‍ ‍ بیست و هشتم تیرماه زادروز سیمین بهبهانی، غزل‌بانوی شعر معاصر ایران (۱۳۹۳- ۱۳۰۶)

سیمین بهبهانی در تهران زاده شد. او فارغ‌التحصیل رشتۀ حقوق از دانشگاه تهران بود و سال‌ها در دبیرستان‌های پایتخت به دبیری اشتغال داشت.
در سال‌ ۱۳۴۸ به عضویت شورای شعر و موسیقی رادیو ایران و در سال ۱۳۵۷ به عضویت کانون نویسندگان ایران درآمد‌.
سیمین شاعری غزلسرا بود. از مجموعه‌های شعری او می‌توان به سه‌تار شکسته، رستاخیز و خطی ز سرعت و از آتش اشاره کرد.


درس تاریخ

دخترم تاریخ را تکرار کرد
قصۀ ساسانیان را بازگفت
تا به خاطر بسپرَد آن قصّه را
چون به پایان آمد، از آغاز گفت

از زبانش همچو طوطی می‌گذشت
آنچه با او گفته بود استاد او:
داستان اردشیر بابکان
قصّۀ نوشیروان و دادِ او

قصّه‌ای از آن شکوه و فرّ و کام
کز فروغش چشم گردون خیره شد
زان جلال ایزدی کز جلوه‌اش
مهر و مه در چشم دشمن تیره شد

تا بدانجا کز گذشت روزگار
داستان خسروان از یاد رفت
تا بدانجا کز نهیب تندباد
خوشه‌های زرنشان بر باد رفت

اشک گرمی در دو چشمش حلقه بست
بر کلامش لرزه‌ای اندوه ریخت
تا نبینم در نگاهش یأس را
دیده‌اش از دیدۀ من می‌گریخت

گفت: دیدی با زبان پاک ما
کینه‌توزی‌های آن تازی چه کرد؟
گفتمش: فردوسی پاکیزه‌رای
دیدی اما در سخن‌سازی چه کرد؟

گفت: دیدی پُتک شوم روزگار
بارگاه تاجداران را شکست؟
گفتم: اما اشک خاقانی چو لعل
تاج شد بر تارک «ایوان» نشست

گفت: دیدی دست خصم تیره‌رای
جلوه را از نامۀ تنسر گرفت؟
گفتم اما دفتر ما زیب و رنگ
از هزاران تنسر دیگر گرفت

گفت: از پرویز جز افسانه‌ای
نیست باقی زان طلایی‌بوستان
گفتمش: با سعدی شیرین‌سخن
رو به سوی بوستان با دوستان

گفت: از چنگ نکیسا نغمه‌ای
از چه رو دیگر نمی‌آید به گوش؟
گفتمش: با شعر حافظ نغمه‌‌ها
سر دهد در گوش پندارت سروش

گفت دیدی زیر تیغ دشمنان
رونق فرش بهارستان نماند؟
گفتمش: اما ز جامی یاد کن
کز سخن گل در بهارستان فشاند

گفت: در بنیان استغنای ما
آتشی فرهنگ‌سوز انگیختند
گفتم: اما سال‌ها بگذشت و باز
دست در دامان ما آویختند

لفظ تازی گوهری گر عرضه کرد
زادگاه گوهرش دریای ماست
در جهان ماهی اگر تابنده شد
آفتابش بوعلی سینای ماست

زیستن در خون ما آمیزه بود
نیستی را روح ما هرگز ندید
ققنسی گر سوخت از خاکسترش
ققنسی پرشورتر آمد پدید

جسم ما کوه است کوهی استوار
کوه را اندیشه از کولاک نیست
روح ما دریاست، دریایی عظیم
هیچ دریا را ز طوفان باک نیست

آن‌همه سیلاب‌های خانه‌کَن
سوی دریا آمد و آرام شد
هرکه در سر پخت سودایی ز نام
پیش ما نام‌آوران گمنام شد

#سیمین_بهبهانی
#غزل_بانوی_شعر

@kheradsarayeferdowsi

‍ ‍ ‍ ‍ ‍ 🎧 پوشهٔ شنیداری
سخنرانی دکتر محمدجعفر یاحقی
(مدیر مؤسسۀفرهنگی خردسرای فردوسی مشهد)

با عنوان: «رویکردهای جهانی شاهنامه»


‍ در نشست فرهنگی: «شاهنامه برای جهان امروز چه سخنی دارد؟»

پاریس، چهارشنبه، بیست و پنجم تیرماه ۱۴۰۴

#سخنرانی
#محمدجعفر_یاحقی
#شاهنامه_فردوسی
#خردسرای_فردوسی_مشهد
#سازمان_یونسکو


@kheradsarayeferdowsi

‍ ‍ «زبان فارسی و هویت ایرانی»


