روزنوشته‌های سمیه توحیدلو

خلاصه‌ای از سخنرانی دکتر مهسا اسداله‌نژاد در «نشست مردم، جامعه مدنی و جنگ»
۲۷مرداد
🖊گزارشی از سمیه توحیدلو (دبیر نشست)
 
 
 
🔹در ادامه خلاصه‌ای از سخنرانی خانم دکتر مهسا اسداله نژاد با عنوان «درباره‌ی تقویت صدای سوم در مواجهه با ترس سیال» ارائه می‌شود :
 
🔹 پیش‌فرض: جنگ پایان نیافته و سیالیت ترس
◦ جنگ ۱۲ روزه به معنای واقعی پایان نیافته است و هر لحظه امکان بازگشت آن وجود دارد.
◦ این وضعیت، «ترس سیال» یا «ابهام سیال» را ایجاد می‌کند که باعث گسست پیوندها و ناپایداری آن‌ها می‌شود.
◦ «تعلیق» دیگر فقط یک ایده نیست، بلکه وضعیتی واقعی و ملموس است که همگان آن را حس می‌کنند.
 
🔹 صدای سوم: مقابله با ترس سیال
◦ صدای سوم، نیرویی است که هم مخالف جنگ است و هم بر حکومت نقد دارد.
◦ این تنها صدایی است که نباید سکوت کند و امید به مقاومت در برابر هرگونه مرگ‌خواهی را نمایندگی می‌کند.
◦ هدف این صدا، ساخت سپرهای ذهنی است تا ترس مانع کنشگری نشود.
 
🔹 نقد صدای اول و دوم (دو نگاه رایج به جنگ)
◦ صدای اول (حکومت‌گرا/اصلاح‌طلب): جنگ را رهایی‌بخش می‌داند و به دنبال بازسازی مشروعیت از طریق جنگ خارجی است. این دیدگاه، «جنگ تا پیروزی» را پذیرفته و هزینه‌های انسانی و زیست‌محیطی را در برابر پیروزی نهایی نادیده می‌گیرد.
◦ صدای دوم (مخالف حکومت/پهلوی‌گرا/لیبرال): جنگ خارجی را تنها مسیر براندازی و رهایی‌بخش می‌داند. این دیدگاه از «تئوری جنگ عادلانه» برای توجیه استفاده می‌کند و واقعیت‌های تاریخی جنگ‌های امپریالیستی را نادیده می‌گیرد.
◦ مشترک: فرار پررنگ از تاریخ: هر دو صدای اول و دوم، رویکردهای غیرتاریخی دارند و نسبتی با ترس سیال زندگی مردم عادی برقرار نمی‌کنند.
 
🔹 ارکان شکل‌گیری صدای سوم
◦ فهم صحیح اسرائیل و صهیونیسم: فراتر از قرائت‌های رسمی، درک دکترین‌هایی مانند دکترین بگین و شهرک‌سازی‌ها ضروری است.
◦ بازتعریف مفهوم همسایه/مجاورت: دفاع از ملی‌گرایی مدنی در برابر ملی‌گرایی قومی، با تاکید بر اشتراکات وسیع انسانی و نادیده‌گرفتن مرزها در مواجهه با مهاجرین و مردم بی‌دولت. پیوند «میهن با جهان» یا «وطن با جهان‌وطنی».
◦ بازتعریف قدرت و پذیرش آسیب‌پذیری مشترک: عبور از دوگانه «قوی و ضعیف» و پذیرش آسیب‌پذیری مشترک به عنوان منبع نیاز به دیگری و ادامه حیات در جهان.
◦ بازتعریف مفهوم ایران/ «دگر ایران»: فاصله گرفتن از ایران شیعی (صدای اول) و ایران فاشیستی (صدای دوم)؛ خلق ایرانی که ارزش دیگری در آن پیدا کند و امکان نقد گذشته خود را داشته باشد.
◦ پروژه‌آفرینی: ایجاد پروژه‌های کوچک و بزرگ برای تقویت خودباوری جمعی و نشان دادن اینکه جامعه همیشه به طور کامل از قدرت‌های خود تهی نمی‌شود. این‌ها سازوکارهایی برای رویارویی با ترس سیال هستند.

