حاج بحروظ

#بی‌بی‌سی_نمایش

📽 تیتراژ

در گذشته‌های دور، روزگارانی بود که سه‌شنبه‌ها جمع می‌شدیم توی کانون مستندسازان جهادی و حاج سهیل کریمی بر و بچه‌های مستندساز تازه‌کار و کهنه‌کار رُ می‌آورد کارهاشونو به نمایش بگذارن و هر کی توشه‌ی خودشو از این جمع ورداره و بره. هم محصول مستندسازان جوان توسط دوستانشون و مستندسازانی که بیش‌تر از سایرین خاک صحنه خوردن به بوته‌ی نقد گذاشته می‌شد، هم مستندسازان تجربیاتشون رُ به هم‌دیگه منتقل می‌کردن تا راه‌ها رُ سریع‌تر طی کنن و هم این‌که مستندهای دست اول رُ پیش از نمایش می‌دیدی و حالشو می‌بردی.

من که مستندساز نبودم ولی چون مستندهای بی‌بی‌سی و نشنال جئوگرافی رُ زیاد تماشا می‌کردم، و از طرفی هم دستی بر پژوهش و نوشتن مقالات علمی داشتم، می‌تونستم روند مستند نمایش شده رُ با کار مستندسازان حرفه‌ای مقایسه کنم و چیزایی که به ذهنم می‌رسید رُ مطرح کنم.

یه روز حسین شمقدری یکی از مستندهاش رُ آورد کانون برا نمایش و نقد. دوستان حاضر خودشونو معرفی می‌کردن و چند تا از کارهاشونو عنوان می‌کردن. نوبت به من که رسید، خودمو فقط معرفی کردم. همون‌جور که انتظارشو داشتم، آقای شمقدری ازم پرسید که چه مستندهایی ساختم ولی من که جوابی نداشتم بدم، حاج سهیل کریمی پرید به وسط گفت‌وگو و گفت: «ایشون مستند نمی‌سازن. مستندبین هستن.» کل جمع حاضر زدن زیر خنده و حالا نخند کی بخند. از اون به بعد دیگه عنوانم شد مستندبین و با اعتماد به نفس بدون این‌که دقیقه‌ای مستند ساخته باشم، شروع می‌کردم به نقد.

حالا حرفم چیه؟ آقا، برای نه فقط ساخت مستند، بل برا تشخیص مستندِ سره از ناسره، باید مستندهای حرفه‌ای دید. بخش اعظمی از این هنر بسیار زیبا و، در نگاه من، اصلی‌ترین ژانر هنر هفتم با تجربه منتقل می‌شه. مردم باید به مستند با کیفیت ارزش قائل بشن و مستند بی کیفیت رُ از رده‌ی تماشا خارج کنن و این حاصل نمی‌شه مگر با تماشای مستندهای حرفه‌ای. خلاصه‌ی کلام. اگه بیننده‌گان ارزش مستند حرفه‌ای رُ بدونن و بتونن تشخیصش بدن، به مستندساز حرفه‌ای هم ارزش قائل می‌شن و می‌تونن تشخیصش بدن. و این خیلی مهمه برا تبدیل صدا و سیما (صفحه یا صحنه‌ی نمایش) به دانش‌گاه. آرزویی که انقلاب امام خمینی در انتظارش بود و هنوز محقق نشده.

بنا بر این اصل، تصمیم دارم کلیپ‌هایی از مستندهای جالب بی‌بی‌سی رُ این‌جا به نمایش بگذارم و از این کار سه هدف عمده و یه هدف طفیلی رُ دنبال می‌کنم:

۱. نمایش داستان‌پردازی و ساختار مستندهای خوش‌ساخت و حرفه‌ای
۲. نمایش تکنیک‌های مستندسازی و روندهای منتهی به تولید یک مستند شامل مسیرهای پژوهشی
۳. نمایش گوشه‌هایی از بعضی موضوعاتی که در ایران به دلایل مختلف، از جمله بی‌سلیقه‌گی و بی ایده‌گی، به مردم نشون داده نمی‌شن و تولید آگاهی عمومی
۴. ایجاد یه زمینه برا تمرین یادگیری زبان انگلیسی با لهجه‌ی (عمدتاً) بریتانیایی

طبیعتاً به دلیل حق کپی‌رایت امکان به اشتراک گذاشتن کل مستندها در فضای عمومی رُ نخواهم داشت اما تکه‌های داغ مستندها رُ با توضیحاتی مختصر و در حیطه‌ی اجازه‌ی حضرت زمان به نمایش می‌گذارم.

کلیپ‌ها رُ با زیرنویس انگلیسی‌ای که خود بی‌بی‌سی منتشر می‌کنه ضبط می‌کنم که دوستان علاقه‌مند بتونن برا تقویت مهارت شنیداریشون بهره ببرن.

تا خدا چه خواهد و چه پیش آید.

@haj_behrooz

👏8

www.group-telegram.com/us/haj_behrooz.com/293

175 viewsبحروظ Behrooz, Aug 21 at 13:16

#بی‌بی‌سی_نمایش

📽 تیتراژ

در گذشته‌های دور، روزگارانی بود که سه‌شنبه‌ها جمع می‌شدیم توی کانون مستندسازان جهادی و حاج سهیل کریمی بر و بچه‌های مستندساز تازه‌کار و کهنه‌کار رُ می‌آورد کارهاشونو به نمایش بگذارن و هر کی توشه‌ی خودشو از این جمع ورداره و بره. هم محصول مستندسازان جوان توسط دوستانشون و مستندسازانی که بیش‌تر از سایرین خاک صحنه خوردن به بوته‌ی نقد گذاشته می‌شد، هم مستندسازان تجربیاتشون رُ به هم‌دیگه منتقل می‌کردن تا راه‌ها رُ سریع‌تر طی کنن و هم این‌که مستندهای دست اول رُ پیش از نمایش می‌دیدی و حالشو می‌بردی.

من که مستندساز نبودم ولی چون مستندهای بی‌بی‌سی و نشنال جئوگرافی رُ زیاد تماشا می‌کردم، و از طرفی هم دستی بر پژوهش و نوشتن مقالات علمی داشتم، می‌تونستم روند مستند نمایش شده رُ با کار مستندسازان حرفه‌ای مقایسه کنم و چیزایی که به ذهنم می‌رسید رُ مطرح کنم.

یه روز حسین شمقدری یکی از مستندهاش رُ آورد کانون برا نمایش و نقد. دوستان حاضر خودشونو معرفی می‌کردن و چند تا از کارهاشونو عنوان می‌کردن. نوبت به من که رسید، خودمو فقط معرفی کردم. همون‌جور که انتظارشو داشتم، آقای شمقدری ازم پرسید که چه مستندهایی ساختم ولی من که جوابی نداشتم بدم، حاج سهیل کریمی پرید به وسط گفت‌وگو و گفت: «ایشون مستند نمی‌سازن. مستندبین هستن.» کل جمع حاضر زدن زیر خنده و حالا نخند کی بخند. از اون به بعد دیگه عنوانم شد مستندبین و با اعتماد به نفس بدون این‌که دقیقه‌ای مستند ساخته باشم، شروع می‌کردم به نقد.

حالا حرفم چیه؟ آقا، برای نه فقط ساخت مستند، بل برا تشخیص مستندِ سره از ناسره، باید مستندهای حرفه‌ای دید. بخش اعظمی از این هنر بسیار زیبا و، در نگاه من، اصلی‌ترین ژانر هنر هفتم با تجربه منتقل می‌شه. مردم باید به مستند با کیفیت ارزش قائل بشن و مستند بی کیفیت رُ از رده‌ی تماشا خارج کنن و این حاصل نمی‌شه مگر با تماشای مستندهای حرفه‌ای. خلاصه‌ی کلام. اگه بیننده‌گان ارزش مستند حرفه‌ای رُ بدونن و بتونن تشخیصش بدن، به مستندساز حرفه‌ای هم ارزش قائل می‌شن و می‌تونن تشخیصش بدن. و این خیلی مهمه برا تبدیل صدا و سیما (صفحه یا صحنه‌ی نمایش) به دانش‌گاه. آرزویی که انقلاب امام خمینی در انتظارش بود و هنوز محقق نشده.

بنا بر این اصل، تصمیم دارم کلیپ‌هایی از مستندهای جالب بی‌بی‌سی رُ این‌جا به نمایش بگذارم و از این کار سه هدف عمده و یه هدف طفیلی رُ دنبال می‌کنم:

۱. نمایش داستان‌پردازی و ساختار مستندهای خوش‌ساخت و حرفه‌ای
۲. نمایش تکنیک‌های مستندسازی و روندهای منتهی به تولید یک مستند شامل مسیرهای پژوهشی
۳. نمایش گوشه‌هایی از بعضی موضوعاتی که در ایران به دلایل مختلف، از جمله بی‌سلیقه‌گی و بی ایده‌گی، به مردم نشون داده نمی‌شن و تولید آگاهی عمومی
۴. ایجاد یه زمینه برا تمرین یادگیری زبان انگلیسی با لهجه‌ی (عمدتاً) بریتانیایی

طبیعتاً به دلیل حق کپی‌رایت امکان به اشتراک گذاشتن کل مستندها در فضای عمومی رُ نخواهم داشت اما تکه‌های داغ مستندها رُ با توضیحاتی مختصر و در حیطه‌ی اجازه‌ی حضرت زمان به نمایش می‌گذارم.

کلیپ‌ها رُ با زیرنویس انگلیسی‌ای که خود بی‌بی‌سی منتشر می‌کنه ضبط می‌کنم که دوستان علاقه‌مند بتونن برا تقویت مهارت شنیداریشون بهره ببرن.

تا خدا چه خواهد و چه پیش آید.

@haj_behrooz

BY حاج بحروظ