زبان فارسی ستون‌ اصلی هویت ایرانی است.
زبان فارسی وسیلهٔ تفاهم و گفت‌وگو بین اقوام مختلف ایرانی است. یک گیلک با یک کرد و یک آذربایجانی با یک بلوچ به زبان فارسی صحبت می‌کند.
در دنیا کم‌تر زبانی را می‌شناسیم که در آن آثاری چون شاهنامهٔ فردوسی، رباعیات خیام و غزلیات سعدی و حافظ و مولوی به وجود آمده باشد. در صدر این آثار شاهنامه قرار دارد که بزرگ‌ترین یادگار ادبی ماست. محمدعلی فروغی می‌نویسد اگر بر من ایراد نمی‌گرفتند می‌گفتم شاهنامه بزرگ‌ترین یادگار ادبی نوع بشر است.
زبان فارسی که در حال حاضر زبان رسمی سه کشور است، در قرون گذشته زبان بین‌المللی به شمار می‌رفته و از اقصای هندوستان تا جنوب شرقی اروپا زبان ادب و زبان فرهیختگان بوده است.
پادشاهان گورکانی هند به زبان فارسی صحبت می‌کردند و معروف‌ترین کتاب لغت فارسی به‌وسیلهٔ یک تبریزی در هند تألیف شده است.
سلیمان قانونی معروف‌ترین پادشاه عثمانی به فارسی غزل می‌سرود و محبی تخلص می‌کرد.
در بالکان زبان فارسی آن‌قدر مورد توجه بود که برای آثار فارسی مثل بوستان، گلستان، مثنوی و غزلیات حافظ به زبان ترکی شرح نوشته‌اند.
ابن بطوطه جهانگرد معروف مراکشی که به چین سفر کرده بود می‌نویسد در چین شعر سعدی را به آواز می‌خواندند.
اهمیت دیگر زبان فارسی، تداوم آن در طول تاریخ است و به قول دکتر معین تداوم زبان فارسی تداوم فرهنگ را میسر می‌سازد. خوش‌آوایی و لطافت زبان فارسی دلیلی دیگر برای اهمیت زبان فارسی است.

دکتر حسن انوری

#زبان_فارسی
#هویت_ایرانی
#دکتر_حسن_انوری
#خردسرای_فردوسی

@kheradsarayeferdowsi

‍ گزارش نشست کمیسیون مسئولیت‌های اجتماعی اتاق بازرگانی خراسان رضوی: پیوند هویت ملی، فرهنگ و اقتصاد در سایه‌سار شاهنامه

ششمین جلسهٔ فوق‌العادهٔ کمیسیون مسئولیت‌های اجتماعی اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی خراسان رضوی، روز شنبه، ۴ مرداد ۱۴۰۴، رأس ساعت ۸ صبح در محل ساختمان اتاق بازرگانی استان واقع در خیابان امام خمینی، جنب باغ ملی مشهد، برگزار شد.
دستور اصلی این نشست، «معرفی اقدامات و فعالیت‌های خردسرای فردوسی در تبیین جایگاه زبان و ادبیات فارسی با رویکرد مسئولیت اجتماعی و هم‌اندیشی در خصوص نقش نهادهای مستقل فرهنگی در پیوند با جامعه و آموزش عمومی» بود.
این جلسه با هدف معرفی اقدامات خردسرای فردوسی، تحلیل نقش‌آفرینی نهادهای فرهنگی مستقل و بررسی راهکارهای حمایت و مشارکت بخش خصوصی در چنین مسیرهایی شکل گرفت. در شرایطی که تهدیدات فرهنگی، گسست‌های نسلی و فشارهای زیست‌بومی، سرمایهٔ اجتماعی کشور را با چالش مواجه کرده است، بازخوانی ظرفیت‌های فرهنگی و ادبی می‌تواند نقشی اساسی در احیای پیوندهای اجتماعی، ارتقاء فهم مشترک و شکل‌دهی به مسئولیت‌پذیری جمعی ایفا کند.

در آغاز این نشست، سردار روشنک، رئیس کمیسیون مسئولیت‌های اجتماعی اتاق بازرگانی خراسان، با تأکید بر جایگاه ویژهٔ ادبیات فارسی، لزوم پرداختن به آن را به عنوان یکی از ظرفیت‌های بی‌بدیل اقلیم خراسان مورد اشاره قرار داد. وی ضمن بیان اهمیت حفظ و ترویج این میراث گرانبها، بر مسئولیت اجتماعی نهادها و سازمان‌ها در این راستا تأکید کرد.

