👈🏿 رکورد تازه در دماوند

به گزارش پایگاه خبری «صبح خرد»؛ محمد نیک مراد، کوهنوردی از شهر #یاسوج و خطه سرسبز و استوار #دنا، موفق شد، رکوردی بی سابقه به ثبت برساند.

نیک مراد در این برنامه توانست چهار مسیر اصلی قله #دماوند را در مدت ۱۵ ساعت و ۳۵ دقیقه صعود کند و فرود بیاید.

جزئیات صعود

برنامه بزرگ صعود چهار مسیر دماوند در بامداد چهارشنبه ۱۵ مرداد شروع شد: آغاز مسیر: ساعت ۳:۰۰ بامداد، حرکت از بارگاه سوم (رخ جنوبی) به سمت قله

قله اول: رسیدن به قله ساعت ۵:۲۰ و آغاز فرود از مسیر شمال شرقی به سمت پناهگاه تخت فریدون
زمان رسیدن به تخت فریدون: ۶:۲۵ صبح

قله دوم: صعود مجدد از رخ شمال شرقی و رسیدن به قله در ساعت ۸:۵۰، سپس فرود از رخ شمالی تا جان پناه شمالی (ارتفاع ۴۷۰۰ متر)
زمان رسیدن به جان پناه: ۱۰:۰۰ صبح

قله سوم: صعود مجدد رخ شمالی و رسیدن به قله ساعت ۱۲:۰۰ ظهر

قله چهارم: حرکت به سمت رخ غربی و فرود تا پناهگاه سیمرغ (ساعت ۱۳:۱۵)، سپس صعود دوباره و رسیدن به قله ساعت ۱۷:۳۵

پایان: فرود نهایی از رخ جنوبی و بازگشت به بارگاه سوم ساعت ۱۸:۴۰
زمان برنامه: ۱۵ ساعت و ۳۵ دقیقه

همطناب «کوه‌گرام» شوید 👇🏿
© @KoohGram

👈🏿 الزامات صعود به قله دماوند

کمیته پناهگاه های فدراسیون کوهنوردی و صعودهای ورزشی بیانیه ای با عنوان «الزامات صعود به قله دماوند» را منتشر کرد.

در این بیانیه آمده است: با نزدیک شدن به روزهای پایانی فصل گرم و افزایش شمار کوهنوردانی که با هدف ایستادن بر بام ایران، به ویژه از مسیر جنوبی، رهسپار قله دماوند می شوند، رعایت الزامات زیر ضروری است.

مسئولیت هر گونه حادثه، آسیب یا تخلف ناشی از بی توجهی به این موارد به هنگام صعود به قله دماوند، بر عهده فرد، سرپرست تیم و مدیریت گروه یا باشگاه خاطی خواهد بود.

۱. حضور قانونی در منطقه

• ورود به منطقه تنها در قالب باشگاه کوهنوردی دارای مجوز رسمی از ادارات ورزش استان و شهرستان مجاز است.
• از همراهی با افراد یا گروه هایی که صرفا بر اساس تبلیغات فضای مجازی فعالیت می کنند، خودداری کنید.

۲. مدارک و آموزش های الزامی

• داشتن مدارک آموزشی پایه شامل: کارآموزی کوهپیمایی، کارآموزی برف، کارآموزی سنگ.
• گذراندن کارگاه های تخصصی مورد تأیید فدراسیون شامل: هواشناسی، حفظ محیط زیست کوهستان، پزشکی کوهستان، ناوبری و …
• ثبت اسامی و زمان بندی صعود کلیه گروه ها و باشگاه ها در قرارگاه مرکزی فدراسیون در پلور پیش از آغاز برنامه الزامی است.

۳. صیانت از محیط زیست دماوند

• آغاز صعود تنها از آخرین نقطه آسفالت جاده مجاز است.
• رعایت طرح «۱۲۰ دقیقه با دماوند» وظیفه تمام کوهنوردان و دوستداران این کوه است.
• داشتن بیمه ورزشی و حوادث برای تمام اعضا و بیمه مسئولیت برای باشگاه ها و سرپرستان الزامی است.
• حضور مربی دارای مجوز آموزش و امداد، مطابق ظرفیت تعیین شده فدراسیون:
• قلل زیر ۴۰۰۰ متر: هر ۱۲ نفر، یک مربی و یک امدادگر.
• قلل بالای ۴۰۰۰ متر (مانند دماوند): هر ۵ نفر، یک مربی دارای مدرک امداد و نجات.
• هم هوایی و آمادگی جسمانی باید پیش از ورود به منطقه انجام شود؛ دماوند محل آماده سازی اولیه نیست و خطر بیماری ارتفاع برای افراد نا آماده بسیار بالاست.

۴. رعایت ظرفیت برد منطقه

• ورود به منطقه بر اساس رزرواسیون پناهگاه بارگاه سوم در مسیر جنوبی انجام می گیرد.
• هر گونه فعالیت فراتر از ظرفیت تعیین شده، آسیب مستقیم به محیط زیست وارد می کند.

