دیبا، مونالیزا، پولاریس، آرکیده‌ی سفید، ادیب، نرگس، ماهورا، حریر، مانار، آرنا و...‌ام.
اما اگر مرا ورق بزنی، اگر تا انتها بخوانی‌ام، خواهی دانست نه در نام‌ها خلاصه می‌شوم، نه در تعبیرها‌.
من خودِ واژه‌ام، پیش از آن‌که نامی بر من نهاده باشند.

https://www.group-telegram.com/Deeba2004

کلمه‌ها، وقتی از درد زاده می‌شوند، راست‌ترند.

#دیبا



الحنين ندبة في القلب،
و بصمة بلد على جسد
لكن لا أحد يحن إلى جرحه
لا أحد يحن إلى وجع أو كابوس
بل يحن إلى ماقبله
إلى زمان لا ألم فيه سوى ألم الملذات الأولى
التي تذوّب الوقت كقطعة سكر في فنجان شاي...

دلتنگی زخمی ست در دل،
و ردپای یک کشور است روی بدن
اما هیچ‌کسی دلتنگِ زخم خود نمی‌شود 
هیچ کس دلتنگ درد و کابوس نمی‌شود
بلکه دلتنگ زمان قبل از آن می‌شود!
[دلتنگِ] آن زمانی که دردی نبود به جز درد لذت‌های اولیه
که زمان را همچون حبه قندی درون فنجان چایی ذوب می‌کرد...

#محمود_درویش

@AdabSara0

وقتی تنها کسی که دنیا را برایت معنی می‌کرد، دیگر آنجا نباشد، بقیه‌ی دنیا فقط دیوار است.

اتاق، اِما داناهیو

@AdabSara0

مزایای داشتن رسانه شخصی (کانال)

✅آینه‌ای برای بازبینی درون:
رسانهٔ شخصی فرصتی‌ست برای دیدنِ خود در گذرِ زمان. می‌توانی افکار، دغدغه‌ها و احساسات گذشته‌ات را مرور کنی، تغییرات را ببینی و از مسیرِ رشدت آگاه شوی. تغییر، نشانهٔ زنده بودن است.

✅زمینی برای رشد اندیشه:
وقتی مرتب می‌نویسی و منتشر می‌کنی، ذهن ناگزیر به نظم می‌رسد. یاد می‌گیری دقیق‌تر بیندیشی، درست‌تر بیان کنی و درک ژرف‌تری از خود و جهان به دست آوری.

✅پلی برای ارتباطات معنادار:
رسانهٔ شخصی تو را به دایره‌ای از هم‌فکران، هم‌علاقه‌ها و همراهان فکری‌ات پیوند می‌دهد. از این راه، تبادل نظر، آموختن از دیگران و ساختن روابط سالم و حرفه‌ای آسان‌تر می‌شود.

✅منبعی برای الهام و تأثیرگذاری:
رسانهٔ شخصی فقط جای بازتابِ افکار نیست، بلکه می‌تواند چراغی برای دیگران باشد. نوشته‌ها و تجربه‌هایمان بر دل‌ها اثر می‌گذارند؛ شاید کسی در میان واژه‌هایمان خود را بیابد، انگیزه بگیرد، یاد بگیرد و در مسیرِ تغییر گام بردارد. این یعنی گسترشِ رشد، از خود تا جهان.

✅اعتمادبه‌نفس و خودابرازی:
داشتن رسانهٔ شخصی کمک می‌کند صدای خود را بشناسی و به آن اعتماد کنی. می‌آموزی بدون ترس از قضاوت، دیدگاه‌هایت را بیان کنی و در جهان سهمی از گفت‌وگو داشته باشی.

نکاتی برای داشتن یک رسانهٔ شخصی اثرگذار

1. نام و هویت:
نام کانالت را با توجه به خودت و محتوایت انتخاب کن.
می‌تواند نام واقعی‌ات باشد تا نشانهٔ اصالت و اعتماد شود، یا نامی متناسب با حال‌وهوا و موضوع محتوایت.
مهم این است که نام، بازتابی از روح نوشته‌هایت باشد.

2. هویت آشکار و حقیقی:
تا حد امکان با نام و تخلّص اصلی خود بنویس. این صداقت و شفافیت، مخاطب را به تو نزدیک‌تر می‌کند.
مگر در مواردی که دلایل شخصی یا خانوادگی مانع باشد.

3. برنامه‌ریزی در نشر:
لازم نیست ساعت نشر ثابت باشد، اما نظم ذهنی و استمرار اهمیت دارد.
حتی اگر هفته‌ای چند پست باشد، مهم آن است که مخاطب بداند این حضور ادامه‌دار است.

4. توجه به کیفیت نه کمیت:
بهتر است در هر ۲۴ ساعت، تنها یکی‌دو پست منتشر شود.
بگذار مخاطب وقت کند بخواند، بیندیشد و نوشته در او بنشیند.
حجم زیاد محتوا گاهی باعث خستگی و بی‌توجهی می‌شود.

