Telegram Group Search
З'езд беларускіх каталіцкіх святароў у Мінску (24-25 мая 1917 г.): Крок да беларусізацыі Царквы

Мінск, 24-25 мая 1917 года ўвайшлі ў гісторыю беларускага каталіцтва як дні правядзення Першага з’езда беларускіх каталіцкіх святароў. Гэты форум стаў знакавай падзеяй у кантэксце беларускага нацыянальнага абуджэння пачатку ХХ стагоддзя і засведчыў імкненне часткі каталіцкага духавенства да беларусізацыі Царквы і падтрымкі нацыянальных памкненняў.

З’езд сабраў у Мінску каля 30 святароў з розных куткоў Беларусі. Галоўнай мэтай форуму было абмеркаванне актуальных пытанняў жыцця Каталіцкай Царквы ў Беларусі ва ўмовах новых палітычных рэалій пасля Лютаўскай рэвалюцыі 1917 года, а таксама вызначэнне ролі духавенства ў беларускім нацыянальным руху.

Цэнтральнымі тэмамі дыскусій на з’ездзе сталі:

* Беларусізацыя Царквы: Удзельнікі з’езда актыўна абмяркоўвалі неабходнасць увядзення беларускай мовы ў набажэнствы і пропаведзі. Гучалі заклікі да таго, каб Царква стала бліжэйшай да простага беларускага народа, размаўляла з ім на роднай мове.
* Выданне рэлігійнай літаратуры па-беларуску: Святары падкрэслівалі важнасць забеспячэння вернікаў малітоўнікамі, катэхізісамі і іншай рэлігійнай літаратурай на беларускай мове.
* Роля Царквы ў нацыянальным жыцці: Абмяркоўвалася пытанне аб тым, якую пазіцыю павінна заняць Царква ў дачыненні да беларускага нацыянальнага руху і ўмацавання беларускай дзяржаўнасці. Выказваліся думкі аб неабходнасці падтрымкі нацыянальных культурна-асветніцкіх ініцыятыў.
* Арганізацыйныя пытанні: Разглядаліся пытанні царкоўнага самакіравання і неабходнасці большай аўтаноміі для беларускіх каталіцкіх структур.

Хоць з'езд не прывёў да неадкладных радыкальных зменаў у структуры і дзейнасці Царквы, ён меў важнае сімвалічнае і праграмнае значэнне. Былі прыняты рэзалюцыі, якія заклікалі да:

* Паступовага ўвядзення беларускай мовы ў царкоўнае жыццё.
* Арганізацыі выдання беларускамоўнай рэлігійнай літаратуры.
* Больш актыўнага ўдзелу святароў у беларускім нацыянальным жыцці.

Таксама на з'ездзе была створана "Хрысціянска-дэмакратычная злучанасць" ("Chryścijanskaja Demakratyčnaja Złučanaść") – першая беларуская хрысціянска-дэмакратычная партыя, што стала важным крокам у палітычнай самаарганізацыі беларускіх каталікоў.

З'езд беларускіх каталіцкіх святароў 24-25 мая 1917 года стаў важным этапам у працэсе фарміравання беларускай нацыянальнай свядомасці сярод каталіцкага духавенства і вернікаў. Ён прадэманстраваў, што значная частка каталіцкіх святароў гатовая была падтрымаць беларускі нацыянальны рух і працаваць на карысць беларусізацыі Царквы. Ідэі, выказаныя на з'ездзе, знайшлі свой працяг у дзейнасці беларускіх каталіцкіх дзеячаў у наступныя гады, хоць і сутыкнуліся са значнымі цяжкасцямі і перашкодамі з боку як польскіх царкоўных колаў, так і пазней савецкай улады. Падзея застаецца важным сведчаннем імкнення да нацыянальнай ідэнтыфікацыі ў рэлігійным жыцці Беларусі пачатку ХХ стагоддзя.
Вялікая Вячэрня на Нядзелю сьлепанароджанага, 25 траўня

http://cssr.by/2019-03-04-08-41-21/chasaslou/198-slepanarodzhanaga.html
Священное рукоположение действительным образом может принять только крещёный мужчина.

