روزهایی که به خودم بی‌اعتمادم سخت و دیر میگذرن،درست مثل امروز که جرات هیچکاری و هیچ حرفی رو تو خودم نمیبینم.آدمیزاد وقتی به خودش بی‌اعتماد میشه، خیلی بیچاره میشه.
‌

مسیرم ازت جدا شده،کاش فکرمم هر چه زودتر ازت جدا بشه.

آدما ظرفیت دارن،عشق بیش از حد،محبت بیش از حد،توجه بیش از حد،ظرف وجودشون رو سرریز میکنه و هیچکس دوست نداره ظرفش سرریز بشه.

تو هیچوقت نگفتی ببخشید منم هیچوقت نخواستم که ببخشمت.

یه‌بار لباسی رو تن خواهرم دیدم، خیلی بهش می‌اومد و باعث می‌شد لباس قشنگ‌تر دیده بشه. وسوسه شدم منم همونو بخرم، ولی وقتی پوشیدمش فهمیدم به من نمیاد و اون لباس اون‌قدرا هم خاص نبوده. حرفم اینه هر چیزی که برای بقیه خوبه یا باعث موفقیتشون شده، لزوماً برای تو کار نمی‌کنه.

بعضی آدم‌ها رو نمی‌تونی نگه داری، چون اومدنشون فقط برای یه فصل از رشدت بوده، نه برای همیشه.

ترسیدیم؛ ولی همین هم برای شروع کافی بود.

امیدوارم آبان بارون بباره تا من پُزِ آبان رو بدم.

منتظر آدما موندن چیه دیگه،نهایتا منتظر خودم بمونم تا به زندگی برگردم.

بعضی تغییرها از تصمیم نمیان؛ از یک خستگی خیلی عمیق میان.

نقش چایی تو زندگیم:

گاهی بعضی‌ها را برای همیشه از دست می‌دهیم؛آن‌ها نمرده‌اند ولی خصلت‌هایی که در آن‌ها دوست داشته‌ایم مرده است.

_غسان کنفانی

گتسبی بزرگ (The Great Gatsby - 2013)
فیلم داستان مردی مرموز و ثروتمند به نام جی گتسبی است که در دهه‌ی ۱۹۲۰ در نیویورک زندگی می‌کند. او هر شب مهمانی‌های باشکوهی برگزار می‌کند به امید دیدن دیزی،زنی که سال‌ها قبل عاشقش بوده و حالا همسر مردی دیگر است.
فیلم پر از زرق‌وبرق، عشق، خیانت و رویاهای شکسته‌ی آمریکاییه.

تا صبح میتونم به دیزی فحش بدم،با اون قیافه‌ی مظلومانش.

#فیلم_بامن

عزیزم اون فقط یه فیلمه،چرا اعصابت انقدر بهم ریخته؟!
اون فیلم:

هر مشکلی یه راه‌حلی داره و گاهی وقتا هم راه‌حل هیچکاری نکردنه.

همین با اصالت بودنه آدم‌هاست که نشون میده چقدر قابل اعتمادن.

یادت نره که این انتخاب خودمون بود،ما انتخاب کردیم که خودمون رو به این نقطه برسونیم.

وانمود کردن به اینکه اهمیتی برات نداره،فرار کردنه.