5. پرهیز از نگارک‌ها و شکلک‌ها:
استفاده نکردن از شکلک‌ها باعث می‌شود نوشته جدی‌تر، پخته‌تر و حرفه‌ای‌تر به نظر برسد.
واژه‌ها خودشان باید احساس را منتقل کنند، نه علامت‌ها.

6. آرامش در روند رشد:
رسانهٔ شخصی را میدان رقابت ندان.
رشد واقعی در عمق تأثیر است، نه در تعداد دنبال‌کننده‌ها.
هر نوشته‌ای که بر ذهن و دلِ یک نفر بنشیند، خودش یک پیروزی‌ست.

گذرِ عمر به شیدایی ما افزوده‌ست
رنجِ دنیا به شکیبایی ما افزوده‌ست

پایمالِ همه چون قالیِ کرمان شده‌ایم
طعنه خلق به زیبایی ما افزوده‌ست

هرچه می‌خواست زِ تنهاییِ خود کاست، ولی
تا توانست به تنهاییِ ما افزوده‌ست

وصفِ زیباییِ او را همه‌جا می‌شنوم
هرکجا رفته به رسواییِ ما افزوده‌ست

چشمِ او قلبِ مرا برده به تاراج، ولی
گوهرِ اشک به بیناییِ ما افزوده‌ست

محمد علی مقیمی

.

صدا کن مرا
صدای تو خوب است
صدای تو سبزینه آن گیاه عجیبی است
که در انتهای صمیمیت حزن می‌روید

در ابعاد این عصر خاموش
من از طعم تصنیف در متن ادراک یک کوچه تنهاترم
بیا تا برایت بگویم
چه اندازه تنهایی من بزرگ است
و تنهاییِ من
شبیخون حجم ترا پیش بینی نمی‌کرد
و خاصیت عشق این است

کسی نیست
بیا زندگی را بدزدیم
آن وقت
میان دو دیدار قسمت کنیم ...

بیا با هم از حالت سنگ چیزی بفهمیم
بیا زودتر چیزها را ببینیم

ببین عقربک‌های فواره در صفحهٔ ساعت حوض
زمان را به گردی بدل می‌کنند

بیا آب شو مثل یک واژه در سطر خاموشی‌ام
بیا ذوب کن
در کف دست من جرم نورانی عشق را ...

مرا گرم کن
و یک بار هم در بیابان کاشان هوا ابر شد
و باران تندی گرفت
و سردم شد آن وقت در پشت یک سنگ
اجاق شقایق مرا گرم کرد

در این کوچه‌هایی که تاریک هستند
من از حاصل ضرب تردید و کبریت می‌ترسم
من از سطح سیمانی قرن می‌ترسم
بیا تا نترسم من
از شهرهایی که خاک سیاشان چراگاهِ جرثقیل است

مرا باز کن مثل یک در به روی هبوط گلابی در این عصر معراج پولاد

مرا خواب کن زیر یک شاخه دور از
شب اصطکاک فلزات
اگر کاشف معدن صبح آمد صدا کن مرا
و من در طلوع گل یاسی از پشت انگشت‌های تو بیدار خواهم شد

و آن وقت...
حکایت کن
از بمبهایی که من خواب بودم و افتاد
حکایت کن
از گونه‌هایی که من خواب بودم و تر شد

بگو چند مرغابی از روی دریا پریدند
در آن گیر و داری که چرخ زره پوش از روی رویای کودک گذر داشت
قناری نخ زرد آواز خود را به پای چه
احساس آسایشی بست
بگو در بنادر چه اجناس معصومی از راه وارد شد
چه علمی به موسیقی مثبت بوی باروت پی برد
چه ادراکی از طعم مجهول نان در مذاق رسالت تراوید

و آن وقت ...
من مثل ایمانی از تابش استوا گرم
ترا در سر آغاز یک باغ خواهم نشانید‌...

#سهراب_سپهری

صدا کن مرا
صدای تو خوب است
صدای تو سبزینه آن گیاه عجیبی است
که در انتهای صمیمیت حزن می‌روید...

شعر: #حجم_سبز
دفتر: #به_باغ_همسفران
شاعر: #سهراب_سپهری
گوینده: #خسرو_شکیبائی

کارگاه داستان‌نویسی
سطح پیشرفته
مدرس: حسنا صدیقی
آنلاین یک ماهه (اهدای سند در پایان دوره )
ظرفیت: ۶ نفر
ثبت‌نام: 0765583372

موضوعات:
_چگونه ایده را به سوژه تبدیل کنیم؟
_چه‌طور هویت و شخصیت قابل باور بسازیم؟
_ آرک شخصیت چیست؟
_پلات در تفاوت با خلاصه داستان
_ ساختار سه‌پرده‌یی
مزایا:
_ شروع داستان‌نویسی از صفر تا صد در این کارگاه
_ اهدای سند در پایان دوره
_ دقت در اصلاح تمرین
_ نوشتن داستان بی‌نقص

هزینه: ۵۰۰ افغانی
پلت‌فرم: تلگرام