۵. مدیریت مواد غذایی و تجهیزات

• ملزومات را متناسب با برنامه و تجربه پیشین در ارتفاع حمل کنید.
• از برجای گذاشتن هرگونه مواد مازاد در کوهستان خودداری کنید.

۶. خودداری از استفاده از حیوانات باربر

• حمل کوله و بار باید توسط خود کوه نورد انجام شود.
• هر گام حیوانات باربر، زخمی است بر پیکر طبیعت کوهستان.

۷. شمول الزامات

موارد فوق تنها به دماوند اختصاص ندارد و شامل سایر قلل مرتفع کشور همچون علم کوه، سبلان و کوه های طرح سیمرغ نیز می شود.

سخن پایانی

اگر به خاک و میهن خود عشق می ورزید و برای نسل های آینده احترام قائلید، در رعایت اصول ایمنی و حفاظت از محیط زیست کوشا باشید. صعود مسئولانه، نه تنها یک وظیفه ورزشی، بلکه تعهدی اخلاقی در قبال طبیعت و جامعه است.

همطناب «کوه‌گرام» شوید 👇🏿
© @KoohGram

👈🏿 گذر فنیِ دو روزه از وحشی‌ترین خط‌الراس منطقه علم‌کوه

✍ کوروش برارپور

من به اتفاق همنورد بسیار توانایم - کریم رمضانی از دیواره‌نوردان جوان، بااخلاق و فروتن کشورمان در روزهای پنجشنبه و جمعه (شانزده و هفدهم امرداد ۱۴۰۴) اقدام به گذر از وحشی‌ترین خط‌الراس منطقه علم‌کوه (از کَندیچال تا لشگرک) کردیم.

ما در این برنامه سه هدف فردی و اجتماعی زیر را دنبال می‌کردیم:
۱) بیشینه‌سازی قابلیت‌های فنی و میزان تاب‌آوری بدن‌مان برای اجرای برنامه‌ای سنگین‌تر
۲) نقطه‌زنیِ نقاط مهم خط‌الراس چون قله‌ها و گردنه‌های اصلی برای استفاده در صعودی زمستانه
۳) سنجش میزان بکر بودن خط‌الراس و ردیابیِ ردپاهای ویرانگر نسبت به سال پایه ۱۴۰۱ که اغلب توسط شکارچیان و کوهنوردان بی‌مسئولیت در آن خط‌الراس برجای مانده است.

با اینکه نقطه آغازین این برنامه‌ی سنگین، پای قله‌ی لَتی‌کَمر (۲۵۸۸متر) و در همسایگیِ گوسفندسرای میانچال بود ولی نخستین قله برای صعود، قله‌ی سرسختِ کَندیچال (۳۹۸۵متر) انتخاب شد؛ هرچند در آغاز، قله‌ی میامی (۳۹۰۰) را نیز صعود کردیم.

پس از گذر از کلبه‌ی عمو قهرمان (فقیه‌عبدالهی) در گوسفندسرای دیوچال (۳۲۵۵) و چشمه‌ی کندیچال (۳۳۷۷) و طی زمانی حدود دو ساعت و بیست دقیقه، به گردنه‌ی میامی- کندیچال رسیدیم (ویدئو را ببینید). سپس با صرف حدود ۴۰ و ۳۵ دقیقه زمان همراه با صعودهایی دست‌به‌سنگ، به‌ترتیب بر فراز قله‌های زیبای کندیچال و ماسمور (۴۰۲۸) ایستادیم. البته قله‌ی ماسمور (یا ماسه‌انبار) با نام هَسِل‌کُت نیز شناخته میشود و به ترکیب دو قله‌ی ماسمور و کندیچال، دوغار نیز می‌گویند که متاسفانه برخی به اشتباه، قله‌ی کندیچال را دورِغار می‌نامند!

پس از گذر از قله ماسمور و طی زمانی بیش از یک‌ساعت به گردنه‌ی هوکَتِ‌گِردِن (۴۰۵۲) رسیدیم که در گذشته‌های دور، محل گذر اهالی کلاردشت و دلیر بسوی دو طرف بوده است. با دمی آساییدن در این محل و طی زمانی حدودا ۴۰دقیقه‌ای بر فراز قله‌ی باشکوه و به‌غایت زیبای اَبیدر (۴۲۹۶) ایستادیم.

پس از گذر از چهار قله‌ی فرعیِ ابیدر با نام کلیِ چهارتَپیِ ابیدر (۴۱۵۴ تا ۴۲۸۶) و همچنین عبور از کنارگذر قله‌ی دوکَل‌کمر (۴۱۶۷)، وارد منطقه‌ای بسیار پرچالش مشتمل بر پرتگاه‌های خطرناک، صخره‌های سخت‌گذر، دره‌ها عمیق و دهلیزهای غالبا پرشیب و باریک شدیم تا پس از گذر از آنها به گردنه‌ی فراخ‌لَت (۴۱۳۲) و قله‌ی سیُوکُلو (۴۱۹۱) برسیم. با توجه بدان‌که ما دقیقا از راَس ِ خط‌الراس گذر می‌کردیم؛ درجه‌ی سختیِ فراز و فرود کِراکس‌های این تکه از مسیر به‌حدی بود که حدود چهار ساعت زمان از ما گرفت!