#نشست‌های_انجمن
#روزنوشته‌های_سمیه_توحیدلو
@smtohidloo

👍3

www.group-telegram.com/us/smtohidloo.com/402

179 viewsedited  Aug 18 at 19:01

خلاصه‌ای از سخنرانی دکتر مهسا اسداله‌نژاد در «نشست مردم، جامعه مدنی و جنگ»
۲۷مرداد
🖊گزارشی از سمیه توحیدلو (دبیر نشست)
 
 
 
🔹در ادامه خلاصه‌ای از سخنرانی خانم دکتر مهسا اسداله نژاد با عنوان «درباره‌ی تقویت صدای سوم در مواجهه با ترس سیال» ارائه می‌شود :
 
🔹 پیش‌فرض: جنگ پایان نیافته و سیالیت ترس
◦ جنگ ۱۲ روزه به معنای واقعی پایان نیافته است و هر لحظه امکان بازگشت آن وجود دارد.
◦ این وضعیت، «ترس سیال» یا «ابهام سیال» را ایجاد می‌کند که باعث گسست پیوندها و ناپایداری آن‌ها می‌شود.
◦ «تعلیق» دیگر فقط یک ایده نیست، بلکه وضعیتی واقعی و ملموس است که همگان آن را حس می‌کنند.
 
🔹 صدای سوم: مقابله با ترس سیال
◦ صدای سوم، نیرویی است که هم مخالف جنگ است و هم بر حکومت نقد دارد.
◦ این تنها صدایی است که نباید سکوت کند و امید به مقاومت در برابر هرگونه مرگ‌خواهی را نمایندگی می‌کند.
◦ هدف این صدا، ساخت سپرهای ذهنی است تا ترس مانع کنشگری نشود.
 
🔹 نقد صدای اول و دوم (دو نگاه رایج به جنگ)
◦ صدای اول (حکومت‌گرا/اصلاح‌طلب): جنگ را رهایی‌بخش می‌داند و به دنبال بازسازی مشروعیت از طریق جنگ خارجی است. این دیدگاه، «جنگ تا پیروزی» را پذیرفته و هزینه‌های انسانی و زیست‌محیطی را در برابر پیروزی نهایی نادیده می‌گیرد.
◦ صدای دوم (مخالف حکومت/پهلوی‌گرا/لیبرال): جنگ خارجی را تنها مسیر براندازی و رهایی‌بخش می‌داند. این دیدگاه از «تئوری جنگ عادلانه» برای توجیه استفاده می‌کند و واقعیت‌های تاریخی جنگ‌های امپریالیستی را نادیده می‌گیرد.
◦ مشترک: فرار پررنگ از تاریخ: هر دو صدای اول و دوم، رویکردهای غیرتاریخی دارند و نسبتی با ترس سیال زندگی مردم عادی برقرار نمی‌کنند.
 
🔹 ارکان شکل‌گیری صدای سوم
◦ فهم صحیح اسرائیل و صهیونیسم: فراتر از قرائت‌های رسمی، درک دکترین‌هایی مانند دکترین بگین و شهرک‌سازی‌ها ضروری است.
◦ بازتعریف مفهوم همسایه/مجاورت: دفاع از ملی‌گرایی مدنی در برابر ملی‌گرایی قومی، با تاکید بر اشتراکات وسیع انسانی و نادیده‌گرفتن مرزها در مواجهه با مهاجرین و مردم بی‌دولت. پیوند «میهن با جهان» یا «وطن با جهان‌وطنی».
◦ بازتعریف قدرت و پذیرش آسیب‌پذیری مشترک: عبور از دوگانه «قوی و ضعیف» و پذیرش آسیب‌پذیری مشترک به عنوان منبع نیاز به دیگری و ادامه حیات در جهان.
◦ بازتعریف مفهوم ایران/ «دگر ایران»: فاصله گرفتن از ایران شیعی (صدای اول) و ایران فاشیستی (صدای دوم)؛ خلق ایرانی که ارزش دیگری در آن پیدا کند و امکان نقد گذشته خود را داشته باشد.
◦ پروژه‌آفرینی: ایجاد پروژه‌های کوچک و بزرگ برای تقویت خودباوری جمعی و نشان دادن اینکه جامعه همیشه به طور کامل از قدرت‌های خود تهی نمی‌شود. این‌ها سازوکارهایی برای رویارویی با ترس سیال هستند.

#نشست‌های_انجمن
#روزنوشته‌های_سمیه_توحیدلو
@smtohidloo

BY روزنوشته‌های سمیه توحیدلو