Warning: mkdir(): No space left on device in /var/www/group-telegram/post.php on line 37

Warning: file_put_contents(aCache/aDaily/post/fatemehbehruzfakhr/--): Failed to open stream: No such file or directory in /var/www/group-telegram/post.php on line 50
یادداشت‌ها | فاطمه بهروزفخر | Telegram Webview: fatemehbehruzfakhr/10780 -
Telegram Group & Telegram Channel
«کِل کشیدن» و «زغارید»: هم‌صدایی زنان در مقاومت
(به‌بهانه تشییع سرباز شهید رضا رضایی‌دلفان در لرستان)


در تاریخ پرفراز و نشیب جنوبِ جهانی که مملو از شیوه‌های متنوع استعمار است، «هنر» و «فرهنگ» همواره نقشی فراتر از صرفاً ابزار زیبایی‌شناختی ایفا کرده‌اند. در بسیاری از نقاط «جنوب جهانی»، جایی که مردم سال‌ها با استعمار، اشغال و نابرابری مبارزه کرده‌اند، اشکال ریشه‌دار فرهنگی به بستری برای مقاومت، حفظ هویت و بیان آرمان‌های آزادی‌خواهانه بدل شده است. دو پدیده فرهنگی «زغارید» در فلسطین و «کل کشیدن» در ایران نشان می‌دهد که چگونه حنجره زنان، فارغ از مرزهای جغرافیایی، به نمادی از پایداری، افتخار و هم‌سرنوشتی در برابر ستم تبدیل می‌شود.

«زغارید» در فلسطین
«زغارید» یا «هلهله»، نوعی صدای حنجره‌ای بلند و موج‌دار است که توسط زنان در بسیاری از فرهنگ‌های عربی و خاورمیانه، سنتاً در جشن‌ها، عروسی‌ها و مناسبت‌های شاد برای ابراز خوشحالی و شور به کار می‌رود. اما در بافت مقاومت فلسطین، این صدای سنتی، کارکردی چندوجهی و عمیق‌تر یافته که فراتر از صرفاً ابراز احساسات است و به یک ابزار ارتباطی، روحیه‌بخش و مقاومتی بدل شده است. در مراسم تشییع پیکر شهدا یا در زمان آزادی زندانیان، زغارید زنان نه تنها نشانه‌ای از سوگواری نیست، بلکه بیانگر سربلندی، افتخار به فداکاری و تأکید بر تداوم مبارزه است.

نقش این صداها به خصوص در ارتباط با زندانیان فلسطینی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار بوده است. زنان فلسطینی، با سر دادن زغارید یا خواندن ترانه‌هایی مانند «طالعین الجبل» (بالا رونده به کوه) در پای دیوارهای زندان یا در مسیر انتقال زندانیان، به نوعی علامت‌دهی و ارتباط پنهانی با آن‌ها می‌پرداختند. شنیدن این هلهله‌ها از پشت دیوارهای سلول، دیوارهای فیزیکی و روانی زندان را می‌شکست و پیوندی ناگسستنی میان زندانی و جامعه‌اش برقرار می‌کرد و به آن‌ها امید و انگیزه می‌بخشید. این روش، به عنوان ابزاری برای حفظ ارتباط روحی و تقویت روحیه مقاومت در برابر تلاش‌های اشغالگر برای انزوای زندانیان، حیاتی بوده است. زنان به عنوان حافظان موسیقی و فرهنگ سنتی فلسطین، نقش محوری در تداوم این میراث و استفاده از آن در راستای اهداف مقاومت ایفا کرده‌اند.

