فردای بهتر (مصطفی تاجزاده)

📝📝📝 پیامدهای ناگوار شکست مصیبت‌بار حکومت مردمی مصدّق

✍️حسین لقمانیان

✅همه‌ی پدیده‌های اجتماعی انسان، از تفکر و باور تا مکتب‌ها و احزاب سیاسی نیازمند دو بستر برای رشد است. یک: آزادی، دو: همکاری.

✅آزادی باید بی قید و شرط و نا وابسته به فرد و مراکز قدرت باشد، در اینجا باورها و اندیشه‌های مردم رشد طبیعی می‌یابد و به هدر نمی‌رود. دیگر، همکاری‌ست که بدون اتحاد و همبستگی همه‌ی توده‌های مردم و قشرهای روشنفکر و آگاه بی‌نتیجه می‌ماند.

✅گروه و احزاب و افراد باید بدانند که بی‌هدف و منزلگاه مشترک پیمودن راه رستگاری و پیشرفت ممکن نیست. آنها که با دانش و اندیشه‌، خود را در برابر میهن و مردم مسئول می‌دانند، مردم باید با آنها هم‌گامی تنگاتنگ داشته باشند و این راه جز با تعامل و هماهنگی و آگاهی و شناخت جهان امروز و ویژگی‌های شگفت‌انگیز آن ممکن نیست. در این راه مسئولیت سنگین‌تر بر دوش روشنفکران مجرب و اندیشمند، اما باز هم با ارتباط و اتکا به مردم.

✅هرگونه سهل‌انگاری در این راه سبب کندی و سرانجامش شکست و ناکامی‌ست. در این باره برای اندوختن تجربه و به کارگیری روش‌های متناسب با زمان و ضرورت ‌های زمان لازم است و از آن جمله باید همیشه نگاهی به تجارب و شکست‌های گذشته‌ی خویش داشته باشیم، زیرا گذشته چراغ راه آینده است و دلیل این امر آنست که ما با این روش به نقایص و ناکارآمدی های خویش پی می‌بریم و در اقدامات آینده آن را جبران می‌کنیم.

✅ناگوارترین شکست ما که خود برآمد از دو عامل تعیین‌کننده‌ی آگاهی و اتحاد بود، شکست زیان‌آور و نکبت‌بار حکومت مردمی مصدق بود. در این فاجعه بسیار نیروهای عادی و انسانی از میان رفت و حاصل آن بر باد رفتن خواسته‌های دیرین مردم و واپس رفتن جنبش‌های ما بود.

✅اینک ما بویژه در این جهان شتابان و با تجربه‌اندوزی و سرمشق گرفتن از خیزش‌های جهانی را، در گستردگی ارتباط ببینیم بخصوص با تیزبینی دقیق و استفاده از فرصت‌های برباد رونده‌ با اتحاد و همبستگی همه‌ی قشرهای مردم اقدام کنیم، جز با این شیوه مفهومی به نام آینده و هدف معنی نخواهد داشت. باید همه‌ی ما دست در دست و گام با گام با آگاهان و فرهيختگانی که در روشنی و تاریکی تجاربی اندوخته‌اند به خود آییم و راه پیموده و شکست یافته‌ی گذشته را با انتخاب راه آینده پیش گیریم و در این مرحله‌ی حساس تاریخی باید به این واقعیت تلخ باور کنیم که سبب همه‌ی شکست‌های ما تفرقه‌ی گروهی، ناهماهنگی، ستیزه‌های بیهوده و نداشتن آگاهی از ضرورتهای امروز بر پایه‌ی ناکامی‌ها و خامی گذشته‌ی ما بوده‌است.

✅آینده فراسوی ماست و راه برای رسیدن به این آینده جز شناخت خود و شناخت اوضاع جهان نیست، پس بی‌ حسرت خوردن از گذشته باید مجرب و آگاه، راه آینده را در پیش گیریم.