Кан. 754. (ККВЦ)

На фото Рукоположение диакона Белорусской Греко-Католической Церкви Римо-Католическим епископом.
Audio
🎙️ У новым выпуску “Хрысціянства і беларуская літаратура” айцец Андрэй Крот працягвае разважанні пра спадчыну пісьменніка і крытыка Адама Бабарэкі.

📚 На прыкладзе двух апавяданняў – “Зьмітрова вясельле” і “Трынаццатае чысло!” – аўтар перадачы аналізуе, як у творах Бабарэкі адлюстроўваюцца змены ў беларускай вёсцы 1920-х гадоў, калі савецкая ўлада спрабавала замяніць хрысціянскія каштоўнасці атэістычнымі звычаямі.

🤵 👰 Айцец Андрэй падкрэслівае, што сёння мы бачым сур’ёзны крызіс інстытуту сям’і ва ўсім свеце, адной з важных прычын якога з’яўляецца нежаданне людзей жыць паводле праказанняў Творцы ды будаваць сужэнствы на хрысціянскім падмурку.
ГРЭКА-КАТАЛІЦКАЯ ПАРАФІЯ МАЦІ БОЖАЕ ФАЦІМСКАЙ
вул. Гараднічанская 32а
РАСКЛАД НАБАЖЭНСТВАЎ
на 26 траўня – 1 чэрвеня

26 траўня, панядзелак
18.00 – Літургія св. Яна Залатавуснага

28 траўня, серада
Адданне свята Вялікадня
18.00 – Літургія св. Яна Залатавуснага

29 траўня, чацвер
Узнясенне Госпада нашага Ісуса Хрыста
18.00 – Літургія св. Яна Залатавуснага

30 траўня, пятніца
18.00 – Літургія св. Яна Залатавуснага

1 чэрвеня, нядзеля
Святых айцоў І Сусветнага Сабора
10.00 – Літургія св. Яна Залатавуснага
- Ружанец
✴️ У суботу, 24 траўня 2025 г. іпадыяканы Арцём Калугін з грэка-каталіцкай парафіі Уваскрасення Хрыстова ў Віцебску і Валеры Гаўрута з грэка-каталіцкай парафіі святых братоў-апосталаў Пятра і Андрэя ў Брэсце атрымалі пасвячэнне на дыякана біскупам Віцебскім Алегам Буткевічам. Падзея адбылася ў Глыбокім у касцёле Найсвяцейшай Тройцы.

https://catholicnews.by/ver-u-toe-shto-prachytaesh-navuchaj-tamu-u-shto-paverysh-zhyvi-tak-jak-budzesh-navuchac-pasvjachjenne-dyjakanatu-adbylosja-glybokim
25 траўня адзначаем свята Трэцяга адшукання галавы св. Яна Хрысціцеля

Ці ведаеце вы?

У Евангеллях імя Яна Хрысціцеля сустракаецца больш за 90 разоў. Гэта найбольш згадваная пасля Ісуса Хрыста асоба Новага Запавету і адзін з нямногіх персанажаў, пра каго мы ведаем з моманту яго зачацця да моманту смерці.

Нарэшце, пра жыццё і дзейнасць Яна апавядаюць не толькі ўсе 4 евангелісты. Звесткі аб ім змяшчаюцца ў аўтарытэтнага юдэйскага гісторыка Іосіфа Флавія ў працы «Юдэйскія старажытнасці».

▸ Сам Збавіцель кажа пра яго як пра найвыбітнейшага чалавека з усіх, хто калі-небудзь жыў на зямлі (Мц 11:11).
Отпускная грамота может быть направлена епархиальным епископом любому епископу той же Церкви своего права. Однако, она не может быть направлена епископу другой Церкви, отличной от той, к которой принадлежит кандидат к Рукоположению, если только на это не получено разрешение от структур, упомянутых в кан. 748, § 2.