در ادامه، دکتر حسین خانی‌زاده، نایب رئیس کمیسیون، به صورت ویژه بر ضرورت توجه همزمان به هویت ملی در کنار هویت اسلامی تأکید کرد. وی با بیان اینکه هویت ملی، ستون فقرات یک ملت را تشکیل می‌دهد، لزوم توجه به عناصر سازنده آن، از جمله زبان و ادبیات فارسی را حیاتی دانست.

یکی از بخش‌های اصلی این جلسه، معرفی خردسرای فردوسی توسط مدیر آن، دکتر محمدجعفر یاحقی بود. دکتر یاحقی، خردسرای فردوسی را به عنوان نهادی مستقل، مردمی و فرهیخته‌محور معرفی کرد که با هدایت علمی او، طی سال‌های اخیر توانسته است با اجرای ده‌ها برنامه آموزشی، ادبی، فرهنگی و ترویجی، بستری مؤثر برای گفت‌وگوی فرهنگی، انتقال سرمایه دانایی، آموزش عمومی و ارتقاء غرور ملی فراهم کند. وی ضمن تشریح فعالیت‌های بیست‌سالهٔ این مؤسسه، به نقش آن در زنده نگه‌داشتن و گسترش فرهنگ ایرانی با محوریت شاهنامهٔ فردوسی پرداخت.

در ادامه، دکتر محمدحسین پاپلی یزدی، رئیس هیأت مدیرهٔ خردسرای فردوسی، با ارائهٔ پیشنهادی مهم، بر ضرورت ایجاد یک تشکل فرهنگی مستقل در ساختار اتاق بازرگانی تأکید کرد. وی با برشمردن مزایای چنین نهادی، پیشنهاد داد که با تشکیل آن، خردسرای فردوسی به عنوان متولی امر فرهنگ در اتاق بازرگانی همکاری کند. این پیشنهاد با هدف ایجاد یک بستر رسمی برای پیوند عمیق‌تر میان اقتصاد و فرهنگ و استفاده از ظرفیت‌های هر دو حوزه برای توسعهٔ پایدار کشور مطرح شد.

مهندس اصغر ناظران، عضو هیأت مدیرهٔ خردسرای فردوسی، در سخنان خود به تفصیل به ضرورت همکاری اتاق بازرگانی و خردسرای فردوسی پرداخت. وی این همکاری را نه تنها به نفع دو مجموعه، بلکه به طور کلی گامی موثر در پیوند اقتصاد و فرهنگ دانست. مهندس ناظران با تأکید بر اینکه اقتصاد بدون پشتوانهٔ فرهنگی قوام نخواهد یافت و فرهنگ نیز برای شکوفایی نیازمند حمایت‌های اقتصادی است، این همکاری را یک گام استراتژیک برای توسعهٔ همه‌جانبه کشور ارزیابی کرد. وی همچنین از این همکاری به عنوان فرصتی برای تحلیل ظرفیت‌های خردسرای فردوسی به عنوان یک نمونه موفق از مسئولیت اجتماعی فرهنگی با محوریت دانایی، نه صرفاً کمک مالی یا نمادین، یاد کرد.

در بخش پایانی این نشست، دکتر علیرضا قیامتی، عضو هیأت مدیره و قائم مقام خردسرای فردوسی، با سخنانی تأثیرگذار، بر لزوم توجه ویژه به بحث هویت ملی و ایرانی تأکید کرد. وی با بیان اینکه این راه، تنها راه نجات ایران است، فردوسی و شاهنامه را چراغ این راه دانست. دکتر قیامتی با اشاره به نقش بی‌بدیل شاهنامه در حفظ زبان و هویت ایرانی در طول قرون متمادی، بر مسئولیت همگانی برای پاسداشت این گنجینهٔ ادبی و فرهنگی تأکید کرد و از حاضران خواست تا در این مسیر خطیر، همراه و همگام باشند.

این جلسه با حضور جمعی از فرهیختگان، فعالان فرهنگی و اقتصادی و تعدادی از اعضای مجمع عمومی و هیأت مدیره خردسرای فردوسی، و با هدف تقویت پیوندهای میان جامعه، آموزش عمومی، نهادهای فرهنگی مستقل و بخش خصوصی برگزار شد. مستندات و سوابق مرتبط با موضوع جلسه، از جمله خلاصه فعالیت‌های ۵ ساله اخیر خردسرای فردوسی و آثار علمی و رسانه‌ای دکتر یاحقی در زمینه شاهنامه و هویت ملی، در اختیار حاضران قرار گرفته بود.


