"اما هیچ ملتی از راه تفرقه و نفرت، نجات نیافته. جنگ، همیشه بهانه‌ای‌ست برای فراموش‌کردن انسانیت. و این‌بار، این انسانیتِ ماست که دارد زیر خاکستر نفرت دفن می‌شود.
ما درگیر جنگی هستیم که انتخابش نکرده‌ایم. نه نماینده‌ای در آن داریم، نه رأیی، نه اراده‌ای. ولی در این بی‌قدرتی، یک امکان هنوز برای‌مان باقی‌ست: امتناع از نفرت به خودمان.
تنها سلاحی که در اختیار ماست، همبستگی‌ست. و همبستگی، نه شعار است، نه آرزو؛ تصمیمی است که هر روز، هر لحظه، باید بگیریم."
🖌 تینوش نظم‌جو
شاید اکنون مردم نتوانند جلوی این جنگ ناخواسته و ویرانگر را بگیرند ولی با هوشیاری و همبستگی خواهند توانست خود و ایران را از خطر تفرقه و جنگ و جدال داخلی برهانند و امید به آینده را زنده نگه دارند و با خردمندی و شهامت برای ساختن آرمانشهر ایرانی خویش تلاش کنند...
امیدوارم این چند سطر با همان زبانی که نوشته شده خوانده شود... و نانوشته‌های ناگزیر آن نیز از دید خوانندگان پنهان نماند... /باقریان
ما درگیر جنگی هستیم که انتخابش نکرده‌ایم. نه نماینده‌ای در آن داریم، نه رأیی، نه اراده‌ای. ولی در این بی‌قدرتی، یک امکان هنوز برای‌مان باقی‌ست: امتناع از نفرت به خودمان.
تنها سلاحی که در اختیار ماست، همبستگی‌ست. و همبستگی، نه شعار است، نه آرزو؛ تصمیمی است که هر روز، هر لحظه، باید بگیریم."
🖌 تینوش نظم‌جو
شاید اکنون مردم نتوانند جلوی این جنگ ناخواسته و ویرانگر را بگیرند ولی با هوشیاری و همبستگی خواهند توانست خود و ایران را از خطر تفرقه و جنگ و جدال داخلی برهانند و امید به آینده را زنده نگه دارند و با خردمندی و شهامت برای ساختن آرمانشهر ایرانی خویش تلاش کنند...
امیدوارم این چند سطر با همان زبانی که نوشته شده خوانده شود... و نانوشته‌های ناگزیر آن نیز از دید خوانندگان پنهان نماند... /باقریان
❤1
🔹اردک سرسبز ماده و جوجه‌هایش
🔹دم‌جنبانک شکم زرد
🔹کشیم بزرگ
دریاچه شورابیل - اردیبهشت 1404
با سپاس از آقای مهدی نقیبی برای شناسایی اردک سرسبز
آشنایی با #پرندگان_ایران
@chaarraah
https://www.instagram.com/esmaeel_bagherian
🔹دم‌جنبانک شکم زرد
🔹کشیم بزرگ
دریاچه شورابیل - اردیبهشت 1404
با سپاس از آقای مهدی نقیبی برای شناسایی اردک سرسبز
آشنایی با #پرندگان_ایران
@chaarraah
https://www.instagram.com/esmaeel_bagherian
Forwarded from عکس نگار
کلیسای "سنت استپانوس" در منطقه‌ی مرزی بین جلفا در استان آذربایجان شرقی و کشور جمهوری آذربایجان قرار دارد. هنگام بازدید از این بنای زیبا و دیدنی، به تاریخ پر فراز و نشیب مسیحیت و ماجراهای تلخ و هولناکی که پس از به قدرت رسیدن کلیسا در اروپا رخ داد (از جمله، تفتیش عقاید در قرون وسطا) می‌اندیشیدم و اینکه چگونه قدرت می‌تواند هرگونه ایدئولوژی حتی آیین پرمهری همچون مسیحیت را به تباهی و فساد کشانده و زمینه‌ساز استبداد، ظلم و تبعیض در جوامع گوناگون شود. خوشبختانه قرن‌ها بعد، با فرارسیدن دوران رنسانس که عصر روشنگری و شکوفایی علم در غرب بود، انسان‌گرایی، علم و هنر جایگزین ارزش‌های قرون وسطایی شد، حاکمیت کلیسا پایان یافت و مسیحیت به جایگاه اصلی خود یعنی قلوب مردم بازگشت! اکنون بیشتر مردم در کشورهای غربی همچنان مسیحی هستند ولی کلیسا اجازه‌ی دخالت در سیاست، قانونگذاری و اداره‌ی کشورها که اموری این جهانی و حق مردمان هر جامعه و زمانه‌ایست را ندارد. جدایی هرگونه دین و ایدئولوژی از سیاست، مبنای سکولار دموکراسی در غرب است و بسیاری از اندیشمندان معتقدند اگر چه سیستمی کاملا" بی عیب و نقص نیست ولی آنگاه که با پایبندی به اصول جهانی حقوق بشر همراه شود می‌تواند در مقایسه با سایر روش‌های کشورداری، کارامدتر باشد و البته راه را برای بهبود و کارامدی بیشتر باز بگذارد.
📸🖌 باقریان
@chaarraah
https://www.instagram.com/esmaeel_bagherian
📸🖌 باقریان
@chaarraah
https://www.instagram.com/esmaeel_bagherian
"نیاز من به او ورای خواستنه
نیاز جویبار به جاری بودنه"
.
.
یکی از زیباترین شاه‌بیت‌ها در بین ترانه‌های پاپ فارسی
#اردلان_سرفراز #ابی #عسل
@chaarraah
https://www.instagram.com/esmaeel_bagherian
نیاز جویبار به جاری بودنه"
.
.
یکی از زیباترین شاه‌بیت‌ها در بین ترانه‌های پاپ فارسی
#اردلان_سرفراز #ابی #عسل
@chaarraah
https://www.instagram.com/esmaeel_bagherian
همراه با آقای شوقی در نهالستان صنوبر ایشان در روستای چهارراه
تلاش‌های آقای شوقی، بر سرسبزی و زیبایی این روستا افزوده است.
📸 عکس: برزین باقریان
@chaarraah
https://www.instagram.com/esmaeel_bagherian
تلاش‌های آقای شوقی، بر سرسبزی و زیبایی این روستا افزوده است.
📸 عکس: برزین باقریان
@chaarraah
https://www.instagram.com/esmaeel_bagherian
Forwarded from صدای پای آب
درخت، برهنه در بستری از مِه خفته بود،
پیرامونش، گل‌های بهاری غوغایی به‌پا کرده بودند؛
اکنون زمان بیداریست!
📸✍️ باقریان
استان اردبیل - بهار ۱۴۰۴
@chaarraah
https://www.instagram.com/esmaeel_bagherian
پیرامونش، گل‌های بهاری غوغایی به‌پا کرده بودند؛
اکنون زمان بیداریست!
📸✍️ باقریان
استان اردبیل - بهار ۱۴۰۴
@chaarraah
https://www.instagram.com/esmaeel_bagherian
Forwarded from صدای پای آب
✳️ یک نیمروز تابستانی با بچه‌های خوب و با صفای روستا در محله‌های ییلاقی هزار مسجد
(در این روزگار تلخ که بیشتر آدم‌ها نقاب بر چهره دارند و صداقت کیمیاست، دیدن معصومیت و شادی‌های ناب کودکانه غنیمت است...)
@chaarraah
https://www.instagram.com/esmaeel_bagherian
(در این روزگار تلخ که بیشتر آدم‌ها نقاب بر چهره دارند و صداقت کیمیاست، دیدن معصومیت و شادی‌های ناب کودکانه غنیمت است...)
@chaarraah
https://www.instagram.com/esmaeel_bagherian
❤2
#قابل_تامل
صدایی که شنیده نشد!
در سال ۱۳۵۳، ۴ سال پیش از انقلاب ۵۷ ، پروژه‌ای بی‌سابقه در ایران کلید خورد: «طرح آینده‌نگری» باهدف شناخت افکار عمومی نگرش‌ها و ارزش‌های مردم ایران به اجرا درآمد.
مجریان طرح، دو نفر از جامعه‌شناسان برجسته کشور: آقایان دکتر مجید تهرانیان دانش آموخته دانشگاه هاروارد و دکتر علی اسدی از سوربن پاریس بودند.
اجرای طرح با همکاری مرکز تحقیقات و توسعه رادیو و تلویزیون ملی ایران بود که دوسال بطول انجامید. رضا قطبی، مدیر وقت رادیو و تلویزیون، پس از شنیدن ایده از دکتر تهرانیان، با این طرح ملی «آینده‌نگری» موافقت کرد.
طرح، شامل نظرسنجی ملی، مصاحبه‌های عمقی و تجزیه تحلیل داده‌ها با همکاری گروهی از محققان جامعه شناسی در مرکز ملی مطالعات علمی(CNRS) فرانسه بود.
پروژه در ۲۳ شهر و ۵۲ روستا، با جامعه آماری گسترده‌ای انجام شد: ۶۰۰۰ نفر از مخاطبان بالقوه رسانه، ۸۰۰ چهره فرهنگی و سیاسی، ۳۰۰۰ کارمند رادیو تلویزیون، انجام شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها توسط مین کامپوترهای CNRS در فرانسه انجام و نتایج به ایران بازگشت.
نتایج، حیرت‌انگیز بود. تضادی آشکار میان افکار عمومی و تصویری که حکومت شاه از جامعه داشت به چشم می‌خورد. مردم، درگیر شکاف فرهنگی، فقر آموزشی، نارضایتی سیاسی و گرایش روزافزون به مذهب بودند.
در همان سال‌ها، محمدرضا پهلوی از رشد اقتصادی و آینده درخشان ایران و دروازه تمدن سخن می‌گفت. اما پروژه آینده‌نگری نشان داد توسعه اقتصادی به تنهایی کافی نیست. جامعه، از لحاظ فرهنگی و اجتماعی، آمادگی این تغییرات سریع را نداشت.
فقط ۳۴٪ خانواده‌ها تلویزیون داشتند، تنها ۴۵٪ باسواد بودند و ۷۵٪ مردان با کار زنان خارج از منزل مخالف بودند. ۷۴٪ مرجع تصمیم‌گیری خانواده را پدر، پدربزرگ و مادر بزرگ می‌دانستند؛ نه مادر. جامعه‌ای عمیقاً مردسالار و سنتی. در چنین فضایی، برنامه‌های هنری مدرن تلویزیون با جامعه ارتباط نمی‌گرفت.
