Land of thoughts 💭

سهم من از جهان

پارسال والدین دانش‌آموزهای متوسطهٔ اول شروع کردن به اعتراض که معلم ریاضی زیادی سخت‌گیر و جدیه و بچه‌ها ازش می‌ترسن. معلم ریاضیه خیلی باتجربه بود و من هم قبول داشتم شخصیت جدی‌ای داره. اما مشکل اصلی اینجا بود که پدرومادرها دائم اون رو با معلم کلاس پنجم مقایسه می‌کردن؛ معلمی که به قول خودشون «خیلی کول و باحال» بود و بچه‌ها کنارش خوش می‌گذروندن. عجب مقایسه‌ای! جالب اینجاست که من اون معلم دوم رو هم خوب می‌شناختم؛ همون کسی بود که بارها توی دفتر معلم‌ها جوک‌های نخ‌نمای جنسی تعریف می‌کرد و حس می‌کرد باید کاپ بامزه بودن فقط و فقط به خودش داده بشه. بگذریم. بعد از کلی کش‌وقوس و جلسات، مدیر مدرسه تصمیم گرفت که معلم ریاضی رو کنار بذاره. بله، دقیقاً همین کار رو کرد. در نهایت هم همون معلم دوم جاش رو گرفت. حالا خبر این ماجرا به گوش پایه‌های پایین‌تر هم رسیده و دوباره همون زمزمه‌ها بلند شده که «ما فلان معلم رو نمی‌خوایم، اون یکی رو بیارید.» فعلاً مدیر تصمیم گرفته نادیده بگیردشون. باید دید تا کجا می‌تونه مقاومت بکنه.

این پست خانم ماهی رو بخونید که من هم یه مثال مشابه دارم در مورد اینطور ارزیابی ...

توی یه شرکتی من مشغول بودم ، مدیر شرکت بر مبنای نظر مدیر منابع انسانی روش ارزیابی مشخص کردن که همه در مورد هم نظر بدن، مثلاً من طراح محصول قرار بود در مورد عملکرد کارشناس جذب نیروی منابع انسانی، نظر بدم و از طریق این نظر عملکرد یکساله پرسنل قرار بود، ارزیابی بشه، کل برخورد من با این شخص توی یک سال شاید فقط به یک سلام و علیک خشک توی سرویس بهداشتی ختم میشد 😂😂 اونم اگه تلاقی اتفاق بیفته. نه من از جنس کار اون خبر داشتم نه اون... نه من دغدغه کاری اون رو می دونستم و نه اون... (حتی در خیلی از موارد مدیر مستقیم آدم هم از خیلی چیزها بی اطلاعه)
اینطوری میشد ارزیابی بر مبنای ندانسته ها... کاملاً مشخص بود که این طرح بی نتیجه ترین طرح موجود خواهد بود ولی بدیش این بود که هیچ کس اراده مقابله با این طرح رو نداشت چون مدیریت عامل ازش خوشش اومده بود و مابقی فقط داشتن تائیدش می کردن... یعنی منبع قدرت شرکت پشت طرح بود و بقیه برای به خطر نیافتادن جایگاه شون سکوت اختیار کرده بودن (یا اینکه اصلاً براشون مهم نبود، صرف هزینه و زمان) قاعدتاً توی این طرح افرادی که دایره اجتماعی بالاتری داشتند، عملکرد بالاتری داشتند حتی به قیمت نداشتن بازدهی.

می دونید " وقتی معیار اصلی انتخاب حالا توی کیس خانوم ماهی از "یادگیری" به "سرگرمی" و توی تجربه من از "تخصص" به "سطحی نگری" تغییر کنه، نتیجه‌اش دقیقاً همین می‌شه؛ محبوبیت جای کیفیت رو می‌گیره. "

www.group-telegram.com/us/landofthrought.com/3241

301 viewsSep 5 at 09:31

این پست خانم ماهی رو بخونید که من هم یه مثال مشابه دارم در مورد اینطور ارزیابی ...

توی یه شرکتی من مشغول بودم ، مدیر شرکت بر مبنای نظر مدیر منابع انسانی روش ارزیابی مشخص کردن که همه در مورد هم نظر بدن، مثلاً من طراح محصول قرار بود در مورد عملکرد کارشناس جذب نیروی منابع انسانی، نظر بدم و از طریق این نظر عملکرد یکساله پرسنل قرار بود، ارزیابی بشه، کل برخورد من با این شخص توی یک سال شاید فقط به یک سلام و علیک خشک توی سرویس بهداشتی ختم میشد 😂😂 اونم اگه تلاقی اتفاق بیفته. نه من از جنس کار اون خبر داشتم نه اون... نه من دغدغه کاری اون رو می دونستم و نه اون... (حتی در خیلی از موارد مدیر مستقیم آدم هم از خیلی چیزها بی اطلاعه)
اینطوری میشد ارزیابی بر مبنای ندانسته ها... کاملاً مشخص بود که این طرح بی نتیجه ترین طرح موجود خواهد بود ولی بدیش این بود که هیچ کس اراده مقابله با این طرح رو نداشت چون مدیریت عامل ازش خوشش اومده بود و مابقی فقط داشتن تائیدش می کردن... یعنی منبع قدرت شرکت پشت طرح بود و بقیه برای به خطر نیافتادن جایگاه شون سکوت اختیار کرده بودن (یا اینکه اصلاً براشون مهم نبود، صرف هزینه و زمان) قاعدتاً توی این طرح افرادی که دایره اجتماعی بالاتری داشتند، عملکرد بالاتری داشتند حتی به قیمت نداشتن بازدهی.

می دونید " وقتی معیار اصلی انتخاب حالا توی کیس خانوم ماهی از "یادگیری" به "سرگرمی" و توی تجربه من از "تخصص" به "سطحی نگری" تغییر کنه، نتیجه‌اش دقیقاً همین می‌شه؛ محبوبیت جای کیفیت رو می‌گیره. "

BY Land of thoughts 💭