تیر آرش
‏شهاب برساوشی بر فراز #دماوند
‏⁩مرداد ۱۴۰۴
🔗 مجید قُهرودی
@Jaryaann

▫ هفت آرزو/وصیت #توران_میرهادی در مورد شیوه #آموزش و رفتار با #کودکان که البته برای هر فردی در هر سنی سودمند است:

۱) تبدیل کار تربیتی به عشق، به فضای محبت و احترام؛ فضایی که کودکان با عشق بزرگ شوند، رشد کنند، توانایی‌های‌شان شکوفا شود و بیش از هر چیز احساس امنیت کنند.

۲) برداشتن رقابت به هر شکل از محیط تربیتی
رقابت ویران‌گر است. معنا و مفهوم هر کار را دگرگون و تخریب می‌کند. برتر، بهتر، ترها و ترین‌ها وجود خارجی ندارند. فریب رقابت را نباید خورد.

۳) جایگزین‌کردن مشارکت در همه‌ی کارها و در همه‌ی سطوح؛ در خانواده، در مهد کودک، در جامعه‌ی کوچک و در جامعه‌ی بزرگ
لذت کار دسته‌جمعی سازنده است، توان و اعتماد، دوستی و محبت به وجود می‌آورد.

۴) پرهیز از هرگونه داوری درباره‌ی کودکان در حال رشد
ضعف و پیشرفت، خوب و متوسط برای کودکان مفهومی ندارد، برای آن‌ها پرونده نسازیم. در تعامل مداوم، امکانات رشد را فراهم کنیم.

۵) پرهیز از دام‌های تکنولوژی و تبلیغات
فناوری، تجارتی سودآور شده است و دامی تازه برای مصرف‌گرایی از راه تبلیغات است. گاه احساسِ آقایی تکنولوژی بر انسان را داریم. انسانی که هوش، ذکاوت، اندیشه و توانایی‌های خود را در اختیار هدف‌های مجازی می‌گذارد.

۶) پرهیز از گذاشتن بار سنگین بر دوش کودکان
کار ما ایجاد فرصت‌ها و آزاد گذاشتن کودکان است. پیش افتادن و عقب‌ماندنی مطرح نیست. آموزش زبان و فناوری‌های الکترونیکی دیر نمی‌شود. یاد گرفتن چند عبارت یا زدن چند دکمه، آموزش نیست، نوعی فشار بیهوده و گاه بسیار گمراه کننده است.

۷) رفتن به سوی طبیعت و باز هم طبیعت
طبیعت با انسان صادق است. هر لحظه آن اکتشافی است نو. در طبیعت با دنیای خلقت، تنوع بی‌پایان و شگفتی‌های باور نکردنی آن روبه‌رو هستیم. شناختن طبیعت و حفظ آن، شوق انگیز، بلکه لازم و حیاتی است.

📖 #کتاب گفت‌گو با زمان
مجموعه‌ی گفت‌وگوهای توران میرهادی، به کوشش مسعود میرعلایی، انتشارات موسسه پژوهشی تاریخ ادبیات کودکان (۱۳۹۶).
🔗 منبع
@Jaryaann

✨ آنچه باعث می‌شود با وجود فشارهای فزاینده و طولانی اقتصادی، سیاسی و روانی، جامعهٔ ایرانی دچار فروپاشی نشود ریشه داشتن سنت #یاری و مهر در بین #مردم_ایران است.

📍تهران، خیابان ۱۵ خرداد، ۲۷ مرداد ۱۴۰۴
💢 دو‌ خط پایانی تابلوی دستفروش: «ساندویچ رایگان برای نیازمندان»
#کرامت
@Jaryaann

🔵 #سازه‌های_آبی_شوشتر (Shushtar Historical Hydraulic System)، مجموعه‌ای به هم پیوسته از ۱۳ اثر تاریخی شامل پل‌ها، بندها، آسیاب‌ها، آبشارها، کانال‌های دست‌کند و تونل‌های عظیم هدایت آب است که به‌صورت یک سیستم واحد هیدرولیکی و در ارتباط با یکدیگر کار می‌کنند و در دوران #هخامنشی تا #ساسانی، جهت بهره‌گیری بیشتر از آب ساخته شده‌اند. در سفرنامه مادام ژان دیولافوآ باستان‌شناس نامدار فرانسوی از این محوطه به عنوان بزرگ‌ترین مجموعه صنعتی پیش از انقلاب صنعتی یاد شده است. این ۱۳ اثر تاریخی که به فاصله کمی از یکدیگر در محدوده شهر شوشتر واقع شده‌اند به صورت یکجا به عنوان دهمین اثر ایران در فهرست #میراث_جهانی #یونسکو به ثبت رسیده‌اند. در برخی وب‌گاه‌های غیرایرانی از تصویر سازه‌های آبی شوشتر برای معرفی ایران استفاده شده است.

🔗 ویدئو: حسن سبزیا | توضیحات: ویکی‌پدیا

❗هنگامی‌که این پیشینهٔ تمدن ایرانی در به‌کارگیری #فناوری منطبق با طبیعت و این مدیریت مثال‌زدنی منابع آبی را با وضع مدیریت #آب کشور در این سال‌ها مقایسه می‌کنیم، حسرت‌بار است.
@Jaryaann

راننده تاکسی در دوشنبه (#تاجیکستان) آهنگ «#ای_ایران، ای مرز پر گهر» گوش می‌دهد.❤️
دوشنبه، تاجیکستان

🔗 شهناز شریف اوا
#ریشه‌های_مشترک #ایران‌دوستی #ایران_فرهنگی
@Jaryaann

🟥 همین چند هفته پیش، ساموئل شفلر، یکی از شاگردان مهم نیگل و از رالزی‌های بسیار برجسته، کتاب مهمی در حوزه‌ی زندگی خوب نوشته است به اسم "One Life to Lead" [یک زندگی برای زیستن].

شفلر در این کتاب به سه دیدگاه رایج و متداول درباره زندگی خوب نقدهای مهمی وارد می‌کند:
۱. لذت‌گرایی (Hedonism) زندگی خوب صرفاً حداکثرسازی لذت و کمینه‌سازی درد نیست.
۲. ارضای خواسته (Desire Satisfaction) برآورده شدن خواسته‌ها، حتی آگاهانه، کافی نیست.
۳. فهرست عینی (Objective List) زندگی مجموعه‌ای از خیرها و کالاهای از پیش تعریف‌شده نیست.

او به این سه دیدگاه انتقاد می‌کند که زندگی را مانند «سبد خریدی» می‌بینند که ما آن را با «کالاهای خوب» (لذت، موفقیت و دانش) پر می‌کنیم. در حالی‌که از نظر شفلر، زندگی خوب زندگی‌ای است که در آن فرد به‌طور فعال با جهان درگیر می‌شود و عمیق‌ترین ارزش‌های خود را از طریق دلبستگی‌های ارزشمند محقق می‌سازد. شفلر زندگی خوب را بر پایه‌ی چند رکن بنا می‌کند:

۱. دلبستگی‌های ارزشمند (Valuable Attachments):
دلبستگی‌ها هسته مرکزی دیدگاه شفلر هستند. او سه نوع اصلی آن‌ها را برجسته می‌کند:
الف) روابط شخصی (Personal Relationships): مانند دوستی، روابط خانوادگی و عاشقانه. این روابط "زندگی ما را فراتر از حد تصور غنی می‌سازند" و بدون آن‌ها زندگی "به‌شدت فقیر" خواهد بود.
ب) عضویت در گروه‌ها (Group Membership): مشارکت در جوامع، سازمان‌ها یا فرهنگ‌ها یا جمع‌هایی که فرد خود را بخشی از آن‌ها می‌داند.
ج) پروژه‌های شخصی (Personal Projects): فعالیت‌های هدفمند و طولانی‌مدت مانند یادگیری یک مهارت یا پیگیری یک هدف خلاقانه.
شفلر تأکید می‌کند که این دلبستگی‌ها ارزیابی‌شده (evaluative) هستند، یعنی فرد آن‌ها را ارزشمند می‌بیند و به آن‌ها متعهد می‌شود.