Кан. 752. (ККВЦ)

На фото преподание Таинства Рукоположения диакону Белорусской Греко-Католической Церкви, совершаемое по отпускной грамоте, данной с согласия соответствующих структур, епископом Римо-Католической Церкви.
Егіпет: Першыіерархі Цэркваў Блізкага Усходу адзначылі 1700-годдзе Першага Усяленскага Сабору

Першыіерархі Цэркваў Блізкага Усходу ўзялі ўдзел у святкаванні 1700-годдзя Першага Усяленскага сабору ў Нікеі. Мерапрыемства прайшло пры саборы св. Марка ў каірскім раёне Абасія па запрашэнні прадстаяцеля Копцкай Царквы Патрыярха Тавадраса II. Дэвізам святкавання сталі словы апостала Паўла: «Будзьце аднадушнымі і аднадумцамі» (Флп 2:2), паведамляе «Благовест-инфо» са спасылкай на сайт Копцкай Царквы.

Перад пачаткам мерапрыемства ў каірскай рэзідэнцыі Тавадраса II адбылася яго сустрэча з Патрыярхам Антыяхійскім і ўсяго Усходу Ігнаціем Яфрэмам II (Сіра-якавіцкая Царква) і Каталікосам Кілікійскім Арамам I. Сярод гасцей таксама былі прадстаяцель Александрыйскай Праваслаўнай Царквы Патрыярх Тэадор II, англіканскі архібіскуп Александрыі Самі Фаўзі, прэзідэнт аб'яднання пратэстанцкіх Цэркваў Егіпта доктар Андрэа Закі, іншыя духоўныя лідары Блізкага Усходу.

Пасля афіцыйнага прыёму ўдзельнікі сабраліся ў двары сабора, дзе прайшоў парад скаўтаў, потым кіраўнікі трох старажытнаўсходніх Цэркваў: Тавадрас II, Ігнацій Яфрэм II і Арам I далі сумесную прэс-канферэнцыю, пасля чаго выступілі некалькі царкоўных хораў і былі паказаны дакументальныя фільмы пра сабор у Нікеі.

Затым выступіў Патрыярх Тэадор II, які паведаміў, што ў яго Царкве 2025 год абвешчаны Годам памяці св. Атанаса Александрыйскага. Мерапрыемства завяршылася выступленнем Патрыярха Тавадраса II.
Айцец Канстанцін Маскалік: Шлях душпастыра ў віхурах XX ст

Канстанцін (Кастусь) Маскалік (1918–2010) — выдатная постаць у гісторыі беларускага рэлігійнага і культурнага жыцця ў эміграцыі, грэка-каталіцкі святар, які прысвяціў сваё жыццё служэнню Богу і беларускаму народу. Яго жыццёвы шлях, напоўнены драматычнымі падзеямі і нястомнай працай, з'яўляецца яскравым сведчаннем веры і адданасці сваім ідэалам.

Нарадзіўся будучы святар 28 мая 1918 г. у мястэчку Гарадзея, непадалёк ад Нясвіжа, у сялянскай сям'і. Рана асірацеўшы, Кастусь выхоўваўся ў сваякоў. Пасля заканчэння сямігадовай школы ён два гады правёў пры Жыровіцкім праваслаўным манастыры. Яшчэ ў юнацтве ён зацікавіўся ўсходнім абрадам у еднасці з Рымскім Пасадам і нават правёў некаторы час у грэка-каталіцкім манастыры айцоў-студытаў ва Уніве (Украіна).

Другая сусветная вайна карэнным чынам змяніла яго лёс. У 1941 г. Маскалік быў мабілізаваны ў Чырвоную Армію. Як ураджэнец Заходняй Беларусі, якая да 1939 г. уваходзіла ў склад Польшчы, ён здолеў далучыцца да Арміі Андэрса. Разам з 2-м Польскім корпусам ён прайшоў праз Іран, Ірак, Палестыну і Егіпет, удзельнічаў у Італьянскай кампаніі, у тым ліку ў знакамітай бітве пад Монтэ-Касіна.

