وقتی به اون لحظه میرسی که با خودت میگی ارزشش رو نداشت، ورق برمیگرده و تاریخ جدیدی رقم میخوره.

گاهی اوقات هم داری در اشتباهی رو هل میدی، اون دری که پشتش جای امیدواری و مسیر درست فقط چاهی هست که تو رو توی خودش غرق میکنه، امیدت و ناامید میکنه و مسیر و اشتباه و بهت نشون میده، گاهی اوقات در اشتباه مسیر اشتباه فقط راهی هست که بهت اجازه نمیده حرکت کنی و تنها بهت راکد بودن و هدیه میده.

با هیچ‌ وردی لباس پرنسسی آبی رنگم ظاهر نشد. هیچ الف خونگی‌ای کارام رو انجام نداد. هیچ دعوت‌نامه‌ای برام نیومد. هیچ‌کدوم از حلقه‌ها وسوسه‌م نکرد. ولی عشقی رو احساس کردم که اگه ازم بپرسی: بعد از این همه مدت؟ میتونم بگم: “همیشه”

اگه خواستید یه سیتکام ببینید که زندگی واقعی توش جریان داشته باشه اول بهتون How I met your mother رو پیشنهاد میکنم، اگه خواستید تم داستان حول محور خانم ها باشه Mom فوق العاده ست و اگه دوست داشتید خانواده و ارزش هاش توی اون جریان داشته باشه Modern family فوق العاده ست.

لطفا دهه هفتادی ها اعلام حضور کنند، من حس میکنم خیلی کم شدیم نیازمندم ارتش هفتادی داشته باشم😂

سالها پیش امیر علی ق توی یکی از متن هاش نوشته بود خسته شدن خوبه، اون موقع نفهمیدم چی میگه. این روزا با پوست و استخونم درکش میکنم.

شما رو نمیدونم ولی برای بنده چت کردن در هر اپلیکیشنی به جز تلگرام فرساینده است.

بخواب عزیزم، شبت بخیر🤍

به نظرم بخشیدن اینجوریه که حرف زدن درباره ش خیلی آسونه ولی انجام دادنش اصلا راحت نیست.

شاید وقتش رسیده که بالاخره، برای خودت بجنگی، برای چیزی که واقعا می‌خوای.

اون نخ و برای هزارمین بار گره میزنی و امیدواری دیگه پاره نشه، چیه این آدمیزاد غم داره ولی تو مشتاش امیدشو محکم نگهداشته.

تو این قسمت سریالی که می بینم سال سالیه که کرونا اومده و بر اساس اون داستان پیش میره، بعد من اینجوری بودم که وای ما چه چیزی و از سر گذروندیم