group-telegram.com/Seidnima70/4504
Last Update:
بعد از جنگ هشت ساله با توجه به اینکه اولویت سیاستگذاری الیگارشی حاکم به سمت توسعه سرمایه‌گذاری خارجی رفت؛ احتیاج به پایین آوردن گارد امنیتی در برابر غرب بود. از همین‌رو علوم انسانی در جهت پایین آوردن گارد امنیتی به نظریه‌پردازی دست زد. بصورتی‌که اولویت علوم انسانی ایران از مطالعات استعماری به سمت مکتب کپنهاگ و امنیتی‌زدایی رفت.
مکتب کپنهاگ و اندیشمندان آن همچون مک‌سویینی و باری‌بوزان برخلاف نگاههای امنیتی دوران جنگ سرد و نیز نظریه واقعگرایی مورگنتا، امنیت را امری بیناذهنی و مشارکتی میبیند. علاوه بر این نظریه کپنهاگ با قالبی هویتی، ریشه تنازع در محیط بین‌الملل را امر هویت میداند. این به معنی تبدیل منازعات جغرافیایی به امور فرهنگی است. حال در این قالب سازه‌انگاری، نظریه قدرت نرم و نظام امنیت دسته‌جمعی نیز جایگزین قدرت سخت و موازنه‌های راهبردی میشود.
بکارگیری این نظریه اروپامحور در محیط پرتنازع خاورمیانه که عمده تعارضات بازی حاصلجمع صفر است؛ منجر به از دست رفتن توازن امنیتی میگردد. وضعیتی که در ۱۲ روز جنگ ایران و اسراییل شاهد بودیم؛ نتیجه سه دهه امنیتی‌زدایی از دهه ۱۳۷۰ تاکنون میباشد.
✅@Seidnima70
BY رادیو «مفسّر» | سید نیما موسوی
Share with your friend now:
group-telegram.com/Seidnima70/4504