@kheradsarayeferdowsi

بازدید استادان زبان فارسی کشور ازبکستان از آرامگاه حکیم ابوالقاسم فردوسی

جمعی از استادان برجستهٔ زبان و ادبیات فارسی از کشور ازبکستان، با حضور در آرامگاه حکیم ابوالقاسم فردوسی، ضمن ادای احترام به مقام شامخ این شاعر بزرگ، از بخش‌های گوناگون مجموعه فرهنگی‌تاریخی طوس بازدید کردند.
این دیدار به میزبانی دانشگاه بین‌المللی امام رضا (ع) از هيأت اعزامی استادان برگزیدهٔ زبان فارسی دانشگاه سمرقند ازبکستان و در راستای همکاری‌های فرهنگی، علمی و با هدف گسترش و تعمیق پیوندهای ادبی و زبانی میان دو ملت ایران و ازبکستان انجام شد.


دوشنبه ۶ مردادماه ۱۴۰۴

@kheradsarayeferdowsi

🔰 مؤسسهٔ فرهنگی- نیکوکاری سبزواری‌های مقیم مشهد، مؤسسهٔ خردسرای فردوسی و انجمن ایران‌شناسی ایران (شاخه خراسان رضوی) برگزار می‌کنند:

📚 «سه‌شنبه‌های فرهنگی»

دیدار و گفت‌وگو با دکتر محمدحسین پاپلی‌یزدی
(استاد ممتاز جغرافیا و مطالعات فرهنگی ایران و نویسندهٔ کتاب شازده حمام)

با حضور: دکتر محمدجعفر یاحقی

📚دبیر نشست:
دکتر حامد مهراد
(عضو شورای سیاستگذاری انجمن ایران‌شناسی شاخهٔ خراسان رضوی)

گذری بر ادبیات مشروطیت (به مناسبت ۱۴ مرداد، روز امضای مشروطیت)

🕰 سه‌شنبه ۱۴ مرداد ۱۴۰۴، ساعت ۱۸ تا ۲۰

🏡 مشهد، قاسم آباد، بلوار شریعتی، شریعتی۴۷، روبه‌روی بیمارستان ناظران.
«موسسهٔ فرهنگی- نیکوکاری سبزواری‌های مقیم مشهد».

#محمدحسین_پاپلی_یزدی
#محمدجعفر_یاحقی
#حامد_مهراد
#شازده_حمام
#ادبیات_مشروطیت


@kheradsarayeferdowsi

‍ ⁠مظفرالدین شاه و فرمان مشروطیت

مظفرالدین شاه، پنجمین پادشاه قاجار، پس از کشته شدن پدرش ناصرالدین شاه، پادشاه ایران شد. در این موقع قوای جوانی او تحلیل رفته و حتی از سن خود شکسته‌تر شده بود و تا یازده سال و پنج روز پس از آن که زنده بود و سلطنت می‌کرد همواره علیل و بیشتر اوقات بستری بود.
در دربار مظفرالدین شاه دو دستۀ قوی همیشه با هم در زد و خورد بودند: دستۀ امین‌‌السلطان، صدراعظم معزول و دستۀ عین‌الدوله، صدراعظمی که جانشین او شده بود. در سال‌های آخر عمر مظفرالدین‌شاه این رقابت روزبه‌روز شدیدتر و وخیم‌تر می‌شد و نتیجۀ بسیار عجیبی که بخشید از یک سو مشروطیت و از سوی دیگر عهدنامۀ ۱۹۰۷ یعنی تقسیم ایران به سه منطقۀ روس و انگلیس و بی‌طرف بود.
دو سه سال بود که حریف زورمند روسیه و انگلستان، یعنی امپراتوری آلمان در همه‌جا و مخصوصاً در ایران دستی از آستین بیرون آورده و جداً مزاحم منافع آنها شده بود. 
این رقابت‌های سیاسی روزبه‌روز دامنه‌دارتر می‌شد. [در چنین شرایطی] سرانجام شاه مجبور شد در روز ۱۴ جمادی‌الآخر ۱۳۲۴ فرمان مشروطیت را امضا کند.
شاه مطابق معمول هر ساله در قصر صاحبقرانیه در نیاوران بود. حالا بیش از چهل روز بود که قدرت حرکت نداشت. فشار خون منظماً بالا می‌رفت و بر آلبومین و اوره افزوده می‌شد و مقدمات فلج کم‌کم در او پیدا شده بود. فرمان مشروطیت را میرزا نصرالله‌خان مشیرالدوله که تازه صدراعظم شده بود از جیبش بیرون آورده و به میرزا احمدخان دبیرحضور آن وقت و قوام‌السلطنۀ امروز که منشی شاه بود و خوش‌خط بود، داده بودند و وی نوشته بود و در زیر آن این عبارت دیده می‌شد:
«در قصر صاحبقرانیه به تاریخ چهاردهم شهر جمادی‌الثانیه ۱۳۲۴ هجری و سال یازدهم سلطنت ما».
شاه همین‌طور که دراز کشیده بود، قلمی را که دبیرحضور از قلمدان جیبی خود درآورده بود و مرکب زده بود، گرفت و در حاشیۀ فرمان خط معوجی که امضای مرد محتضری بود، کشید و بدین‌گونه مشروطیت ایران داده شد.

