شانتال آکرمن، یکی از مهم‌ترین فیلمسازان موج مدرن سینمای اروپا و از چهره‌های تأثیرگذار در سینمای فمینیستی، در چنین روزهایی در سال ۲۰۱۵، پس از دوره‌ای از افسردگی عمیق و در پی مرگ مادرش دست به خودکشی زد. مرگ او نه صرفاً یک تراژدی شخصی، بلکه بازتابی از جهان درونی و حساسیتی بود که در تمام آثارش جریان داشت. جهانی پر از تنهایی، سکوت، و اضطراب از گذر زمان. سبک فیلم‌سازی آکرمن را می‌توان ترکیبی از مینیمالیسم بصری، ریتم کند، و مشاهده‌گری شاعرانه دانست. او از همان فیلم شاخص خود «ژان دیلمان» زبانی تازه در سینما ساخت؛ زبانی که در آن تکرار، سکوت، و جزئیات روزمره جای روایت پرتنش و رویدادهای نمایشی را می‌گرفتند. سینمای آکرمن هنوز هم برای بسیاری از فیلمسازان زن و هنرمندان تجربی، نقطه‌ی مرجع و الهام است و نمادی از صداقت.

• @CinemaJabe

اجرای تام کروز در فیلم «مگنولیا» ساخته‌ی پل توماس اندرسون، از نظر عمق احساسی یکی از درخشان‌ترین اجراهایش به شمار می‌آید و اجرای او در این سکانس فیلم، به‌ عنوان یکی از قدرتمندترین و واقعی‌ترین لحظات کارنامه‌ی کاری او شناخته می‌شود. منتقدان از کروز بابت توانایی‌اش در حفظ تعادل میان ظاهر پرخاشگرانه و آسیب‌پذیری درونی‌اش تمجید کردند. اجرای کروز در این فیلم، نقطه‌ی عطفی در کارنامه‌ی کاری او بود؛ چرا که از نقش‌های منظم و حساب شده‌ی همیشگی‌اش فاصله گرفت و چهره‌ای پیچیده‌تر و انسانی‌تر از خود نشان داد. اجرای او در این فیلم، برایش جایزه‌ی گلدن گلوب و نامزدی اسکار آورد و همچنان به عنوان یکی از نقش‌های شاخص و پرعمق کارنامه‌ی کاری‌اش شناخته می‌شود.

• #Scene
• @CinemaJabe

"𝑻𝒉𝒆 𝑩𝒍𝒂𝒄𝒌 𝑺𝒆𝒂 𝒂𝒕 𝑵𝒊𝒈𝒉𝒕" 𝒃𝒚 𝑰𝒗𝒂𝒏 𝑨𝒊𝒗𝒂𝒛𝒐𝒗𝒔𝒌𝒚

• #Painting
• @CinemaJabe

• #Music
• @CinemaJabe

رابرت دنیرو و آل پاچینو در پشت صحنه‌ی فیلم «مخمصه» ساخته‌ی مایکل مان سال ۱۹۹۵

• @CinemaJabe

ژاک تاتی در چنین روزهایی به‌دنیا آمد. تاتی یکی از نوآورترین و منحصربه‌فردترین فیلم‌سازان تاریخ سینماست؛ هنرمندی که در نیمه‌ی قرن بیستم با نگاهی طنزآمیز و شاعرانه، جهان مدرن و مناسبات اجتماعی انسان‌ها را به تصویر کشید. تاتی نه تنها کارگردان، بلکه نویسنده، بازیگر و خالق یکی از ماندگارترین شخصیت‌های سینما، «موسیو اولو» بود. مردی بلندقد، خجالتی و دست‌وپاچلفتی که در مواجهه با ماشین‌وارگی زندگی مدرن، هم مایه‌ی خنده است و هم دلسوزی.
در فیلم «زنگ تفریح»، شاهکار او، تاتی جهانی شیشه‌ای و بی‌روح را نشان می‌دهد که در آن انسان‌ها در ساختارهای مکانیکی گم می‌شوند. این فیلم با طراحی صحنه‌ی عظیم و استفاده‌ی دقیق از صدا و میزانسن، یکی از تجربی‌ترین و جسورانه‌ترین آثار تاریخ سینما به‌شمار می‌رود.

• @CinemaJabe

"𝑮𝒊𝒓𝒍 𝑻𝒂𝒌𝒊𝒏𝒈 𝒕𝒉𝒆 𝑻𝒆𝒂" 𝒃𝒚 𝑨𝒏𝒈𝒆𝒍 𝑩𝒂𝒅𝒊𝒂 𝑪𝒂𝒎𝒑𝒔

• #Painting
• @CinemaJabe

• #Music
• @CinemaJabe

Seems like old times
Having you to walk with
Seems like old times
Having you to talk with

دایان کیتن، بازیگر فیلم‌هایی مانند «آنی‌هال» و «پدرخوانده» در ۷۹ سالگی درگذشت. سکانسی از فیلم آنی‌هال را که کیتن ترانه‌ی Seems like old times را می‌خواند ببینید.

• #Scene
• @CinemaJabe

"𝑫𝒓𝒆𝒂𝒎𝒊𝒏𝒈" 𝒃𝒚 𝑹𝒐𝒃𝒆𝒓𝒕 𝑭𝒐𝒘𝒍𝒆𝒓

• #Painting
• @CinemaJabe

• #Music
• @CinemaJabe