آیا تا به حال فکر کرده اید که خداوند چرا در قرآن بار ها و بار ها‌ در مورد قلب فرموده؟؟
چرا خداوند در بیشترین آیات قرآن فرموده که:«خداوند به آنچه در دلهای شما می‌گذرد آگاه است».؟؟
چرا از مغز یاد آوری نشده حال آنکه ما فکر‌ می‌کنیم مغز مرکز تمام اطلاعات است؟؟؟
دیروز قرآن می‌شنیدم یک آیت از قرآن ذهنم را ساعت ها درگیر ساخت و چنین سؤالاتی در ذهنم خطور کرد.
این آیت از قرآن بود:
«وَأَسِرّوا قَولَكُم أَوِ اجهَروا بِهِ إِنَّهُ عَليمٌ بِذاتِ الصُّدورِ»ملک(۱۳)
سخن خود را (در دل) پنهان نگاه دارید یا آن را آشکار کنید(، برای خدا تفاوتی ندارد؛ زیرا) او (اسرار) درونِ سینه‌ها را به‌خوبی می‌داند.
آیت های مشابه خیلی زیاد وجود دارد که بارها و بارها شنیده‌ام ولی اولین بار که متوجه این نکته شدم.

امروز کمابیش پاسخ این سوال دریافت کردم؛ در یک کتاب در مورد اسرار قلب و مغز خواندم.
در طول سالیان سال همه فکر‌می‌کردند که قلب تنها وظیفه‌ی پمپ کردن خون را به تمام قسمت های بدن دارد؛ ولی در سالهای اخیر دریافتن که قلب در اطرف خود شبکه‌ی عصبی دارد که در تفکر و استدلال نقش مهمی دارد. قلب با عصب واگ به مغز وصل شده وبیشترین سیگنال از طرف قلب به مغز میرسد وکم‌تر از مغز به قلب.
برداشت من از تمام این‌ها اینست که مغز راه را نشان می‌دهد و قلب راه درست را.
گاهی قلب به مغز دستور می‌دهد و مغز رد می‌کند وگاهی هم مغز به قلب دستور می‌دهد و قلب ردش می‌کند، این دو در وجود ما غالب و مغلوب یکدیگر اند و خیلی کمتر اتفاق ‌می افتد با هم ادغام شوند.
شاید این جمله را شنیده باشید که:«همیشه به صدای قلب ات گوش‌بده!».
گاهی این اتفاق برای تان افتاده، وقتی می‌خواهید صدقه بدهید و در کیف تان ۵۰ افغانی است.
در اینجا مغز راهکار خودش را بازگو می‌کند مثلاً برای شما می‌گوید:«اگر این پول را بدهی چیزی برای خودت باقی نمی‌ماند و در می‌مانی».
اما قلب چه می‌گوید:« پول هایت را صدقه بده دیگرش را دریافت میکنی خدا بزرگ است».
گاهی مغز به قلب ادغام شده وصدقه میدهی، احساس را که هنگام صدقه دادن داری بیاد بیار چقدر خوشحال می‌شوی نه!؟؟
اگر بر عکس آن اتفاق بیفتد مطمئنم احساس بدی خواهید داشت.
چه احساس خوبی دارد از خود گذری، مهربانی و خوبی کردن!
ما همیشه ذهن و قلب مانرا دور از هم نگه‌ داشته ایم، و این دو همیشه در تضاد اند و به همدیگر احترام نمی‌گذارند؛ گاهی باید هردو را باهم مدغم بسازیم تا راه درست را دریابیم...
قلب مرکز احساسات و عواطف است؛ همانطور که افکار در اعمال ما نقش دارد قلب بیشتر از آن نقش بازی ‌می کند؛ ابتدا قلب مانرا باید درست تربیت کنیم، اگر قلب درست تربیت نشود امکان دارد تصمیمات غلط را به همراه داشته باشد که تاثیرات منفی در زنده‌گی مان خواهد داشت.
به آوای قلب تان همیشه گوش دهید، که شمارا به کجا رهنمایی می‌کند؛ اگر بسوی بدی ها هدایت کرد پس قلب تان تربیت نشده و اگر بسوی خوبی ها هدایت کرد آنگاه خوبی از آن شماست و در انجام دادن هر تصمیم که قلب شما می‌گیرد آرامش باطنی کسب خواهید کرد.
مسعوده”غیاثی”

ما هم شبیه کهکشان هاییم؛ در میان انبوه از ستاره‌گان وجود مان سیاه‌چاله هایی از جنس نفرت، کدورت، تکبر، حسادت و تعصب وجود دارد.
گاهی همین سیاه‌چاله ها مارا‌ می‌بلعد و در اعماق تیره‌گی ها فرو می‌برد.
آنجاست که ستاره‌ های درخشان وجود‌مان محو می‌شوند و نور جایش را به ظلمت عوض می‌کند.

مواظب سیاه‌چاله های درونی خودمان باشیم، قبل از اینکه وسعت شان سحابی هایی وجود ما‌نرا زایل کند.

مسعوده”غیاثی”