RADIO GATSBY سیاست

روشنفکرهای کلاسیک، واقعیت‌ها و سنت‌های وابسته

اکثر دانشمندان از طریق این سنت‌ها تئوری شغلی مالکیت را تصویب می‌کنند. آن‌ها تأمل می‌کنند که شما خودتان صاحب زندگی شخصی تان هستید و این را به دنبال دارد که شما باید محصولات زندگی را مالک باشید، و آن تولیدات می‌تواند از مبادلات آزاد با دیگران به دست آید. «هر کسی مالکیت در زندگی خودش دارد و هیچ‌کس این حق را به جز خودش ندارد.» (جان لوک، مقاله دوم در دولت غیرنظامی)
دلیل اینکه چرا انسان‌ها به اجتماع می‌پیوندند به خاطر مراقبت از اموالشان است.

[۱]

زندگی، آزادی و ثروت به وجود نمی‌آیند زیرا بیشتر قانون‌ها را وضع کرده‌اند. در مقابل، این واقعیت جود داشت که زندگی، آزادی، و ثروت قبلاً وجود داشته‌اند که باعث شده‌اند انسان‌ها در اولین مکان قانون‌ها را وضع کنند.
[۲]
اصول بنیادی سوسیالیزم مرکزیت آن روی یک مقاله انتقادی روی این مفهوم، و کیفیت در بین چیزهای دیگر قرار گرفته، که ارزش حمایت دارایی بالاتر از برگشت مالکیت شخصی است، و این که، حتی زمانی قانون‌های مالکیت صاحبان شان را تشویق می‌کنند تا ثروت یا ارزش تولیدی شان را توسعه دهند. آن‌ها این کار را فقط بخاطر سود خودشان انجام می‌دهند، که ممکن است هم‌زمان با منفعت مردم دیگر یا جامعه به‌طور گسترده نباشد. سوسیالیزم طرفدار آزادی اراده، به‌طور کلی حقوق مالکیت را قبول می‌کنند، اما با یک دوره واگذاری کوتاه مدت. به عبارت دیگر، به نظر آن‌ها یک فرد با استفاده از بخش یا فقدان حقوق مالکیت دیگر کم یا بیش مداومت داشته باشد؛ و این معمولاً به «مالکیت ثروت» یا «حق رقابتی» ارجاع داده می‌شود. از این رو، در این سیستم رقابتی، مالکیت غایب غیر مشروع است و کارگران مالک دستگاه‌ها یا تجهیزات دیگر که با آن‌ها کار می‌کنند می‌باشند.

کمونیسم

کمونیسم بحث می‌کند که تنها از راه مالکیت اشتراکی در مفهوم تولید از طریق سیاست الزاماً از طریق حالت کوچک شماری از نتایج نابرابر و غیرعادلانه را و بیشینه‌سازی از منفعت را بیمه خواهد کرد؛ بنابراین مالکیت خصوصی سرمایه باید از میان برود.[۳] هم کمونیسم‌ها و هم تعدادی از سوسیالیزم‌ها همچنین تصور مالکیت خصوصی سرمایه را که ذاتاً غیر مشروع است حمایت کرده‌اند. این بحث به‌طور عمده مرکزیت آن روی این طرز فکر است که مالکیت خصوصی سرمایه همیشه سود آن در مقایسه با یک کلاس بالاتر از دیگری است و پیشرفت سلطه را از طریق استفاده از صاحب بودن خصوصی سرمایه می‌داند. کمونیسم‌ها به این عقیده که ثروت خصوصی که «خود جوش، حاصل شده خود، و به دست آورنده» (بیانیهٔ کمونیسم) از طریق اعضا طبقه کارگر است را مخالفت نمی‌ورزند، هر دو سوسیالیزم‌ها و کمونیست‌ها با دقت هستند که امتیاز زمین مالکیت خصوصی سرمایه را از (زمین، کارخانه‌ها، منابع و غیره) و مالکیت خصوصی (خانه‌ها، وسایل و غیره) را به دست آورند.

