group-telegram.com/tavaanatech/44404
Last Update:
طعمه‌گذاری با نفرت؛ نسخه زرد برای ترند شدن!
در عصری که «تعامل» در شبکه‌های اجتماعی تبدیل به سرمایه اصلی شده، برخی تولیدکنندگان محتوا حاضرند از هر ترفندی استفاده کنند تا نام‌شان سر زبان‌ها بیفتد.
این همان تکنیکی است که در دنیای رسانه به آن "Hate-baiting" یا طعمه‌گذاری با نفرت گفته می‌شود. روشی زرد برای بازگشت به صدر جدول توجهات.
در ایران، این رفتار به‌ویژه در روزهایی که شبکه‌های اجتماعی تنها پناهگاه برخی برای بیان نظراتشان شده، خطری جدی‌تر دارد. توهین به شخصیت‌های ملی یا چهره‌های ادبی، نه تنها باعث رنجش جمعی از افرادی می‌شود که تحت تبعیض و سرکوب حکومت، امکان بیان آزادانه اعتقادات و باورهایشان را ندارند، بلکه میدان را برای افراد سودجو بازتر می‌کند.
اما نکته نگران‌کننده‌تر آنجاست که بسیاری از این افراد، به دلایل چون منفعت شخصی اجازه نقد به ساختار حکومت را به خود نمی‌دهند، ترجیح می‌دهند به‌جای ارزش‌های رسمی حکومت که اغلب باعث آزار و اذیت مردم نیز شده، به سراغ ارزش‌های فرهنگی و تاریخی مردم بروند، ارزش‌هایی که اتفاقا مردم نسبت به آن‌ها به دلیل سرکوب‌های سیاسی و سانسور حکومتی، حساسیت بیشتری دارند.
در واقع، در جامعه‌ای آزاد اگر کسی بخواهد حتی به موضوعی تاریخ انتقاد کند، لااقل در فضای باز و با پذیرش پاسخ‌گویی این کار را انجام می‌دهد. اما در شرایط بسته‌ای مثل ایران، اینکه فردی حکومت دیکتاتور را کنار بگذارد و بی‌محابا به فرهنگ، زبان، تاریخ یا چهره‌های محبوب مردم بتازد، نه نشانه شجاعت است و نه تابوشکنی، بلکه بیشتر روشی برای کسب درآمد یا دیده شدن و دریافت تعامل است.
الگوریتم‌های شبکه‌هایی مثل اینستاگرام، توییتر (X) یا یوتیوب، نه خوب و بد می‌فهمند، نه درستی و نادرستی را می‌سنجند. آن‌چه برای آن‌ها مهم است، تعداد واکنش‌ها و مدت زمان ماندن کاربر روی محتواست.
پس اگر پستی توهین‌آمیز هزار کامنت بگیرد، حتی کامنت اعتراضی، برای الگوریتم، نشانه‌ای از «محتوای جذاب» است! پاداش آن نیز پخش بیشتر محتوا خواهد بود.
برای بعضی از اینفلوئنسرها، وقتی نمودار بازدید پایین می‌رود، آخرین راه نجات، ایجاد جنجال است. و چه چیزی جنجالی‌تر از توهین به یک شخصیت محبوب جامعه یا شکستن یک تابوی فرهنگی؟ ناگهان خود را «تابوشکن» می‌زنند، اما واقعیت چیز دیگری‌ست: عطش دیده‌شدن، به هر قیمتی!
چگونه با این ترفند مقابله کنیم؟
اولین قدم، نادیده‌گرفتن است. این افراد با واکنش ما زنده‌اند. فحش، ری‌توییت، استوری اعتراضی، همه همان چیزی‌ست که آن‌ها می‌خواهند.
نگذاریم از خشم ما پله بسازند.
اگر محتوایی حاوی نفرت‌پراکنی، توهین یا تحریک خشونت دیدید، آن را در همان پلتفرم گزارش کنید. این کار در بسیاری موارد به محدود شدن محتوا یا مسدود شدن حساب می‌انجامد.
بازدید حتی بدون لایک یا فالو هم در الگوریتم ثبت می‌شود. پس اگر صفحه‌ای به‌خاطر توهین بالا آمده، با کنجکاوی خودمان آن را تقویت نکنیم.
محتوای انتقادی اما مودبانه و تحلیلی باید بیشتر دیده شود. به‌جای گسترش نفرت، صفحات و نویسندگانی را تقویت کنیم که نقد می‌کنند اما توهین نمی‌کنند.