Пасля заканчэння вайны Канстанцін Маскалік вырашыў прысвяціць сябе святарскаму служэнню. У 1947 г. ён паступіў у Папскую калегію "Русікум" у Рыме — цэнтр падрыхтоўкі святароў усходняга абраду. 10 красавіка 1955 г. ён прыняў святарскія свячанні з рук украінскага грэка-каталіцкага архібіскупа Івана Бучкі.

Святарская дзейнасць айца Канстанціна была непарыўна звязана з беларускай дыяспарай. Адразу пасля пасвячэння ён быў накіраваны ў Лондан для службы ў Беларускай каталіцкай місіі. У 1958 г. яго пераводзяць у Парыж, дзе ён узначаліў аналагічную місію ў Францыі.

Значным перыядам у жыцці святара стала праца ў беларускай секцыі Радыё Ватыкана з 1962 па 1984 год. Дзякуючы яго намаганням, голас Апостальскай Сталіцы гучаў на беларускай мове, несучы слова веры і надзеі суайчыннікам па абодва бакі "жалезнай заслоны".

З 1985 г. і да канца свайго жыцця а. Канстанцін Маскалік зноў служыў у Лондане, апякуючыся беларускімі грэка-католікамі ў Вялікабрытаніі. Ён адышоў у вечнасць 12 красавіка 2010 г. у Лондане на 92-м годзе жыцця, пакінуўшы пасля сябе светлую памяць як пра сціплага, але самаадданага душпастыра, які ўсё сваё жыццё прысвяціў служэнню беларускай справе і адраджэнню Уніі.
Отпускная грамота может быть ограничена теми или иными пределами или отменена тем, кто её выдал, или же его преемником; однако, однажды выданная, она не теряет силы с прекращением права выдавшего её лица.

Кан. 1023. (ККП)

На фото отец Вячеслав Сипович и архиепископ русского апостолата Александр (Евреинов). Владыка Александр рукоположил отца Вячеслава в пресвитеры по отпускной грамоте.
Узнясенне Гасподняе: Свята Неба і Надзеі

У 2025 г. хрысціяне адзначаюць свята Узнясення Гасподняга ў адзін дзень — 29 мая. Гэта адно з дванаццаці найважнейшых (двунадзясятых) святаў у царкоўным календары, якое мае глыбокі сімвалічны і дагматычны сэнс.

Узнясенне Гасподняе заўсёды святкуецца на саракавы дзень пасля Вялікадня. Паводле кнігі Дзеянняў святых Апосталаў, пасля Свайго Уваскрасення Ісус Хрыстос на працягу сарака дзён з'яўляўся сваім вучням, навучаючы іх і ўмацоўваючы іх веру. На саракавы дзень Ён сабраў апосталаў на гары Елеонскай каля Ерусаліма, блаславіў іх і на іх вачах узнёсся на неба.

Гэта падзея мае некалькі ключавых значэнняў для хрысціян:

Завяршэнне зямнога служэння Хрыста: Узнясенне стала лагічным завяршэннем зямной місіі Збавіцеля. Яно пацвердзіла, што Ісус, прайшоўшы праз пакуты, смерць і ўваскрасенне, вярнуўся да Бога Айца як Пераможца над смерцю і пеклам.

Адкрыццё шляху на неба: Узнясеннем Хрыстос у Сваёй чалавечай прыродзе адкрыў для ўсяго чалавецтва шлях на неба, у Валадарства Нябеснае. Гэта свята дае вернікам надзею на будучае ўваскрасенне і вечнае жыццё з Богам.

Абяцанне Святога Духа: Перад сваім узнясеннем Ісус абяцаў вучням, што пашле ім Суцяшальніка — Духа Святога. Гэтае абяцанне спаўняецца праз дзесяць дзён, у свята Пяцідзясятніцы (Сёмухі), калі Святы Дух сыходзіць на апосталаў.