دکتر علی اسدی می نویسد:
حتی روشنفکران با پخش برنامه آموزشی «باله» ارتباط نمی‌گرفتند.
درحالی‌که بیش از ۲۳٪ مردم سینما را حرام می‌دانستند.
آمار تکان‌دهنده بود: ۴۲٪ حتی هفته‌ای یک‌بار هم حمام نمی‌رفتند، تنها ۹٪ مردم مرتب کتاب می‌خواندند و ۳۲٪ می‌گفتند حتی یک جلد کتاب هم در خانه ندارند. جامعه، از نظر سواد رسانه‌ای و فرهنگی، در نقطه بحرانی بود.
در چنین شرایطی در برابر موج برنامه‌های مدرن، مذهب به پناهگاه تبدیل شد: ۹۴٪ مردمان این مطالعه می‌گفتند که نماز می‌خواندند، و ۷۹٪ روزه می‌گرفتند و به کردار مذهبی اهمیت می دادند.
تعداد مساجد در تهران طی سه سال از ۷۰۰ به ۱۱۴۰ رسید. فروش کتاب‌های مذهبی از ۱۰٪ به ۳۳٪ افزایش یافت.
پرویز نیکخواه، از مدیران رادیو تلویزیون، گفت: «در جوامع مدرن، با شتاب گرفتن برنامه توسعه، از تعداد طلاب کم می‌شود. اما در ایران برعکس است.» او و هرمز مهرداد نسبت به رشد گرایش‌های مذهبی و بی‌اعتمادی عمومی به نظام هشدار دادند.
در پروژه آینده‌نگری مشخص شد فقط ۳۰٪ مردم در انتخابات مجلس و ۲۳٪ در انتخابات محلی شرکت کرده بودند. ۷۷٪ پاسخ‌دهندگان اصلاً نمی‌دانستند مشکل مملکت چیست. مردم، به‌شدت از سیاست بیگانه شده بودند.
حدود ۹۰٪ دانشجویان، سیاستمداران را ناصالح می‌دانستند. ۵۰٪ آن‌ها، بزرگترین مشکل کشور را نابرابری، فساد و بی‌عدالتی می‌دانستند. اما سیستم سیاسی گوش نمی‌داد. حتی هشدارهای درون حکومتی را هم نادیده گرفت.
کنستانتین مژلومیان؛ اقتصاد دان و معاون ارمنی‌تبار سازمان برنامه و بودجه، در جلسه‌ای با حضور شاه فریاد زد: «با این کارها انقلاب می‌شود. این پول‌ها پا در می‌آورند و به خیابان می‌آیند.»
شاه پاسخ داد: «در سازمان تو را گل می‌گیرم!» و این کار را کرد.
تهرانیان و اسدی هشدار دادند: «ما گرفتار توسعه‌ی نامتوازن‌ایم.»
توسعه اقتصادی شتابان، بدون زیرساخت فرهنگی،بی‌اعتمادی، نابرابری و سنت‌گرایی جامعه، زمینه انفجار بود.
اما در جلسه ای که برای تشریح این طرح تحت عنوان: همایش شیراز در سال ۵۴ برگزار شد حکومت به جای گوش دادن به پیام این پژوهش ملی، نتایج این نظرسنجی را «غرب‌زده» خواند و کار نظرسنجی با پرسشنامه را بی محتوا تلقی کرد.
در سال‌های ۵۳-۵۴ جامعه‌ای شکل گرفته بود که هم رفاه اقتصادی و پیشرفت می‌خواست، هم دل در گرو سنت داشت، هم از سیاست فاصله گرفته بود، هم به مذهب پناه برده بود، و هم فاقد نهادهای مدنی، احزاب برای مشارکت سیاسی بود. نتیجه آن در گرفتن انقلابی تمام عیار برای دگرگونی ساختارهای فرهنگی؛ اقتصادی و سیاسی شد.
📖 از کتاب: صدایی که شنیده نشد!
✍️ دکتر مجید تهرانیان
نتیجه اینکه؛ استبداد به هر شکل و در هر لباسی که باشد ویرانگر است... .
صدایی که شنیده نشد!
در سال ۱۳۵۳، ۴ سال پیش از انقلاب ۵۷ ، پروژه‌ای بی‌سابقه در ایران کلید خورد: «طرح آینده‌نگری» باهدف شناخت افکار عمومی نگرش‌ها و ارزش‌های مردم ایران به اجرا درآمد.
مجریان طرح، دو نفر از جامعه‌شناسان برجسته کشور: آقایان دکتر مجید تهرانیان دانش آموخته دانشگاه هاروارد و دکتر علی اسدی از سوربن پاریس بودند.
اجرای طرح با همکاری مرکز تحقیقات و توسعه رادیو و تلویزیون ملی ایران بود که دوسال بطول انجامید. رضا قطبی، مدیر وقت رادیو و تلویزیون، پس از شنیدن ایده از دکتر تهرانیان، با این طرح ملی «آینده‌نگری» موافقت کرد.
طرح، شامل نظرسنجی ملی، مصاحبه‌های عمقی و تجزیه تحلیل داده‌ها با همکاری گروهی از محققان جامعه شناسی در مرکز ملی مطالعات علمی(CNRS) فرانسه بود.