مظفرالدین شاه با امضای این فرمان، درخواست متحصنین در جنبش مشروطه ایران را پذیرفت و با مشارکت مردم در امر حکومت موافقت کرد و بدین ترتیب در سرزمین ایران برای نخستین بار حکومت مشروطه تأسیس شد.

در این فرمان که خطاب به مشیرالدوله صدراعظم صادر شد، آمده است: «... در این موقع که رأی همایون ملوکانه ما بدان تعلق گرفت که برای رفاهیت و آسودگی قاطبه اهالی ایران و تشیید و تأیید مبانی دولت، اصلاحات مقتضیه به مرور در دوایر دولتی و مملکتی به موقع اجرا گذارده شود، چنان مصمم شدیم که مجلسی از منتخبین شاهزادگان و علما و اعیان و اشراف و ملاکین و تجار و اصناف به انتخاب طبقات مرقومه در دارالخلافه تهران تشکیل و تنظیم شود... و در کمال امنیت و اطمینان عقاید خودشان را در خیر دولت و ملت و مصالح عامه و احتیاجات مهمه قاطبه اهالی مملکت به توسط شخص اول دولت به عرض برسانند که به صحه مبارکه موشح و به موقع اجرا گذارده شود...»

#سالروز_امضای_فرمان_مشروطیت

@kheradsarayeferdowsi

‍ «از خون جوانان وطن لاله دمیده»


خواننده: استاد محمدرضا شجریان
ترانه سرا: عارف قزوینی
آهنگساز: فرامرز پایور

از خون جوانان وطن لاله دمیده نام هفتمین و مشهورترین تصنیف از مجموعه سروده‌های عارف قزوینی است. این تصنیف با نام‌های «راز دل» و «هنگام می» نیز شناخته شده ‌است.
مضمون این تصنیف اشاره به افسانه‌ای دارد که از قطرات خون سیاوش(یکی از قهرمانان شاهنامه)، گلهای لاله روییده ‌است.
عارف قزوینی در دیوان خود و در مقدمه‌ای بر این تصنیف، آورده‌است: این تصنیف در آغاز انقلاب مشروطه ایران بیاد اولین قربانیان آزادی سروده شده است.


@kheradsarayeferdowsi

🔰 مؤسسهٔ فرهنگی- نیکوکاری سبزواری‌های مقیم مشهد، مؤسسهٔ خردسرای فردوسی و انجمن ایران‌شناسی ایران (شاخه خراسان رضوی) برگزار کردند:

📚 «سه‌شنبه‌های فرهنگی»

📽 سخنان دکتر محمدجعفر یاحقی

گذری بر ادبیات مشروطیت (به مناسبت ۱۴ مرداد، روز امضای مشروطیت)

🕰 سه‌شنبه ۱۴ مرداد ۱۴۰۴

#محمدجعفر_یاحقی
www.group-telegram.com/kheradsarayeferdowsi.com

🔰 مؤسسهٔ فرهنگی- نیکوکاری سبزواری‌های مقیم مشهد، مؤسسهٔ خردسرای فردوسی و انجمن ایران‌شناسی ایران (شاخه خراسان رضوی) برگزار کردند :

📚 «سه‌شنبه‌های فرهنگی»

📽دیدار و گفت‌وگو با دکتر محمدحسین پاپلی‌یزدی
(استاد ممتاز جغرافیا و مطالعات فرهنگی ایران و نویسندهٔ کتاب شازده حمام) و یادکردی از مشروطیت (به مناسبت ۱۴ مرداد، روز امضای مشروطیت)

🕰 سه‌شنبه ۱۴ مرداد ۱۴۰۴

#محمدحسین_پاپلی_یزدی
#شازده_حمام
#ادبیات_مشروطیت

www.group-telegram.com/kheradsarayeferdowsi.com

نخستین نشست علمی «خردسرای فردوسی تهران»

