group-telegram.com/smtohidloo/401
Last Update:
خلاصه‌ای از سخنرانی دکتر پیام روشنفکر در «نشست مردم، جامعه مدنی و جنگ»
۲۷مرداد
🖊گزارشی از سمیه توحیدلو (دبیر نشست)
🔸دکتر پیام روشنفکر در سخنرانی خود با عنوان «سیاست مرگ یا سیاست زندگی ؛ با نگاهی گذرا به واکنش های مدنی در ایران معاصر و جنگ اخیر» به این سؤال کلیدی می‌پردازد که آیا مردم ایران کنشگرانی منفعل و تقدیرگرا هستند که به تدریج مرگ‌اندیش شده‌اند، یا فعالانه به دنبال «سیاست زندگی» هستند.
🔸وی مباحث خود را با تبیین «سیاست مرگ» آغاز می‌کند:
• «سیاست مرگ» به هر آن چیزی اطلاق می‌شود که تعیین می‌کند چه کسی باید بمیرد و چه کسی زنده بماند، خواه این تعیین‌کنندگی از سوی نظام جهانی قدرت، اقوام مهاجم، شعارهای انقلابی یا ایدئولوژی‌ها باشد.
• این مفهوم تنها به اشکال شدید مانند جنگ‌ها محدود نمی‌شود، بلکه شامل اشغال ذهن‌ها، کنترل بدن‌ها و محروم کردن گروه‌ها از امکانات زندگی (مانند آموزش و سلامت) نیز می‌شود.
• وی شواهدی مانند افسردگی، افزایش خودکشی، ناامیدی، بی‌قدرتی، اعتیاد و مهاجرت در ایران را نمودهایی از این سیاست مرگ می‌داند.
• ریشه‌های تاریخی این سیاست در ایران را از انقلاب (اعدام‌ها، جنگ تحمیلی، شعارهای مرگ‌خواهی) تا رویدادهایی مانند سقوط هواپیمای اوکراینی و ناکامی‌های مردم در احیای زندگی دنبال می‌کند.
🔸در مقابل، دکتر روشنفکر «سیاست زندگی» را معرفی می‌کند:
• این سیاست فراتر از محاسبات دولتی و منافع فردی یا گروهی است و بر مفاهیمی چون اهمیت آسیب‌پذیری (نه به معنای ضعف)، تمرین مراقبت و اخلاق مراقبت، و ارزشمند بودن بقا و دفاع از خود زندگی تاکید دارد.
• هم‌بستگی در برابر اشکال مختلف سرکوب و هر آنچه زندگی را دریغ می‌کند، از مؤلفه‌های کلیدی این سیاست است.
• این سیاست پیوندی جهانی دارد و فراتر از مرزها و منافع گروهی است.
• نمونه‌هایی از آن در تاریخ معاصر ایران شامل تلاش‌های غیررسمی برای حفظ زندگی در دوران جنگ و جنبش دادخواهی است.
• جنبش زن، زندگی، آزادی نیز یک نمود برجسته از «زندگی‌خواهی» است.
• ایشان تاکید می‌کند که در کنار بسیج‌های مقطعی (مانند کمک‌رسانی‌های مردمی در بحران‌ها)، گروه‌های متشکل با هویت‌های روشن (مانند دوستداران محیط زیست، فعالان حقوق مهاجرین، افراد دارای معلولیت)، نماینده و حافظ سیاست زندگی در بلندمدت هستند و می‌توانند زندگی‌خواهی را از یک ایده به عملی مؤثر تبدیل کنند.
• هم‌بستگی برخی گروه‌های اجتماعی در این جنگ در ائتلافی مانند «زندگی علیه جنگ»، که جنگ‌افروزی را محکوم می‌کند و برای هم‌بستگی با آسیب‌دیدگان در سراسر جهان تلاش می‌کند، نمونه‌ای بارز از این سیاست است.
🔸در پایان، دکتر روشنفکر نتیجه می‌گیرد که هرچند «سیاست مرگ» نیرویی غالب و قدرتمند در طول تاریخ بوده، اما جریان «زندگی‌خواهی» نیز همواره وجود داشته و ظرفیتی برای دفاع و روایت از زندگی ارائه می‌کند.
#نشست‌های_انجمن
#روزنوشته‌های_سمیه_توحیدلو
@smtohidloo
BY روزنوشته‌های سمیه توحیدلو
Warning: Undefined variable $i in /var/www/group-telegram/post.php on line 260
Share with your friend now:
group-telegram.com/smtohidloo/401