پس از گذر از گردنه نو جِل سی (۴۱۰۰) و با صعود به قله‌ی زیبا و برجی‌شکلِ گَتِ نوکانی (۴۱۹۳) و فرودی دشوار از آن، از قله‌ی کوچیک نوکانی (۴۱۷۶) و گردنه پارِکا (۴۱۳۸) نیز گذشتیم تا به قله‌ای با دیواره‌های بکر و دست‌نخورده با نام دیوچال (۴۱۸۷) رسیدیم. با فرودی بسیار دشوار و بصورت فری-سولو از دهلیزها و صخره‌های سخت‌گذر دیوچال به پای قله‌ی سرسخت سیُوکمر (۴۰۲۱) رسیدیم و پس از فراز و فرودی فری-سولو و بسیار دشوارتر از قله‌ی پیشین، کمپ شب‌مانی را در پای برجستگیِ آن و روی گردنه یخ‌نو (۳۹۴۴) برپا کردیم تا مسیر را در روز بعد ادامه دهیم. درجه سختی این تکه از مسیر (از سیوکلو تا همسایگی گردنه‌ی یخ‌نو) به‌حدی بود که ضمن اتلاف انرژی بسیار زیاد، حدود پنج‌ساعت زمان از ما گرفت!

صبح روز بعد، با گذر از دو قله‌ی مجید سیِ نو (۳۹۰۰) و زردنو تَپی (۳۷۸۰)، بر فراز قله‌ی زیبا و رازآلودِ سِر (۳۹۴۰) ایستادیم. پس از گذر از سِر، به‌ترتیب از قله پِه‌نرم (۳۹۵۴)، گردنه دوچاک (۳۸۸۸) و قله نقره‌نِپار (۴۰۰۰) گذشتیم و به‌دلیل پایان ذخیره آبی‌مان به‌سمت چشمه‌سارهای دشت هَسارچال (۳۷۵۰) سرازیر شدیم تا با سیراب کردن خودمان از آب؛ عطش شانزده‌ساعته‌مان را رفع و در ادامه، از دریاچه گدوک (۳۸۵۰) بگذریم و بر فراز قله زیبای لشگرک بزرگ (۴۲۶۹) بایستیم.

جمع بندی:

۱) نسبت به سال پایه ۱۴۰۱، ردپای ویرانگر شکارچیان و کوهنوردان بی‌مسئولیت بسیار پررنگ‌تر از پیش بوده است!

۲) ریختن زباله و نصب تابلوهای نامناسب و اشتباه بر فراز قله‌هایی چون گَتِ نوکانی، کوچیک نوکانی و پِه‌نَرم تنها فرازهایی از نشانه‌های تخریب برجای مانده از حضور کوهنوردان بی‌مسئولیت بر فراز خط‌الراس مورد اشاره بود است.

۳) افزایش شمار سنگچین‌ها (دِزپَچون‌ها)، پوکه‌های اسلحه شکاری، زباله و ایجاد ناامنی برای حیات‌وحش توسط شکارچیان نیز تنها، فرازهایی از نشانه‌های ردپای ویرانگر آنها در خط‌الراس مورد بحث بوده است.

کوهنوردان این برنامه از پشتیبانی‌های معنوی و مشورت‌های فنی استادان: حسن تقوی و فرشید قره‌باغی از دیواره‌نوردان و کوهنوردان خوشنام کلاردشت و مازندران بهره فراوان برده‌اند. بر این پایه، از این دو عزیز دوست‌داشتنی سپاسگزاری می شود.

© @KoohGram

👈🏿 گزارش کوروش برارپور از گذر فنیِ دو روزه از وحشی‌ترین خط‌الراس منطقه علم‌کوه

https://www.group-telegram.com/KoohGram.com/20659

همطناب «کوه‌گرام» شوید 👇🏿
© @KoohGram

👈🏿 اجتماع بزرگ کوهنوردان کردستان به یاد فعالان محیط زیست که جان خود را در کوه آبیدر از دست دادند

به گزارش «رادیو فردا»، اجتماع بزرگی از گروه ها و انجمن‌ های کوهنوردی، محیط زیستی، مدنی و ورزشی #کردستان روز جمعه ۲۴ مرداد به یاد سه فعال محیط‌ زیستی جان باخته در راه اطفای حریق کوه #آبیدر، حمید مرادی، چیاکو یوسفی نژاد و خبات امینی به این کوه صعود کردند.

در تصاویری که منتشر شده شرکت کنندگان در این برنامه در حال سرودخوانی و سردادن شعار «شهید نمی میرد» دیده می شوند.

شرکت کنندگان با نهادن گل‌ سرخ بر محل آتش سوزی ها یاد این سه فعال محیط زیست را گرامی داشتند.

در جریان آتش سوزی گسترده در کوه آبیدر در دوم مرداد چندین فعال محیط زیست دچار جراحات شدید شدند. حمید مرادی، چیاکو یوسفی نژاد و خبات امینی بر اثر شدت جراحات وارده جان باختند.

همطناب «کوه‌گرام» شوید 👇🏿
© @KoohGram

👈🏿 تصویری از عبور شهاب سنگ از قله دماوند

همطناب «کوه‌گرام» شوید 👇🏿
© @KoohGram

👈🏿 مریم پیله وری و حسن آقالو در پوبدا گم شدند

رئیس هیات کوهنوردی استان مرکزی با بیان اینکه «مریم پیله‌وری»، کوهنورد نام‌آشنای ایرانی و رئیس باشگاه صعود ساوه، به همراه «حسن آقالو» در تلاش برای فتح قله پوبدا در قرقیزستان‌ ناپدید شدند، گفت: طوفان سهمگین و شرایط مرگبار این قله، امید به یافتن آنها را به حداقل رسانده است.

محمود الله‌یاری در گفت و گو با ایسنا، اظهار کرد: «مریم پیله وری» کوهنورد برجسته ایرانی با کارنامه ای درخشان در صعود به قله های مرتفع جهان و «حسن آقالو» کوهنورد تهرانی، در جریان صعود به قله پوبدا، قله هفت هزار متری در مرز چین و قرقیزستان، از سه روز پیش ناپدید شده اند.

وی افزود: این دو کوهنورد سه هفته پیش برای این صعود چالش برانگیز عازم قرقیزستان شدند، اما از زمان آخرین تماس آن ها در سه روز گذشته، هیچ خبری از وضعیت شان در دست نیست.

رئیس هیات کوهنوردی استان مرکزی بیان کرد: مریم پیله وری که پیش‌تر سه بار تلاش ناموفق برای فتح این قله داشته، این بار بدون هماهنگی با فدراسیون کوهنوردی ایران اقدام به صعود کرد. تیمی از کوهنوردان روس که اخیراً از این مسیر عبور کرده بودند، وسایل پیله وری و آقالو را مشاهده کردند، اما به دلیل سرعت بالای تیم روس، این دو کوهنورد ایرانی از گروه جدا شدند و عقب ماندند.

الله یاری با بیان اینکه قله پوبدا به دلیل مسیر های صعب العبور و شرایط جوی غیرقابل ‌پیش بینی به «کوه مرگ» شهرت یافته و بار دیگر چهره بی رحم خود را نشان داده است، تصریح کرد: گزارش ها حاکی از وقوع طوفانی شدید در منطقه است که منجر به ناپدید شدن این دو کوهنورد شده است. پیش از این نیز رضا آدینه، کوهنورد اراکی، در همین منطقه ناپدید شد و هرگز اثری از او یافت نشد.

وی در ادامه گفت: فدراسیون کوهنوردی ایران با ارسال درخواست رسمی به وزارت امور خارجه و سفیر ایران در قرقیزستان، خواستار هماهنگی برای جستجوی این دو کوهنورد شده است. قرار است طی ۴۸ ساعت آینده، تیمی از کوهنوردان روس به منطقه اعزام شوند تا عملیات جستجو را آغاز کنند. با این حال، شرایط نامساعد جوی و نبود ارتباط با پیله وری و آقالو، چشم انداز یافتن آن ها را تیره و تار کرده است.

مریم پیله وری‌ ۵۲ ساله، از چهره های برجسته کوهنوردی ایران است که صعود به قله‌های مرتفع جهان و ایران را در کارنامه دارد. او همچنین به عنوان مربی و داور در رشته های ورزشی متعدد فعالیت کرده و در جامعه کوهنوردی به دلیل شجاعت و تعهدش شناخته می شود.

در حالی که تلاش ها برای یافتن این دو کوهنورد ادامه دارد، جامعه کوهنوردی ایران و خانواده های پیله وری و آقالو با اضطراب در انتظار خبری از سرنوشت آن ها هستند. آیا این قله بار دیگر قربانی خواهد گرفت، یا این دو کوهنورد بار دیگر از دل طوفان باز خواهند گشت؟

همطناب «کوه‌گرام» شوید 👇🏿
© @KoohGram

👈🏿 وضعیت «مریم پیله‌وری» و «حسن آقالو» دو کوهنورد مفقود شده ایرانی در ارتفاعات قله ۷۴۳۹ متری #پوبدا؛ / یکشنبه ۲۶ مرداد ۱۴۰۴ مصاحبه با «حسن نجاریان» مربی و هیمالیانورد مطلع در مصاحبه با کوهگشت

همطناب «کوه‌گرام» شوید 👇🏿
© @KoohGram

👈🏿 انتقال پیکر کوهنورد سمنانی به ناندل

پیکر کوهنورد حادثه دیده اهل #سمنان در یخچال شمالی قله دماوند به پایین دست منتقل شد.

بنا بر آخرین گزارش های رسیده پیکر کوهنورد حادثه دیده در مسیر یخچال شمالی #دماوند (یخچال دبی‌سل واقع در ارتفاع ۴۷۰۰ متری)، صبح روز ۲۸ مرداد ۱۴۰۴ به ارتفاعات پایین و روستای #ناندل منتقل و تحویل نیروی انتظامی و خانواده متوفی شد.

با تشکر و تقدیر از زحمات تلاشگران و نجاتگران پایگاه امداد و نجات هلال احمر رینه آقایان داوود لشکری و امیر رحمان زاده

همطناب «کوه‌گرام» شوید 👇🏿
© @KoohGram

👈🏿 ادامه افزایش محسوس دما

برای فردا در بسیاری از نقاط کشور همچنان با تداوم هوای گرم تر از نرمال همراه هستیم و بخش گسترده ای از کشور شاهد گرمای ناهنجار هستند.

شدت گرمای فراتر از نرمال برای فردا در مناطقی از #خراسان_شمالی، #زنجان، جنوب #اردبیل و #قزوین خواهد بود که یکی از گرم ترین روزهای سال را سپری خواهند کرد.

استان های نوار غربی و جنوب غربی کشور اما برای فردا با کاهش دما همراه خواهند بود و شرایط دمایی خنک تر از نرمال خواهند داشت.

همطناب «کوه‌گرام» شوید 👇🏿
© @KoohGram

👈🏿 داستان غم انگیز خرس های سبلان

خرس #سبلان به غذای گردشگران عادت کرده است.

کارشناسان هشدار می دهند که این وابستگی، هم امنیت #کوهنوردان را تهدید می کند و هم آینده حیوان را در معرض خطر قرار می دهد.

تجربه های جهانی نشان داده اند که چنین روندی سرانجامی تلخ دارد. آیا #خرس سبلان، راه نجاتی دارد؟

همطناب «کوه‌گرام» شوید 👇🏿
© @KoohGram

👈🏿 کوه نوردیِ بی ردپا در منطقه علم‌کوه، صعود فنیِ پاک و بی ردپا به قلل تخت رستم، رستم نیشت، برج رستم نیشت، دندان اژدها و تخت سلیمان

اشاره: بنیاد توسعه پایدار ایران کمابیش دو و نیم دهه است که در حوزه توسعه پایدار ایران به پژوهش و کنش می‌پردازد. در این راستا، شهرستان کلاردشت را به عنوان پایلوت برای اجرای طرح ها و پروژه های کوچک خود برگزیده است.

یکی از نقاط مورد توجه طرح های آن بنیاد، کوهستان علم کوه و اکوسیستم مرتبط با آن است. ایده «کوهنوردیِ بی‌رد‌پا» در منطقه علم کوه و دیگر کوهستان های ایران سال هاست یکی از دغدغه های اصلی آن بنیاد است. بر این پایه؛ آن بنیاد کوهنوردان، دیواره نوردان و شمار زیادی از فعالان عرصه کوهنوردی را مورد مطالعه قرار داده تا فضیلت مندترین هاشان را مورد کشف و شناسایی قرار دهد.

در این میان، «استاد حسن گرامی - مربی ارزنده تیم ملی دیواره نوردی ایران» شایسته ترین گزینه برای پیشبرد اهداف ایده کوهنوردی بی ردپا شناخته شده است. چرا که ایشان در سال های اخیر و در میدان عمل به اتفاق چند تن از دانشجویان شان فعالیت های ارزشمندی را در راستای تحقق اهداف ایده کوهنوردی بی ردپا در منطقه علم کوه به انجام رسانده‌اند. طوری که طی آن فعالیت ها به ردیابی ردپاهای فاسدی چون طناب ثابت های اضافه و فرسوده، و رول و بولت های اضافه و پاکسازی آن ها در گرده آلمان ها و مسیرهایی در دیواره علم کوه پرداخته‌اند.

از این روی، بنیاد مورد اشاره ضمن تقدیر میدانی از ایشان، از آن استاد فرزانه، اصیل و فضیلت مند به همراه یکی از دستیاران و چهار تن از دانشجویان شان دعوت به عمل آورد تا با حضور و سرپرستیِ برنامه‌ی صعودی بی ردپا در منطقه علم کوه، به اتفاق مدیرعامل بنیاد توسعه پایدار ایران، فنی ترین بخش از نعل اسبیِ علم‌کوه را در نوَردند. این گزارش، چکیده ای از آن کنش مدنیِ مسئولانه را بازتاب می دهد.

ساعت حدود یازده بامداد شنبه ۲۵ اَمرداد ۱۴۰۴، در کلاردشت به استقبال استاد حسن گرامی، هادی ابدالی (دستیار ایشان) و چهار تن از ورزیده ترین و با اخلاق ترین دانشجویان شان مشتمل بر: علیرضا رشید، مرتضی حکیم زاده، حسین حکیم زاده و محمد عاشوری رفتم تا مستقیما عازم بیس کمپ علم‌کوه در #ونداربِن (2200 متر) شویم.

نخستین گام در پیشبرد اهداف کوهنوردی بی ردپا، حذف قاطر از فرایند صعود و فرود آن برنامه بود. بنابراین کلیه وسایل شخصی و لوازم فنی را میان هفت نفر تسهیم به نسبت کردیم. از این روی میانگین وزن هر کوله حدود شانزده کیلوگرم شد.

راس ساعت ۱۳ با سرقدمیِ استاد گرامی از ونداربِن به سوی سرچال حرکت کردیم. سرعت گام های ایشان به گونه‌ای بود که حدود ساعت ۱۶:۴۵ به پناهگاه #سرچال (3750 متر) رسیدیم. البته یکی از کوهنوردانِ گذری در کشتی سنگ به ما نهیبی زد که آب سرچال قطع است. با پر کردن بطری های آب، وزن کوله هامان به حدود ۲۰ کیلوگرم رسید.

به محض رسیدن به پناهگاه سرچال به اتفاق استاد گرامی رد لوله را گرفتیم تا آنکه به دو نقطه قطعی رسیدیم! چوپان افغانی ضمن تصرف بخشی از پناهگاه سرچال، اقدام به شکستن لوله ها کرده بود تا گوسفندانش تشنه نمانند! با تلاش استاد، آب سرچال جاری شد.

همگی راس ساعت ۳ بامداد یکشنبه بیدار شدیم تا راس ساعت ۴ بامداد بسوی قلل تخت رستم (4500)، رستم نیشت (4500) و برج رستم نیشت (4550) حرکت کنیم. حدود ساعت ۶:۳۰ بامداد ضمن صرف صبحانه، از کنارگذر برج بسوی قله دندان اژدها (4400) فرود رفتیم.

پس از صعودی فنی از رخ شمالی دندان اژدها با سرطنابیِ استاد، همگی حدود ساعت ۸ بامداد بر فراز آن قله به غایت باشکوه و زیبا ایستادیم.

پس از فرودی دو مرحله‌ای از رخ جنوبی آن قله، وارد فاز صعود به دندان دوم شدیم. پس از فرود از دندان دوم و صعود و فرودی فنی، بی ردپا و نه چندان آسان از دندان سوم، چهارم، پنجم و ششم؛ وارد منطقه ای ریزشی - پرتگاهی شدیم. با گذر دست به سنگ از این منطقه، حدود ساعت ۱۳ به پای یال شمال شرقی قله تخت سلیمان رسیدیم.

با صعود فنی از یال مورد اشاره، راس ساعت ۱۴:۱۵ بر فراز قله زیبا، سخت گذر و باشکوه تخت سلیمان (4659) ایستادیم.

با فرود از مسیر یخچال علم چال، در کمپ دیواره نوردان منطقه علم کوه مورد استقبال و پذیرایی شماری از دانشجویان استاد قرار گفتیم.

در ادامه؛ این برنامه پاک، حدود ساعت ۲۰:۰۰ در پناهگاه سرچال به کار خود پایان داد تا بدون بر جای گذاشتن ردی از خود در محیط کوهستان، به سوی ونداربن فرود رویم.

گزارش از: کوروش برارپور، کوهنورد مستقل و مدیرعامل بنیاد توسعه پایدار ایران

پ.ن ۱: نویسنده در یادداشتی دیگر به معرفیِ «کوه‌نوردی بی ردپا» خواهد پرداخت.

پ.ن ۲: بنیاد توسعه پایدار ایران در آینده ای نزدیک با حضور مردم کلاردشت و گزیده ای از کنشگران جامعه مدنی ایران، به پاس اقدامات شایسته، از استاد گرامی تجلیل به عمل خواهد آورد.

همطناب «کوه‌گرام» شوید 👇🏿
© @KoohGram

👈🏿 کوه نوردیِ بی ردپا در منطقه علم‌کوه، صعود فنیِ پاک و بی ردپا به قلل تخت رستم، رستم نیشت، برج رستم نیشت، دندان اژدها و تخت سلیمان

https://www.group-telegram.com/KoohGram.com/20670

همطناب «کوه‌گرام» شوید 👇🏿
© @KoohGram

👈🏿 خبر جدید از کوهنوردان ایرانی در پوبدا

رئیس قرارگاه عملیات امداد «اینیلچک جنوبی» #قرقیزستان اعلام کرد: عملیات جست و جو برای یافتن دو کوهنورد ایرانی مفقود شده در منطقه قله #پوبدا با استفاده از پهپاد منجر به نتیجه نشد و به احتمال زیاد، آن ها از خط الرأس قله به سمت چین سقوط کرده اند.

در گزارش وزارت ورزش و جوانان آمده است: مریم پیله وری و حسن آقالو کوهنوردانی بودند که قصد صعود قله پوبدا مرتفع ترین کوه قرقیزستان به ارتفاع ۷۴۳۹ متر را داشتند.

همطناب «کوه‌گرام» شوید 👇🏿
© @KoohGram

👈🏿 آیا دماوند آماده انفجار است؟

دکتر مهدی زارع استاد تمام زمین شناسی: «از دماوند همواره گازهای مختلفی خارج می شود؛ از جمله گازهای فرومرولیک و گازهای گوگردی بخار آب نیز می تواند همراه این گازها از دهانه کوه بیرون بیاید. آن چه امروز دیده می شود یک روند طبیعی است شواهدی بر آغاز فوران یا انفجار آتشفشانی نیست».

همطناب «کوه‌گرام» شوید 👇🏿
© @KoohGram

👈🏿 داغ شدن گمانه زنی ها درباره آتشفشان دماوند

بلندترین آتشفشان آسیا و یکی از نمادهای ملی ایران، به باور کارشناسان هرگز کاملا «خاموش» نبوده است.

خروج دود یا بخار سفید از قله #دماوند بار دیگر احتمال فعال شدن این آتشفشان را در افکار عمومی مطرح کرده است.

روز جمعه ۳۱ مرداد ۱۴۰۴، گروهی از کوهنوردان و شهروندان با انتشار تصاویری، از تشکیل ابری سفید در دهانه این قله خبر دادند؛ موضوعی که به سرعت به گمانه زنی ها درباره فوران قریب الوقوع دماوند دامن زد.

در سال‌های اخیر این نخستین بار نیست که چنین پدیده ای مشاهده می شود، اما شدت تجمع دود و همزمانی آن با زمین لرزه‌ای به بزرگی سه ریشتر در منطقه #فشم، که در بخش هایی از تهران نیز احساس شد، بیش از گذشته نگرانی‌ها را افزایش داده است.

#دماوند، بلندترین آتشفشان آسیا و یکی از نمادهای ملی ایران، به باور کارشناسان هرگز کاملا «خاموش» نبوده است. اگرچه شواهد فعلی سطح فعالیت این کوه را در حدی نشان نمی دهد که احتمال فوران گدازه ها مطرح باشد، اما خروج بخار و گازهای سولفوری از دهانه آن پدیده‌ای طبیعی در آتشفشان های بالقوه فعال محسوب می شود.

به گفته زمین‌شناسان، این فعالیت ها اغلب ناشی از فشارهای حرارتی و وجود یک سیستم گرمایی فعال در اعماق زمین است که مشابه آن در چشمه های آب گرم اطراف دماوند، مانند #لاریجان، دیده می شود.

✍ داریوش معمار

همطناب «کوه‌گرام» شوید 👇🏿
© @KoohGram

👈🏿 روز پزشک مبارک

همطناب «کوه‌گرام» شوید 👇🏿
© @KoohGram

👈🏿 با ما هماهنگی انجام نشده!!

فدراسیون کوهنوردی در واکنش به خبر مفقود شدن دو کوهنورد ایرانی خانم مریم پیله وری و آقای حسن آقالو  واکنش جالب و قابل نقدی نشان داده که:

«پیگیر هستیم اما آنها با ما هماهنگ نکرده نبوند».

در حد بضاعت خود نقدی را  تقدیم می کنم:

من به عنوان یک کوهنورد، با دلی پر از اندوه از شنیدن خبر مفقود شدن خانم مریم پیله‌وری و آقای حسن آقالو در مسیر صعود به قله پوبدا در قرقیزستان، وظیفه خود می‌دانم که با احترام و دغدغه‌ای حرفه‌ای، به تحلیل بیانیه فدراسیون و نقش آن در چنین موقعیت‌هایی بپردازم. این دو کوهنورد عزیز، که از ۱۹ مرداد ۱۴۰۴ ناپدید شده‌اند و تجهیزات‌شان آخرین بار در ۲۱ مرداد توسط کوهنوردان روس مشاهده شده، نمادی از روحیه ماجراجویی و استقامت ایرانیان هستند. فدراسیون اعلام کرده که از ساعات اولیه اطلاع‌یابی، از طریق امور بین‌الملل وزارت ورزش و سفارت ایران در بیشکک پیگیری هایی انجام داده است.

این تلاش ها قابل تقدیر است، اما به عنوان عضوی از خانواده کوهنوردی، لازم است با لحنی سازنده و حرفه ای، چند پرسش و پیشنهاد کلیدی را مطرح کنم تا شاید به بهبود عملکرد جمعی مان کمک کند. جواب دهید اگر هماهنگ کرده بودند چه گلی به سر آن ها می زدید.