Узнясенне (або, як часам кажуць, "Ушэсце") завяршае саракадзённы велікодны перыяд. З гэтага дня ў храмах перастаюць вітацца словамі "Хрыстос уваскрос!", што было абавязковым з першага дня Вялікадня.

На Узнясенне, як і на іншыя вялікія святы, вернікі павінны наведаць урачыстае богаслужэнне ў царкве. Цяжкую працу ў гэты дзень стараюцца не выконваць.

Свята Узнясення Гасподняга — гэта час радасці, духоўнага асэнсавання і надзеі, які нагадвае вернікам пра веліч Божай любові і пра высокае прызначэнне чалавека.
Трапар сьвята (тон 4). Узнёсся Ты ў славе, Хрысце Божа наш, узрадаваўшы вучняў Тваіх абяцаннем Святога Духа, і ўмацаваўшы іх Тваім блаславеннем, бо Ты – Сын Божы, Збавіцель свету.

Кандак (тон 6). Споўніўшы справу нашага збаўлення і з'яднаўшы зямное з нябесным, Ты ўзнёсся ў славе, Хрысце Божа наш, не адлучыўшыся ад нас, але неразлучна прабываючы з намі і кажучы тым, што любяць Цябе: «Я з вамі, і ніхто не зможа нічога супраць вас».
🌟 Свята Узнясення Гасподняга 🌟

🌿 "Мужы Галілейскія! што вы стаіце і глядзіце на неба? Гэты Ісус прыйдзе такім жа чынам, як вы бачылі Яго, узыходзячым на неба".

🌟 Узнясенне Ісуса Хрыста на неба адносіцца да знамянальных падзей свяшчэннай гісторыі. Пасля яго бачная зямная прысутнасць Хрыста саступае месца Яго нябачнаму знаходжанню ў Царкве.

🌟 Хрыстос праслаўлены, Які знаходзіцца з Богам, адначасова знаходзіцца з намі "ва ўсе дні". Ён знаходзіцца ў Царкве Сваёй, а праз яе - у свеце і для свету. У гэты дзень Царква пачынае чаканне Зыходу Святога Духа.

🌟 У Джона Дона, англійскага паэта метафізічнай школы, ёсць верш "A Valediction Forbidding mourning" – "Развітанне, якое забараняе сум". Назва верша цудоўна перадае настрой свята Ушэсця.

🌟 Хрыстос адышоў, але Царква не смуткуе.🌟
Епархиальный епископ или старший настоятель только по очень веской причине, даже и тайной, может отказать во вступлении в пресвитерат подчиненному ему диакону, предназначаемому к пресвитерату; при этом остаётся в силе возможность подать обжалование по нормам права.

Кан. 755. (ККВЦ)

На фото отец Роберт-Иосиф Тамушанский, священник Белорусской Греко-Католической Церкви, принявший Священное Рукоположение после многих лет пребывания в монашестве.
Завяршылася епархіяльная стадыя беатыфікацыі расійскіх навамучанікаў

23 мая 2025 г. у саборы Успення Найсвяцейшай Багародзіцы ў Санкт-Пецярбургу адбылося афіцыйнае закрыццё епархіяльнай стадыі працэсу беатыфікацыі біскупа Антонія Малецкага і дзевяці паплечнікаў – каталіцкіх навамучанікаў Расіі ХХ стагоддзя, сярод якіх вернікі лацінскага і ўсходняга абрадаў, у т. л. з Беларусі.

У Ватыкан адпраўлены дакументы і сведчанні аб жыцці і пакутніцкай смерці біскупа Антонія Малецкага, прэлата Канстанціна Будкевіча, святароў Яна Трайго, Паўла Хоміча, Францыска Будрыса, Антонія Чарвінскага, Епіфанія Акулава, Патапія Емяльянава, а таксама манахіні Марыі Абрыкосавай і міранкі Камілы Крушальніцкай.

З большай падрабязнай інфармацыяй пра Слугаў Божых можна даведацца на сайце http://catholicmartyrs.org
2025/05/30 15:57:21
Back to Top
HTML Embed Code: