جناب گاو

دین

دوستی دارم از خانواده‌ای مذهبی؛ چند سال است کانادا زندگی می‌کند. این تابستان بعد از سه سال آمده بود ایران. می‌گفت از میزان تغییری که از لحاظ فرهنگی در این سه سال در ایران اتفاق افتاده مبهوت و متحیر شده است. می‌گفت که تعداد آدم‌هایی که می‌بیند که در این فاصله دین را کنار گذاشته‌اند و حتی ضددین شده‌اند متحیرش کرده. آدم‌هایی را می‌شناخت که قبلاً اهل نماز و روزه بودند و الان نه تنها دین و ایمان را کنار گذاشته‌اند، بلکه علناً به مقدسات قبلی خود فحش می‌دهند.

بگذریم از اینکه بسیاری از این دینداران پیشین از انواع و اقسام‌ ایدئولوژی‌ها، این شرک‌های جدید، چون سوسیالیسم و ملی‌گرایی بسیار متاثر بودند. و بگذریم از این‌که خیلی‌شان از بسیاری از بی‌اخلاقی‌های اول انقلاب (مصادره‌ها...) شادی‌ها داشتند و هیچ گاه توبه نکردند، که اتَّخَذُوا أَحْبَارَهُمْ وَرُهْبَانَهُمْ أَرْبَابًا مِّن دُونِ اللَّهِ!

ولی به هر حال، دینداران روزگار سختی در پیش رو خواهند داشت، حتی اگر (چون من) هیچ گونه عُلقه‌ی ایدئولوژیک و یا منفعتی در نظام حاکم الان نداشته باشند و یا حتی از آن آسیب دیده باشند. نه تنها متن جامعه بیدین و حتی ضددین شده، بلکه تقریباً تمام نهادهای سنتی (مسجد و بازار سنتی و خانواده و ...) که محافظ دین و ایمان و جامعه بوده‌اند نیز در زیر بار مدرنیته و حکومت فعلی ویران شده، یا از درون خالی شده، پوسیده‌اند.

ولی آن چه برای انسان غیرممکن است برای خدا آسان است. خجسته و مبارک روزی خواهد بود آن روز که در دیندار بودن نه تنها منفعتی ظاهری و مادی نباشد، بلکه دیندار بودن موجب طرد شدن شود! آن روز شاید، شاید، شاید، شاید مومنین واقعی بتوانند بدون حضور ریاکاران و منفعت‌طلبان و مداحان، بدون آن که بخواهند در ساختارِ قدرتِ دولت‌ِ مدرن شراکت جویند (ساختاری که لاجرم ساختاری سکولار است، حتی اگر نام اسلامی یدک‌ کشد)، بدون آن که دینشان را از ابتذالات تلویزیونی و ایدئولوژی‌های جدید یاد گیرند، شاید آن موقع بتوانند روزگاری جدید از خداپرستی مخلصانه را پایه نهند! به کمک‌ خداوند، البته.

اول از همه، اما، باید از دینداریمان توبه کنیم. وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ.

@jenabegav

👍10

www.group-telegram.com/us/jenabegav.com/635

11.7K viewsedited  Jul 28, 2021 at 13:06

دین

دوستی دارم از خانواده‌ای مذهبی؛ چند سال است کانادا زندگی می‌کند. این تابستان بعد از سه سال آمده بود ایران. می‌گفت از میزان تغییری که از لحاظ فرهنگی در این سه سال در ایران اتفاق افتاده مبهوت و متحیر شده است. می‌گفت که تعداد آدم‌هایی که می‌بیند که در این فاصله دین را کنار گذاشته‌اند و حتی ضددین شده‌اند متحیرش کرده. آدم‌هایی را می‌شناخت که قبلاً اهل نماز و روزه بودند و الان نه تنها دین و ایمان را کنار گذاشته‌اند، بلکه علناً به مقدسات قبلی خود فحش می‌دهند.

بگذریم از اینکه بسیاری از این دینداران پیشین از انواع و اقسام‌ ایدئولوژی‌ها، این شرک‌های جدید، چون سوسیالیسم و ملی‌گرایی بسیار متاثر بودند. و بگذریم از این‌که خیلی‌شان از بسیاری از بی‌اخلاقی‌های اول انقلاب (مصادره‌ها...) شادی‌ها داشتند و هیچ گاه توبه نکردند، که اتَّخَذُوا أَحْبَارَهُمْ وَرُهْبَانَهُمْ أَرْبَابًا مِّن دُونِ اللَّهِ!

ولی به هر حال، دینداران روزگار سختی در پیش رو خواهند داشت، حتی اگر (چون من) هیچ گونه عُلقه‌ی ایدئولوژیک و یا منفعتی در نظام حاکم الان نداشته باشند و یا حتی از آن آسیب دیده باشند. نه تنها متن جامعه بیدین و حتی ضددین شده، بلکه تقریباً تمام نهادهای سنتی (مسجد و بازار سنتی و خانواده و ...) که محافظ دین و ایمان و جامعه بوده‌اند نیز در زیر بار مدرنیته و حکومت فعلی ویران شده، یا از درون خالی شده، پوسیده‌اند.

ولی آن چه برای انسان غیرممکن است برای خدا آسان است. خجسته و مبارک روزی خواهد بود آن روز که در دیندار بودن نه تنها منفعتی ظاهری و مادی نباشد، بلکه دیندار بودن موجب طرد شدن شود! آن روز شاید، شاید، شاید، شاید مومنین واقعی بتوانند بدون حضور ریاکاران و منفعت‌طلبان و مداحان، بدون آن که بخواهند در ساختارِ قدرتِ دولت‌ِ مدرن شراکت جویند (ساختاری که لاجرم ساختاری سکولار است، حتی اگر نام اسلامی یدک‌ کشد)، بدون آن که دینشان را از ابتذالات تلویزیونی و ایدئولوژی‌های جدید یاد گیرند، شاید آن موقع بتوانند روزگاری جدید از خداپرستی مخلصانه را پایه نهند! به کمک‌ خداوند، البته.

اول از همه، اما، باید از دینداریمان توبه کنیم. وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ.

@jenabegav

BY جناب گاو