چون شریفه محمدی پخشان عزیزی و وریشه مرادی را به جرم زن بودن مبارزه کردن و ادامه دادن مبارزه در زندانهای مخوف با صدور حکم اعدام نشانه رفته است.
📌بدون شک هر طناب داری که دور گردن انسانی می پیچد طنابی است که دور گردن همه می پیچد. از طریق همین طناب دار است که جمهوری اسلامی قصد دارد جرئت اعتراض اکثریت مردم که تهیدست میباشند را نسبت به بی آبی، بی ،برقی ،گرانی بیکاری بی ،خانمانی فقر و فلاکت و جرئت اعتراض به ستم ملی به ستم جنسی جنسیتی و.... را از آنان بگیرد.
📌این حقیقتی انکار ناپذیر است که اگر مبارزه علیه اعدام توده ای شود، اگر به حکم اعدام شریفه محمدی، وریشه مردای، پخشان عزیزی و سایر زندانیان زیر حکم اعدام به طور سراسری و گسترده اعتراض شود، اگر دادخواهی به امر همه بدل شود، اگر خواست آزادی بدون قید و شرط زندانیان سیاسی در هر مبارزه کوچک و بزرگ پیش گذاشته شود، اگر مبارزه علیه افغانستانی ستیزی عمومی گردد، اگر اعتراض به نسل کشی فلسطینی ها امر همگانی شود، اگر همه انزجار خود را از ستم جنسی جنسیتی در اشکال گوناگون مبارزه نشان دهند، اگر همه آحاد جامعه ستم بر ملیت های کرد بلوچ عرب ... را بر نتابند، اگر همه مبارزه فعالین محیط زیست برای بقای بشریت را مبارزه ای مربوط به خود بدانند. آن گاه مبارزه در جهت سرنگونی انقلابی رژیم جمهوری اسلامی با جهت گیری عمیق تری پیش خواهد رفت. در عین حال این شکل صحیح مبارزه از سودجویی های جریانات حامی امپریالیستها هم چون سلطنت طلب ها و خود خوانده های جنبش زنان نیز جلوگیری خواهد نمود.
📌این چنین میتوان یاد جانباختگان دهه ۶۰ و تابستان ۶۷ و همه جانباختگان مبارزات و خیزشهای گوناگون از جمله کوی دانشگاه در سال ۷۸ خیزشهای ۹۶، ۹۸ و ۱۴۰۱ را گرامی داشت و راهشان را برای ساختن جامعه نوین ،جامعه بدون هر شکل از ستم و استثمار ، جامعه ای بدون اعدام و زندانی سیاسی ادامه داد.
📌برشی از بیانیه سازمان زنان هشت مارس به مناسبت سی و هفتمین سالگرد قتل عام زندانیان سیاسی،«مبارزه علیه اعدام، مبارزه ای مربوط به تمامی آحاد جامعه است»
برای خواندن کل بیانیه می توانید به کانال تلگرام سازمان زنان هشت مارس @hashtemars ویا سایت این سازمان 8mars.co مراجعه کنید.
#شریفه_محمدی
#پخشان_عزیزی
#وریشه_مرادی
#نه_به_اعدام
#زنان_زندانی_سیاسی
#انقلاب_واقعی
#سرنگونی_انقلابی
@khizesche. باز نشر خیزش @kaarzaar
…جمهوری اسلامی برای سرپا نگاه داشتن خود بویژه پس از جنگ تجاوزکارانه اسرائیل /آمریکا به بر پا کردن چوبه های دار و گرفتن جان انسانها شتاب بیشتری بخشیده است. نوک تیز سرکوب رژیم ، زنان بویژه زنان زندانی سیاسی را نشانه گرفته و جان زنان زندانی سیاسی هم چون شریفه محمدی پخشان عزیزی و وریشه مرادی را به جرم زن بودن مبارزه کردن و ادامه دادن مبارزه در زندانهای مخوف با صدور حکم اعدام نشانه رفته است.
📌بدون شک هر طناب داری که دور گردن انسانی می پیچد طنابی است که دور گردن همه می پیچد. از طریق همین طناب دار است که جمهوری اسلامی قصد دارد جرئت اعتراض اکثریت مردم که تهیدست میباشند را نسبت به بی آبی، بی ،برقی ،گرانی بیکاری بی ،خانمانی فقر و فلاکت و جرئت اعتراض به ستم ملی به ستم جنسی جنسیتی و.... را از آنان بگیرد.
📌این حقیقتی انکار ناپذیر است که اگر مبارزه علیه اعدام توده ای شود، اگر به حکم اعدام شریفه محمدی، وریشه مردای، پخشان عزیزی و سایر زندانیان زیر حکم اعدام به طور سراسری و گسترده اعتراض شود، اگر دادخواهی به امر همه بدل شود، اگر خواست آزادی بدون قید و شرط زندانیان سیاسی در هر مبارزه کوچک و بزرگ پیش گذاشته شود، اگر مبارزه علیه افغانستانی ستیزی عمومی گردد، اگر اعتراض به نسل کشی فلسطینی ها امر همگانی شود، اگر همه انزجار خود را از ستم جنسی جنسیتی در اشکال گوناگون مبارزه نشان دهند، اگر همه آحاد جامعه ستم بر ملیت های کرد بلوچ عرب ... را بر نتابند، اگر همه مبارزه فعالین محیط زیست برای بقای بشریت را مبارزه ای مربوط به خود بدانند. آن گاه مبارزه در جهت سرنگونی انقلابی رژیم جمهوری اسلامی با جهت گیری عمیق تری پیش خواهد رفت. در عین حال این شکل صحیح مبارزه از سودجویی های جریانات حامی امپریالیستها هم چون سلطنت طلب ها و خود خوانده های جنبش زنان نیز جلوگیری خواهد نمود.
📌این چنین میتوان یاد جانباختگان دهه ۶۰ و تابستان ۶۷ و همه جانباختگان مبارزات و خیزشهای گوناگون از جمله کوی دانشگاه در سال ۷۸ خیزشهای ۹۶، ۹۸ و ۱۴۰۱ را گرامی داشت و راهشان را برای ساختن جامعه نوین ،جامعه بدون هر شکل از ستم و استثمار ، جامعه ای بدون اعدام و زندانی سیاسی ادامه داد.
📌برشی از بیانیه سازمان زنان هشت مارس به مناسبت سی و هفتمین سالگرد قتل عام زندانیان سیاسی،«مبارزه علیه اعدام، مبارزه ای مربوط به تمامی آحاد جامعه است»
برای خواندن کل بیانیه می توانید به کانال تلگرام سازمان زنان هشت مارس @hashtemars ویا سایت این سازمان 8mars.co مراجعه کنید.
#شریفه_محمدی
#پخشان_عزیزی
#وریشه_مرادی
#نه_به_اعدام
#زنان_زندانی_سیاسی
#انقلاب_واقعی
#سرنگونی_انقلابی
@khizesche. باز نشر خیزش @kaarzaar