پروژه در ۲۳ شهر و ۵۲ روستا، با جامعه آماری گسترده‌ای انجام شد: ۶۰۰۰ نفر از مخاطبان بالقوه رسانه، ۸۰۰ چهره فرهنگی و سیاسی، ۳۰۰۰ کارمند رادیو تلویزیون، انجام شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها توسط مین کامپوترهای CNRS در فرانسه انجام و نتایج به ایران بازگشت.
نتایج، حیرت‌انگیز بود. تضادی آشکار میان افکار عمومی و تصویری که حکومت شاه از جامعه داشت به چشم می‌خورد. مردم، درگیر شکاف فرهنگی، فقر آموزشی، نارضایتی سیاسی و گرایش روزافزون به مذهب بودند.
در همان سال‌ها، محمدرضا پهلوی از رشد اقتصادی و آینده درخشان ایران و دروازه تمدن سخن می‌گفت. اما پروژه آینده‌نگری نشان داد توسعه اقتصادی به تنهایی کافی نیست. جامعه، از لحاظ فرهنگی و اجتماعی، آمادگی این تغییرات سریع را نداشت.
فقط ۳۴٪ خانواده‌ها تلویزیون داشتند، تنها ۴۵٪ باسواد بودند و ۷۵٪ مردان با کار زنان خارج از منزل مخالف بودند. ۷۴٪ مرجع تصمیم‌گیری خانواده را پدر، پدربزرگ و مادر بزرگ می‌دانستند؛ نه مادر. جامعه‌ای عمیقاً مردسالار و سنتی. در چنین فضایی، برنامه‌های هنری مدرن تلویزیون با جامعه ارتباط نمی‌گرفت.
دکتر علی اسدی می نویسد:
حتی روشنفکران با پخش برنامه آموزشی «باله» ارتباط نمی‌گرفتند.
درحالی‌که بیش از ۲۳٪ مردم سینما را حرام می‌دانستند.
آمار تکان‌دهنده بود: ۴۲٪ حتی هفته‌ای یک‌بار هم حمام نمی‌رفتند، تنها ۹٪ مردم مرتب کتاب می‌خواندند و ۳۲٪ می‌گفتند حتی یک جلد کتاب هم در خانه ندارند. جامعه، از نظر سواد رسانه‌ای و فرهنگی، در نقطه بحرانی بود.
در چنین شرایطی در برابر موج برنامه‌های مدرن، مذهب به پناهگاه تبدیل شد: ۹۴٪ مردمان این مطالعه می‌گفتند که نماز می‌خواندند، و ۷۹٪ روزه می‌گرفتند و به کردار مذهبی اهمیت می دادند.
تعداد مساجد در تهران طی سه سال از ۷۰۰ به ۱۱۴۰ رسید. فروش کتاب‌های مذهبی از ۱۰٪ به ۳۳٪ افزایش یافت.
پرویز نیکخواه، از مدیران رادیو تلویزیون، گفت: «در جوامع مدرن، با شتاب گرفتن برنامه توسعه، از تعداد طلاب کم می‌شود. اما در ایران برعکس است.» او و هرمز مهرداد نسبت به رشد گرایش‌های مذهبی و بی‌اعتمادی عمومی به نظام هشدار دادند.
در پروژه آینده‌نگری مشخص شد فقط ۳۰٪ مردم در انتخابات مجلس و ۲۳٪ در انتخابات محلی شرکت کرده بودند. ۷۷٪ پاسخ‌دهندگان اصلاً نمی‌دانستند مشکل مملکت چیست. مردم، به‌شدت از سیاست بیگانه شده بودند.
حدود ۹۰٪ دانشجویان، سیاستمداران را ناصالح می‌دانستند. ۵۰٪ آن‌ها، بزرگترین مشکل کشور را نابرابری، فساد و بی‌عدالتی می‌دانستند. اما سیستم سیاسی گوش نمی‌داد. حتی هشدارهای درون حکومتی را هم نادیده گرفت.
کنستانتین مژلومیان؛ اقتصاد دان و معاون ارمنی‌تبار سازمان برنامه و بودجه، در جلسه‌ای با حضور شاه فریاد زد: «با این کارها انقلاب می‌شود. این پول‌ها پا در می‌آورند و به خیابان می‌آیند.»
شاه پاسخ داد: «در سازمان تو را گل می‌گیرم!» و این کار را کرد.
تهرانیان و اسدی هشدار دادند: «ما گرفتار توسعه‌ی نامتوازن‌ایم.»
توسعه اقتصادی شتابان، بدون زیرساخت فرهنگی،بی‌اعتمادی، نابرابری و سنت‌گرایی جامعه، زمینه انفجار بود.
اما در جلسه ای که برای تشریح این طرح تحت عنوان: همایش شیراز در سال ۵۴ برگزار شد حکومت به جای گوش دادن به پیام این پژوهش ملی، نتایج این نظرسنجی را «غرب‌زده» خواند و کار نظرسنجی با پرسشنامه را بی محتوا تلقی کرد.
در سال‌های ۵۳-۵۴ جامعه‌ای شکل گرفته بود که هم رفاه اقتصادی و پیشرفت می‌خواست، هم دل در گرو سنت داشت، هم از سیاست فاصله گرفته بود، هم به مذهب پناه برده بود، و هم فاقد نهادهای مدنی، احزاب برای مشارکت سیاسی بود. نتیجه آن در گرفتن انقلابی تمام عیار برای دگرگونی ساختارهای فرهنگی؛ اقتصادی و سیاسی شد.
📖 از کتاب: صدایی که شنیده نشد!
✍️ دکتر مجید تهرانیان
نتیجه اینکه؛ استبداد به هر شکل و در هر لباسی که باشد ویرانگر است... .
❤2
کنار جاده‌ای بی‌رهگذر
درختان، سال‌هاست به انتظار ایستاده‌اند
آیا مردمانِ سرگردان، راهِ "آبادی" را خواهند یافت؟!
لرستان – بهار 1403
📸🖌 باقریان
#میهن #آبادی
@chaarraah
https://www.instagram.com/esmaeel_bagherian
درختان، سال‌هاست به انتظار ایستاده‌اند
آیا مردمانِ سرگردان، راهِ "آبادی" را خواهند یافت؟!
لرستان – بهار 1403
📸🖌 باقریان
#میهن #آبادی
@chaarraah
https://www.instagram.com/esmaeel_bagherian
❤1👏1
● بریده‌ای از یک سخنرانی
راه رستگاری این سرزمین و مردمانش، همه ما، تنها از راه مواجهه‌ای راستین و پیکاری سترگ با کهن فرومایگی‌ها و نقد بیرحمانه رذائل اخلاقی بیشماری می‌گذرد که حالا، تا واپسین قطره شیره حیات اجتماعی‌مان را بلعیده و از دیرباز، در کُنه جان‌مان به هولناک‌ترین شکل ممکن چنبره زده.
از زمانه‌ی ظهور بابک خرمدین تا عهد بیهقی، و از وانفسای استبداد صغیر پیشامشروطه تا روزگار پسامرگِ صادق هدایت، دلمشغولی اهالی اندیشه، جستن راهی برای گذار انسان ایرانی، جامعه ایرانیان(پدرانِ ما و ما فرزندان) از این مغاک تاکنون پرناشدنی تاریخی/ اخلاقی بوده؛ گریختنی یکباره از تثلیثِ خیانت، خرافه و خودمَداری. یافتن سلوکی روشن که بتوان از این ورطه‌ی مرگبار آشنا، جانی سالم بِدَر بُرد و پا به ساحل ثبات و عافیت نهاد.
فترت اندیشه، نفرت از نقد، فقر فرهنگی، گرایش دیرپای اهالی یک سرزمین به افکار قضا و قدری و دلبستگی پررنگ و غریبشان به برخی مناسبات و سنن عشیره‌ای و قومی پیشاتمدنی را، نمی‌توان با آرا بزرگترین فلاسفه و جامعه‌شناسان توضیح داد و یا با گریختن در پَسِ متأخرترین نظریات علمی عصرِ نو توجیه کرد. یگانه راه رهایی ساکنان این جغرافیای پررنج و حرمان، بازخوانی موشکافانه و بی‌لکنت تاریخ به قصد کسبِ فهمی در خور و قدم نهادنی پیوسته و خستگی‌ناپذیر در مسیر اصلاح و والایش خِرَد جمعی است.
● بریده ای از سخنرانی استاد بهرام بیضایی در شب سوم از ده شب«شب های شاعران و نویسندگان» در انجمن فرهنگی ایران، آلمان/ ۱۸ مهر ۱۳۵۶
.
.
.
@ABeautifulMind
راه رستگاری این سرزمین و مردمانش، همه ما، تنها از راه مواجهه‌ای راستین و پیکاری سترگ با کهن فرومایگی‌ها و نقد بیرحمانه رذائل اخلاقی بیشماری می‌گذرد که حالا، تا واپسین قطره شیره حیات اجتماعی‌مان را بلعیده و از دیرباز، در کُنه جان‌مان به هولناک‌ترین شکل ممکن چنبره زده.
از زمانه‌ی ظهور بابک خرمدین تا عهد بیهقی، و از وانفسای استبداد صغیر پیشامشروطه تا روزگار پسامرگِ صادق هدایت، دلمشغولی اهالی اندیشه، جستن راهی برای گذار انسان ایرانی، جامعه ایرانیان(پدرانِ ما و ما فرزندان) از این مغاک تاکنون پرناشدنی تاریخی/ اخلاقی بوده؛ گریختنی یکباره از تثلیثِ خیانت، خرافه و خودمَداری. یافتن سلوکی روشن که بتوان از این ورطه‌ی مرگبار آشنا، جانی سالم بِدَر بُرد و پا به ساحل ثبات و عافیت نهاد.
فترت اندیشه، نفرت از نقد، فقر فرهنگی، گرایش دیرپای اهالی یک سرزمین به افکار قضا و قدری و دلبستگی پررنگ و غریبشان به برخی مناسبات و سنن عشیره‌ای و قومی پیشاتمدنی را، نمی‌توان با آرا بزرگترین فلاسفه و جامعه‌شناسان توضیح داد و یا با گریختن در پَسِ متأخرترین نظریات علمی عصرِ نو توجیه کرد. یگانه راه رهایی ساکنان این جغرافیای پررنج و حرمان، بازخوانی موشکافانه و بی‌لکنت تاریخ به قصد کسبِ فهمی در خور و قدم نهادنی پیوسته و خستگی‌ناپذیر در مسیر اصلاح و والایش خِرَد جمعی است.