👇👇👇

www.group-telegram.com/RADIO_GATSBY/16101

301 viewsedited  Nov 15, 2024 at 05:10

روشنفکرهای کلاسیک، واقعیت‌ها و سنت‌های وابسته

اکثر دانشمندان از طریق این سنت‌ها تئوری شغلی مالکیت را تصویب می‌کنند. آن‌ها تأمل می‌کنند که شما خودتان صاحب زندگی شخصی تان هستید و این را به دنبال دارد که شما باید محصولات زندگی را مالک باشید، و آن تولیدات می‌تواند از مبادلات آزاد با دیگران به دست آید. «هر کسی مالکیت در زندگی خودش دارد و هیچ‌کس این حق را به جز خودش ندارد.» (جان لوک، مقاله دوم در دولت غیرنظامی)
دلیل اینکه چرا انسان‌ها به اجتماع می‌پیوندند به خاطر مراقبت از اموالشان است.

[۱]

زندگی، آزادی و ثروت به وجود نمی‌آیند زیرا بیشتر قانون‌ها را وضع کرده‌اند. در مقابل، این واقعیت جود داشت که زندگی، آزادی، و ثروت قبلاً وجود داشته‌اند که باعث شده‌اند انسان‌ها در اولین مکان قانون‌ها را وضع کنند.
[۲]
اصول بنیادی سوسیالیزم مرکزیت آن روی یک مقاله انتقادی روی این مفهوم، و کیفیت در بین چیزهای دیگر قرار گرفته، که ارزش حمایت دارایی بالاتر از برگشت مالکیت شخصی است، و این که، حتی زمانی قانون‌های مالکیت صاحبان شان را تشویق می‌کنند تا ثروت یا ارزش تولیدی شان را توسعه دهند. آن‌ها این کار را فقط بخاطر سود خودشان انجام می‌دهند، که ممکن است هم‌زمان با منفعت مردم دیگر یا جامعه به‌طور گسترده نباشد. سوسیالیزم طرفدار آزادی اراده، به‌طور کلی حقوق مالکیت را قبول می‌کنند، اما با یک دوره واگذاری کوتاه مدت. به عبارت دیگر، به نظر آن‌ها یک فرد با استفاده از بخش یا فقدان حقوق مالکیت دیگر کم یا بیش مداومت داشته باشد؛ و این معمولاً به «مالکیت ثروت» یا «حق رقابتی» ارجاع داده می‌شود. از این رو، در این سیستم رقابتی، مالکیت غایب غیر مشروع است و کارگران مالک دستگاه‌ها یا تجهیزات دیگر که با آن‌ها کار می‌کنند می‌باشند.

کمونیسم

کمونیسم بحث می‌کند که تنها از راه مالکیت اشتراکی در مفهوم تولید از طریق سیاست الزاماً از طریق حالت کوچک شماری از نتایج نابرابر و غیرعادلانه را و بیشینه‌سازی از منفعت را بیمه خواهد کرد؛ بنابراین مالکیت خصوصی سرمایه باید از میان برود.[۳] هم کمونیسم‌ها و هم تعدادی از سوسیالیزم‌ها همچنین تصور مالکیت خصوصی سرمایه را که ذاتاً غیر مشروع است حمایت کرده‌اند. این بحث به‌طور عمده مرکزیت آن روی این طرز فکر است که مالکیت خصوصی سرمایه همیشه سود آن در مقایسه با یک کلاس بالاتر از دیگری است و پیشرفت سلطه را از طریق استفاده از صاحب بودن خصوصی سرمایه می‌داند. کمونیسم‌ها به این عقیده که ثروت خصوصی که «خود جوش، حاصل شده خود، و به دست آورنده» (بیانیهٔ کمونیسم) از طریق اعضا طبقه کارگر است را مخالفت نمی‌ورزند، هر دو سوسیالیزم‌ها و کمونیست‌ها با دقت هستند که امتیاز زمین مالکیت خصوصی سرمایه را از (زمین، کارخانه‌ها، منابع و غیره) و مالکیت خصوصی (خانه‌ها، وسایل و غیره) را به دست آورند.

👇👇👇

BY RADIO GATSBY سیاست