‌
زندگی جز شعر نیست، منتها آدم‌ها زیبایی این شعر را ضایع می‌کنند.

#ایوان_گنچاروف

#ورار

وُرار یعنی درد دلی که خودت با خودت می‌کنی. (لهجهٔ بوشهری)

نیست مرا ز خود خبر، بیش ازین که در جهان
مست و خراب آمدم، مست و خراب می‌روم

#عراقی
#ویدئوگرافی

جناب #عراقی بیت زیبایی دارد که در آن می‌گوید من از کار خودم در این جهان سر درنیاوردم، ولی یک چیز را می‌دانم. اینکه مست و خراب آمدم و مست و خراب هم می‌روم!
البته واژه‌هایی مثل مست و خراب در شعر پارسی رمزگونه هستند. نسل بشر پیش از این در فرازمان در الست معبود را زیارت کرده‌اند و به این سبب ما همه یکبار هوش از سرمان رفته و سپس به این دنیا آمده‌ایم. ولی بعدش مهم است. او می‌گوید کاری ندارم برای چه به این جهان آمده‌ام و آگاه از حال خود هم نیستم. ولی با همان مدهوشی که آمده‌ام، از این دنیا هم خواهم رفت.
این اقبال بزرگی‌ست. مست و خراب بیایی، مست و خراب هم بروی.

#افشین_شفیعی

چه خواستنی است او!

در سینه رازهایی دارم
هر گاه سینه‌ام از آن‌ها به تنگ می‌آید
با دست بر زمین می‌کوبم
و راز دلم را برای زمین بازگو می‌کنم
پس هرگاه زمین گیاهی برویاند
آن گیاه
راز دل من است.

#حضرت_علی (ع)

اعتقاد و عشق دلير کند
و همه ترس‌ها ببرد.
هر اعتقاد که گرم کرد،
آن را نگه دار
و هر اعتقاد که سرد کرد،
از آن دور باش.

منسوب به #شمس_تبریزی

تهران هستم، مثل همیشه، و به زندگی مشغول. من هر دو روی زندگی را -بین سختی و آسایش- بارها دیده‌ام. ترس برای بسیار افراد در این شرایط شاید طبیعی باشد، ولی درس روزگار مهم‌تر است.
برای همهٔ دوستان عزیز و هم‌وطنانم آرزوی سلامتی و امنیت دارم.

چنین است دنیای دون و نه جای است ترس
تو بنگر مرامِ رَدان و از آن گیر درس

#افشین_شفیعی

تا جایی که بشود رنج را تقسیم کرد، رنج تو رنج من هم هست.

#آلبر_کامو

برهنه می‌کنم صدا را
که با دلت حرفی بزنم

شب دیرین شیرین نشود
شب است و ناله‌های طوفان
من و ستاره نافروزان
شب است و ناله های طوفان
من و ستاره نافروزان

به من و این کاشانه بگو بگو که زنده‌ایم
تو به گوشم افسانه بگو که دل فسرده‌ایم ...

#چارتار

تو برایم از روشنی بگو
از نشاط غنچه‌های سرخ
از گل‌هایی که می‌رویند
در دل این خاکِ خشک
که آب را بر سرسبزی‌اش بسته‌اند.

می‌دانم که عشق دوباره می‌روید
ماه بر تاریکی می‌تابد
و سیاهیِ نفرت پرده از آسمانِ شهر برمی‌کشد.

دستانِ تو را می‌جویم
احساس می‌کنم
کسی اینجا مرا در آغوش می‌گیرد ...

#افشین_شفیعی

#فروغ عزیز می‌گوید:

کوچه‌ای هست که قلب من آن‌را
از محله‌های کودکی‌ام دزدیده است...‌‌

شاید هم شهری، وطنی، جغرافیایی که قلب من به اندازهٔ عمر همهٔ نیاکانم به آن تعلق دارد.

#افشین_شفیعی

شادی در مسیر است، نه در موقعیت.

یار آمد و گفت خسته می‌دار دلت
دایم به امید بسته می‌دار دلت

ما را به شکستگان نظرها باشد
ما را خواهی شکسته می‌دار دلت

#ابوسعید_ابوالخیر

خیر منفعل است، شر فعال.

#آندری_تارکوفسکی
دفتر خاطرات
ترجمهٔ #عظیم_جابری

۱۲۹.
شرم بر عالمی که حقیقت در آن مرده‌ست
سرابِ صلح هم، چو مرداب آلوده‌ست

در این غبار ز مروت نشان چه می‌جویی
که خاطر ما ز اهل ریا بس آزرده‌ست

#دوبیتی‌ها
#افشین_شفیعی

خانه ‌ام ابری‌ست اما
ابر بارانش گرفته‌‌ست.
در خيال روزهای روشنم کز دست رفتندم
من به روی آفتابم
می‌برم در ساحت دريا نظاره.

و همه دنيا خراب و خُرد از باد است
و به ره، نی‌زن که دائم می‌نوازد نی، در اين دنيای ابراندود
راه خود را دارد اندر پيش.

#نیما_یوشیج

یکی هم نوشته بود دوست را نه در سفر، بلکه در جنگ باید شناخت.
خوب نوشته بود.

#افشین_شفیعی

‌
درنهایت، او غرق در این فکر بود که هستی انسان به کوتاهی زندگی علف‌های پاییزی است، پس چرا باید از غنمیت شمردن فرصت‌های زندگی‌اش ترسید؟

#مو_یان