حسن معین - خودشناسی

هرزگی و قمه کشی و لوطی بازی در شهرها رواج داشت. مردم در امان نبودند خاصه در دولت حاجی میرزا آقاسی از این وضع بستوه آمده بودند. شگفت اینکه خود دولت زمینه نا امنی را فراهم می کرد صدر التواریخ می نویسد حاجی سربازان فوج ماکوئی را که به خود اختصاص داده و «از برای روز بد آنها را پیراهن خود میدانست ایشان را چنان مسلط کرده بود که صریحاً شبها چراغ روشن میکردند، و به خانه ها به دزدی میرفتند. صاحب خانه میدید و جرأت دم زدن نداشت و این ترکان ماکوئی مست می شدند، زن بیچاره و بچه بی صاحبی را میدیدند می بردند ... غروب که میشد هیچ بچه و زنی جرات بیرون شدن از خانه نداشت. سایر الواط هم به اسم آنها فرصت را غنیمت شمرده مرتکب پاره ای شرارتها می شدند . . ۲۵۰.

همین معنی در گزارش شیل منعکس است، و راجع به زمان پیش از امیر مینویسد:

«سربازان در تجاوز نسبت به مردم اعمال زشت شریرانه ای مرتکب میگردیدند ۲۶ واتسون نیز ضمن بحث در فساد اخلاق اجتماعی میگوید: «حمامهای عمومی صحنه هرزگیهای آشکارا بود...» ۲۷

شهرهای دیگر را نیز به همان مأخذ باید قیاس کرد. خاصه در اصفهان اهالی از دست اشرار و الواط» بجان آمده بودند ۲۸ امیر خود ضمن نامه کنایه آمیزی به شاه می نگارد

«چه» تازه تر از این هست که از دولت قومهای شما امروز اصفهانیها لوطی بازی در مسجد شاه درآورده، به قدر هزار نفر زن و مرد عارض داد و بیداد کن و پنج هزار نفر تماشاچی جمع کرده الله الله بناگذاشته بودند که خدا اول و آخرش را میدانست. باری از فضل خدا و مرحمت شما خوابید. ... تفصیل را فردا عرض می کنم» ۲۹.

همه آن تبهکاریها برافتاد و مردم امن و امانی یافتند. واتسون می نویسد:

«میرزا تقی خان در مبارزه علیه فساد اخلاقی که در طبع هموطنانش ریشه دوانده و متأسفانه بدان انگشت نما گشته اند تأملی نکرد ... کسانی را که هرزگی در گرمابه‌ها را وسیله سودجوئی خویش قرار داده بودند، تنبیه نمود. و آن پلیدیها را نابود ساخت ۳۰

صدر التواریخ میآورد

«جوانان تهران قمه می بستند و در بازار شرارت میکردند و بسی مردم را زخمی می نمودند مگر در مجلسی ذکر شد خوب است قدغن شود که کسی آلات حرب با خود برندارد تا شرارت .نکند امیر گفت هر که خواهد قمه ببندد، اما آن کس که تیغ از غلاف بیرون آرد کی خواهد بود»؟ پس از این اگر نزاعی در شهر میشد کسی یارای تیغ از نیام کشیدن نداشت. مردم قمه بستن را ترك گفتند و متدرجاً ملایمت طبع و سلامت نفس اختیار کردند» ۳۱.

۲۵ صدر التواريخ (خطى).
۲۶ انگلیس ۶۰/۱۵۱ شیل به پالمرستون ۲۵ مه ۱۸۵۰.
۲۸. وقایع اتفاقیه، شماره ۳۲.
27. R. Watson, P. 372.
۲۹. مجلس نامه های خصوصی امیر به شاه (خطی).
30. R. Watson, P. 372.

@matnbedebot

📚امیر کبیر و ایران، فریدون آدمیت، صفحه 325، نسخه تصویری، نسخه صوتی.

Telegram

مُخ

📚امیر کبیر و ایران، فریدون آدمیت، صفحه 325، نسخه تصویری، نسخه صوتی.

www.group-telegram.com/us/MHMohaqeqMoein.com/18866

94 viewsedited  Jan 3 at 05:07

هرزگی و قمه کشی و لوطی بازی در شهرها رواج داشت. مردم در امان نبودند خاصه در دولت حاجی میرزا آقاسی از این وضع بستوه آمده بودند. شگفت اینکه خود دولت زمینه نا امنی را فراهم می کرد صدر التواریخ می نویسد حاجی سربازان فوج ماکوئی را که به خود اختصاص داده و «از برای روز بد آنها را پیراهن خود میدانست ایشان را چنان مسلط کرده بود که صریحاً شبها چراغ روشن میکردند، و به خانه ها به دزدی میرفتند. صاحب خانه میدید و جرأت دم زدن نداشت و این ترکان ماکوئی مست می شدند، زن بیچاره و بچه بی صاحبی را میدیدند می بردند ... غروب که میشد هیچ بچه و زنی جرات بیرون شدن از خانه نداشت. سایر الواط هم به اسم آنها فرصت را غنیمت شمرده مرتکب پاره ای شرارتها می شدند . . ۲۵۰.

همین معنی در گزارش شیل منعکس است، و راجع به زمان پیش از امیر مینویسد:

«سربازان در تجاوز نسبت به مردم اعمال زشت شریرانه ای مرتکب میگردیدند ۲۶ واتسون نیز ضمن بحث در فساد اخلاق اجتماعی میگوید: «حمامهای عمومی صحنه هرزگیهای آشکارا بود...» ۲۷

«چه» تازه تر از این هست که از دولت قومهای شما امروز اصفهانیها لوطی بازی در مسجد شاه درآورده، به قدر هزار نفر زن و مرد عارض داد و بیداد کن و پنج هزار نفر تماشاچی جمع کرده الله الله بناگذاشته بودند که خدا اول و آخرش را میدانست. باری از فضل خدا و مرحمت شما خوابید. ... تفصیل را فردا عرض می کنم» ۲۹.

«جوانان تهران قمه می بستند و در بازار شرارت میکردند و بسی مردم را زخمی می نمودند مگر در مجلسی ذکر شد خوب است قدغن شود که کسی آلات حرب با خود برندارد تا شرارت .نکند امیر گفت هر که خواهد قمه ببندد، اما آن کس که تیغ از غلاف بیرون آرد کی خواهد بود»؟ پس از این اگر نزاعی در شهر میشد کسی یارای تیغ از نیام کشیدن نداشت. مردم قمه بستن را ترك گفتند و متدرجاً ملایمت طبع و سلامت نفس اختیار کردند» ۳۱.

BY حسن معین - خودشناسی