۲. درگیری فعال (Engagement):
جوهرِ زندگی خوب، حالتی منفعلانه نیست. این زندگی نیازمند «درگیری» به چند معناست:
الف) پاسخگویی به الزامات بیرونی: ما در تعامل با جهان، خود را با قواعد و نیازهایی مواجه می‌بینیم که خود خلق نکرده‌ایم. یادگیری یک زبان، نیازمند پذیرفتن گرامر آن است؛ حفظ یک دوستی، نیازمند پاسخگویی به نیازهای دوست‌مان است. شفلر می‌نویسد: «آنچه ما رضایت‌بخش می‌یابیم، درگیر شدن با جهان پیرامون‌مان است... ما می‌خواهیم به نیازها و الزاماتی که خودمان ابداع نکرده‌ایم، پاسخگو باشیم.»
ب) مسئولیت‌پذیری و احترام (Deference and Accountability): ضرورت روابط انسانی، به رسمیت شناختن استقلال دیگری و مسئول بودن در قبال اوست. این احترام، صرفاً یک وظیفه اخلاقی نیست، بلکه بخشی از خودِ آن رابطه ارزشمند است.
ج) فراتر از «دیدگاه سبد خرید»: شفلر می‌گوید: «زندگی سبد خرید نیست و دلبستگی‌های شخصی صرفاً کالاهایی نیستند که شاید در آن قرار بگیرند یا نگیرند. بلکه ما زندگی خود را در وهله اول از طریق پرورش و توسعه این دلبستگی‌ها رهبری می‌کنیم.»

۳. آسیب‌پذیری عاطفی: بهای ژرفای زندگی
شفلر مکاتبی چون رواقی‌گری و بودیسم را که به دنبال مصونیت از رنج و اندوه هستند، به چالش می‌کشد. این مکاتب معتقدند که دلبستگی‌ها (به افراد، موفقیت‌ها، و...) منشأ رنج‌اند. بنابراین، زندگی خوب در گروِ رها کردن این دلبستگی‌ها و رسیدن به آرامش و آسیب‌ناپذیری (Ataraxia) است. اما از نظر شفلر:
الف) ارزش‌گذاری و آسیب‌پذیری به هم گره خورده‌اند: «ارزش نهادن به چیزی، تا حدی به معنای آسیب‌پذیر بودن از نظر عاطفی است... در ارزش‌گذاری، ما به دست سرنوشت گروگان می‌دهیم و سرنوشت ممکن است بی‌رحم باشد.»
ب) غم، بخشی از ساختار زندگی است: توانایی سوگواری برای دوستی که از دست‌رفته، نه یک ضعف، بلکه شاهدی بر عمق آن دلبستگی است. تلاش برای حذف کامل رنج، به بهای حذف کامل معنا است.

🟥 خلاصه‌ی کلام:
زندگی خوب از دید ساموئل شفلر، زندگی‌ای است که در آن فرد با شجاعت، آسیب‌پذیری را می‌پذیرد و از طریق پرورش روابط، عضویت در گروه‌ها و پیگیری پروژه‌های ارزشمند، به‌طور فعال و مسئولانه با جهان درگیر می‌شود. این یک زندگی پویا، متعهدانه و جهان‌محور است که در آن فرد در حال راهبری و شکل دادن به مسیر خود در بستر زمان و در تعامل با دیگران است. این زندگی، نه در انزوا و بی‌تفاوتی، بلکه در دلِ پیوندهای معنادار و تعهدات واقعی یافت می‌شود.

✍🏼 #جواد_حیدری
#کتاب #زندگی
@Jaryaann

🟢 یکی از بزرگترین مشکلاتی که امروز گریبان جوامع بشری را گرفته این است که والدین و بزرگترها، بچه‌ها را طبق آن چیزی که در ذهن خودشان هست راهبری می‌کنند نه طبق چیزی که بچه می‌خواهد. اما بچه هدایت نمی‌خواهد، حمایت می‌خواهد...