فرصتی برای ارائه پژوهش‌های جدید روشمند، فرضیه‌های جدید و تبادل‌نظر


سخنرانان:
دکتر نعمت الله فاضلی
دکتر امیرحسین ماحوزی
دکتر جواد رنجبر درخشیلر

با شاهنامه خوانی: طاهره بهرامی (مهرآفرین)

مدیر نشست: دکتر مهتاب حاجی‌محمدی


یکشنبه ۱۹ مردادماه ۱۴۰۴، ساعت ۱۷

تهران، خیابان وصال شیرازی، کوچه مریم شیرین‌بیانی، موزه تصاویر معاصر

#نعمت_الله_فاضلی
#امیرحسین_ماحوزی
#جواد_رنجبر_درخشیلر
#خردسرای_فردوسی_تهران
#خردسرای_فردوسی_مشهد

https://www.group-telegram.com/kheradsaraeitehran
https://www.group-telegram.com/kheradsarayeferdowsi.com

‍ «که فرهنگ، آرایشِ جان بوَد»

فرهنگ، درختی‌ست کهنسال؛ که ریشه در خرد جمعی دارد و شاخ و برگ آن با دستان توانمند اهالی قلم و هنر، جان می‌گیرد.
مؤسسهٔ فرهنگی خردسرای فردوسی مشهد،‌ از جایگاه ویژهٔ فرهنگ‌مداران در بالندگی این درخت آگاه است و با رسالتی برگرفته از جانِ سخن فردوسی، سال‌هاست که کوشیده است تا با یاری ایشان پاسدار این میراث باشد. در این مسیر، همراهی خبرنگاران اندیشمند و رسانه‌های راستین نیز، نعمتی‌ گران‌سنگ و پشتیبانی‌ دلگرم‌کننده بوده است. ما باور داریم که خبرنگار راست‌کیش، چراغی‌ست در تاریکی.

هفدهم مردادماه، «روز خبرنگار»، فرصتی‌ست برای سپاسگزاری و قدرشناسی از آنان که بی‌چشمداشت حقیقت را می‌جویند و پژواک آنند.
آنان که روایت را پاس می‌دارند، نه روایت‌سازی را.
آنان که چراغ آگاهی را روشن نگاه می‌دارند‌ و در دلِ هیاهو، از گوهر حقیقت پاسداری می‌کنند.
از ژرفای دل، این روز را به همهٔ خبرنگاران فرهنگ‌دوست، خجسته‌باد می‌گوییم و قدردانِ همراهیِ صمیمانهٔ رسانه‌هایی هستیم که یار خرد و یاور خردسرا بوده‌اند. چه، همهٔ ما برآنیم که شاهنامه، این گنجینهٔ خرد و دانش، باید با یاری همین قلم‌های بیدار و مسئول، به نسل‌های آینده منتقل شود. از تلاش‌های ارزشمند شما در این مسیر سپاس‌گزاریم و برایتان قلمی استوار و مسیری روشن آرزومندیم.

«دلت زنده باشد به فرهنگ و هوش».
مؤسسهٔ فرهنگی خردسرای فردوسی مشهد
۱۷ مردادماه ۱۴۰۴.

#روز_خبرنگار
#علیرضا_حیدری
#یوسف_بینا
#زهرا_دلپذیر
#محمد_بهبودی‌_نیا
#شرمین_نصیری
#مجید_خاکپور
#حسن_عارفی_مهر
#مرجانه_حسین‌_زاده
#خردسرای_فردوسی_مشهد


@kheradsarayeferdowsi

دیدار استاد فرشچیان از آرامگاه فردوسی، طوس
‌

محمود فرشچیان، هنرمند مطرح نگارگری کشور، صبح امروز، ۱۸ مردادماه ۱۴۰۴ دار فانی را وداع گفت.
این هنرمند اصفهانی، در ۴ بهمن ۱۳۰۸ دیده به جهان گشود. وی یکی از تأثیرگذارترین و نوآورترین نگارگران ایرانی در یک قرن اخیر شناخته شده که تحصیلات خود را در مدرسه هنرهای زیبای اصفهان آغاز کرد و سپس در اروپا به تکمیل دانش هنری خود پرداخت.
فرشچیان با تلفیق مکتب سنتی نگارگری ایرانی و سبک‌های نوین، آثاری خلق کرده که در موزه‌های معتبر جهانی به نمایش گذاشته شده است.

