«Հայաստանն էներգետիկ առումով ադրբեջանական և թուրքական կախվածության մեջ դնելու գործընթաց է գնում»։

«Թուրքիան փորձելու է ամբողջ տարածաշրջանը դարձնել իր համար սպառման շուկա։ Այսինքն` մեզանից խլել էներգետիկ անկախության այն աստիճանը, որը մենք ունենք թե՛ ատոմակայանի, թե՛ էներգացանցերի գործադրման արդյունքում, մասնավորեցման և պետականացման միջոցով իրենցով անեն, հետո արդեն որոշակի իրենց հարմար շրջանակներին դա կառավարման հանձնեն... ինչ տարբերակ էլ լինի, դա լինելու է թշնամական ուժերի վերահսկողության ներքո»։

«Հայաստանը կռվախնձոր է դարձել իշխանությունների վարած քաղաքականության պատճառով»։

«Իշխանությունների կողմից վարած ապաշնորհ քաղաքականության արդյունքն այն է, որ Հայաստանի Հանրապետությունը կորցրել է իր սուբյեկտիվանությունը, ու հիմա քո տարածքի համար, տարբեր գոտիների վրա ազդեցություն հաստատելու համար մյուսներն են պայքարում: Տարածքը, որը կոչվում է Հայաստան, հիմա կռվախնձոր է դարձել: Հենց այստեղ են բախվում շահերը հավաքական Արևմուտքի, որը տարածաշրջանում ներկայացված է Թուրքիայով, մեր հարավային հարևան Իրանի, որը անվտանգության խնդիրներից ելնելով բավական կոշտ դիրքորոշում ունի ու, բնականաբար, մեր դաշնակից Ռուսաստանի: Ժողովուրդը պետք է որոշի, ո՛ր ճանապարհով է գնում՝ դեպի «վիլայեթության կարգավիճակ», թե ի վերջո հաշվի է առնվելու նաև այն հանգամանքը, որ դաշնակից Ռուսաստանը նաև մեր հարավային հարևանի՝ Իրանի հետ խորքային կապեր ու համագործակցություն ունի»:

«Ադրբեջանը «հաբրգել է», ժողովրդական լեզվով ասած․ վերջին շրջանում սկսում է ակտիվություն ցուցաբերել ոչ միայն Ռուսաստանի հետ իր հարաբերություններում, այլ նաև Թուրքիայի։ Մի քանի օր առաջ Ադրբեջանը որոշում ընդունեց, որ Նախիջևանի սահմանադրությունից հանում են Մոսկվայի և Կարսի պայմանագիրների հիշատակումները։ Սա նշանակում է՝ Ադրբեջանը ակնհայտ փորձում է վերացնել Նախիջևանի ինքնավար կարգավիճակը, բայց նաև Թուրքիային է դուրս թողնում, որովհետև ըստ այդ պայմանագրերի՝ Թուրքիան խոսքի իրավունք ուներ Նախիջևանի հետ կապված բոլոր գործընթացներում»։

«Թուրքիան Աթաթուրքի տարիներին ինքն էր ուզում Նախիջևանը կլանել՝ դարձնելով այն ժամանակ ձևավորվող Թուրքիայի մաս, և երբ Խորհրդայի Միությունը դրան դեմ դուրս եկավ, Աթաթուրքը կոմպրոմիսի եկավ՝ գոնե Խորհդրային Ադրբեջանինը լինի, բայց նաև պահպանեց իր խոսքը ասելու իրավունքը։ Հիմա Ադրբեջանը դա վերացրեց»։

В Москве подобный дрейф видят, однако традиционно предпочитают в подобные процессы не вмешиваться, если это не грозит структуре безопасности самой России. В Москве сейчас вырабатывают механизм нового принципа баланса сил на Южном Кавказе. Подобный принцип предусматривает прагматичный, без иллюзий и без сантиментов, подход ко всем участникам региональных процессов, утверждает Мовсес Газарян.