🎙#عبدالحسین_وهاب‌زاده، بوم‌شناس، مترجم و استاد دانشگاه، در گفت‌وگو با سروش صحت در برنامهٔ #اکنون
او ایده‌پرداز شکل‌گیری مدارس طبیعت در ایران است.
🔗 aknoontvfanpage
#آموزش #کودکان #بازی
@Jaryaann

◽️تاکنون راه‌آهن پنج کشور به عنوان میراث جهانی توسط یونسکو ثبت شده که طولانی‌ترین آن‌ها متعلق به #ایران است.
🔗 محمد کلهر

🔺راه‌آهن سراسری ایران، به‌طول ۱۳۹۴ کیلومتر، دارای ۲۳۰ تونل و ۴۱۰۰ پل است که در دوران #رضاشاه از مهر ۱۳۰۶ تا مرداد ۱۳۱۷ ساخته شد و گران‌ترین و بزرگ‌ترین پروژهٔ صنعتی ایران تا به آن روز بود. این راه‌آهن، تهران را از طریق بندر ترکمن (بندر شاه پیشین) به دریای خزر و از طریق بندر امام‌خمینی (بندر شاپور پیشین) به خلیج فارس متصل می‌کند. در نشست مرداد ۱۴۰۰ اجلاس کمیته میراث جهانی #یونسکو، راه‌آهن سراسری ایران به‌عنوان بیست و پنجمین #میراث_فرهنگی ملموس و نخستین میراث صنعتی ایران در فهرست #میراث_جهانی ثبت شد. سی‌ان‌ان تراول این راه‌آهن را یکی از بزرگترین شاهکارهای مهندسی قرن بیستم می‌داند.
@Jaryaann

🔴 باب روز شده که هر که از سواد کمتر بهره دارد لگدی به زبان فارسی بزند. اخیراً یک مدعی جامعه‌شناسی گفته:

چه کسی گفته فارسی زبان مشترک اقوام ایرانی بوده؟ فارسی را در دورهٔ جدید زبان مراودات اقوام ایرانی کرده‌اند.

بسیاری محققان از جمله بو اوتاس می‌گویند فارسی بیش از هزار سال است که زبان مشترک میان اقوام ایرانی است. احتمالاً در این گفته هم تقصیری هست و حدود پنج قرن باید به این هزار سال افزود، یعنی فارسی از حدود قرن پنجم میلادی رفته‌رفته زبان دیوانی و اداری (اعم از اسناد درباری و قبالجات و اسناد مردمی) و زبان تجاری مشترک اقوام متمدّن و فرهنگ‌آموختهٔ ایرانی از آموی تا دجله شده‌ بوده است. فارسی دری از قرن سوم (اگر نه پیش از آن) به مرور زبان ادبی ایران نیز شده و در قرن ششم و هفتم دیگر تمامی نواحی ایران و بسیاری نواحی قفقاز تا دربند و آسیای صغیر و آنچه امروز آسیای میانه می‌گویند، در حکم او بوده است و کمی بعد همین شأن را در هند به دست آورده است. این از روشنی خورشید هم واضحتر است و اگر شب‌پره‌ای آن را نبیند، عیب آن روشنی نباید کرد.

بر مبنای متنی از #سیداحمدرضا_قائم‌مقامی
🔗 منبع
#پارسی_میراث_همه_ایرانیان
@Jaryaann

🥇مدال طلا برای جوانان نجومی ایران و کسب جایگاه اول جهان

تیم ملی المپیاد دانش آموزی نجوم و اخترفیزیک ایران، در رقابت با ۶۴ کشور شرکت‌کننده، عنوان طلایی‌ترین تیم جهان را در المپیاد جهانی نجوم و اخترفیزیک از آن خود کرد. این دومین سال پیاپی است که تیم ملی المپیاد نجوم و اخترفیزیک کشور، موفق به کسب مدال طلا می‌شود.

اعضای #تیم_ملی_ایران که همگی در مسابقات جهانی هند ۲۰۲۵ موفق به کسب مدال طلا شدند عبارت‌اند از: علی نادری، حسین سلطانی، هیربد فودازی، حسین معصومی و‌ارشیا میرشمسی

🔗 خبرگزاری پانا
@Jaryaann

▫️#آلن_دوباتن از اهمیت عشق‌ورزی به #کودکان در #سلامت_روان آن‌ها در آینده می‌گوید.
🔗 خانه معنا
#روانشناسی
@Jaryaann

🍽 من یازده سال پیشخدمت بودم.

از جمله چیزهایی که یاد گرفته‌ام این است که دنیا به دو دسته تقسیم می‌شود: آن‌هایی که ظرف‌شان را به پیشخدمت می‌دهند و کسانی که ظرف‌شان را به پیشخدمت نمی‌دهند.