یادشان گرامی

#استاد_محمود_فرشچیان🎨

‌@kheradsarayeferdowsi

«هنر اکنون همه در خاک طلب باید کرد»

استاد هنر و دل آگاهی، محمود فرشچیان هم به عرشیان پیوست. گردونۀ هنر بی‌بادبان شد و چهار ستون آن به­‌ یک­باره برخاک افتاد.
رنگ در سوگش سیاه پوشید؛ بوم و قلم­مو بر تنهایی خویش گریستند، نگارگری حماسی بی‌پناه ماند و عصر عاشورا به شام غریبان پیوست.
او سر در گوش خیام و حافظ بخشی از هویت این سرزمین را نمایندگی می‌کرد و به جهانیان می‌گفت که در عالم ادب حق با ایران است.
جای خالی فرشچیان در جهان هنر پرشدنی نیست که پر و بال نگار و نگارگری با رفتن او در هم شکست و دست و پای قلم از رفتار بازماند. 
اندوهیاد سوگ هنر بردل همۀ دردمندان ایران و دل­سوختگان فرهنگ ایرانی هماره ناگوار خواهد ماند.  
هیأت مدیرۀ خردسرای فردوسی خود را درین اندوه فرهنگی انباز می‌داند.

محمدجعفر یاحقی
مدیر مؤسسهٔ خردسرای فردوسی
و عضو پیوستهٔ فرهنگستان زبان و ادب فارسی

۱۸ مردادماه ۱۴۰۴

#تسلیت
#استاد_محمود_فرشچیان

@kheradsarayeferdowsi

نوزدهم مردادماه، سالروز درگذشت هوشنگ ابتهاج (سایه) (۱۳۰۶-۱۴۰۱)


امیرهوشنگ ابتهاج (سایه)، شاعری توانا و موسیقی‌شناس (از بهترین پیروان حافظ در غزل، دارای اشعار اجتماعی و عاشقانه در قالب‌های سنّتی و نو) و مصحح دیوان حافظ بود.
نخستین نغمه‌ها، سراب، سیاه‌مشق، شبگیر، تاسیان و مثنوی بانگ نی از آثار شعری اوست.

#امیرهوشنگ_ابتهاج
#سایه

@kheradsarayeferdowsi

◽گنج خرد

فردوسی با آفرینش شاهنامه رشتهٔ از هم گسیختهٔ ملیت ایرانی را به هم گره زد.
صدها بدِ حادثه و آشوب زمانه بر ما گذشت، ولی هویت ایرانی خود را همچنان نگاه داشته‌ایم و این را تا حدود زیادی مدیون شاهنامه‌ایم.

استاد ایرج افشار

#ایرج_افشار
#فردوسی
#شاهنامه
#هویت_ایرانی

@kheradsarayeferdowsi

📣 «جهانی ستایند ایران من»، تازه‌ترین اثر دکتر علیرضا قیامتی منتشر شد.

کتابی که شایسته است هر ایرانی آن را بخواند تا جایگاه ایران را در دانش‌های پزشکی، ستاره‌شناسی، ریاضی، فیزیک، شیمی، فناوری و صنعت، فرهنگ، هنر و ادبیات و... بطور چکیده، برجسته و کوتاه در دسترس داشته باشد.

در این کتاب با برجسته‌ترین دستاوردهای دانش، فرهنگ و تمدن ایران بویژه از نگاه بزرگترین اندیشمندان جهان آشنا می‌شویم و
پیشگامی و کامیابی نازش‌خیز ایرانیان را در توسعهٔ تمدن جهانی به آشکارا می‌بینیم.

اگر می‌خواهیم با شنیدن نام ایران سر به آسمان بساییم و ایران را نه تنها با مهر میهنی و احساس ملی که با شناخت و آگاهی دانشورانه بشناسیم این کتاب می‌تواند همراه خوبی باشد.

بر ماست که در این روزگار گسست‌های فرهنگی و بی‌مهری به تاریخ و تمدن ایران در راستای شناساندن پیشتازی نیاکان دانشورمان به جهانیان بکوشیم و کوتاهی‌های گذشته خود را جبران نماییم.

قیمت: ۲۹۰ هزار تومان

برای سفارش با شمارهٔ زیر تماس بگیرید.
۰۹۱۵۱۵۹۰۴۸۹ (خانم دلیری)


#جهانی_ستایند_ایران_من
#فرهنگ_و_تمدن
#دکتر_علیرضا_قیامتی



@kheradsarayeferdowsi

بیست و هشتم مردادماه، سالروز درگذشت سیمین بهبهانی (۱۳۰۶-۱۳۹۳)


دوباره می‌سازمت، وطن!

