سعی کردم از تکنیک Sub-pixel
رو یکم یاد بگیرم و حالت bounce ایجاد کنم رو کارکتر تا نرم و زنده تر بنظر بیاد
میدونم موفق نبودم نسبت به اوریجنالش ولی خب
اولین بارم بود این مدل انیمیشن رو امتحان میکنم سووو اره

#PixelArt

W.i.p✨

واقعا خسته هستوم
ری اکشن خوشگل بزنید خوشحال شم و خستگیم در بره شو بخیر

#Art

خب بچه هایم
این پیامو بفرستین چنلتون تا براتون از اوسی/کاراکتر مورد علاقتون به سبک خودم اسکچ ساده نصفه (half body) بزنم ⭐✨
اگرم چنل ندارین میتونین ناشناس برام بفرستین🗣

----------------------------------------

ظرفیت: ۱۵ نفر اول
(اگه پیام خط خورده بود یعنی تموم شده، حتما چک کنین💙)

#my_weird_challenge

این،پسره

اینم بفرستم ببینید نتیجه نهایی چندین بار ریدیزاینو

#PixelArt #Game #Design

#Arwarsonic_Adventures
#Episode_Zero
Chapter 6:

سال های زیادی رو پیش استاد زئوس زندگی کردم،کلی تمرین کردم و در شمشیرزنی ماهر شدم.ولی انگار این تنها چیزی نبود که می خواست بهم نشون بده.
علاوه بر شمشیرزنی مهارت های دیگه ای هم داشت که کم کم داشت شروع به نشون دادنشون به من می کرد،مثلا می تونست خیلی بلند تر از افراد عادی بپره،البته می دونم اون یه خرگوش بود و بلند تر پریدن طبیعی بود،ولی با وجود اینکه سن پدربزرگ نداشته من رو داشت خیلی بلندتر از یه خرگوش می پرید.از روی زمین میپرید و روی سقف خونه فرود می اومد،طوری که انگار داره پرواز می کنه. یا حتی میتونست با ذهنش اجسام رو جا به جا کنه،این واقعا...یه چیز دیگه بود.تنها چیزی که کم داشت فقط یه لایت سیبر(شمشیر نوری) بود.



یه بار که متوجه حیرتم از کار هاش شده بود،ازم پرسید:"چیه بچه؟ نمی تونی چیزی که میبینی رو باور کنی؟"
من که هنوز متعجب بودم جواب دادم:"باورش سخته...این مثل شعبده می مونه،جادو،مثل چیزایی که توی فیلم ها هست"
-"هر چی ازم دیدی واقعیه،هیچ حقه یا جادویی در کار نیست. اگرچه شاید بد نباشه بهش بگیم جادوی ذهن"
-"منظورتون اینه که این کار ها رو با ذهن می کنین؟ ولی چطوری؟"
-"دوست داری یاد بگیری؟ بنظرت ذهنت تحمل این همه قدرت رو داره"
البته که داشت.یکی از نصیحت های استاد زئوس بهم این بود که:"ذهن و تو فرقی نداره،فقط ذهن من بیشتر از تو تمرین کرده قوی شده. کار تو راحت تر هم هست،چون تو هنوز جوونی و ذهن باز تری داری" و من هم توی این همه مدت تمرین های زهنی زیادی کرده بودم.

بله،این طوری بود که من از استاد زئوس شمشیر زنی یاد گرفتم و مهارت های تلهکنیتیک رو کسب کردم.زمان زیادی برد،۱۵ سال از عمر من صرف این چیزها شده بود.
با این حال من هنوز به دنیا بیرون نرفته بودم تا از توانایی هام استفاده کنم.
یه روز بالاخره از استاد زئوس پرسیدم:"استاد،کی وقتش میرسه که به دنیا بیرون برم و کاری رو که این همه سال براش تمرین کردم رو انجام بدم؟"
استاد زئوس روی تخت دراز کشیده بود،این اواخر حال زیاد خوبی نداشت و مدام توی رخت خواب بود،ولی باز هم از تمرین دادن و راهنمایی کردن من دست بر نمیداشت.
استاد زئوس بهم جواب داد:"خیلی وقت پیش همین سوال رو ازم پرسیدی. دیگه کم کم داره وقتش میرسه،داره آموزشت تموم میشه"
-"و بعدش می تونم توی دنیای واقعی از قدرت هام استفاده کنم"
-"درسته،و متاسفم که نمیتونم اونجا باشم تا ببینم چطوری تبدیل به یه قهرمان می شی"
-"چرا مگه چی شده؟"
یهو یاد جوابی افتادم که دفعه قبل بهم داده بود:"استاد،شما قراره ترکم کنید؟"
-"متاسفم،ولی نمیشه جلوی مرگ رو گرفت. دیگه آموزش دادن به تو تموم شده،من دیگه کاری توی این دنیا ندارم و باید برم.درست مثل بقیه که میرن و میان"

چند روز بعد بالاخره استاد زئوس از دنیا رفت. حالا کاملا تنهای تنها بودم،پدرم و مادرم رفتند،استاد زئوس هم رفت. ولی زندگی من متوقف نشد، این همه سال ح
هدفی داشتم و بهش رسیده بودم،اگرچه بنظر می رسید توی این مسیر تنها باشم.
طبق وصيت استاد زئوس خونش رو فروختم به یکی از دوستاش که میخواست اونجا رو تبدیل به باشگاه شمشیرزنی کنه و با پولش هم خونه پدریم رو بازسازی کردم تا توش زندگی کنم.
همیشه دلم براش تنگ میشه کسی که بیشتر از استادم،پدر بزرگم بود.

Amy rose
__
#Amy
#Modern
__
@Sonic0fan0_fan_art