کِل کشیدن در ایران: سنت، حماسه و ابراز افتخار
در فرهنگ ایرانی نیز، به ویژه در مناطق غرب و جنوب غرب کشور از جمله لرستان، پدیده مشابهی با نام «کِل» رواج دارد. «کل» صدایی است که عمدتاً توسط زنان و با قرار دادن دست بر دهان و ایجاد نغمه‌ای خاص، در مراسم شادی مانند عروسی‌ها، جشن‌ها و مناسبت‌های خاص بیان می‌شود. این صدا، نمادی از شور، نشاط و همبستگی جمعی است. اما همانند «زغارید» فلسطینی، «کل کشیدن» در ایران نیز در برخی بسترها معنایی فراتر از صرفاً ابراز شادمانی یافته و به نمادی از حماسه، افتخار و حتی نوعی مقاومت فرهنگی تبدیل شده است.

در مراسم تشییع پیکر شهدا، به ویژه در مناطق عشایری و سنتی، «کل کشیدن» زنان به طور فزاینده‌ای مشاهده می‌شود. این عمل، در وهله اول ممکن است با مفهوم رایج سوگواری تناقض داشته باشد، اما در واقع، نشان‌دهنده ابراز سربلندی و افتخار به شهادت، شجاعت و فداکاری شهید است. این «کِل»ها، پیامی قوی برای جامعه و دشمن حمل می‌کنند: اینکه شهادت، پایان راه نیست، بلکه اوج افتخار و الهام‌بخش تداوم مبارزه است. این صدا، به نوعی اعلام عمومی «صمود» (پایداری) و وفاداری به آرمان‌هایی است که شهید جان خود را فدای آن کرده است.

در رویدادی مانند تشییع پیکر سرباز شهید رضا رضایی دلفان در لرستان که در آن زنان جوان با «کل کشیدن» به ابراز افتخار پرداختند، نمونه‌ای زنده از بازگشت به این سنت کهن و استفاده از آن در راستای اهداف مقاومت و حفظ روحیه حماسی در جامعه است.

هم‌سرنوشتی و جدانابودگی: بدن و صدای زنان در امتداد هم
همسانی هویتی «زغارید» و «کل کشیدن» نشان می‌دهد که چگونه تجربه‌های مشترک تاریخی و سیاسی در «جنوب جهانی» می‌توانند به خلق یا بازتولید شیوه‌های مشابه مقاومت فرهنگی منجر شوند.

در هر دو بستر، «بدن» و «صدای» زن، به محملی قدرتمند برای ابراز اراده جمعی و حفظ حافظه تاریخی تبدیل می‌شود. این صداها، دیوارهای ظلم و ستم را می‌شکافند و پیامی از ایستادگی و تداوم مبارزه را منتقل می‌کنند.

این «هم‌سرنوشتی» و «جدانابودگی» در مبارزه، نه تنها مقاومت را تقویت می‌کند، بلکه به ایجاد همبستگی‌های فرامرزی و جهانی میان آزادی‌خواهان کمک می‌کند. در نهایت، این تجلیات فرهنگی نشان می‌دهند که مقاومت، تنها در میدان‌های نبرد نظامی خلاصه نمی‌شود، بلکه در تار و پود فرهنگ و زندگی روزمره ریشه دارد و از طریق صداهای ریشه‌دار و اصیل، تداوم می‌یابد و به این ترتیب، به حنجره زنان، قدرت «جهان‌نمایی» برای یک آرمان مشترک را می‌بخشد.

#ما
#زنان_جنوب
32👎7👍2



group-telegram.com/fatemehbehruzfakhr/10780
Create:
Last Update:

«کِل کشیدن» و «زغارید»: هم‌صدایی زنان در مقاومت
(به‌بهانه تشییع سرباز شهید رضا رضایی‌دلفان در لرستان)


در تاریخ پرفراز و نشیب جنوبِ جهانی که مملو از شیوه‌های متنوع استعمار است، «هنر» و «فرهنگ» همواره نقشی فراتر از صرفاً ابزار زیبایی‌شناختی ایفا کرده‌اند. در بسیاری از نقاط «جنوب جهانی»، جایی که مردم سال‌ها با استعمار، اشغال و نابرابری مبارزه کرده‌اند، اشکال ریشه‌دار فرهنگی به بستری برای مقاومت، حفظ هویت و بیان آرمان‌های آزادی‌خواهانه بدل شده است. دو پدیده فرهنگی «زغارید» در فلسطین و «کل کشیدن» در ایران نشان می‌دهد که چگونه حنجره زنان، فارغ از مرزهای جغرافیایی، به نمادی از پایداری، افتخار و هم‌سرنوشتی در برابر ستم تبدیل می‌شود.

«زغارید» در فلسطین
«زغارید» یا «هلهله»، نوعی صدای حنجره‌ای بلند و موج‌دار است که توسط زنان در بسیاری از فرهنگ‌های عربی و خاورمیانه، سنتاً در جشن‌ها، عروسی‌ها و مناسبت‌های شاد برای ابراز خوشحالی و شور به کار می‌رود. اما در بافت مقاومت فلسطین، این صدای سنتی، کارکردی چندوجهی و عمیق‌تر یافته که فراتر از صرفاً ابراز احساسات است و به یک ابزار ارتباطی، روحیه‌بخش و مقاومتی بدل شده است. در مراسم تشییع پیکر شهدا یا در زمان آزادی زندانیان، زغارید زنان نه تنها نشانه‌ای از سوگواری نیست، بلکه بیانگر سربلندی، افتخار به فداکاری و تأکید بر تداوم مبارزه است.

نقش این صداها به خصوص در ارتباط با زندانیان فلسطینی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار بوده است. زنان فلسطینی، با سر دادن زغارید یا خواندن ترانه‌هایی مانند «طالعین الجبل» (بالا رونده به کوه) در پای دیوارهای زندان یا در مسیر انتقال زندانیان، به نوعی علامت‌دهی و ارتباط پنهانی با آن‌ها می‌پرداختند. شنیدن این هلهله‌ها از پشت دیوارهای سلول، دیوارهای فیزیکی و روانی زندان را می‌شکست و پیوندی ناگسستنی میان زندانی و جامعه‌اش برقرار می‌کرد و به آن‌ها امید و انگیزه می‌بخشید. این روش، به عنوان ابزاری برای حفظ ارتباط روحی و تقویت روحیه مقاومت در برابر تلاش‌های اشغالگر برای انزوای زندانیان، حیاتی بوده است. زنان به عنوان حافظان موسیقی و فرهنگ سنتی فلسطین، نقش محوری در تداوم این میراث و استفاده از آن در راستای اهداف مقاومت ایفا کرده‌اند.

کِل کشیدن در ایران: سنت، حماسه و ابراز افتخار
در فرهنگ ایرانی نیز، به ویژه در مناطق غرب و جنوب غرب کشور از جمله لرستان، پدیده مشابهی با نام «کِل» رواج دارد. «کل» صدایی است که عمدتاً توسط زنان و با قرار دادن دست بر دهان و ایجاد نغمه‌ای خاص، در مراسم شادی مانند عروسی‌ها، جشن‌ها و مناسبت‌های خاص بیان می‌شود. این صدا، نمادی از شور، نشاط و همبستگی جمعی است. اما همانند «زغارید» فلسطینی، «کل کشیدن» در ایران نیز در برخی بسترها معنایی فراتر از صرفاً ابراز شادمانی یافته و به نمادی از حماسه، افتخار و حتی نوعی مقاومت فرهنگی تبدیل شده است.

در مراسم تشییع پیکر شهدا، به ویژه در مناطق عشایری و سنتی، «کل کشیدن» زنان به طور فزاینده‌ای مشاهده می‌شود. این عمل، در وهله اول ممکن است با مفهوم رایج سوگواری تناقض داشته باشد، اما در واقع، نشان‌دهنده ابراز سربلندی و افتخار به شهادت، شجاعت و فداکاری شهید است. این «کِل»ها، پیامی قوی برای جامعه و دشمن حمل می‌کنند: اینکه شهادت، پایان راه نیست، بلکه اوج افتخار و الهام‌بخش تداوم مبارزه است. این صدا، به نوعی اعلام عمومی «صمود» (پایداری) و وفاداری به آرمان‌هایی است که شهید جان خود را فدای آن کرده است.

در رویدادی مانند تشییع پیکر سرباز شهید رضا رضایی دلفان در لرستان که در آن زنان جوان با «کل کشیدن» به ابراز افتخار پرداختند، نمونه‌ای زنده از بازگشت به این سنت کهن و استفاده از آن در راستای اهداف مقاومت و حفظ روحیه حماسی در جامعه است.

هم‌سرنوشتی و جدانابودگی: بدن و صدای زنان در امتداد هم
همسانی هویتی «زغارید» و «کل کشیدن» نشان می‌دهد که چگونه تجربه‌های مشترک تاریخی و سیاسی در «جنوب جهانی» می‌توانند به خلق یا بازتولید شیوه‌های مشابه مقاومت فرهنگی منجر شوند.

در هر دو بستر، «بدن» و «صدای» زن، به محملی قدرتمند برای ابراز اراده جمعی و حفظ حافظه تاریخی تبدیل می‌شود. این صداها، دیوارهای ظلم و ستم را می‌شکافند و پیامی از ایستادگی و تداوم مبارزه را منتقل می‌کنند.

این «هم‌سرنوشتی» و «جدانابودگی» در مبارزه، نه تنها مقاومت را تقویت می‌کند، بلکه به ایجاد همبستگی‌های فرامرزی و جهانی میان آزادی‌خواهان کمک می‌کند. در نهایت، این تجلیات فرهنگی نشان می‌دهند که مقاومت، تنها در میدان‌های نبرد نظامی خلاصه نمی‌شود، بلکه در تار و پود فرهنگ و زندگی روزمره ریشه دارد و از طریق صداهای ریشه‌دار و اصیل، تداوم می‌یابد و به این ترتیب، به حنجره زنان، قدرت «جهان‌نمایی» برای یک آرمان مشترک را می‌بخشد.

#ما
#زنان_جنوب

BY یادداشت‌ها | فاطمه بهروزفخر


Warning: Undefined variable $i in /var/www/group-telegram/post.php on line 260

Share with your friend now:
group-telegram.com/fatemehbehruzfakhr/10780

View MORE
Open in Telegram


Telegram | DID YOU KNOW?

Date: |

At this point, however, Durov had already been working on Telegram with his brother, and further planned a mobile-first social network with an explicit focus on anti-censorship. Later in April, he told TechCrunch that he had left Russia and had “no plans to go back,” saying that the nation was currently “incompatible with internet business at the moment.” He added later that he was looking for a country that matched his libertarian ideals to base his next startup. In this regard, Sebi collaborated with the Telecom Regulatory Authority of India (TRAI) to reduce the vulnerability of the securities market to manipulation through misuse of mass communication medium like bulk SMS. Artem Kliuchnikov and his family fled Ukraine just days before the Russian invasion. In addition, Telegram now supports the use of third-party streaming tools like OBS Studio and XSplit to broadcast live video, allowing users to add overlays and multi-screen layouts for a more professional look. "We're seeing really dramatic moves, and it's all really tied to Ukraine right now, and in a secondary way, in terms of interest rates," Octavio Marenzi, CEO of Opimas, told Yahoo Finance Live on Thursday. "This war in Ukraine is going to give the Fed the ammunition, the cover that it needs, to not raise interest rates too quickly. And I think Jay Powell is a very tepid sort of inflation fighter and he's not going to do as much as he needs to do to get that under control. And this seems like an excuse to kick the can further down the road still and not do too much too soon."
from us


Telegram یادداشت‌ها | فاطمه بهروزفخر
FROM American