group-telegram.com/seyedjavadmiri/20773
Last Update:
نکاتی درباره روایت نویسندگان ایرانی از "سرچشمه‌های بنیادین اشراق"
بسیاری از نویسندگان همچون صمد موحد و نصرالله پورجوادی و ... وقتی به تاریخ عرفان و تصوف می‌پردازند به ایران و بین‌النهرین اشاره می‌کنند و حتی یونان و روم و هند (روایت سعید نفیسی از سرچشمه‌های تصوف) هم مورد امعان نظر قرار گرفته است اما از "ترکستان تاریخی" یا منطقه جغرافیایی که امروز به عنوان آسیای مرکزی و ایغورستان (سین کیانگ در چین معاصر) نامیده می‌شود سخنی نیست. البته در کتاب "از مانویت به تصوف" پورجوادی اشاره کوتاهی به "زبان ایغوری" می‌کند ولی ایده خود را بسط نداده است. به نظرم زبان ایغوری و اساساً جایگاه فرهنگ ایغوری در تحولات عرفان و ایده‌های گنوسی چه در دوران شمنی و چه در ادوار بودایی و چه در دوران اسلامی و سپس با بسط امپراطوری مغول (و نقش زبان و فرهنگ ایغوری) در شرق و جهان اسلام کمتر مورد امعان نظر قرار گرفته است. به عبارت دیگر، ترکستان شرقی و غربی و جریانهای عرفانی و گنوسی آن که بعدها در دوران اسلامی منجر به پیدایش طریقتهای صوفی در ماوراء‌النهر و ارتباط این سلسله‌ها با امام علی (از طریق فرزندش محمد بن حنفیه) از نکاتی است که می‌تواند ما را در فهم مشترکات بنیادین فکری زبان-فرهنگهای عربی و ترکی و فارسی (محور تمدنی عتف) کمک کند و در ضمن نحوه ظهور سنت خطائی در اردبیل و بسط آن در آناتولی و بالکان و آلبانی تبیین نماید.
سیدجواد میری
#از_مانویت_به_تصوف
#تفکر_ذوقی
#سنت_خطائی
#شاه_اسماعیل
@seyedjavadmiri
BY سیدجواد میری مینق
Warning: Undefined variable $i in /var/www/group-telegram/post.php on line 260
Share with your friend now:
group-telegram.com/seyedjavadmiri/20773