● بریده ای از سخنرانی استاد بهرام بیضایی در شب سوم از ده شب«شب های شاعران و نویسندگان» در انجمن فرهنگی ایران، آلمان/ ۱۸ مهر ۱۳۵۶
.
.
.
@ABeautifulMind
✳️ تندیس ستارخان؛ یکی از رهبران جنبش مشروطه
📸 خانه‌‌ی مشروطه - تبریز
جنبش مشروطیت، مجموعه باورها و رویدادهایی بود که به پایان پادشاهی مطلقه در اواخر دوران قاجار و آغاز پادشاهی مشروطه در ایران انجامید. برقراری مجلس ملی و نگارش قانون اساسی مشروطه (به‌رغم کاستی‌هایی که داشت) از مهمترین دستاوردهای این جنبش مترقی بود که در زمان خود نوآوری بسیار بزرگ و ارزشمندی در نظام سیاسی و اجتماعی ایران به‌شمار می‌رفت. متاسفانه با گذشت زمان و در پی رخدادهای گوناگون، مجلس تضعیف شد و نظام پادشاهی مشروطه از آرمان‌های ضد استبدادی خود فاصله گرفت... . برای آگاهی بیشتر در مورد این جنبش، خواندن کتاب "تاریخ مشروطه ایران" نوشته‌ی احمد کسروی پیشنهاد می‌شود.
مطالعه‌ی تاریخ، هنگامی مهم و ارزشمند است که بتوانیم رویدادها و تجربه‌های پیشین را چراغ راه آینده کنیم تا به بیراهه نرویم.
#جنبش_مشروطه
@chaarraah
https://www.instagram.com/esmaeel_bagherian
📸 خانه‌‌ی مشروطه - تبریز
جنبش مشروطیت، مجموعه باورها و رویدادهایی بود که به پایان پادشاهی مطلقه در اواخر دوران قاجار و آغاز پادشاهی مشروطه در ایران انجامید. برقراری مجلس ملی و نگارش قانون اساسی مشروطه (به‌رغم کاستی‌هایی که داشت) از مهمترین دستاوردهای این جنبش مترقی بود که در زمان خود نوآوری بسیار بزرگ و ارزشمندی در نظام سیاسی و اجتماعی ایران به‌شمار می‌رفت. متاسفانه با گذشت زمان و در پی رخدادهای گوناگون، مجلس تضعیف شد و نظام پادشاهی مشروطه از آرمان‌های ضد استبدادی خود فاصله گرفت... . برای آگاهی بیشتر در مورد این جنبش، خواندن کتاب "تاریخ مشروطه ایران" نوشته‌ی احمد کسروی پیشنهاد می‌شود.
مطالعه‌ی تاریخ، هنگامی مهم و ارزشمند است که بتوانیم رویدادها و تجربه‌های پیشین را چراغ راه آینده کنیم تا به بیراهه نرویم.
#جنبش_مشروطه
@chaarraah
https://www.instagram.com/esmaeel_bagherian
✳️ اجرای فرمان مشروطیت
✍ محمد امیری
🔹ویژگی مشخص نظام سیاسی ایران در دوره قاجاریه، استبداد بود. یعنی شاه به تنهایی قانون‌گذار، بالاترین مقام قضایی، فرمانده کل نیروهای مسلح بود که دستگاه دولتی را بدون حد و مرز و قید و شرط در اختیار گرفته بود و دستورهای او می‌بایست بلافاصله اجرا شود. قدرت شاه به انداره‌ای بود که نه فقط مردم عادی، بلکه حتی صدر اعظم و شاهزادگان نیز رعایای او محسوب می‌شدند.(۱)؛ با استقرار سلطنت ناصرالدین‌شاه، و به دنبال افرایش استبداد داخلی و پریشانی روزافزون اجتماعی، ناتوانی بنیه مالی و عقب‌ماندگی اقتصادی جامعه و به دنبال آن گسترش آشنایی برخی از ایرانیان با جلوه‌هایی از مظاهر پیشرفت‌های اقتصادی، علمی و سیاسی غرب و آگاهی برخی از ایرانیان درباره بعضی از مفاهیم و افکار روشنفکرانه و آزادی‌خواهانه، به نوعی به بیداری و افزایش نسبی آگاهی‌های سیاسی در ایران انجامید.(۲).