@MostafaTajzadeh

👍33

www.group-telegram.com/us/MostafaTajzadeh.com/61528

3.93K viewsAug 20 at 09:45

📝📝📝 پیامدهای ناگوار شکست مصیبت‌بار حکومت مردمی مصدّق

✍️حسین لقمانیان

✅همه‌ی پدیده‌های اجتماعی انسان، از تفکر و باور تا مکتب‌ها و احزاب سیاسی نیازمند دو بستر برای رشد است. یک: آزادی، دو: همکاری.

✅آزادی باید بی قید و شرط و نا وابسته به فرد و مراکز قدرت باشد، در اینجا باورها و اندیشه‌های مردم رشد طبیعی می‌یابد و به هدر نمی‌رود. دیگر، همکاری‌ست که بدون اتحاد و همبستگی همه‌ی توده‌های مردم و قشرهای روشنفکر و آگاه بی‌نتیجه می‌ماند.

✅گروه و احزاب و افراد باید بدانند که بی‌هدف و منزلگاه مشترک پیمودن راه رستگاری و پیشرفت ممکن نیست. آنها که با دانش و اندیشه‌، خود را در برابر میهن و مردم مسئول می‌دانند، مردم باید با آنها هم‌گامی تنگاتنگ داشته باشند و این راه جز با تعامل و هماهنگی و آگاهی و شناخت جهان امروز و ویژگی‌های شگفت‌انگیز آن ممکن نیست. در این راه مسئولیت سنگین‌تر بر دوش روشنفکران مجرب و اندیشمند، اما باز هم با ارتباط و اتکا به مردم.

✅هرگونه سهل‌انگاری در این راه سبب کندی و سرانجامش شکست و ناکامی‌ست. در این باره برای اندوختن تجربه و به کارگیری روش‌های متناسب با زمان و ضرورت ‌های زمان لازم است و از آن جمله باید همیشه نگاهی به تجارب و شکست‌های گذشته‌ی خویش داشته باشیم، زیرا گذشته چراغ راه آینده است و دلیل این امر آنست که ما با این روش به نقایص و ناکارآمدی های خویش پی می‌بریم و در اقدامات آینده آن را جبران می‌کنیم.

✅ناگوارترین شکست ما که خود برآمد از دو عامل تعیین‌کننده‌ی آگاهی و اتحاد بود، شکست زیان‌آور و نکبت‌بار حکومت مردمی مصدق بود. در این فاجعه بسیار نیروهای عادی و انسانی از میان رفت و حاصل آن بر باد رفتن خواسته‌های دیرین مردم و واپس رفتن جنبش‌های ما بود.

✅اینک ما بویژه در این جهان شتابان و با تجربه‌اندوزی و سرمشق گرفتن از خیزش‌های جهانی را، در گستردگی ارتباط ببینیم بخصوص با تیزبینی دقیق و استفاده از فرصت‌های برباد رونده‌ با اتحاد و همبستگی همه‌ی قشرهای مردم اقدام کنیم، جز با این شیوه مفهومی به نام آینده و هدف معنی نخواهد داشت. باید همه‌ی ما دست در دست و گام با گام با آگاهان و فرهيختگانی که در روشنی و تاریکی تجاربی اندوخته‌اند به خود آییم و راه پیموده و شکست یافته‌ی گذشته را با انتخاب راه آینده پیش گیریم و در این مرحله‌ی حساس تاریخی باید به این واقعیت تلخ باور کنیم که سبب همه‌ی شکست‌های ما تفرقه‌ی گروهی، ناهماهنگی، ستیزه‌های بیهوده و نداشتن آگاهی از ضرورتهای امروز بر پایه‌ی ناکامی‌ها و خامی گذشته‌ی ما بوده‌است.

✅آینده فراسوی ماست و راه برای رسیدن به این آینده جز شناخت خود و شناخت اوضاع جهان نیست، پس بی‌ حسرت خوردن از گذشته باید مجرب و آگاه، راه آینده را در پیش گیریم.

@MostafaTajzadeh

BY فردای بهتر (مصطفی تاجزاده)