۱. «عدم هماهنگی» و پرسش از حمایت‌های ملموس

بیانیه فدراسیون با تأکید بر «عدم هماهنگی» این دو کوهنورد، این پرسش را در ذهن جامعه کوهنوردی ایجاد کرده که اگر این عزیزان پیش از صعود با فدراسیون هماهنگ می‌کردند، دقیقاً چه حمایت‌های عملی‌ای دریافت می‌کردند؟ آیا فدراسیون پروتکل‌های مشخصی برای مشاوره فنی، ارزیابی ریسک‌های جوی و جغرافیایی، یا تسهیل ارتباطات بین‌المللی دارد؟ یا اینکه هماهنگی صرفاً به معنای یک فرآیند اداری است که به اقدامات حمایتی ملموس منجر نمی‌شود؟ تجربه نشان داده که بسیاری از کوهنوردان ایرانی، به دلیل نبود حمایت‌های لجستیکی یا مالی کافی، به‌صورت مستقل و با هزینه شخصی به صعودهای برون‌مرزی اقدام می‌کنند. پاسخ شفاف به این پرسش‌ها می‌تواند اعتماد جامعه کوهنوردی را تقویت کند و انگیزه هماهنگی با فدراسیون را افزایش دهد.

۲. کارنامه حمایتی فدراسیون: دستاوردها و کاستی‌ها

فدراسیون کوهنوردی در سال‌های گذشته دستاوردهایی مانند برگزاری دوره‌های آموزشی، مسابقات سنگ‌نوردی، و اعزام تیم‌های ملی به رقابت‌های بین‌المللی داشته که شایسته قدردانی است.

اما وقتی به چالش‌های موجود نگاه می‌کنیم – که از گزارش‌های عمومی و اخبار قابل دسترسی است – مسائلی مانند ضعف در زیرساخت‌های ایمنی، مدیریت نامناسب برخی پناهگاه‌ها (مانند وضعیت نامناسب بارگاه سوم دماوند یا حصارکشی پناهگاه‌ها و اخذ ورودی از کوهنوردان)، مشکلات بیمه ورزشی، و ناکافی بودن حمایت‌های مالی و لجستیکی برای صعودهای برون‌مرزی، اعتماد جامعه کوهنوردی را خدشه‌دار کرده است.

برای مثال، در حوادثی مانند ریزش بهمن در اشترانکوه یا مرگ کوهنوردان در ارتفاعات تهران، انتقادهایی به عدم توجه کافی به اجرای هشدارهای هواشناسی و ایمنی مسیرها مطرح شده است.

۳. نیاز به بازنگری در ساختار حمایتی

این حادثه تلخ بار دیگر ضرورت بازنگری در فرآیندهای حمایتی فدراسیون را نشان داد. به جای تمرکز بر اینکه «با ما هماهنگ نکردند»، بهتر است بپرسیم: «چگونه می‌توانیم بستری فراهم کنیم که کوهنوردان با اطمینان خاطر و افتخار با فدراسیون هماهنگ کنند و حمایت واقعی دریافت کنند؟»

پیشنهادها:

- تسهیل فرآیندهای اداری

ساده‌سازی فرآیندهای هماهنگی و مجوزدهی، همراه با ارائه مشاوره‌های فنی رایگان، می‌تواند کوهنوردان را به همکاری بیشتر تشویق کند.

- توسعه حمایت‌های مالی و لجستیکی

تخصیص منابع مالی یا تجهیزات برای صعودهای برون‌مرزی، به‌ویژه برای کوهنوردان مستقل، می‌تواند ریسک‌ها را کاهش دهد.

- تقویت همکاری‌های بین‌المللی

ایجاد بستری قوی برای هماهنگی با نهادهای امداد و نجات بین‌المللی، مانند سایر کشورهای پیشرفته

- ارتقای زیرساخت‌های داخلی

سرمایه‌گذاری در بهبود پناهگاه‌ها، آموزش گسترده ایمنی، و تقویت سیستم بیمه ورزشی می‌تواند از حوادث مشابه در داخل و خارج کشور جلوگیری کند.

جمع‌بندی

به عنوان یک مربی، عمیقاً باور دارم که فدراسیون کوهنوردی پتانسیل تبدیل شدن به نهادی پیشرو در حمایت از کوهنوردان را دارد. اما این هدف نیازمند تغییر رویکرد از واکنش های دفاعی به اقدامات سازنده است.

بیایید این حادثه تلخ را به فرصتی برای بازنگری و تقویت تبدیل کنیم: فرصتی برای ایجاد سیستمی که در آن هر کوهنورد، چه در صعود های داخلی و چه برون‌مرزی، احساس کند فدراسیون در کنارش است.

آرزویم این است که با همکاری همه‌جانبه، شاهد روزی باشیم که کوهنوردان ایرانی با ایمنی کامل و با افتخار به قله‌های بلند جهان صعود کنند، و دیگر شاهد چنین تراژدی هایی نباشیم.

کانال کوه و طبیعت داوین

همطناب «کوه‌گرام» شوید 👇🏿
© @KoohGram