◀ انقلاب مشروطه، بزرگترین واقعه‌ای است که در تاریخ ایران روی داده و بالاترین تحول را در شئون سیاسی و اجتماعی و فرهنگی ایران بوجود آورده. انقلاب مشروطه نخستین خیزش در تاریخ ایران بود که هم جنبه سلبی داشت و هم جنبه ایجابی.(۳)؛ جنبه سلبی از این جهت بود که اختیارات شاه را محدود می‌کرد و در عوض یک سری اختیاراتی را برای مجلس و نمایندگان ملت ایجاب می‌کرد. بر همین اساس است که می‌توان گفت انقلاب مشروطه ایران یکی از مهمترین انقلاب‌های اجتماعی خاورمیانه است؛ زیرا "مشروطیت امتیاز طبقاتی را از میان برد و سد انحصار را ریشه‌کن کرد و راه را برای نشان دادن استعداد و لیاقت طبیعی و نبوغ افراد ایرانی باز نمود".(۴)
◀ از آنجا که اساس حکومت و بنیادهای قدرت از ملت و اراده عمومی ناشی می‌شد و این اراده در مجلس تجلی می‌یافت، بنابراین مجلس، نماد واقعی نظام مشروطه تلقی می‌شد و مهمترین و مردمی ترین رکن آن بود.(۵)؛ زیرا صدور فرمان مشروطه و تغییر رژیم سیاسی ایران، شور و هیجان فوق‌العاده در میان آزادی‌خواهان و ملیون و مشروطه‌طلبان بوجود آورد.(۶)؛ در ۱۳ مرداد ۱۲۸۵ ه.ش، فرمان شاهانه در موافقت با تشکیل مجلس صادر شد. اما ملیون آن را نپذیرفتند، زیرا عبارت ملت ایران در آن نیامده بود. روز بعد اعلامیه دیگری صادر شد که عبارت افراد ملت در آن گنجانده شده بود، اما مجمع جدید را مجلس شورای اسلامی نامیده بود که دوباره مورد اعتراض قرار گرفت و نام مجلس به مجلس شورای ملی تغییر یافت.(۷)؛ مهمترین وظیفه این مجلس تدوین و تصویب قانون اساسی مشروطه بود و مجلس، آن قانون را که از ابتدا نظام‌نامه اساسی خوانده می‌شد، در ۵۱ ماده تدوین نمود و در روز ۱۴ ذی‌القعده ۱۳۲۴ به امضای مظفرالدین شاه و محمدعلی میرزا ولیعهد رسانید.(۸)
◀ پس از آنکه قانون اساسی از طرف رهبران ملت تهیه شد، برای امضا تقدیم شاه نمودند. ولی درباریان مانع‌تراشی کرده و چند روز امضای قانون اساسی به تعویق افتاد. مجلس به واسطه تعویق تصویب قانون اساسی، دلتنگ بود، و از کسالت مزاج مظفرالدین‌شاه مضطرب شده بود؛ این بود که مردم و مجلس به دولت و دربار فشار آورده و امضای قانون اساسی را خواستار شدند(۹)؛ شاه در نتیجه پافشاری مشاوران نزدیک خود و وزرای میانه‌رو، قانون اساسی را در نهم دی ماه امضا کرد و پس از پنج روز درگذشت(۱۰)؛ مخبرالسلطنه در کتاب خود، "خاطرات و خطرات"، - در این مورد می‌نویسد که:
" من از روی علم شهادت می‌دهم که استقرار مجلس از اول تا آخر آرزوی مظفرالدین شاه بود ".(۱۱)
◀ قانون اساسی مشروطیت، از نظر حقوقی جایگاهی برای استبداد یا حاکمیت‌های دیکتاتوری باقی نمی‌گذاشت. نمایندگان، تدوین قانون اساسی را نخست با استحکام موقعیت و تضمین نقش مجلس آغاز کردند.(۱۲)
@ketab_mamnouee
✍ محمد امیری
🔹ویژگی مشخص نظام سیاسی ایران در دوره قاجاریه، استبداد بود. یعنی شاه به تنهایی قانون‌گذار، بالاترین مقام قضایی، فرمانده کل نیروهای مسلح بود که دستگاه دولتی را بدون حد و مرز و قید و شرط در اختیار گرفته بود و دستورهای او می‌بایست بلافاصله اجرا شود. قدرت شاه به انداره‌ای بود که نه فقط مردم عادی، بلکه حتی صدر اعظم و شاهزادگان نیز رعایای او محسوب می‌شدند.(۱)؛ با استقرار سلطنت ناصرالدین‌شاه، و به دنبال افرایش استبداد داخلی و پریشانی روزافزون اجتماعی، ناتوانی بنیه مالی و عقب‌ماندگی اقتصادی جامعه و به دنبال آن گسترش آشنایی برخی از ایرانیان با جلوه‌هایی از مظاهر پیشرفت‌های اقتصادی، علمی و سیاسی غرب و آگاهی برخی از ایرانیان درباره بعضی از مفاهیم و افکار روشنفکرانه و آزادی‌خواهانه، به نوعی به بیداری و افزایش نسبی آگاهی‌های سیاسی در ایران انجامید.(۲).