دوباره می‌سازمت، وطن! اگرچه با خشت جان خویش
ستون به سقف تو می‌زنم، اگرچه با استخوان خویش

دوباره می‌بویم از تو گل، به میل نسل جوان تو
دوباره می‌شویم از تو خون، به سیل اشک روان خویش

دوباره، یک روز آشنا، سیاهی از خانه می‌رود
به شعر خود رنگ می‌زنم، ز آبی آسمان خویش

اگر چه صد‌ساله مرده‌ام، به گور خود خواهم ایستاد
که بردَرَم قلب اهرمن، ز نعرۀ آنچنان خویش

کسی که «عظم رمیم» را دوباره انشا کند به لطف
چو کوه می‌بخشدم شکوه به عرصۀ امتحان خویش

اگرچه پیرم، ولی هنوز، مجال تعلیم اگر بود
جوانی آغاز می‌کنم کنار نوباوگان خویش

حدیث «حبّ الوطن» ز شوق، بدان روش ساز می‌کنم
که جان شود هر کلام دل، چو برگشایم دهان خویش

هنوز در سینه آتشی، به جاست کز تاب شعله‌اش
گمان ندارم به کاهشی، ز گرمی دودمان خویش

دوباره می‌بخشیم توان، اگرچه شعرم به خون نشست
دوباره می‌سازمت به جان، اگرچه بیش از توان خویش

اسفند ۱۳۶۰

#سیمین_بهبهانی
#ایران

@kheradsarayeferdowsi

‍ هر خانواده در تاجیکستان دو جلد «شاهنامه» رایگان دریافت می‌کند.

در تاجیکستان توزیع رایگان «شاهنامه»، اثر ابوالقاسم فردوسی، شاعر حماسه‌سرای ایرانی آغاز شده است.
تاکنون در ولایت خودمختار کوهستانی بدخشان تاجیکستان و نواحی تاجیک‌آباد، لخش و رشت در شرق آن کشور، به هر خانواده دو جلد کتاب شاهنامه به خط سیریلیک اهدا شده است.
قرار است یک‌میلیون و ۷۰۰ هزار خانواده در سراسر تاجیکستان به‌طور رایگان دو جلد «شاهنامه» را دریافت کنند. این کتاب در انتشارات «شرق آزاد»، یک نهاد وابسته به دفتر ریاست جمهوری تاجیکستان در مجموع به تعداد سه‌میلیون و ۴۰۰ هزار جلد چاپ شده است.
دستور انتشار و اهدای رایگان شاهنامه به مردم تاجیکستان در دسامبر سال ۲۰۲۳ از سوی امامعلی رحمان، رئیس‌جمهور تاجیکستان، در همایشی بین‌المللی به افتخار صد و پانزدهمین سالگرد تولد باباجان غفورف، نویسندهٔ کتاب «تاجیکان»، صادر شد.
برای تهیه و چاپ این کتاب در آکادمی علوم تاجیکستان گروهی ویژه تشکیل شد که در آن شاهنامه‌پژوهان، متن‌شناسان، فرهنگ‌نگاران و پژوهشگران تاجیک حضور داشتند.

#شاهنامه
#تاجیکستان

@kheradsarayeferdowsi

اول شهریورماه، سالگرد درگذشت پرویز ناتل خانلری (۱۲۹۲-۱۳۶۹)

من فارسی را عزیز می‌دارم و به خود می‌بالم که این زبان من و کسان من است. زبانی که شیرینی آن را دشمن و دوست و خویش و بیگانه چشیده‌اند، زبانی که سعدی بدان غزل سروده است و در دورترین نقطهٔ آسیا، قرن‌ها پیش از این مطربان چینی غزلش را به گوش جهان‌گردان اندلس خوانده‌اند.
نزد من وطن آن نیست که شما می‌پندارید. این چهار خط فرضی که دور ایران کشیده‌اند وطن مرا محدود نمی‌کند. هر جا که فرهنگ ایرانی هست وطن من است؛ زیرا در آنجاست که روح من و ذوق من آشنا می‌یابد و به گمان من وطن آنجاست که آشنایی هست. نمی‌گویم که فرهنگ همان زبان است؛اما زبان هم یکی از اجزاء فرهنگ است و جزء بزرگی است.

زبان فارسی متعلق به یک نسل یا یک فرد نیست، زبانی است که همۀ فارسی‌زبانان نسل‌های گذشته و حال و آینده در آن سهیم هستند و هرفردی برعهده دارد تا آنجاکه دانش و ادراک او اقتضا می‌کند در حفظ این میراث عظیم و عزیز کوشش کند و به نظر من خطا و خیانت است که کسانی بتوانند این وظیفه را انجام بدهند و از روی سهل‌انگاری و بی‌مبالاتی یا به ملاحظات فردی و شخصی از ادای آن غفلت کنند.

@kheradsarayeferdowsi