از استاد فقید دکتر کریم سلیمانی آموختم که وظیفه ی ما ایستادگی در برابر جعل تاریخ و پاسداری از میراث آن است.

چشم انداز ایران شما را به شرکت در هفتاد و دومین سالگشت کودتای ۲۸ امرداد ۱۳۳۲ دعوت می کند. در این ویدئوی کوتاه سخنران ها و عناوین بحثی که ارائه می کنند، معرفی شده است.

محمد صادقی: یکی از واقعیت‌های تلخ در تاریخ سیاسی ایران، ناسزاگویی، برچسب ‌زدن و تهمت ‌زدن به دیگران است؛ واقعیتی که همواره در گفته‌ها و نوشته‌های بسیاری از سیاست‌مدارها و فعالان سیاسی با گرایش‌های مختلف وجود داشته و دارد. افراد مشفق و نیک‌خواه، و همچنین، برخی از هوادارانِ دکتر محمد مصدق نیز به‌درستی، درباره این سنتِ نامبارک هشدار می‌دهند. اما پرسش این‌جاست که وقتی روشی را غیراخلاقی و زشت می‌دانیم، آیا می‌توانیم از کسی که آشکارا همان روش را در پیش گرفته بود دفاع کنیم و از نقدِ نگرش و روش سیاسی او بگذریم؟ برای فهمِ بهترِ مسئله نگاهی به شیوه مواجهه دکتر مصدق با سپهبد رزم‌آرا داشته باشیم. (متن کامل را اینجا بخوانید.)

محمدصادقی: آقای احمدی نوشته‌اند که اینجانب «سعی در جمع‌آوری و کنار هم چیدن چند اظهارنظر نادرست مصدق» داشته‌ام. درست است، چون مسئله‌ای که به آن پرداخته‌ام، انتقاد از ناسزاگویی، برچسب ‌زدن و تهمت‌ زدن به دیگران بوده است. ایشان نادرستی اظهارنظرهایی از مصدق را تأیید کرده ولی بعد با اشاره به این‌که سخنان مصدق درباره تهدید رزم‌آرا به قتل را آورده‌ام، افزوده‌اند که «این نقل‌قولی است که تقریبا همه کسانی که هدف ستیز با مصدق را داشته‌اند، همواره و به دفعات آورده‌اند» در حالی که قصد اینجانب نقد گفتار مصدق است و معنای آن ستیز نیست. البته وقتی می‌افزایند «قطعا این سخن از هر که شنیده شود، ناپسند و مذموم است» یعنی که خودشان هم این نقد را می‌پذیرند که مایه خرسندی است. اما باز می‌افزایند این‌که این اظهارنظرها بیرون کشیده‌ شده «نشانه خوبی در مورد نیت و قصد نویسنده نیست. می‌دانیم که این زبان و ادبیات در مجالس قانون‌گذاری در همه دنیا خیلی غیرمعمول نیست. می‌دانیم که فراتر از این، کار در مجالس گاه به فحاشی، لات‌بازی و حتی زد و خورد می‌کشد.» پس بنا به سخنان ایشان، مصدق هم مانند دیگر نماینده‌ها حرف زشت و ناپسند می‌زد و رفتارهای دیگرستیزانه و ناپسندی هم نشان می‌داد. به این ترتیب، آیا دیگر می‌توان از اخلاق‌مداری و دموکرات‌ بودن مصدق سخن گفت؟ (متن کامل را اینجا بخوانید.)

▪️اکنون در آستانه هفتاد و دو سالگی پایان دولت مصدق و کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲، ایران آبستن تحولاتی گسترده و فشارهایی مضاعف است. این در حالی است که طی سال های گذشته موج هایی چند در نفی کارنامه مصدق و دولت او در فضای رسانه ای ایجاد شده است. این مواضع عمدتا توسط گروه های سیاسی‌ راست یا چهره های محافظه کار هدایت گردیده است. این در حالی است که در ادوار دورتر، گروه های سیاسی‌ چپ بیشترین حملات را به مصدق و دولت او داشتند. همانگونه که مواضع او سالها مورد شماتت و نهی گروه های مذهبی رادیکال بوده است. اکنون درک ماهیت دولت ملی وقت و مواضع مصدق برای ذهنیت اجتماعی ایرانیان و ارتقای آگاهی عمومی ضرورت محققانه دارد. در این راستا می توان به سراغ گزاره هایی رفت که در قالب نقدها، ردیه ها و حملاتی به سمت مصدق روانه شده است. اینگونه می توان در صحت و سقم آنها دقت و تأمل نمود.
دیدگاه مصدق درباره ایران، حکمرانی و سیاست چه بود؟
آیا کارنامه دولت مصدق مجموعا در جهت منافع ملی بوده است یا علیه آن؟
دولت ملی چه نسبتی با دموکراسی داشت؟
رویداد ۲۸ مرداد، کودتا بود یا قیام ملی؟
آن تجربه تاریخی چه آموزه هایی برای امروز ایران دارد؟

با توجه به محدودیت های اینترنت و جهت دسترسی سهل شما به این مباحث، سخنرانی ها در قالب فایلهای صوتی کم حجم تنظیم شده است.

پاینده باد خرد و عشق

➖عباس نعیمی جورشری | مدیر علمی همایش

شب یادها و خاطره هایی
از
دکتر محمد مصدق

در پی لغو همایش "مصدق، نهضت ملی و کودتا" که قرار بود امروز در کانون توحید برگزار شود، علی اصغر سیدآبادی، یکی از سخنرانان مدعو همایش، چکیده ای از بحث خود را در کانال رسمی اش (اینجا) منتشر کرد. خواندن همین مختصر حسرت آدمی را از لغو برنامه دوچندان می کند. ای کاش عقلانیتی حاکم بود که دست کم صلاح خویش را می شناخت.

تا با تو خلوت می کنم
این دولت مشروع را
با کودتای "زاهدی"
بیگانه ساقط می کند!