◀ انقلاب مشروطه، بزرگترین واقعه‌ای است که در تاریخ ایران روی داده و بالاترین تحول را در شئون سیاسی و اجتماعی و فرهنگی ایران بوجود آورده. انقلاب مشروطه نخستین خیزش در تاریخ ایران بود که هم جنبه سلبی داشت و هم جنبه ایجابی.(۳)؛ جنبه سلبی از این جهت بود که اختیارات شاه را محدود می‌کرد و در عوض یک سری اختیاراتی را برای مجلس و نمایندگان ملت ایجاب می‌کرد. بر همین اساس است که می‌توان گفت انقلاب مشروطه ایران یکی از مهمترین انقلاب‌های اجتماعی خاورمیانه است؛ زیرا "مشروطیت امتیاز طبقاتی را از میان برد و سد انحصار را ریشه‌کن کرد و راه را برای نشان دادن استعداد و لیاقت طبیعی و نبوغ افراد ایرانی باز نمود".(۴)
◀ از آنجا که اساس حکومت و بنیادهای قدرت از ملت و اراده عمومی ناشی می‌شد و این اراده در مجلس تجلی می‌یافت، بنابراین مجلس، نماد واقعی نظام مشروطه تلقی می‌شد و مهمترین و مردمی ترین رکن آن بود.(۵)؛ زیرا صدور فرمان مشروطه و تغییر رژیم سیاسی ایران، شور و هیجان فوق‌العاده در میان آزادی‌خواهان و ملیون و مشروطه‌طلبان بوجود آورد.(۶)؛ در ۱۳ مرداد ۱۲۸۵ ه.ش، فرمان شاهانه در موافقت با تشکیل مجلس صادر شد. اما ملیون آن را نپذیرفتند، زیرا عبارت ملت ایران در آن نیامده بود. روز بعد اعلامیه دیگری صادر شد که عبارت افراد ملت در آن گنجانده شده بود، اما مجمع جدید را مجلس شورای اسلامی نامیده بود که دوباره مورد اعتراض قرار گرفت و نام مجلس به مجلس شورای ملی تغییر یافت.(۷)؛ مهمترین وظیفه این مجلس تدوین و تصویب قانون اساسی مشروطه بود و مجلس، آن قانون را که از ابتدا نظام‌نامه اساسی خوانده می‌شد، در ۵۱ ماده تدوین نمود و در روز ۱۴ ذی‌القعده ۱۳۲۴ به امضای مظفرالدین شاه و محمدعلی میرزا ولیعهد رسانید.(۸)
◀ پس از آنکه قانون اساسی از طرف رهبران ملت تهیه شد، برای امضا تقدیم شاه نمودند. ولی درباریان مانع‌تراشی کرده و چند روز امضای قانون اساسی به تعویق افتاد. مجلس به واسطه تعویق تصویب قانون اساسی، دلتنگ بود، و از کسالت مزاج مظفرالدین‌شاه مضطرب شده بود؛ این بود که مردم و مجلس به دولت و دربار فشار آورده و امضای قانون اساسی را خواستار شدند(۹)؛ شاه در نتیجه پافشاری مشاوران نزدیک خود و وزرای میانه‌رو، قانون اساسی را در نهم دی ماه امضا کرد و پس از پنج روز درگذشت(۱۰)؛ مخبرالسلطنه در کتاب خود، "خاطرات و خطرات"، - در این مورد می‌نویسد که:
" من از روی علم شهادت می‌دهم که استقرار مجلس از اول تا آخر آرزوی مظفرالدین شاه بود ".(۱۱)
◀ قانون اساسی مشروطیت، از نظر حقوقی جایگاهی برای استبداد یا حاکمیت‌های دیکتاتوری باقی نمی‌گذاشت. نمایندگان، تدوین قانون اساسی را نخست با استحکام موقعیت و تضمین نقش مجلس آغاز کردند.(۱۲)
@ketab_mamnouee
✳️ درباره‌ی ۲۸ مرداد و مجادلات بی‌پایانِ طرفداران شاه و دکتر مصدق:
بی‌تردید ماندن در مرداب این مجادلات و محکوم کردن این و آن، فایده‌ای به حال امروز ایران ندارد. ولی آگاهی کلی از تاریخ معاصر ایران و اینکه بیش از صد سال پیش چه تلاش‌هایی بر ضد استبداد در ایران صورت گرفته، چه نقاط ضعف و قوتی داشته و چرا به سرانجام مطلوب نرسیده است، باید چراغ راه ما و جوانان باشد تا جنبش‌های کنونی به بیراهه کشانده نشوند.
اکنون همه‌ی تلاش‌ها باید بر جلوگیری از حاکم شدن استبدادی دیگر و بر آگاه و توانمند شدن مردم، احزاب و نهادهای مردمی متمرکز شود. برای این منظور لازم است چهره‌های برجسته و شناخته شده بیش از این هوشیار باشند؛ افراد چاپلوس، بت‌پرست و فرصت‌طلب را از اطراف خود دور کنند تا تضمین کافی وجود داشته باشد که همان راهی را بپیمایند که وعده می‌دهند...
@chaarraah
بی‌تردید ماندن در مرداب این مجادلات و محکوم کردن این و آن، فایده‌ای به حال امروز ایران ندارد. ولی آگاهی کلی از تاریخ معاصر ایران و اینکه بیش از صد سال پیش چه تلاش‌هایی بر ضد استبداد در ایران صورت گرفته، چه نقاط ضعف و قوتی داشته و چرا به سرانجام مطلوب نرسیده است، باید چراغ راه ما و جوانان باشد تا جنبش‌های کنونی به بیراهه کشانده نشوند.
اکنون همه‌ی تلاش‌ها باید بر جلوگیری از حاکم شدن استبدادی دیگر و بر آگاه و توانمند شدن مردم، احزاب و نهادهای مردمی متمرکز شود. برای این منظور لازم است چهره‌های برجسته و شناخته شده بیش از این هوشیار باشند؛ افراد چاپلوس، بت‌پرست و فرصت‌طلب را از اطراف خود دور کنند تا تضمین کافی وجود داشته باشد که همان راهی را بپیمایند که وعده می‌دهند...
@chaarraah