راهیانه

دیوارهای کوتاه

سیل که می‌آید، بلندنشین‌ها، نجات پیدا می‌کنند. در دره‌مانده‌ها، از دست می‌روند. دیوارهای کوتاه، به نخستین موج سیل، می‌ریزند.
—————————————————
به زنان ستم می‌کنند. در خیابان، برای تحمیل پوشش اجباری. همه‌ی زنان قربانی‌ این ظلم‌اند. اما این ستم برابر نیست. کدام زن، بیشتر آزار می‌بیند؟ زنی که سوار بر خودروی شخصی‌اش، از داخل پارکینگ تا محل کار، با شیشه‌هایی دودی می‌رود، کمتر در معرض آزار و اذیت و بازخواست و بازداشت است. زن کارگر و کارمند و معلم و دانشجویی که ماشینی ندارد تا سوارش بشود، از لحظه‌ای که پیاده پا به خیابان می‌گذارد، وارد میدان جنگ می‌شود: از خیابان تا ایستگاه مترو.

جنگ می‌شود. جنگ، ستمکار است. اما این ستم برابر نیست. آن‌که جایی دارد می‌تواند در ویلایی، باغی، باغچه‌ای، یا در منزل خانواده‌ی متمول‌ش، تا وقتی لازم است، بماند. اما او که جایی ندارد، زمین‌گیر می‌شود. آن‌که کارش وابسته به حضور در شهر نیست، آن‌که برایش کار می‌کنند، آن‌که آنقدر پس‌انداز دارد که تا چند ماه یا چند سال هم از پس هزینه‌هایش بربیاید، می‌رود و جان به در می‌برد. اما آن‌که قسط سر ماهش را هم ندارد، آن‌که کارش روزمزدی است، آن‌که نان خود و فرزندانش هم در گروی ماشین شستن و آجر روی آجر گذاشتن و دستفروشی است، زمین‌گیر می‌شود.

جنگ می‌شود. خیلی‌ها حول محور «وطن‌دوستی» جمع می‌شوند. اما شهروند افغانستانی‌نسبی که روز ِ روزش، بی حق و حقوق بود و ترس‌خورده و متهم، بیرون این دایره می‌ماند. دو خبر درست و نادرست و یک مصاحبه از کرده و نکرده‌ی چند افغانستانی‌نسب‌ دیگر هم که بیاید، راست یا دروغ، «همه»، «همه» دیگر از هستی ساقط‌اند: از همه جا صدای «بگیرید» و «ببرید» و «بیرون کنید» بلند می‌شود. دیگر مهم هم نیست که مدرک هویتی دارد یا ندارد. از کی اینجا بوده؟ چه خدمتی به این مردمان کرده؟ کدام ساختمان‌ها به دستش ساخته شده؟ جارو به کدام خیابان‌ها کشیده؟ کدام چاه را در انتهای سیاهی به آب رسانده؟ کدام شعر زیبا را گفته و کدام دانشگاه را با حضورش رونق داده؟

آب به خانه‌های کوتاه‌دیوار نریزیم. به گفته و ناگفته، ستم‌کار نباشیم. دیوارهای خیلی‌ها، کوتاه‌تر است.

راهیانه|ایده‌نوشت‌های مهدی سلیمانیه|@raahiane
#از_رنجی_که_میبریم|#جنگ|#عرف_ستیزی|#نقد_خویشتن|#افغانستان_عزیز|#جوامع_هم‌سرنوشت/#پاره‌_ی_تن

👍44❤17👎5

www.group-telegram.com/us/raahiane.com/1558

2.28K viewsedited  Jun 30 at 15:44

دیوارهای کوتاه

سیل که می‌آید، بلندنشین‌ها، نجات پیدا می‌کنند. در دره‌مانده‌ها، از دست می‌روند. دیوارهای کوتاه، به نخستین موج سیل، می‌ریزند.
—————————————————
به زنان ستم می‌کنند. در خیابان، برای تحمیل پوشش اجباری. همه‌ی زنان قربانی‌ این ظلم‌اند. اما این ستم برابر نیست. کدام زن، بیشتر آزار می‌بیند؟ زنی که سوار بر خودروی شخصی‌اش، از داخل پارکینگ تا محل کار، با شیشه‌هایی دودی می‌رود، کمتر در معرض آزار و اذیت و بازخواست و بازداشت است. زن کارگر و کارمند و معلم و دانشجویی که ماشینی ندارد تا سوارش بشود، از لحظه‌ای که پیاده پا به خیابان می‌گذارد، وارد میدان جنگ می‌شود: از خیابان تا ایستگاه مترو.

جنگ می‌شود. جنگ، ستمکار است. اما این ستم برابر نیست. آن‌که جایی دارد می‌تواند در ویلایی، باغی، باغچه‌ای، یا در منزل خانواده‌ی متمول‌ش، تا وقتی لازم است، بماند. اما او که جایی ندارد، زمین‌گیر می‌شود. آن‌که کارش وابسته به حضور در شهر نیست، آن‌که برایش کار می‌کنند، آن‌که آنقدر پس‌انداز دارد که تا چند ماه یا چند سال هم از پس هزینه‌هایش بربیاید، می‌رود و جان به در می‌برد. اما آن‌که قسط سر ماهش را هم ندارد، آن‌که کارش روزمزدی است، آن‌که نان خود و فرزندانش هم در گروی ماشین شستن و آجر روی آجر گذاشتن و دستفروشی است، زمین‌گیر می‌شود.

جنگ می‌شود. خیلی‌ها حول محور «وطن‌دوستی» جمع می‌شوند. اما شهروند افغانستانی‌نسبی که روز ِ روزش، بی حق و حقوق بود و ترس‌خورده و متهم، بیرون این دایره می‌ماند. دو خبر درست و نادرست و یک مصاحبه از کرده و نکرده‌ی چند افغانستانی‌نسب‌ دیگر هم که بیاید، راست یا دروغ، «همه»، «همه» دیگر از هستی ساقط‌اند: از همه جا صدای «بگیرید» و «ببرید» و «بیرون کنید» بلند می‌شود. دیگر مهم هم نیست که مدرک هویتی دارد یا ندارد. از کی اینجا بوده؟ چه خدمتی به این مردمان کرده؟ کدام ساختمان‌ها به دستش ساخته شده؟ جارو به کدام خیابان‌ها کشیده؟ کدام چاه را در انتهای سیاهی به آب رسانده؟ کدام شعر زیبا را گفته و کدام دانشگاه را با حضورش رونق داده؟

آب به خانه‌های کوتاه‌دیوار نریزیم. به گفته و ناگفته، ستم‌کار نباشیم. دیوارهای خیلی‌ها، کوتاه‌تر است.

راهیانه|ایده‌نوشت‌های مهدی سلیمانیه|@raahiane
#از_رنجی_که_میبریم|#جنگ|#عرف_ستیزی|#نقد_خویشتن|#افغانستان_عزیز|#جوامع_هم‌سرنوشت/#پاره‌_ی_تن

BY راهیانه