کسانی که ظرف‌شان را به تو می‌دهند، آن‌هایی هستند که تو را می‌بینند، می‌فهمند که تو سخت کار می‌کنی؛ بنابراین وقتی غذای‌شان تمام شد و شما جلوی آنها ظاهر می‌شوید تا ظرف کثیف را بردارید، آن را برمی‌دارند و به شما می‌دهند تا هر بار مجبور نباشید خم شوید و خطر افتادن قاشق و چنگال‌هایی که از پیش در دست دارید را به جان بخرید. آن‌ها معمولاً (همراه این کار) می‌گویند «متشکرم»، انگار نه انگار که آن‌ها به تو محبت می‌کنند. گاهی اوقات واقعاً دلم می‌خواست که آنها را در آغوش بگیرم.

این حرکت یک کار ساده است و هیچ زحمتی ندارد. اما چیزهای زیادی را نشان می‌دهد. من همیشه عاشق کسانی بوده‌ام که ظرف را به پیشخدمت می‌دهند، چون تقریباً همیشه آدم‌های فروتنی هستند، شأن تو را می‌فهمند، با تو درست رفتار می‌کنند؛ می‌دانند که چقدر شانس در این واقعیت نقش داشته که آن‌ها آنجا نشسته‌اند و غذا می‌خورند و تو سر پا داری سخت کار می‌کنی.

من در زندگی با آدم‌های زیادی سر یک میز نشسته‌ام: نویسندگان، سیاستمداران و چهره‌های تلویزیونی؛ بیشتر آنها، هر چقدر هم قدرتمند و مهم، شاید حتی مهربان، ظرف خود را به پیش‌خدمت نمی‌دادند. برخی‌ها حتی خیلی بد رفتار می‌کردند.

اما دیروز با کلارا سانچز ناهار خوردم. نمی‌دانم او را می‌شناسید یا نه؛ نویسنده‌ای که میلیون‌ها نسخه از آثارش در سراسر جهان فروش می‌رود. کسی که دلایل زیادی دارد که احساس کند که به جایی رسیده است؛ احساس مهم بودن کند. همه اینها را گفتم تا بگویم کلارا سانچز ظرف خود را به پیش‌خدمت می‌دهد.

اینطور نیست که وقتی جمعیت زیادی شما را می‌ستایند یا حساب‌های بانکی پرپولی دارید، به جایی رسیده باشید. شما هنگامی به جایی رسیده‌اید که هر موفقیتی که داشته باشید، هنوز آن‌کسی هستید که ظرف خود را به پیشخدمت می‌دهد.

✍🏼 انریکو گالیانو
🔗 منبع
#دیدن_دیگری
@Jaryaann

💠 هویت خودتان را به‌عنوان یک ایرانی نگه دارید.

برشی از سخنان استاد #فتح‌الله_مجتبایی (پژوهشگر، نویسنده، مترجم و عضو پیوستهٔ فرهنگستان زبان و ادب فارسی) در دیدار با دانشجویان دانشگاه تهران
🗓 ۲۵ فروردین ۱۴۰۴
📍فرهنگستان زبان و ادب فارسی
🔗 منبع
#خودبودگی #هویت_ایرانی #پاس_فرهنگ
@Jaryaann

💠 دکتر #بدرالزمان_قریب (۱ شهریور ۱۳۰۸ – ۷ مرداد ۱۳۹۹) پژوهشگر ‌فرهنگ و زبان‌های ایرانی و از اعضای پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی
🔗 منبع: فرزند ایران
#زنان_ایرانی #فرزند_ایران #زبان #سغدی
@Jaryaann

💠 #برج_آزادی (شهیاد) خلاصهٔ تاریخ چندهزارسالهٔ #معماری و #هنر_ایرانی است؛ از #تخت_جمشید و #طاق_کسری تا #مسجد_شیخ_لطف‌الله و #مسجد_وکیل

این ویدئو روی توضیحات مهندس #حسین_امانت طراح این برج به‌وسیلهٔ تیم معمارنما ساخته شده است.

🔗 معمارنما
@Jaryaann